Σχόλιο GMR: Πάντως, ανεξάρτητα του πόσο σίγουρη ειναι μια προσφυγη στην Χάγη, εξ άλλου η Ελλάδα ήδη δώρισε σε Ιταλία-Αίγυπτο ΑΟΖ και δημιούργησε κακό προηγούμενο για επόμενη απόφαση οποιουδήποτε δικαστηρίου, το ΚΥΡΙΟ θεμα για την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ειναι άλλο. Δηλαδή, καλή-κάλλιστη είναι η νομική εμβάθυνση-επεξεργασία-διεκδίκηση, αλλά μοναχή της, άνευ αγωνιστικού-δικαιϊκού-πολιτικού τριπλοσυνδυασμού δεν επιβιώνει, χρειάζονται λαϊκά κινήματα με δ.ά.δ.α. δημοκρατίας-αλληλεγγύης-δικαιοσύνης-ανιδιοτέλειας

1)   υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης,

2)   επαυξάνοντας, υπέρ της φιλίας και αλληλεγγύης μεταξύ των λαών των αυτεξούσιων εθνικών (πάντα αυτεξούσιων άρα και εθνικών, εδώ δεν κάνουμε σκόντο) κρατών,

3)   ΑΛΛΑ ΠΡΟ-ΠΑΝΤΩΝ (των 1,2), υπέρ της απελευθέρωσης από χρεοκρατία-έξωθεν εξάρτηση (για Ελλάδα ΣΗΜΕΡΑ και όχι μόνο).

ΦΥΣΙΚΑ, χρειάζονται επιστήμονες-διανοούμενοι-επώνυμοι με θέληση να συν-εισφέρουν σε αυτό το λαϊκό κίνημα και όχι να διασπείρουν “αξιώματα” και “δικαιολογίες” υπέρ της εμμονής τους στο “ο καθένας χώρια”, ή ακόμα χειρότερα, υπέρ της ΕΚΤΟΠΙΣΗΣ των παραπάνω 1,2,3, χάριν του δικαιωματισμού (=αντικατάσταση του ΗΘΙΚΟΥ/ΔΙΚΑΙΟΥ/ΝΟΜΙΜΟΥ με “δικαιωματιστικά” υποκατάστατα, δηλαδή εφευρήματα “δικαίου” ανήθικα/δολίως παραπλανητικά/αντίθετα σε βασικές δικαιικές κατακτήσεις/αντιεπιστημονικά/παράνομα).

_.

Θεόδ. Καρυώτης, 03 Νοε. 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Έχω κουραστεί να γράφω για το Δίκαιο της Θάλασσας για τέσσερις δεκαετίες, αλλά αποφάσισα να σχολιάσω άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Infognomon Politics. Ο συγγραφέας αναφέρει για την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και Αλβανία:

«Δεύτερον, στη Χάγη είναι βέβαιο ότι θα “συγκρουστούν” πια μετωπικά οι διαφορετικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις των δύο χωρών ως προς την οριοθέτηση. Στη Συμφωνία του 2009 το εκατέρωθεν προβλεφθέν θαλάσσιο “όριο πολλαπλών χρήσεων” ακολουθούσε πιστά τη μέση γραμμή και κατά την οριοθέτηση ελήφθησαν πλήρως υπόψη όλα τα ελληνικά νησιά της περιοχής, επί των θαλασσίων ζωνών των οποίων δόθηκε πλήρης επήρεια.

»Η αρχή αυτή, της μέσης γραμμής/ίσης απόστασης, είναι διατυπωμένη στον Ν. 4001/2011 (αρ. 156) και συνιστά τη μεθοδολογία που η ελληνική πλευρά προκρίνει νομικά στις διαφορές της, ωστόσο, το ΑΣΔ (Αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο) αν και επιβεβαίωσε φυσικά ότι η εφαρμογή της είναι συμβατή με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, τόνισε ότι δημιουργεί παραταύτα ένα άδικο αποτέλεσμα για την Αλβανία, διότι είναι αντίθετη με την αρχή της ευθυδικίας (principle of Equity), η οποία έπρεπε να τύχει in concreto πρακτικής υλοποίησης στην περίπτωση Ελλάδας-Αλβανίας».

