Σχόλιο GMR: Ο κύριος Καρυώτης δίνει πάντα σημαντική οικονομολογικη, γεωπολιτική, νομική τεκμηρίωση, για θέματα Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.

Όταν όμως Ελληνικές Κυβερνήσεις εθελοεκχωρούν τα επί των τεκμηριώσεών του Ελληνικά Δικαιώματα, τότε, υπάρχει ΠΑΡΑΒΑΣΗ καθήκοντος (έως και σφετερισμό λαϊκής κυριαρχίας), άλλως λανθάνει ο κύριος Καρυώτης.

Αυτή η παράβαση καθήκοντος, μπορεί κατά τη γνώμη του κυρίου Καρυώτη να μην συνιστά προδοσία, όμως ΚΑΤΙ συνιστά και ας πει ο ομολογουμένως σοβαρός επιστήμονας ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑ. Ή μηπως οι κυβερνώντες (και ολόκληρη η Βουλή) ΔΕΝ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ;

Θεόδ. Καρυώτης, 28 Σεπτεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι πλησιάζει η ώρα της Χάγης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η συζήτηση δεν έχει αρχίσει για τα καλά, από την Βουλή, μέχρι το τελευταίο καφενείο της ελληνικής επικράτειας! Δεν λείπουν βέβαια και οι υπερβολικοί χαρακτηρισμοί περί προδοσίας και πολλά άλλα που λέγονται και δεν γράφονται. Τώρα τελευταία ανακαλύψαμε και τον Χάρτη της Σεβίλλης, διότι οι Έλληνες απέκτησαν έρωτα με τους χάρτες, αλλά ο καθένας προτιμά ένα δικό του χάρτη!

Επίσης κομφούζιο παρατηρείται, όταν η συζήτηση στρέφεται στις θαλάσσιες οριοθετήσεις. Δεν εξηγείται αλλιώς η ξαφνική θέση της κυβέρνησης της Τρίπολης για οριοθέτηση ΑΟΖ με Μάλτα και Ελλάδα. Η εξωφρενική αυτή πρόταση της Τρίπολης παραγνωρίζει δυο βασικές παραμέτρους, που έχουν απόλυτη σχέση με την πρότασή της. Ας πάρουμε πρώτα την περίπτωση της Μάλτας.

Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης οριοθέτησε την υφαλοκρηπίδα της Λιβύης με αυτή της Μάλτας το 1985 και η οριοθέτηση ΑΟΖ δυο κρατών συμπίπτει πάντα με την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας. Να υπενθυμίσουμε ότι η Λιβύη είχε προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο το 1982, μαζί με την Μάλτα, σχετικά με την οριοθέτηση των περιοχών της υφαλοκρηπίδας που ισχύουν για καθένα από αυτά τα δύο κράτη. Προς υποστήριξη του επιχειρήματός της, η Λιβύη βασίστηκε στην αρχή της φυσικής προέκτασης και στην έννοια της αναλογικότητας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ

Πηγή: slpress.gr