ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Γιάννης Μαύρος, 20 Ιουν. 2019
Ως συνιδρυτής του ΣΥΡΙΖΑ και αιρετικός συνοδοιπόρος του μέχρι το 2015, πάντα ανεξάρτητος και ενίοτε »ενοχλητικός», αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω τον επικήδειο. Κάποιοι ίσως το θεωρήσουν πρώιμο ή προπετές, άλλοι πιθανόν να πουν ότι και πολύ άργησα, τέσσερα χρόνια μετά την ουσιαστική κατάργησή του το καλοκαίρι του 2015. Από την σκοπιά τους θα έχουν δίκιο. Από τη δική μου σκοπιά όμως τώρα, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ας γνωρίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ήδη θνησιγενής από το Συνέδριο του 2013 και κλινικά νεκρός από το καλοκαίρι του 2015.
Τα πράγματα στη χώρα μας γενικότερα και στη Αριστερά ειδικότερα κυλούν με μεγάλη βραδύτητα, ωσάν να πρόκειται για διασωληνωμένο ασθενή σε χρόνια καταστολή και όσο κι αν βαυκαλιζόμαστε πολλοί να πιστεύουμε ότι αποτελούμε εξαίρεση είμαστε, στην καλύτερη περίπτωση, σαρξ εκ της σαρκός του λαού μας και της κοινωνίας μας, αν δεν είμαστε, στη χειρότερη, γενίτσαροι ή αποστάτες. Κάλιο αργά, λοιπόν, έστω και τώρα να ταφεί το πτώμα για να αναστηθεί το πνεύμα. Γιατί το πνεύμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πράγματι ριζοσπαστικό αν όχι επαναστατικό, όπως πολλοί θέλαμε.
Πώς φτάσαμε λοιπόν από τον κινηματικό ΣΥΡΙΖΑ του 2004 στον θεσμικό ΣΥΡΙΖΑ του 2012 και τον κυβερνητικό και καθεστωτικό ΣΥΡΙΖΑ των ημερών μας; Πώς τα κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να ενσωματωθεί τόσο γρήγορα στο σύστημα ως πυλώνας του νέου δικομματισμού, συνεχίζοντας την πολιτική των μνημονίων των προκατόχων του; Πως έφτασε στο σημείο να ξεπουλήσει τη Μακεδονία, όχι μόνο απαξιώνοντας την Αριστερά αλλά ξαναδιχάζοντας τον ελληνικό Λαό, που είχαν καταφέρει να ενώσουν τα μνημόνια και η νέα κατοχή, όπως πιστοποίησε το μεγάλο ΟΧΙ του στο δημοψήφισμα του 2015;
Σχόλιο GMR : Ποτέ δεν είπαμε, “δεν καταλάβατε”. Πάντα (σας) λέγαμε, τολμήστε να ΑΠΕΜΠΛΑΚΕΙΤΕ.
Όμως η ενσωμάτωση στον αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτισμό, ακόμα και αν αυτός είναι Κατοχικός, σας έφερε, εξαιρετικά αργά (ο Τσίπρας, ΤΙΠΟΤΑ ΑΝΑΙΔΕΣ ήταν από 17χρονος) σε ρήξη ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ, διότι αν μένατε θα σας εξαέρωνε μετά βεβαιότητας το ΤσιπροΠασοκ (πρώτα εξευτελισμός, μετά εξαέρωση).
Η τελική σας επιλογή ήρθε, και ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ, και με μεγάλα λόγια “προδοσία”-“χρειάζεται πατριωτικό μέτωπο”, τα οποία ουδέποτε εννοούσατε (ΕΔΩ και ΕΔΩ , οι τελευταίες από τις πολλές προσπάθειες που μετά βδελυγμίας απωθήσατε).