Τώρα που η κυβέρνηση αποφάσισε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση των ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Αλβανία, έχει ξεσηκωθεί μια ομάδα πανεπιστημιακών, δημοσιογράφων και κάποιων που δεν γνωρίζουν καν που βρίσκεται η Χάγη και εισηγούνται αφ’ υψηλού να μην πάμε στην Χάγη, γιατί όχι μόνο θα χάσουμε, αλλά εάν ακολουθήσει προσφυγή μας στην Χάγη και για την διαφορά μας με την Τουρκία, η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου θα είναι παρόμοια με αυτή της ελληνοαλβανικής διαφοράς, άρα και σε αυτή την περίπτωση κινδυνεύουμε να χάσουμε, με ζημιά των εθνικών μας συμφερόντων. Βλέπω από τώρα τα σχόλια στις εφημερίδες μας:«Ο Κυριάκος έδωσε περισσότερα στην Αλβανία από ό,τι η Ντόρα το 2009!»

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Αναρτούμε αυτό το άρθρο του κ. Θεόδ. Καρυώτη αναρτηθέν την 22α Φεβ. 2020, για να το έχουμε υπ’ όψιν με όσα σύντομα συμβούν:

Να δούμε σύντομα: Θα πάμε στην Χάγη μόνο για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ; Και ποια θα είναι η επίπτωση της συμφωνίας με την Αίγυπτο;

._

Θεόδ. Καρυώτης, 22 Φεβ 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Μελετώντας από την Ουάσινγκτον για τέσσερις δεκαετίες το Δίκαιο της Θάλασσας, την ΑΟΖ και την ελληνοτουρκική διένεξη δεν με εκπλήσσει που τελευταία έχει προκύψει μια τεράστια σαπουνόπερα γύρω από το θέμα της Χάγης. Βλέπετε, οι Έλληνες είναι ειδήμονες επί παντός επιστητού. Από το ποδόσφαιρο μέχρι το Δίκαιο της Θάλασσας. Έτσι όσοι ασχολούνται με το ενδεχόμενο προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και, δυστυχώς αυτοί είναι  πολλοί, έχουν χωριστεί σε προδότες, σε μειοδότες, σε πατριώτες, σε εθνικόφρονες, σε πράκτορες και σε μερικούς άλλους χαρακτηρισμούς, που δεν μου επιτρέπεται να αναφέρω.

Ακόμα και σήμερα, 38 χρόνια μετά την σύναψη της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, υπάρχουν αυτοαποκαλούμενοι  ειδικοί που δεν γνωρίζουν την διαφορά μεταξύ ανακήρυξης και οριοθέτησης ΑΟΖ. Τελευταίο παράδειγμα είναι η επίθεση που δέχτηκε ο υπουργός εξωτερικών Νίκος Δένδιας όταν, πρόσφατα, δήλωσε: «Η οριοθέτηση δε γίνεται μονομερώς με δήλωση, αλλά με συμφωνίες μεταξύ των κρατών και για αυτό βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις και με την ιταλική και την αιγυπτιακή πλευρά. Η μονομερής δήλωση δε συνιστά κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας».  Ο κύριος Δένδιας έχει απόλυτο δίκιο διότι η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας δεν επιτρέπει μονομερείς οριοθετήσεις υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Συγκεκριμένα αναφέρει:

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:     ΠΡΟΣΟΧΗ-ΠΡΟΣΟΧΗ!

ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ (μετά τις 22/6/2020 όπου και η ημερομηνία του άρθρου του Θ. Καρυώτη) ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΕΘΕΛΟΕΚΧΩΡΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ Διεθνούς Δικαίου Θαλάσσης. (ΑΦΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΕΚΥΨΕ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ (Γνώριζαν [οι Κύπριοι] ότι η Αίγυπτος είχε οριοθετήσει ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα με την Σαουδική Αραβία, η οποία δεν ήθελε να δώσει πλήρη επήρεια  στα αιγυπτιακά νησιά Tiran και Sanafir, που ευρίσκονται απέναντι από τις ακτές της Σαουδικής Αραβίας, όπως δείχνει ο επόμενος χάρτης. Όμως, οι Αιγύπτιοι επέμειναν και κέρδισαν πλήρη επήρεια για τα νησιά τους.) ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ).

Υπενθύμιση.

Κάναμε κάτι ακόμα χειρότερο! Εθελομειώσαμε ΤΕΛΙΚΑ σε βάρος μας το ΔΔΘ αποδεχόμενοι “μειωμένη επήρεια της Κρήτης”!  ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΑΜΕ (εφεξής) ΤΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ!

