ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
_.
Θωμάς Ρόζης, 16 Ιανουαρίου 2025
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Με απόφαση της κυβέρνησης, την εκδημία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη ακολούθησε η κήρυξη τετραήμερου εθνικού πένθους. Παρομοίως έχουν πράξει οι ελληνικές κυβερνήσεις και στο παρελθόν για πολιτικούς ή θρησκευτικούς ηγέτες. Πένθος είναι εκείνη η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου η οποία ενσωματώνει το συναίσθημα θλίψης λόγω θανάτου και συνοδεύεται από εκδηλώσεις προεχόντως κοινωνικής συστολής και αναστολής διασκεδάσεων.
Σε μία συλλογική διάσταση το πένθος τότε μόνο είναι εθνικό, όταν ένα συναίσθημα θλίψης κατακλύζει το μεγαλύτερο και πάντως ένα σημαντικό τμήμα των πολιτών εξαιτίας του χαμού ενός δημοσίου προσώπου το οποίο η κοινωνία αισθάνεται ως μέρος της ζωντανής ιστορίας της ή της ψυχής της. Εξ ου και οι προϋποθέσεις κήρυξης εθνικού πένθους δεν ρυθμίζονται στο νόμο – σε αντίθεση με τη δυνατότητα τέλεσης κηδείας δημοσία δαπάνη – αλλά αφήνονται στην ελεύθερη εμπειρική διαπίστωση της διάχυτης λαϊκής λύπης.
Ανεξάρτητα από το πρόσημο της πολιτικής του παρακαταθήκης, ο Κώστας Σημίτης υπήρξε, κατά γενική ομολογία, ένας πολιτικός με χαρακτηριστικά που πόρρω απέχουν από την ελληνική κοινωνία, την καθημερινότητα, τη ζωή και την κουλτούρα των απλών ανθρώπων. Αυτό, μάλιστα, θεωρήθηκε και βασικό του προσόν στο δρόμο προς τον “εξευρωπαϊσμό” ενός βαλκάνιου λαού του οποίου τις συνήθειες και τον ψυχισμό μάλλον περιφρονούσε.
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list