Πρόσθετη επισήμανση της G-M-R (για το απόσπασμα “χωρίς μάλιστα την απαραίτητη λαϊκή στήριξη“): Δεν εξαφανίστηκε το “ΟΧΙ”. Το ΕΞΑΦΑΝΙΣΕ ο κάθε ιδιοτελής κομματικός εγωκεντρισμός. Για όλα τα αντιμνημονιακά πολιτευόμενα σχήματα, δεν υπήρξε λαϊκό ΟΧΙ. Για την ακρίβεια, δεν πρέπει να υπάρχει λαϊκό ΟΧΙ. Μόνο τα εντός της Κατοχικής βουλής, επαγγελματικά αμειβόμενα ΝΑΙ-ΟΧΙ πρέπει να υπάρχουν. Γι’ αυτό και προτάσεις-Δράσεις όπως εδώ (για να μην είμαστε κοψοχερεπαναστάτες) είναι εχθροί, των με το αζημίωτο πολιτευομένων. Κυρίες και Κύριοι, ΠΟΛΙΤΙΚΗ άσκησαν όσοι ψήφισαν ΟΧΙ, αλλά όχι ιδιοτελή σαν κι αυτή των αλληλοσφαζομένων για είσοδο στην κατοχική βουλή και επιτιθεμένων-υβριζόντων κατά του λαού.
Παν. Λαφαζάνης, 19 Ιουν. 2019
Είναι πολλοί εκείνοι που είτε από έλλειψη ενημέρωσης είτε υποβολιμαία και από σκοπιμότητα λένε: Δεν κατάλαβαν ο Λαφαζάνης και το “Αριστερό Ρεύμα” τον Τσίπρα και που το πήγαινε; Και αν καταλάβαιναν, τι έκαναν για να τον ανακόψουν;
Η Iskra παραθέτει σε video ολόκληρη την ομιλία του Παν. Λαφαζάνη στο πρώτο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τον Ιούλιο του 2013, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν ακόμα στην αντιπολίτευση.
Η ομιλία του Παν. Λαφαζάνη αποτελεί μια ουσιαστική καταγγελία της πολιτικής του τότε ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα, η οποία “προφητικά” έθετε το ζήτημα της ρήξης με το ευρώ, ως προϋπόθεση και βασικό κρίκο για αν μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκρούσει ως κυβέρνηση τους εκβιασμούς της τρόϊκας (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) και να υλοποιήσει το πρόγραμμα του.
Σχόλιο GMR : Όλα αυτά τα ΣΤΟΙΧΕΙΑ (που στοιχειοθετούν το ΕΓΚΛΗΜΑ) θα είχαν ΑΞΙΑ, αν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι σύντροφοι του ήθελαν να αξιοποιήσουν ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ, τον κατακτημένο νομικό πολιτισμό και να φέρουν στην ημερήσια διάταξη, στο πεζοδρόμιο και διεθνώς, ενώπιον του Αρείου Πάγου και της Κατοχικής (σαν τέτοιας) Βουλής, την Εσχάτη Μνημονιακή Προδοσία. Έλα όμως που κύριος και πρωταρχικός σκοπός είναι τα συναδελφαρπακολήματα μέσα στον Αντιπροσωπευτικό Κοινοβουλευτισμό.
Γιάνης Βαρουφάκης, Παν. Λαφαζάνης, 21 Ιουν. 2019
Σφοδρή είναι πλέον η σύγκρουση του Παναγιώτη Λαφαζάνη με τον Γιάνη Βαρουφάκη με καθημερινές, εκατέρωθεν βολές και αποκαλύψεις για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά το πρώτο εξάμηνο του 2015. O κ. Βαρουφάκης επιτίμησε χθες τον κ. Λαφαζάνη λέγοντας ότι έσπευσε να συμφωνήσει στο σχέδιο του Φλαμπουράρη για εισβολή στο Νομισματοκοπείο αλλά και για τη γενικότερη στάση του.
Η απάντηση δεν άργησε να έρθει και από συνεργάτες του Παναγιώτη Λαφαζάνη δίνεται στη δημοσιότητα το παρακάτω αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, για την πολιτική στάση του επικεφαλής του ΜέΡΑ25 απέναντι στον Παν. Λαφαζάνη. Οι ίδιοι οι συνεργάτες του Παν. Λαφαζάνη τονίζουν την κρίσιμη επικαιρότητα αυτού του ρεπορτάζ, για την εξαγωγή συμπερασμάτων ενόψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου:
Παν. Λαφαζάνης , 12 Ιουν. 2019
Ο Λαφαζάνης αποκάλυψε το δραματικό παρασκήνιο για την επέκταση της δανειακής σύμβασης μέχρι 30/6/2015 – Η οριακή πλειοψηφία υπέρ Τσίπρα στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ – Ο εκβιασμός στον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους να γνωμοδοτήσει ότι η παράταση του μνημονίου είναι νόμιμη χωρίς απόφαση της Βουλής παρά μόνο με υπογραφή του υπουργού Οικονομικών Βαρουφάκη – Ο φόβος Τσίπρα για το ειδικό δικαστήριο
«Ο Βαρουφάκης ήταν αυτός που άνοιξε το δρόμο για το 3ο μνημόνιο Τσίπρα. Πριν κλείσουμε 15 μέρες από την ανάληψη της κυβέρνησης και πήγε και έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην επέκταση της δανειακής σύμβασης του 2ου μνημονίου του Σαμαρά, μαζί με τα προαπαιτούμενα για την αξιολόγηση και ακολούθησε και η επιστολή στον Βίζερ του Eurogroup» επισήμανε μιλώντας στο «One Channel» ο Παναγιώτης Λαφαζάνηςαναφερόμενος στα γεγονότα του πρώτου εξαμήνου του 2015 και την λεγόμενη «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση της οποίας ήταν μέλος μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Λαφαζάνης: Ο Βαρουφάκης υπέγραψε προπομπή του μνημονίου
«Η επέκταση αυτή της δανειακής σύμβασης περιείχε όλα εκείνα που εμείς καταγγείλαμε σε σχέση με την εξάρτηση της χώρας. Αγγλικό δίκαιο, δικαστήρια του Λουξεμβούργου, άρση της ασυλίας για όλα τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας και βεβαίως σκληρότατους όρους. Αυτό ήταν προπομπή του μνημονίου. Τότε κάναμε αγώνα κατά των Μνημονίων, σημαία μας ήταν το 2ο Μνημόνιο του Σαμαρά και ο Βαρουφάκης πήγε και το υπέγραψε» τόνισε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης για τον Γιάνη Βαρουφάκη.
Σχόλιο G-M-R : Αυτά τα δύο δημοσιεύματα (το παρών και εδώ το δεύτερο), απαιτούν από τον Κώστα Ήσυχο και την ΛΑ.Ε. εξηγήσεις.
Βέβαια, η πολύχρονη Συμβίωση-Υποστήριξη του Alexis-ΤΙΠΟΤΑ-Καλημέρας (βλέπετε, G-M-R εδώ, Στάθης εδώ και εδώ) με το Αριστερό (σσ, ο Θεός να το κάνει) Ρεύμα, δεν καλύπτεται από άλλες εξηγήσεις πέραν αυτής της τοποθέτησης των οφιτσίων, Αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού (τι κι αν αυτός είναι Κατοχικός) και Ευρωβουλής (Ναι, αυτών που μας βιάζουν), πάνω από την συν-εφαρμογή του άρθρου 120Σ (εδώ).
Πάντως, ας ακούσουμε, ας ακούσουν και οι αρμόδιοι Εισαγγελείς (διότι εμπλεκόμενα άτομα αναφέρονται σε δικογραφία που εξετάζεται από την Δικαιοσύνη), τις αναλυτικές, δημόσιες και σε βάθος εξηγήσεις των Κ. Ησυχου- ΛΑ.Ε., αφού πρόκειται για ζήτημα ποινικής δικονομίας.
ΤοΒΗΜΑ, 4 Μαρ. 2019
Μια πτήση – μυστήριο, που αναμένεται να προκαλέσει πολλές αντιδράσεις, αποκαλύφθηκε τη Δευτέρα. Σύμφωνα με τον Σκάι, το κυβερνητικό αεροσκάφους της Βενεζουέλας βρέθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου στην Ελλάδα.
Είχε απογειωθεί από το Καράκας και χωρίς να έχει καταθέσει σχέδιο πτήσης προσγειώθηκε στην Ελλάδα.
Το αεροσκάφος πέρασε από Πορτογαλία, Γενεύη και μετά έφτασε στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος καθώς στους δύο πρώτους σταθμούς δεν έγινε δεκτό.
Ζήτησε να παραμείνει για μία ώρα για ανεφοδιασμό στην Ελλάδα αλλά παρέμεινε τέσσερις, για άγνωστο μέχρι στιγμή λόγο.
Σχόλιο G-M-R: Δεν ήταν ποτέ “γάτα” (*)
Ήταν τσογλάνι, έγινε ο ειδεχθέστερος ένοχος εσχάτης προδοσίας.