Στο άρθρο ο Κ.Βενιζελος (τον οποίον επικαλείται στο παρόν ο κ. Θ. Καρυώτης) γράφει πράγματα που συνιστούν την προαναγγελία Εθνικής προδοσίας (οι παρακάτω υπογραμμίσεις δικές μας):

«Είναι σαφές πως εάν η Ελλάδα προχωρήσει σε τμηματική συμφωνία με την Αίγυπτο για ΑΟΖ, αυτό θα σημαίνει πως εγκαταλείπει την Κύπρο. Αυτό σημαίνει πως εγκαταλείπει το χώρο που ενώνει τα δυο κράτη. Κι αυτό γιατί δεν θέλει να προκαλέσει την Τουρκία. Θα πρόκειται για μια κίνηση αυτοχειρίας για τον ελληνισμό, μια ενέργεια προσαρμογής στις αξιώσεις της κατοχικής δύναμης».

Και ακολούθως επισημαίνει ο Θ.Καρυώτης (οι υπογραμμίσεις δικές μας):

Όπως και εγώ είχα επισημάνει πρόσφατα: «Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός θέλει να κάνει τμηματική οριοθέτηση με την Αίγυπτο, κάτι που, όπως γνωρίζετε, δεν επιτρέπει η UNCLOS, όπως επίσης δεν επιτρέπει τμηματική επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης. Λέγεται, επίσης, ότι θα αγνοηθεί η θάλασσα ανατολικά του 28ου παράλληλου που σημαίνει τον θάνατο της ΑΟΖ του μαρτυρικού νησιού σας».

._

Θεόδ. Καρυώτης, 22 Ιουνίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η Ελλάδα περίμενε 38 ολόκληρα χρόνια για να ασχοληθεί με την ΑΟΖ και όμως υπάρχουν κάποιοι ακόμα και σήμερα που την αποκαλούν Ανεξάρτητη Οικονομική Ζώνη. Αλλά τώρα η Αθήνα έχει πάρει φόρα, μετά την οριοθέτηση με την Ιταλία, και θέλει να προχωρήσει και σε άλλες οριοθετήσεις ΑΟΖ με τα γειτονικά παράκτια κράτη. Έτσι μετά με την Ιταλία έρχεται η σειρά της Αιγύπτου. Αλλά υπάρχει μία μεγάλη, πολύ μεγάλη απορία. Γιατί η Ελλάδα αρνείται να οριοθετήσει επίσημα την ΑΟΖ της με αυτή της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Η οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ των δυο κρατών Ελλάδας και Κύπρου θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί πριν δέκα χρόνια και να συμπεριελάμβανε και τις γεωγραφικές συντεταγμένες που αναγνωρίζουν πλήρη επήρεια στο σύμπλεγμα του Καστελλόριζου! Ακόμα και χάρτης υφίσταται που δείχνει αυτή την οριοθέτηση παρόμοιος του επόμενου χάρτη.

Γιατί αρνείται η ελληνική κυβέρνηση να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Κύπρο από το 2004; Δεν μπορείτε να φανταστείτε τον σημερινό πόνο των Κυπρίων, όταν βλέπουν τον Νίκο Δένδια να προσγειώνεται στο Κάιρο για να συζητήσει ΑΟΖ με την κυβέρνηση της Αιγύπτου, αντί να κατευθύνεται στο αεροδρόμιο της Λάρνακας.

Ο Κώστας Βενιζέλος εξέφρασε τα αισθήματα των Κυπρίων αδελφών του όταν έγραψε:
«Είναι σαφές πως εάν η Ελλάδα προχωρήσει σε τμηματική συμφωνία με την Αίγυπτο για ΑΟΖ, αυτό θα σημαίνει πως εγκαταλείπει την Κύπρο. Αυτό σημαίνει πως εγκαταλείπει το χώρο που ενώνει τα δυο κράτη. Κι αυτό γιατί δεν θέλει να προκαλέσει την Τουρκία. Θα πρόκειται για μια κίνηση αυτοχειρίας για τον ελληνισμό, μια ενέργεια προσαρμογής στις αξιώσεις της κατοχικής δύναμης».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ο κύριος Καρυώτης δίνει πάντα σημαντική οικονομολογικη, γεωπολιτική, νομική τεκμηρίωση, για θέματα Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.

Όταν όμως Ελληνικές Κυβερνήσεις εθελοεκχωρούν τα επί των τεκμηριώσεών του Ελληνικά Δικαιώματα, τότε, υπάρχει ΠΑΡΑΒΑΣΗ καθήκοντος (έως και σφετερισμό λαϊκής κυριαρχίας), άλλως λανθάνει ο κύριος Καρυώτης.

Αυτή η παράβαση καθήκοντος, μπορεί κατά τη γνώμη του κυρίου Καρυώτη να μην συνιστά προδοσία, όμως ΚΑΤΙ συνιστά και ας πει ο ομολογουμένως σοβαρός επιστήμονας ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑ. Ή μηπως οι κυβερνώντες (και ολόκληρη η Βουλή) ΔΕΝ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ;

Θεόδ. Καρυώτης, 28 Σεπτεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι πλησιάζει η ώρα της Χάγης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η συζήτηση δεν έχει αρχίσει για τα καλά, από την Βουλή, μέχρι το τελευταίο καφενείο της ελληνικής επικράτειας! Δεν λείπουν βέβαια και οι υπερβολικοί χαρακτηρισμοί περί προδοσίας και πολλά άλλα που λέγονται και δεν γράφονται. Τώρα τελευταία ανακαλύψαμε και τον Χάρτη της Σεβίλλης, διότι οι Έλληνες απέκτησαν έρωτα με τους χάρτες, αλλά ο καθένας προτιμά ένα δικό του χάρτη!

Επίσης κομφούζιο παρατηρείται, όταν η συζήτηση στρέφεται στις θαλάσσιες οριοθετήσεις. Δεν εξηγείται αλλιώς η ξαφνική θέση της κυβέρνησης της Τρίπολης για οριοθέτηση ΑΟΖ με Μάλτα και Ελλάδα. Η εξωφρενική αυτή πρόταση της Τρίπολης παραγνωρίζει δυο βασικές παραμέτρους, που έχουν απόλυτη σχέση με την πρότασή της. Ας πάρουμε πρώτα την περίπτωση της Μάλτας.

Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης οριοθέτησε την υφαλοκρηπίδα της Λιβύης με αυτή της Μάλτας το 1985 και η οριοθέτηση ΑΟΖ δυο κρατών συμπίπτει πάντα με την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας. Να υπενθυμίσουμε ότι η Λιβύη είχε προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο το 1982, μαζί με την Μάλτα, σχετικά με την οριοθέτηση των περιοχών της υφαλοκρηπίδας που ισχύουν για καθένα από αυτά τα δύο κράτη. Προς υποστήριξη του επιχειρήματός της, η Λιβύη βασίστηκε στην αρχή της φυσικής προέκτασης και στην έννοια της αναλογικότητας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ

Πηγή: slpress.gr

Θεόδ. Καρυώτης, 24 Αυγ. 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Μιλώντας προς τον τουρκικό λαό, ο Ερντογάν ανήγγειλε την ανακάλυψη στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας του μεγαλύτερου –όπως είπε– κοιτάσματος φυσικού αερίου στην ιστορία της χώρας. Ο ίδιος έκανε λόγο για ποσότητα 320 δισ. κυβικών μέτρων, ενώ σημείωσε ότι θα εκκινήσουν οι παραγωγικές διαδικασίες, που θα οδηγήσουν στην αξιοποίηση του κοιτάσματος από το 2023. Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου βρίσκονται σε ύδατα βάθους 2.100 μέτρων στη ζώνη Tuna-1, 150 χιλιόμετρα (93,2 μίλια) από τις ακτές της Τουρκίας.

Το εύρημα βρίσκεται κοντά σε μια περιοχή, όπου συγκλίνουν τα θαλάσσια σύνορα της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας και όχι μακριά από το μπλοκ Neptune της Ρουμανίας. Αυτό, μέχρι τώρα, αποτελούσε το μεγαλύτερο εύρημα φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα. Ανακαλύφθηκε πριν από οκτώ χρόνια από τις εταιρείες Petrom και Exxon. Μέχρι στιγμής, η Ρουμανία έχει ανακαλύψει μόνο φυσικό αέριο σε ρηχά νερά, ενώ τα βάθη της θάλασσας δεν έχουν ακόμη αξιοποιηθεί. Μια εταιρεία που υποστηρίζεται από τον όμιλο Carlyle διεξάγει έρευνες επίσης στη Ρουμανία, με στόχο την άντληση φυσικού αερίου το 2021. Η Rosneft έχει εξερευνήσει στο ρωσικό τμήμα της Μαύρης Θάλασσας, αλλά χωρίς συγκεκριμένα αποτελέσματα.

…

Όλα τα παράκτια κράτη του πλανήτη μας ασχολούνται με την ΑΟΖ. Η Κύπρος δεν αναφέρεται ποτέ στην υφαλοκρηπίδα. Το ίδιο ισχύει για το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Τα μόνα κράτη που ασχολούνται με την υφαλοκρηπίδα είναι αυτά, που λόγω της τεράστιας θάλασσας που διαθέτουν, μπορούν να ζητήσουν από τον ΟΗΕ να επεκτείνουν την ΑΟΖ τους πάνω από τα 200 ν.μ. και να διαθέτουν υφαλοκρηπίδα που να φτάνει τα 350 ν.μ. Η έκταση της Μεσογείου δεν επιτρέπει ένα τέτοιο μέγεθος υφαλοκρηπίδας. Έτσι το μέγεθος της υφαλοκρηπίδας συμπίπτει πάντα με αυτό της ΑΟΖ.

…

Είναι σημαντικό ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη κατάφερε να κάνει, έστω και προβληματικές, οριοθετήσεις ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Η επόμενη πρέπει να γίνει με την Κύπρο.

…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Θεόδ. Καρυώτης, 12 Αυγ. 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Δημιουργήθηκε πρόσφατα μια παγκόσμια πρωτοτυπία που πιθανώς θα μας οδηγήσει κατ’ ευθείαν στη Χάγη. Για πρώτη φορά στην παγκόσμια θαλάσσια ιστορία, τέσσερα κράτη τσακώνονται για ένα κομμάτι θάλασσας στην Ανατολική Μεσόγειο. Αφού τώρα όλοι οι Έλληνες ασχολούνται με την μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αίγυπτο, επιτρέψτε μου να αναπτύξω και εγώ μερικούς προβληματισμούς μου, από την μακρινή Ουάσιγκτον.

Επειδή ασχολούμαι επί τέσσερις δεκαετίες με την ΑΟΖ, αρχίζω να υποψιάζομαι ότι ο Μητσοτάκης έριξε σε παγίδα τον Ερντογάν, με αυτή την οριοθέτηση της Αθήνας με το Κάιρο. Ο Έλληνας πρωθυπουργός πρέπει να έχει συμφωνήσει με τον πρόεδρο της Αιγύπτου να προσφύγουν για αυτή την τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ζητώντας να οριοθετήσει την ΑΟΖ τους.

Έτσι, μιας και η οριοθέτηση Ελλάδας-Αιγύπτου έχει διεμβολίσει την οριοθέτηση μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, το Δικαστήριο της Χάγης θα είναι υποχρεωμένο να καλέσει επίσης την Τουρκία και την Λιβύη που δεν θα έχουν δικαίωμα μη συμμετοχής. Με αυτές τις δυο οριοθετήσεις των τεσσάρων κρατών θα κληθεί να ασχοληθεί το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και να οριοθετήσει, ταυτόχρονα, τις ΑΟΖ της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Αιγύπτου και της Λιβύης. Η Χάγη δηλαδή, για πρώτη φορά στην ιστορία της, θα οριοθετήσει ταυτόχρονα τις ΑΟΖ τεσσάρων κρατών.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Λίγο καθυστερημένα το αναρτούμε. Τα δώσαμε όλα (“χάριν” της ακύρωσης του ΝΟΜΙΚΑ ΑΚΥΡΟΥ τουρκολιβυκού συμφώνου)

Βλέπετε εδώ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ και εδώ Κ. Βενιζέλο, αλλά και το ταγκ Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας).

Είναι πολλές οι αποδείξεις, εδώ προστίθεται ακόμα μία, της  (ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ^(*) πάντα, να μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό πως “παίζουμε” με καιροσκοπικές-τυχοδιωκτικές συμφωνίες) εθελοεκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

(*) Συμφωνήσαμε με την Αίγυπτο,  χωρίς να έχουμε  θέληση, ούτε εμείς ούτε αυτοί να αποταθούμε στην Χάγη, για να ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ το Δικαστήριο της Χάγης για τα εκατέρωθεν δικαιώματα, το οποίο υποτίθεται πως σεβόμαστε. Αν είχαμε (ΕΛΛΑΔΑ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ), την ΑΠΟΦΑΣΗ της Χάγης, οι αιτιάσεις της Τουρκίας θα ήταν εξαιρετικά ασθενείς ενώπιον των χωρών του ΟΗΕ.  Παράλληλα, θα μπορούσαμε να κάνουμε ειδικότερες συμφωνίες για ικανοποίηση της Αιγύπτου όπου αυτή θεωρούσε πως θίγεται, ΕΦ’ ΟΣΟΝ η Αίγυπτος αποδεικνύει την συμμαχική της στάση.

