_.

Μάρκος Τρούλης, 02 Φεβ. 2022

Ποια τα λάθη μας;

Ενδεχομένως η πιο σαφής και εναργής περιγραφή της πραγματικότητας της διεθνούς πολιτικής, μετά τη θουκυδίδεια περί «του ισχυρού που επιβάλλει όσα του επιτρέπει η δύναμή του και του αδυνάμου ο οποίος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του», είναι εκείνη του Λόρδου Πάλμερστον, κατά τον οποίο «τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς. Έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα».

Η φράση του Πάλμερστον συνιστά την καταλληλότερη εκκίνηση για την ανάλυση μιας υπαρκτής ή δυνητικής συμμαχικής σχέσης, όμως αλίμονο αν την αντιμετωπίζαμε ως μια «μεταφυσική επιταγή». Τα κράτη χαράσσουν στρατηγική με άξονα την εξυπηρέτηση των σταθερών συμφερόντων τους και ο οιοσδήποτε ενδιαφερόμενος σύμμαχος συγκροτεί στρατηγική ευθυγράμμισης με αυτά τα σταθερά συμφέροντα, εφόσον κρίνει ορθολογικά ο ίδιος ότι αυτό είναι προς το συμφέρον του.

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω εν τοις πράγμασι;Ότι ουδείς πρόκειται να προστρέξει να σε βοηθήσει, αν εσύ ο ίδιος δε βοηθήσεις τον εαυτό σου και δεν αποδείξεις κατ’ επέκταση με τις πράξεις σου ότι επιθυμείς την ύπαρξη της συμμαχίας. Να το αποδείξεις όχι με εθελόδουλες πρακτικές ή πιθανό «ξεπούλημα ασημικών», αλλά συνδράμοντας αποφασιστικά στο κοινό συμφέρον και προχωρώντας σε βήματα αύξησης του βαθμού δέσμευσης του συμμάχου στη δική σου ατζέντα. Αυτή η πολιτική θα διευρύνει το αποτύπωμά σου εντός του πλαισίου της συμμαχίας και θα αυξήσει το κόστος εξοβελισμού σου από τους σχεδιασμούς του εταίρου σου.

Οθων Κουμαρέλλας , 1 Ιανουαρίου 2020

Σπεύδω να δηλώσω, ότι κανέναν δεν εξυπηρετεί.

Πρώτον, διότι οικονομικά και τεχνικά δεν είναι επιλέξιμο ένα τέτοιο έργο, όπως είχα την ευκαιρία να αναλύσω στο SLpress.gr, παραθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία. Ούτε την Ελλάδα, αφού για τα όποια κοιτάσματα πιστοποιηθεί η εκμεταλλευσιμότητά τους, νότια – νοτιοδυτικά της Κρήτης και αυτά του Ιονίου δεν τον έχουν ανάγκη. Μια ματιά στον χάρτη αρκεί!

Δεύτερον, ειδικά για την Κύπρο, όταν αδυνατεί να εμποδίσει τις πειρατικές ενέργειες της Τουρκίας τόσο στο έδαφός της, όσο και στην διακηρυγμένη ΑΟΖ της, απλά με την υπογραφή της για έναν αγωγό που δεν θα περνά, όπως είναι φυσιολογικό από την Τουρκία, προσθέτει πονοκεφάλους στην ίδια και κάτω από τις διαμορφωμένες συνθήκες αδυναμίας της, δίνει αφορμές κι επιχειρήματα στην Τουρκία να την καταπιεί ολόκληρη στο τέλος. Ή μήπως πιστεύει κανείς στα σοβαρά, ότι για την Ελλάδα θα πάψει στα ξαφνικά να ισχύει το δόγμα «Η Κύπρος κείται μακράν»; Είναι δυνατό να πιστέψουμε, ότι τώρα μετά από πέντε ολόκληρες δεκαετίες και λόγω του East Med, η Ελλάδα θα ανταποκριθεί στο εθνικό καθήκον προστασίας του κυπριακού ελληνισμού, και στις υποχρεώσεις της που απορρέουν ως εγγυήτριας δύναμης;
Όταν ακόμη και τώρα μετά την υπογραφή του μνημονίου Λιβύης – Τουρκίας, ομιλεί για διαφορές με την Άγκυρα και προτείνει μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και προσφυγή στη Χάγη;

(more…)