Θα το υπενθυμίζουμε που και που, για να χωνέψει η Ελληνική Δικαιοσύνη, έναν από τους πολλούς λόγους που τεκμηριώνουν τον δευτερεύοντα αλλά κομβικής σημασίας (για την διερεύνηση των προκαταρκτικών/ προπαρασκευαστικών της εσχάτης προδοσίας πράξεων και για τις αντίστοιχες ευθύνες των τότε συντρόφων του, νυν αντιμνημονιακών) χαρακτηρισμό “τσογλάνι”, με πρωτεύοντα δικαιϊκό χαρακτηρισμό, αυτόν του ενόχου εσχάτης προδοσίας (με όλες τις σχετικές καταγγελίες/ μηνύσεις να έχουν θαφτεί και από μνημονιακούς μαζί και από αντιμνημονιακούς πολιτευόμενους, …, τι παρένθεση κι αυτή!).
(*) γάτες και μάλιστα των Ιμαλαΐων, ήταν αυτοί που τον εξαγόρασαν και τον παρουσιάζουν ως “γάτα”, (εδώ)
Παπαδόπουλος Παύλος , “Το Βήμα”, 27 Φεβ. 2016
Στην καρδιά του καλοκαιριού του 2014, πίσω από τις ημίκλειστες γρίλιες του παραθύρου ενός κομματικού γραφείου, ένας ανερχόμενος πολιτικός ηγέτης, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια χώρα της ευρωζώνης, που είχε μόλις κατορθώσει να κερδίσει τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014 και ετοιμαζόταν να εισέλθει στην τελική ευθεία για τη δημοκρατική… «κατάληψη» της εξουσίας, συζητούσε προβληματισμένος με έναν από τους εξ απορρήτων συνομιλητές του.
– «Αυτός ο ιστορικός εκδότης ζήτησε πάλι να με συναντήσει. Δέχτηκα, συναντηθήκαμε και μιλήσαμε για όλα».
– «Και τι σας ζήτησε, κύριε πρόεδρε;».
– «Το πιστεύεις ότι δεν μου ζήτησε τίποτα; Αντίθετα, του έδωσα εγώ…».
– «Τι του δώσατε;».
– «Του είπα πως όταν κερδίσουμε την εξουσία θα του χαρίσω τα δάνεια της εκδοτικής επιχείρησής του και επίσης θα δώσω στον ίδιο ολόκληρο το κανάλι στο οποίο συμμετέχει. Αλλά παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να μη με υποστηρίζει, ούτε με τις εφημερίδες ούτε με το κανάλι του. Τι άλλο να κάνω;».
***
Η ειρωνεία της Ιστορίας
Η συνάντηση του εκδότη με τον ανερχόμενο πολιτικό ηγέτη είχε λάβει χώρα λίγες ημέρες νωρίτερα, το μεσημέρι της 4ης Ιουλίου 2014. Η 4η Ιουλίου είναι η Ημέρα της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Οι πρεσβείες των ΗΠΑ σε ολόκληρο τον κόσμο διοργανώνουν δεξιώσεις στις οποίες προσκαλούν τους επιφανείς της πολιτικής, της οικονομίας, του Στρατού, της Εκκλησίας, της Δικαιοσύνης και των Τεχνών. Ηταν μια… μικρή ειρωνεία της Ιστορίας το γεγονός ότι η μυστική συνάντηση έγινε στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας αυτής, σε ένα διαμέρισμα που βρίσκεται πολύ κοντά στην αμερικανική πρεσβεία. Αραγε μπορεί το διαμέρισμα αυτό να είχε ποτέ παγιδευτεί και να παρακολουθούνταν ως… γόνιμη εστία παραγωγής απόρρητων πολιτικών πληροφοριών; Ο εκδότης αναλογίστηκε το ενδεχόμενο, αλλά δεν τον προβλημάτισε. Αλλωστε, όπως διαχρονικά διαβεβαιώνουν πολιτικοί όλων των κυβερνήσεων που έχουν συναντηθεί μαζί του, ο ίδιος δεν ζητεί ποτέ τίποτα. «Δέχομαι αιτήματα, δεν καταθέτω αιτήματα» απαντούσε απότομα σε όποιον τολμούσε να τον ρωτήσει αν έχει κάποιο συγκεκριμένο αίτημα να μεταφέρει στον εκάστοτε πολιτικό που θα συναντούσε.