._

Θεόδ. Καρυώτης, 1 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο μεγάλος μου δάσκαλος Ανδρέας Παπανδρέου μου είχε πει κάποτε «να διαβάζεις πάντα τις υποσημειώσεις των Αμερικανών στα κείμενά τους». Τον θυμήθηκα, διαβάζοντας ένα κείμενο που δεν μπορώ να δημοσιεύσω. Αλλά ζώντας στην Ουάσιγκτον για σχεδόν μισό αιώνα, διαισθάνομαι ότι οι Αμερικανοί ζεσταίνουν τις μηχανές τους, για την επίλυση της ελληνοτουρκικής διαφοράς.

Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει συνεννόηση του Τραμπ με την Μέρκελ, αλλά γνωρίζω ότι και οι δυο επιθυμούν τον ελληνοτουρκικό διάλογο. Η ελληνική λέξη “διάλογος” έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη από αρχαιοτάτων χρόνων και παίζει καθοριστικό ρόλο σε πολλές παγκόσμιες διαφορές. Ο διάλογος ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία που ετοιμάζεται για να αρχίσει πριν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές θα είναι καθοριστικός για το μέλλον της Ελλάδας.

Οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι η Χάγη δεν μπορεί να λύσει την ελληνοτουρκική διαφορά, με βάση το προηγούμενο που δημιουργεί η συμπεριφορά της Κίνας. Από την δεκαετία του 1960 προωθούν την ιδέα συνεκμετάλλευσης, ή καλύτερα της συνδιαχείρισης των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου. Οι Αμερικανοί, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, γνώριζαν την αξία των υδρογονανθράκων και είχαν αρχίσει μυστικές έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο για τον εντοπισμό του μεγάλου ορυκτού πλούτου της περιοχής.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Κατ’ ευφημισμόν, πονεμένη, η ιστορία. Για την ακρίβεια, προδομένη.

._

Θεόδ. Καρυώτης, 5 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Εδώ ΑΟΖ, εκεί ΑΟΖ, που είναι η ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη); Εδώ και 38 χρόνια προσπαθώ να πείσω τους συμπατριώτες μου για την αξία αυτής της τόσο ζωτικής για τα εθνικά μας συμφέροντα έννοιας. Ξεκίνησα, λοιπόν, έναν ανηφορικό δρόμο, γράφοντας και δημοσιεύοντας βιβλία και άρθρα στα ελληνικά και αγγλικά, προφανώς εις ώτα μη ακουόντων. Το φάντασμα της ΑΟΖ συνεχίζει να καταδιώκει την Τουρκία.

Είναι γνωστό σε όλους ότι η Άγκυρα θεωρεί την έννοια της ΑΟΖ τον μεγαλύτερο εχθρό της στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πένθιμο ύφος της τουρκικής αντιπροσωπείας στην διάρκεια της ψηφοφορίας για το νέο Σύνταγμα των Θαλασσών και Ωκεανών στη έδρα του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, την 30η Απριλίου του 1982. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας κατέγραψε 130 ψήφους υπέρ, τέσσερεις κατά και 17 αποχές.

Τα τέσσερα κράτη, που έριξαν αρνητική ψήφο ήταν οι ΗΠΑ, η Τουρκία, το Ισραήλ και η Βενεζουέλα. Μπορώ τώρα να εκμυστηρευτώ κάτι που κράτησα μυστικό για πάνω από 38 χρόνια. Την επόμενη της ψηφοφορίας, πριν επιστρέψω στην Ουάσιγκτον, είχα μια συζήτηση με τους μεγάλους δασκάλους μου, το νομικό σύμβουλο του υπουργείο Ντόρη Χαλκιόπουλο και τον εμπειρογνώμονα του Δικαίου της θάλασσας Μανώλη Γούναρη.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr