Του Κώστα Μανταντοφόρου,    15/11/2017

Ακόμη και η μικρή ολλανδέζα, ο απερχόμενος Νταϊσελκάπως, ομολόγησε πως με τα λεφτά των φορολογούμενων ευρωπαίων (ελλήνων) διασώθηκαν οι τράπεζες (ελληνικές και ευρωπαϊκές).

Δηλαδή άλλος ανακεφαλαιώνεται κι άλλος πληρώνει.

( Εν τω μεταξύ αυτή η πρεμούρα του κάθε απερχόμενου καθάρματος αλλά και πολλών εν ενεργεία να λένε την μοιραία αλήθεια πολλά χρόνια μετά, όταν η καταστροφή έχει ήδη

συντελεστεί, αλλά και χωρίς διάθεση αποκατάστασης του δικαίου -δηλαδή ναι μεν εγκληματίσαμε, αλλά τί να γίνει, ας συνεχίσουμε να εγκληματούμε– ,

..έχει να κάνει σίγουρα με κάποια δικλείδα ασφαλείας, ένα ελαφρυντικό, που όλοι αυτοί οι εγκληματίες προσπαθούν να αποκτήσουν,

..σε περίπτωση που στο μέλλον στηθεί κάποια “Νυρεμβέργη” και γι αυτούς. )

Ωστόσο αυτές οι πτωχευμένες και διασωσμένες με χρήματα του λαού τράπεζες, χρήματα που οι πολίτες καλούνται με αίμα να πληρώσουν σε βάθος δυό τουλάχιστον γενεών,

..διεκδικούν από τους αιμοδότες τους πολίτες και τις περιουσίες τους για χρέη μικρά ή μεγάλα,

..χρέη που θάπρεπε να μειωθούν δραματικά έως και πολλά να διαγραφούν εντελώς λαμβάνοντας υπ’ όψιν το μερίδιο “δημόσιου” χρέους που επωμίστηκε κάθε πολίτης προς χάρη των ιδιωτικών επιχειρήσεων που λέγονται τράπεζες.

Τί διακινούν όμως οι τράπεζες; Χρήμα. Ποιά είναι η δύναμή τους; Το χρήμα.

Και τί είναι το χρήμα; Είναι αυτό που εξαγοράζει κάθε πόρνη, είτε αυτή λέγεται π@@τάνα, είτε λέγεται εξουσία. Και είναι αυτό για το οποίο κάθε π@@τάνα και κάθε εξουσία δουλεύει.

Έτσι δεν μπορεί η παρούσα εξουσία -ιδίως όταν πρόκειται για μία κ@λοτουμπιασμένη αριστερά που μόνο της στήριγμα πιά δεν είναι ο λαός αλλά το χρήμα, η διαπλοκή, και κάθε είδους συμφέροντα- παρά να συγκατανεύσει στην αισχρή διεκδίκηση των τραπεζών για πλειστηριασμούς της ακίνητης περιουσίας αυτών οι οποίοι με το αίμα τους και το αίμα των παιδιών τους διέσωσαν το τραπεζικό-τοκογλυφικό-εγκληματικό σύστημα.

Όμως οι άνομοι αυτοί πλειστηριασμοί, είτε πριν είτε μετά την εξομολόγηση της μικρής ολλανδέζας, πρέπει να γίνουν ο κόμπος που φτάνει στο χτένι.

Και το χτένι πρέπει να σπάσει.

Βρισκόμαστε στο σημείο που η τάξη πρέπει να αποκατασταθεί.

Και όταν λέμε τάξη εννοούμε την συνταγματική τάξη. Αυτή την οποία οι προδότες των μνημονίων καταπατούν επτά χρόνια τώρα προκειμένου δια της βίας και αντισυνταγματικά να σώσουν τις τράπεζες και τους εαυτούς τους.

Από ‘δω και πέρα, και μετά τις αποκαλύψεις και τις ομολογίες των εγκληματιών ευρωπαίων και εγχώριων αξιωματούχων που έρχονται κατά ριπάς,

..κάθε αντίδραση κάθε είδους του λαού είναι αιτιολογημένη, επιβεβλημένη και συνταγματικά κατοχυρωμένη.

Οι πλειστηριασμοί θα γίνουν. Γιατί το διατάζουν οι τράπεζες και οι προδότες υπακούν.

Οι αντιδράσεις του λαού θα γίνουν κι αυτές.

Για να είναι όμως αποτελεσματικές και το χτένι να σπάσει πρέπει να είναι δυναμικές, συντονισμένες και αποφασιστικές.

Ήρθε -έρχεται- η ώρα,

..του ακροτελεύτιου άρθρου του συντάγματος!..

Της Αθανασίας Πέτσα(*)     9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Με αφορμή τις αποφάσεις των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων της χώρας για αποχή από τους πλειστηριασμούς, η Ελληνική Ένωση Τραπεζών εξέδωσε μία ανακοίνωση, η οποία θεωρούμε ότι αξίζει να σχολιαστεί.

Η ανακοίνωση αναφέρει τα εξής: «Το τραπεζικό σύστημα στο σύνολό του έχει λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε η διαδικασία των πλειστηριασμών να στοχεύει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές και έχει προβεί σχετικά σε όλες τις νόμιμες ενέργειες. Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν αναλάβει έναντι των ευρωπαϊκών εποπτικών αρχών συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την μείωση του αποθέματος μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων σε συγκεκριμένο και αυστηρό χρονοδιάγραμμα.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος του μη εξυπηρετούμενου δανεισμού είναι κομβικής σημασίας για την εξυγίανση των ισολογισμών των τραπεζών και για τη δυνατότητά τους να χρηματοδοτούν απρόσκοπτα την ελληνική οικονομία και τις επιχειρήσεις, στηρίζοντας την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η ομαλή και απρόσκοπτη είσπραξη των απαιτήσεων είναι και πράξη ευθύνης απέναντι στους συνεπείς δανειολήπτες. Υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, η ομαλή λειτουργία των χορηγήσεων δανείων στηρίζεται και στη δυνατότητα νοικοκυριών και επιχειρήσεων να παρέχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις. Η εκ των πραγμάτων στέρηση της δυνατότητας για λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης υποσκάπτει τις θεμελιώδεις αρχές της τραπεζικής πίστης και της οικονομίας και βέβαια αντίκειται στο Σύνταγμα».

Ας τα πάρουμε ένα-ένα και με τη σειρά. Ξεκινάμε με τον μύθο των «στρατηγικών κακοπληρωτών», ο οποίος ως νέο εφεύρημα της νεο-κατοχικής ρητορείας, φοριέται πολύ τελευταία – ένας βολικός «φερετζές» για να δώσει ένα ηθικό πρόσχημα στην απίστευτη λεηλασία του ελληνικού λαού. «Στρατηγικός κακοπληρωτής» ονομάζεται εκείνος ο… παμπόνηρος και δόλιος τύπος, που, ενώ του τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια, το’ χει βάλει μανιάτικο να καταστρέψει τις τράπεζες! Να φανταστείτε, έχει τέτοια κακία που προτιμά να χάσει το σπίτι του, παρά να πληρώσει τις «υποχρεώσεις» του! Έχει και μια «μαγική» ικανότητα να κρύβεται καλά, γιατί εμείς, στα τρία χρόνια που παρακολουθούμε τους πλειστηριασμούς και συμμετέχουμε ενεργά στην αποτροπή τους, δεν τον είδαμε πουθενά!

(more…)

Ο δημοσιογράφος Πέτρος Ιωάννου από τον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΠΟΡ news στους 90,1 fm της Λάρισας, Ακροβατώντας στ΄ όνειρο με το πρώην στέλεχος της κεντρικής τράπεζας του Καναδά Σπύρο Λαβδιώτη.

Δευτέρα 16/10/17.

https://www.youtube.com/watch?v=8vwWAjJovKY&feature=youtu.be

Των Δημ. Αντωνίου και Όλιας Νικολοπούλου (επίβλεψη, επιμέλεια, έλεγχος),      8-10-2017

Η “Πώληση” Δανείου χωρίς την υπογραφή του Δανειολήπτη είναι ΑΚΥΡΗ (ψευτο-πώληση). Νομική Τεκμηρίωση για δικαστική χρήση (δεν θα χρειαστεί όμως!)

Το άρθρο 5 Συντάγματος προστατεύει το δικαίωμα της Ελευθερίας των πολιτών, ως το θεμέλιο του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος (αρ. 1 Σ).

Με το άρθρο 17 Συντάγματος, η Πολιτεία προστατεύει την απαραβίαστη ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων (Σ 20). Ως περιουσία ορίζεται και η υλική περιουσία και τα (άυλα) δικαιώματα (Σ 25) επί περιουσιακών στοιχείων (χρηματική ή άλλη υλική). Η αναγκαστική αφαίρεση περιουσιακών δικαιωμάτων, συνιστά αφαίρεση περιουσίας (παράβαση αρ.17, 25.3 Σ, παράβαση του αρ. 1 Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και του αρ. 1 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) (βλ. επίσης την σύμφωνη με τα παραπάνω εκτενή Νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) και την αρ. 40/1998 απόφαση ΟλΑΠ).

Βασική έκφραση και η μέγιστα θεσμοποιημένη έκφρασή της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι η Ελεύθερη Σύναψη Συμβάσεων οι οποίες συνιστούν την Ελεύθερη Ταύτιση Ελεύθερων Βουλήσεων ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ Αντι-Συμβαλλομένων.

Δεν συνάπτουμε απλά «συμβάσεις» (διότι σκέτη είναι μια λέξη κενή περιεχομένου (nominalism)) αλλά «σύμβαση του συγκεκριμένου προσώπου Α με το συγκεκριμένο πρόσωπο Β».

Ως συνέπεια αυτού, ο ΘΕΜΕΛΙΟΔΕΣΤΕΡΟΣ ΚΙ ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ ΟΡΟΣ κάθε σύμβασης είναι αμοιβαία ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ συγκεκριμένου αντι-συμβαλλόμενου από τον έτερο. Η μονομερής αναγκαστική παραβίαση του θεμελιώδους αυτού όρου, επιφέρει κατάρρευση του όλου της Σύμβασης (ΑΚ 180 επ.).

Συνεπώς, η πώληση δανείων των τραπεζών σε ξένα funds, ΧΩΡΙΣ την ΣΥΜΩΝΙΑ του δανειολήπτη (ως εταίρου αντι-συμβαλλομένου) είναι ΑΚΥΡΗ κι οι νόμοι 4354/2015 και 4389/2016, που προβλέπουν την παραπάνω πώληση (με την παρακάτω επιφύλαξη) είναι αντισυνταγματικοί και συνιστούν Κατάχρηση Δικαιώματος (Σ 5, 17, 20, 25.3, ΑΚ 181).

ΣΧΟΛΙΟ: Αν προβάλλετε ενώπιον δικαστηρίου τα παραπάνω επιχειρήματα, το δικαστήριο θα ακυρώσει αμέσως την ψευτο-πώληση…αν και επειδή οι τράπεζες και τα funds, τα γνωρίζουν αυτά, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΟΥΛΗΣΑΝ, ΟΥΤΕ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΑΝΕΙΑ.

Προσέχτε όμως, μην υπογράψετε νέες ρυθμίσεις παλαιών δανείων, διότι στις νέες ρυθμίσεις υπάρχει όρος, με τον οποίο ο δανειολήπτης δίνει στην τράπεζα το δικαίωμα να πωλήσει το δάνειό του (ενώ στις παλαιές, πριν το 2015, συμβάσεις-συμβόλαια, δεν υπάρχει τέτοιος όρος!). Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει πλήρως τις απόψεις μου εδώ, ότι χωρίς την υπογραφή του δανειολήπτη, η ψευτο-πώληση του δανείου του είναι ΑΚΥΡΗ.

ΕΠΙΣΥΜΑΝΣΗ. Το αρ. 3 παρ. 3 ν.434/2016 όμως, πιστεύω ότι απαιτεί («κρυφίως»!)την συναίνεση του δανειολήπτη για την πώληση του δανείου του. Δηλ. όταν ο δανειολήπτης πάρει την ειδοποίηση-κλήση από την τράπεζα για ρύθμιση ή πώληση του δανείου του, αυτός πρέπει να απαγορεύσει στην τράπεζα να πωλήσει το δάνειό του. Αν δεν το κάνει…δεν πειράζει…πάλι δεν υπάρχει ρητή του συναίνεση για την πώληση του δανείου του. Αλλά αυτό είναι τώρα μικρή ασήμαντη λεπτομέρεια, μπροστά στα παραπάνω επιχειρήματα που ανέλυσα.

Για τους παραπάνω λόγους, οι τωρινές δανειακές συμβάσεις των τραπεζών, περιέχουν εκτενή όρο με τον οποίο οι δανειολήπτες καλούνται να υπογράψουν ότι δέχονται να πωληθούν τα δάνειά των σε ξένα funds!

PACTA SUND SERVANTA (Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται).

Το άρθρο αυτό γράφτηκε από τον Δημ. Αντωνίου, με την επίβλεψη, έλεγχο κι επιμέλεια της Ολυμπίας (Όλιας) Νικολοπούλου, δικηγόρου Αθηνών.

Mε αγάπη

Δημ. Αντωνίου, ιατρός

Αθήνα 21-3-2017

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Ενώπιον της Κας Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του Δημητρίου Κωστάκη, κατοίκου Χανίων, οδός …..

ΚΑΤΑ Παντός υπευθύνου.

1

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με την παρούσα μηνυτήρια αναφορά, Σας εκθέτω μια σειρά από κρίσιμα πραγματικά περιστατικά που φαίνεται ότι πραγματώνουν την τέλεση σοβαρών ποινικών αδικημάτων εις βάρος των οφειλετών στις τράπεζες, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος και εις βάρος του Ελληνικού λαού και αφορούν τα ποσά που χρεώνουν στον λογαριασμό των οφειλετών οι τράπεζες, ως και τον τρόπο που συμπεριφέρονται αυτές με τους δανειολήπτες οφειλέτες των, στηρίζονται δε σε εκατοντάδες δικαστικές αποφάσεις εκ των όποιων ενδεικτικά επικαλούμαι 124 από αυτές στο συνημμένο έγγραφο (σχετικό 1) που έχουν εκδοθεί από δικαστήρια όλης της χώρας και ζητώ να διερευνήσετε εάν διαπράχτηκαν από τις τράπεζες αξιόποινες πράξεις και σε καταφατική περίπτωση να ενεργήσετε σύμφωνα με τον νόμο.

Σύμφωνα με τις ανωτέρω 124 δικαστικές αποφάσεις, όλες οι τράπεζες (κρατικές, ιδιωτικές, συνεταιριστικές) είχαν ετοιμάσει και χρησιμοποιούσαν τις ίδιες προτυπωμένες συμβάσεις, οι όποιες δεν αποτελούσαν αντικείμενο ατομικής διαπραγμάτευσης με τον κάθε δανειολήπτη και οι οποίες προορίζονταν να υπογραφτούν από απροσδιόριστο αριθμό καταναλωτών που θα συμβληθούν μαζί τους και οι οποίες περιέχουν τους ίδιους άκυρους Γενικούς Όρους Συναλλαγών (ΓΟΣ). Τα ανωτέρω αποδεικνύονται επίσης και από την παραδοχή της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ που έκανε ως προσθέτως παρεμβαίνουσα στην εκδίκαση συλλογικής αγωγής στη δικαστική διαμάχη μεταξύ της Τράπεζας CITYBANK και του Σωματείου με την επωνυμία “ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ”, (ΕΚΠΟΙΖΩ) επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμό 1219/2001 Αμετάκλητη Απόφαση του Αρείου Πάγου ( σχετικό 5) και η όποια αναφέρει ότι : Προς θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός της επικαλείται η προσθέτως παρεμβαίνουσα ότι η υπέρ ης η πρόσθετη παρέμβαση τράπεζα αποτελεί μέλος της και ότι η προκειμένη υπόθεση αφορά θέματα κύρους γενικών όρων συναλλαγών που διατυπώνονται ομοιόμορφα σε όλες τις επί μέρους συμβάσεις και των λοιπών τραπεζών – μελών της.

Στην συνέχεια κατά την κίνηση του δανείου οι τράπεζες σε εφαρμογή των άκυρων όρων που είχαν συνομολογηθεί στην υπογραφείσα σύμβαση καταχωρούσαν στους λογαριασμούς των δανειοληπτών παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις ως και αθέμιτα επιτόκια κατά το υπερβάλλον των θεμιτών, διογκώνοντας με αυτές τις χρεώσεις πολλαπλασιαστικά το χρέος των οφειλετών λόγω των ενδιάμεσων ανατοκισμών που παρουσίαζαν στα βιβλία των ούτως ώστε το κατάλοιπο που παρουσίαζαν σε αυτά να μην είναι το πραγματικό οφειλόμενο ποσό του κάθε δανειολήπτη, καθιστώντας παράλληλα και τις συμβάσεις που είχαν συνάψει με τους δανειολήπτες, στο σύνολο τους άκυρες. ( ίδετε ανάλυση στο κεφάλαιο 1)

Βασικός όρος των συμβάσεων αυτών είναι ότι συμφωνείται ότι η οφειλή του δανειοδοτούμενου προς την Τράπεζα θα αποδεικνύεται από απόσπασμα που θα έχει εξαχθεί από την ίδια από τα βιβλία της και θα εμφανίζει την κίνηση του των λογαριασμών των που τηρούνται στα πλαίσια της πίστωσης αυτής, είτε από την πρώτη εκταμίευση που έγινε με ένταλμα της Τράπεζας, είτε από την τελευταία αναγνώριση του δανειοδοτούμενου και εφεξής.

(more…)

11 Μαρ. 2016

Σε συνέχεια των όσων ακούγονται στην ομιλία του Γερ. Αρσένη στο video που έχουμε αναρτήσει (https://greek-market-research.com/article/ομιλία-αρσένη-στο-διεθνές-συνέδριο-το/), θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη για την ανάρτηση ενός ακόμα σχετικού video της Δ.ΕΝ. (https://den.com.gr), που συμπληρώνει και συνεπικουρεί την γνώση που μας έρχεται από το πρώτο.

ένα συνοπτικό βίντεο που παρουσιάζει το μείζον Εθνικό Έγκλημα, αυτό της απάτης των τραπεζών …

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

Η αμετάκλητη απόφαση αναρτημένη στην σελίδα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ).

_.

Γ. Π. Τριανταφυλλόπουλος, 23 Αυγούστου 2016- 14:10

Από το 2010, οπότε και ξέσπασε η κρίση του δημοσίου χρέους στην Ελλάδα το ενδιαφέρον όλων είναι στραμμένο προς το δημόσιο χρέος. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και αναλυτές έχουν στρέψει το ενδιαφέρον των πολιτών προς αυτό. Οι ακολουθούμενες πολιτικές από το 2010 και μετά έχουν πολλαπλούς στόχους που όλοι συνδέονται από τη μια με την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και από την άλλη με την προσπάθεια αλλαγής παραδείγματος με την άσκηση της εξουσίας σε μια ανεπτυγμένη χώρα απευθείας από τους εκπροσώπους του διεθνούς κεφαλαίου άμεσα και χωρίς προσχήματα. Η μονομερής αυτή προσήλωση στο δημόσιο χρέος άφησε στη σκιά ένα άλλο χρέος. Ένα χρέος που συνδέεται άμεσα τόσο με το δημόσιο χρέος όσο και με το σύνολο των στόχων που έχουν οι πολιτικές που ακολουθούνται.

(more…)

Του Γιώργου Βασσάλου, 28-4-2014

Η Τραπεζική Ένωση της ΕΕ: παραδίδοντας την πολιτική κυριαρχία στους τραπεζίτες, κεντρικούς κι ιδιωτικούς.

Με το σχέδιο για την Τραπεζική Ένωση, η ΕΕ θέλει να μας πείσει ότι βάζει τέρμα στη διάσωση των τραπεζών από τους φορολογούμενους –ως επί το πλείστον δηλαδή τους εργαζόμενους- κι ότι υποχρεώνει τους μετόχους τους να πληρώσουν τα σπασμένα.

Η πραγματικότητα είναι η ακριβώς αντίθετη: η νέα νομοθεσία θα προωθήσει την απορρόφηση πολλών τραπεζών από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, κάνοντας τις ακόμα πιο μεγάλες, ενώ θα παραμένουν υπό τον έλεγχο των ιδιωτών μετόχων τους. Ταυτόχρονα, θα τις θωρακίσει από το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας και θα κάνει ακόμα πιο εύκολη τη χρήση δημοσίου χρήματος για τη διάσωσή τους, με λιγότερο κοινοβουλευτικό έλεγχο και διαφάνεια. Η συμβολή των ιδιοκτητών τους στη διάσωση θα είναι ελάχιστη, μπροστά στο βάρος που θα επωμιστούν οι απλοί φορολογούμενοι.

Από τον Οκτώβρη του 2008 ως τον Οκτώβρη του 2011, η Κομισιόν ενέκρινε 4,5 τρισεκατομμύρια ευρώ κρατικής βοήθειας προς τις τράπεζες σε δάνεια και εγγυήσεις ή αλλιώς το 37% του ετήσιου ΑΕΠ όλης της ΕΕ (σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, η Κομισιόν πρέπει να εγκρίνει κάθε κρατική ενίσχυση προς επιχειρήσεις).[1] Από αυτά, τουλάχιστον 1,7 τρισ. έχουν ήδη εκταμιευτεί υπέρ των τραπεζών. Από το 2009, έγινε ξεκάθαρο ότι το οικονομικό μοντέλο της ΕΕ είχε βασιστεί τόσο πολύ στην επέκταση του τραπεζικού δανεισμού που κάθε χώρα ξεχωριστά δεν μπορούσε να σώσει τις ιδιωτικές τράπεζές της. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αποφάσισε, παραβιάζοντας το καταστατικό της, να παρέχει ευρεία στήριξη στις τράπεζες, τόσο απευθείας όσο και μέσω των κρατών. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο κράτος με άμεση πρόσβαση σε φορολογικά έσοδα, ώστε να εγγυάται τις ενέργειες της ΕΚΤ, ήταν το στοιχείο που προσέδωσε στην κρίση στην Ευρώπη το στοιχείο της θεσμικής αστάθειας και ασάφειας που την έκανε τόσο εκρηκτική. H Γερμανία και η Γαλλία δεν ήθελαν να εγγυηθούν για τα χρέη των άλλων κρατών και τραπεζών, αφού στην ΕΕ, παρότι έχουν μπει αυστηρά όρια στη δημοσιονομική πολιτική των κρατών-μελών με ποινές από την Κομισιόν, δεν υπάρχει –προς το παρόν– κάποιο όργανο που να ασκεί ενιαία δημοσιονομική πολιτική σε όλη την έκτασή της. [2] Αυτή την αντίφαση επιχειρεί να λύσει το εγχείρημα της Τραπεζικής Ένωσης σε συνδυασμό με τις μεταρρυθμίσεις της Οικονομικής Διακυβέρνησης που έχουν ήδη ξεκινήσει.
Η κατεύθυνση είναι η καταστροφή κάθε στοιχείου δημοκρατικής – λαϊκής κυριαρχίας και η ενίσχυση της δύναμης των τραπεζών.

(more…)

Βασίλης Βιλιάρδος, 23-3-2014

Δεν πληρώνω πια τόκους, εκτός εάν μου αποδείξουν πως μου έχουν δανείσει νόμιμα, πραγματικά χρήματα και όχι αέρα – ενώ, όπως γνωρίζω, οι τράπεζες δεν έχουν κόστος αναχρηματοδότησης των δανείων, οπότε δεν δικαιούνται τόκους.

“Για πρώτη φορά ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, η Τράπεζα της Αγγλίας, αποδέχεται δημόσια τη δημιουργία του χρήματος από το πουθενά – ενώ μέλει να αποδειχθεί εάν είχε δίκιο ο Ford όταν είπε πως, όταν οι άνθρωποι μάθουν το μυστικό, την επόμενη ημέρα το πρωί θα ξεσπάσει επανάσταση“.

για λόγους πλήρους διατήρησης των στοιχείων, links
κλπ. καθώς επικυρώνουν το περιεχόμενο του άρθρου, παρακαλούμε διαβάστε την συνέχεια εδώ.

του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη^(*), 9 Ιουνίου 2011

Η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» (στο εξής «Σύμβαση») μεταξύ…

της Ελλάδας και των δανειστών της περιλαμβάνει συγκεκριμένες διατάξεις, οι οποίες πάσχουν από απόλυτη ακυρότητα, κατά το Ενωσιακό Ευρωπαϊκό Δίκαιο, και δημιουργούν πολιτικές παρενέργειες ως προς την ουσία τους.

Αρχικώς, παρατηρείται ότι στο «Προοίμιο» της Σύμβασης (βλ. άρθρο 6) έχει τεθεί ο όρος συνάρτησής της με το «Μνημόνιο Συνεννόησης» (στο εξής «Μνημόνιο»), το οποίο «μπορεί κατά διαστήματα να τροποποιηθεί / ή και να συμπληρωθεί» – όπως επιχειρείται προσφάτως. Επίσης, η Σύμβαση περιλαμβάνει και ιδιαίτερο κεφάλαιο (βλ. άρθρο 14) ως προς το εφαρμοστέο Δίκαιο και τη δικαιοδοσία. Δυνάμει του άρθρου αυτού, η «οποιαδήποτε διένεξη» τίθεται στη δικαιοδοτική κρίση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), ενώ κάθε εξωσυμβατική υποχρέωση διέπεται και ερμηνεύεται σε εφαρμογή του «Αγγλικού Δικαίου». Περαιτέρω, η Ελλάδα, αμετακλήτως και άνευ όρων, παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει αναφορικώς με την ίδια ή τα περιουσιακά της στοιχεία, όπως παραιτείται και από τα ένδικα μέσα που δικαιούται. Επίσης, γίνεται ρητή αναφορά στις διατάξεις τηςπαρ. 9 του άρθρου 126 ΣΛΕΕ (Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και του άρθρου 136 ΣΛΕΕ. Τα δε άρθρα αυτά συλλειτουργούν για το συντονισμό και την εποπτεία της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ωστόσο, όμως, ως κανόνες Δικαίου, δεν εφαρμόστηκαν από τα Θεσμικά Όργανα – όπως αποδεικνύεται παρακάτω.

Δεν λειτούργησαν οι Θεσμοί –Οι ευθύνες των Οργάνων της Ένωσης

Από την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 126 ΣΛΕΕ, που επικαλείται η Σύμβαση και που αφορούν στο Μνημόνιο, προκύπτουν τα εξής:

(more…)