_.

Μελέτης Μελετόπουλος, 3 Ιανουαρίου 2023

1.   Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο νομίσματος κοινού σε ομάδα κρατών με διαφορετικά οικονομικά χαρακτηριστικά. Το νόμισμα αποτελεί ευθεία έκφραση των πλουτοπαραγωγικών και ανθρώπινων πόρων, των δομών και των δυνατοτήτων μίας οικονομίας. Η Ελλάδα, χώρα που δεν πέρασε ποτέ από την διαδικασία της Βιομηχανικής Επανάστασης, με παράδοση κυρίως γεωργική, εμποροναυτική και μικροαστική, βρέθηκε σε κοινή νομισματική επικράτεια με ναυαρχίδες της βαριάς βιομηχανίας και καπιταλιστικές μητροπόλεις με αποικίες και υπερπόντια συμφέροντα (Γερμανία, Γαλλία κ.λπ.). Νομοτελειακά η ανισορροπία οδηγεί τον αδύναμο νομισματικό εταίρο σε θέση εξάρτησης, εισαγωγέα αγαθών που δεν παράγει και εξαγωγέα φθηνού εργατικού δυναμικού που δεν μπορεί να απασχολήσει. Οπερ και εγένετο στην ελληνική περίπτωση.

2.  Επίσης δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο κοινού νομίσματος χωρίς κοινό υπουργείο Οικονομικών και κοινούς οικονομικούς θεσμούς. Το νόμισμα είναι εργαλείο άσκησης οικονομικής πολιτικής και αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τα συμφέροντα του κράτους το οποίο το εκδίδει. Είναι αδύνατον να υπάγονται στο ίδιο νομισματικό σύστημα οικονομίες σε ύφεση και οικονομίες σε πλήρη απασχόληση. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν η Ελλάδα να έχει το ίδιο νόμισμα με την Γερμανία; Η νομισματική πολιτική που θα μπορούσε να βγάλει την Ελλάδα από την ύφεση θα δημιουργούσε προβλήματα στη Γερμανία. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ελέγχεται πλήρως από τα ισχυρά μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπηρετεί τη λογική τους. Η Ελλάδα, όπως είναι επόμενο, υπο-εκπροσωπείται και σύρεται από τις αποφάσεις των ισχυρών ως ουραγός.

3.  Η Ελλάδα εισήλθε στην Ευρωζώνη απροετοίμαστη και ανοχύρωτη, με σπασμωδικές ενέργειες της κυβέρνησης Σημίτη, με καθαρά πολιτικά-ιδεολογικά κριτήρια. Στην πραγματικότητα, η ελληνική οικονομία δεν πληρούσε ούτε κατά διάνοια τα κριτήρια ούτε είχε τις μακρο-οικονομικές προϋποθέσεις. Επρεπε όμως πάση θυσία να συνδεθεί η Ελλάδα με την Ευρωζώνη, ώστε να ενταχθεί στην γεωπολιτική-γεωοικονομική σφαίρα επιρροής της Γερμανίας που ήλεγχε την Ευρωζώνη. Η ένταξη αυτή που πραγματοποιήθηκε το 2002, δεν είχε όμως τα προσδοκώμενα γεωπολιτικά αποτελέσματα, δεδομένου ότι ο τουρκικός αναθεωρητισμός έφθασε στο σημείο να απειλεί ανοιχτά με πόλεμο την Ελλάδα, χωρίς καμία πραγματική αντίδραση από ευρωπαϊκής πλευράς, πλην των γνωστών συστάσεων να ….τα βρούμε. Ο ισχυρός εταίρος, όμως, έχει και υποχρεώσεις.

4.  Εντός της Ευρωζώνης η Ελλάδα χρεοκόπησε, ετέθη υπό τον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, υπέστη την επιβολή μνημονίων που εκ των υστέρων αποδείχθηκαν εσφαλμένα (το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχθηκε ότι οι υπολογισμοί του ήταν λανθασμένοι), φτωχοποιήθηκε βίαια, απώλεσε την εθνική οικονομική της κυριαρχία και εισήλθε σε πρωτοφανή και μακροχρόνια ύφεση, από την οποία αδυνατεί να εξέλθει. Μεγάλο μέρος της νεολαίας της μετανάστευσε στο εξωτερικό και έγινε φθηνό εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης. Η δημογραφία της κατέρρευσε. Ταυτόχρονα, εκποίησε ζωτικούς τομείς της οικονομίας και των υποδομών της σε γερμανικές κ.ά. εταιρείες. Αυτά όλα τα πρωτοφανή έγιναν εντός της Ευρωζώνης. Η δε νομισματική πολιτική η ενδεδειγμένη για την έξοδο από την ύφεση, δηλαδή η εκροή σημαντικών κεφαλαίων με επενδυτικό προορισμό που θα οδηγήσουν σε αύξηση του ΑΕΠ και μείωση της ανεργίας, αποκλείεται, γιατί η ασκούμενη νομισματική πολιτική είναι αυτή που υπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων χωρών της Ευρωζώνης. Αν το ελληνικό πολιτικό σύστημα φοβήθηκε τις αναταράξεις που θα προέκυπταν το 2011-2 από ενδεχόμενη επιστροφή στην εθνική νομισματική μας κυριαρχία, ας προσπαθήσει τουλάχιστον σήμερα να σχεδιάσει και να εκτελέσει ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με πόρους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα απαιτήσει δυναμικά και με επιχειρήματα. Ή με κάποιο νέο Σχέδιο Μάρσαλ μικρότερης κλίμακας.
Εάν φυσικά θέλει και εάν μπορεί…

Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Γενεύης.

Στο αφιέρωμα που φιλοξένησε η ηλεκτρονική εφημαρίδα “ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ” δείτε και τις γνώμες ακόμα δυο προσκεκλημένων.

Πηγή: pelop.gr

Σχόλιο GMR: Σ’ αυτό το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ καταγγελτικό άρθρο (που αφορά καθ’ αρμοδιότητα την Ηγεσία του Αρείου Πάγου για τα επί μέρους καταγγελλόμενα, υπάρχει ο επίλογος:

“Απαιτείται σήμερα ένα νέο 1910, που θα προκαλέσει η ελληνική κοινωνία με την ψήφο της, εξαερώνοντας το σημερινό νοσηρό πλέγμα εξουσίας και αναδεικνύοντας νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις που θα δημιουργήσουν ένα σύγχρονο κράτος, στα ερείπια που αφήνει το ψευτορωμέϊκο, το failed state της Μεταπολίτευσης.“

Αυτός ο επίλογος, φέρνει μεν το παράδειγμα του Ελ. Βενιζέλου ως προς την ανάγκη να αναδειχθούν “…νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις που θα δημιουργήσουν ένα σύγχρονο κράτος, στα ερείπια που αφήνει το ψευτορωμέϊκο, το failed state της Μεταπολίτευσης.“, όμως, αυτές οι “νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις“, δεν θα πέσουν ξαφνικά από τον ουρανό.

Θα επιβεβαιωθούν, από την ολιστική (όχι μόνο για τα πολύ σωστά ΚΕΠ του κου Αλ. Παπαδόπουλου, ο οποίος όμως συνολικά έχει στηρίξει γνωστά πρόσωπα/πολιτικές πράξεις-πολιτικές καταστάσεις) στάση τους ως ενεργοί πολίτες, στάση που θα δώσει ή όχι, τα εχέγγυα για την παραπέρα πολιτική (ως πολιτευόμενη δυναμη) συμπεριφορά τους, φυσικά και από το δεδηλωμένο πλαίσιο αρχών τους συνοδευόμενο από σχετικό (ενδεικτικά του τι κομβικά ζητήματα μπορεί να αφορά: ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ “ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ”. ) επιχειρησιακό πρόγραμμα. Ενδεικτικό παράδειγμα στάσης (εχέγγυα αν και διχως να προσβλέπουμε…)-πρότασης: “ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΡΑΜΣΙ” σελ.43-44 ΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ .

Ένα πρώτο και σημαντικό, όχι αρκετό βέβαια, δείγμα πολιτικής συμπεριφοράς, ειναι το αν υπάρχει στοιχειώδης θέληση επικοινωνίας (με τους έξω από την “υγιή δύναμη“) και ο νοών νοείτω.

_.

Μελέτης Μελετόπουλος, 13 Μαρτίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών διέλυσε τις ψευδαισθήσεις και τις αυταπάτες όσων ακόμα τις είχαν και αποκάλυψε ανάγλυφο το πανάθλιο κράτος της Μεταπολίτευσης. Η Μεταπολίτευση παραδίδει στις επόμενες γενιές καμένη γη: πρωτοφανής δημογραφική κατάρρευση, μαζική μετανάστευση της νεολαίας, αποσύνθεση της δημόσιας παιδείας και γενικευμένος λειτουργικός αναλφαβητισμός, πανεπιστήμια άντρα ανομίας, τερατώδης νεανική και ενήλικη παραβατικότητα, ερήμωση της υπαίθρου, εξάλειψη της γεωργίας, της βιοτεχνίας και της βιομηχανίας, εκκωφαντική χρεωκοπία το 2010 και επιβολή στην συνέχεια εθνοκτόνων μνημονίων, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου.

Η Ελλάδα, αν και τυπικά μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να έχει ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά, κατάφερε να χρεωκοπήσει και να φτωχοποιηθεί έχοντας ευρωπαϊκό νόμισμα. Αν και μέλος του ΝΑΤΟ απειλείται ωμά με εισβολή από την Τουρκία, που είναι επίσης μέλος του ΝΑΤΟ.

Τα βασικά χαρακτηριστικά του κράτους της Μεταπολίτευσης είναι το πελατειακό σύστημα, η οικογενειοκρατία, η αναξιοκρατία, η διαφθορά και η ανικανότητα. Το κράτος αυτό είναι η εικόνα και η ομοίωση του πολιτικού συστήματος, δηλαδή των κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία την τελευταία τεσσαρακονταετία. Τα κόμματα αυτά σταδιακά συσπείρωσαν στις τάξεις τους ό,τι χειρότερο είχε η ελληνική κοινωνία (οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα) και απέβαλαν από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων τους έντιμους, τους ικανούς, τους ακέραιους και τους έμπειρους.

Διαμόρφωσαν ένα διεφθαρμένο και ανίκανο, κλειστό και αυτοαναφορικό σύστημα εξουσίας, προβάλλοντας προς τα έξω δήθεν διαφωνίες και θεατρικές τηλεοπτικές και κοινοβουλευτικές “σφοδρές συγκρούσεις” για το θεαθήναι, ενώ στα παρασκήνια επικρατεί πλήρης ομοφωνία στις βασικές αρχές διακυβέρνησης. Οι οποίες είναι οι εξής: η καθήλωση της ελληνικής κοινωνίας στην υπανάπτυξη, μέσω της παρανοϊκά μεγάλης φορολογίας και γραφειοκρατίας, ώστε οι πολίτες να παραμένουν φτωχοποιημένοι, εξαρτημένοι και άρα όμηροι του πελατειακού συστήματος, των κομματικών παρεμβάσεων και των έκνομων διαμεσολαβήσεων.

Και ταυτόχρονα η καθήλωση στην απαιδεία, ώστε η έλλειψη κριτηρίων να καθιστά εφικτή την αναπαραγωγή της δουλικής συνείδησης, του οπαδισμού, του κομματισμού, της οικογενειοκρατίας, της κομματοκρατίας. Το σύστημα αυτό στρατολόγησε σε μεγάλη κλίμακα ως στελέχη του ελεγχόμενα πρόσωπα, ανεπάγγελτους, ανίκανους και ιδιοτελείς, προϊόντα του κομματικού σωλήνα, με μόνο κριτήριο την δουλική αφοσίωση στον εκάστοτε κομματικό σατραπίσκο και στο κομματικό και όχι στο δημόσιο συμφέρον.

Φρόντισε επίσης να αυτοπροστατευθεί από ποινικές ευθύνες με ειδική νομοθεσία, να διαμορφώσει γκαιμπελικούς μηχανισμούς “επικοινωνιακής διαχείρισης”, δηλαδή παραχάραξης της πραγματικότητας και προπαγάνδας και στρατιές από εγκαθέτους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μηχανισμούς προσηλυτισμού της νεολαίας στα πανεπιστήμια. Περιφρούφρησε ακριβώς για αυτόν τον λόγο τον σοβιετικού τύπου έλεγχο της ανωτάτης παιδείας.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Αν όλα αυτά [συνοπτικά, “Άμεση προτεραιότητα θα είναι η Ελλάδα να μεταβληθεί σε ισχυρό κράτος, να υιοθετήσει το μοντέλο οργάνωσης του Ισραήλ, να αναλάβει την ευθύνη της άμυνας της Κύπρου και να συμμαχήσει στενά με το Ισραήλ (ενδεχομένως και με την Αίγυπτο).”, αφορούν μόνο την Ελληνική Άμυνα έναντι κακόβουλων γειτόνων και άλλων δυνάμεων, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε (με τους Έλληνες φίλους του Ισραήλ^[*]) ένα πλαίσιο αρχών που να αφορά σχέσεις πολιτών και σχέσεις λαών, όπως λόγου χάριν αυτό περιγράφεται στον σύνδεσμο, Μίκης Θεοδωράκης-Ποια είναι η αληθινή πραγματικότητα .

[*] υπάρχουν φίλοι του Ισραήλ που προτείνουν αυτά τα οποία και συζητάμε καλοπροαίρετα μαζί τους όπως στο σχόλιο, υπάρχουν όμως και πιο αντικειμενικοί πολίτες, φίλοι όλων των λαών και όχι φίλοι του “ότι-και-να-κάνει η Ισραηλινή κυβέρνηση εμείς το στηρίζουμε”.

_.

Μελέτης Μελετόπουλος, 29 Ιανουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η επέτειος των 100 ετών από την Μικρασιατική Καταστροφή έφερε στην επιφάνεια την συζήτηση για το Ανατολικό Ζήτημα και την “λύση” που επέλεξαν οι Σύμμαχοι το 1921-22, προτιμώντας την αναβίωση του τουρκικού μορφώματος στην Μικρά Ασία από την δημιουργία ενός μείζονος ελληνικού κράτους στις δύο όχθες του Αιγαίου. Επιλογή κοντόφθαλμη και υπονομευτική της ίδιας της δυτικής κυριαρχίας στην Ανατολή, της οποίας τις συνέπειες ο Δυτικός Κόσμος αντιλαμβάνεται σήμερα σε όλη τους την έκταση.

Αν παρ’ ελπίδα η λυσσαλέα υπονόμευση των δυτικών γεωστρατηγικών συμφερόντων από την Τουρκία σήμερα (βέτο στην ένταξη Φινλανδίας-Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, συνεργασία με Ρωσία, στάση “επιτήδειου ουδέτερου” στην ρωσοουκρανική σύρραξη κλπ.) οδηγήσει σε ρήξη της Τουρκίας με την Δύση, τότε τίθενται σοβαρά ερωτήματα για την Ελλάδα. Εφ’ όσον η Τουρκία απαξιωθεί και απομονωθεί από την Δύση, δημιουργείται γεωπολιτική “μαύρη τρύπα” στην Ανατολική Μεσόγειο.

…

Η ελληνική κοινωνία διαθέτει εξαιρετικό δυναμικό, που διαπρέπει διεθνώς, αλλά είναι εξορισμένο από τα κέντρα λήψεως των αποφάσεων για το μέλλον της χώρας. Σε αυτά κυριαρχούν κόμματα και πρόσωπα με ολιγαρχική, πελατειακή και διαπλεκόμενη δομή, εντελώς αποτυχημένα και ακατάλληλα για να διοικήσουν την χώρα. Άλλωστε, αυτά τα κόμματα και αυτά τα πρόσωπα οδήγησαν την χώρα στην χρεωκοπία.

…

Διαβάστε όλο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr