ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: Συμπληρώνουμε την καταγγελία του Σταύρου Λυγερού (που για τον ίδιον μπορεί να αποτελεί απλά κριτική στήριξη προς την κυβέρνηση…) με την παρακάτω ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ (από Τα μηνύματα της επίσκεψης Μητσοτάκη στη Λιβύη – Οι επιδιώξεις της Αθήνας ) :
“Η Ελλάδα στηρίζει τη νέα κυβέρνηση και είναι έτοιμη να στηρίξει την προσπάθειά της να οδηγήσει τη χώρα σε αξιόπιστες και συμπεριληπτικές εκλογές, και, κατά συνέπεια, στην πολιτική ομαλότητα και την ανασυγκρότηση. Η επαναλειτουργία της ελληνικής πρεσβείας στην Τρίπολη και η επανασύσταση του γενικού προξενείου στη Βεγγάζη θα συμβάλουν σημαντικά στην ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας σε όλους τους τομείς. Ιδίως μάλιστα στην ενέργεια, τις κατασκευές, την ασφάλεια, με σημαντικές προοπτικές στις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις“, είναι το μήνυμα που εκπέμπει η ελληνική πρωτεύουσα, λίγες ώρες πριν την επίσκεψη Μητσοτάκη.
Η ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΗ-ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ συνοδεύεται από ευχολογικές νουθεσίες προς την Λιβυκή κυβερνηση (με ΔΕΔΟΜΕΝΗ την ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ!!!) :
Όπως σημείωσε, μάλιστα, η κυβερνητική εκπρόσωπος η Αθήνα προσβλέπει ότι η νέα αυτή σελίδα στις σχέσεις των δύο χωρών θα γραφτεί επάνω στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και της καλής πίστης. “Είναι σημαντικό για τη Λιβύη, στη νέα αυτή εποχή, να απαλλαγεί από βαρίδια που την τραβούν προς τα κάτω, όπως η παρουσία ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων στο έδαφός της. Αλλά και από κείμενα που είναι και ανυπόστατα και παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Η Ελλάδα δηλώνει την ετοιμότητά της να στηρίξει τη Λιβύη και τους Λίβυους με όλους τους τρόπους, τόσο στο διμερές όσο και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο“, ανέφερε η κ. Πελώνη, με στελέχη να διαμηνύουν ότι ο πρωθυπουργός, στη διάρκεια των διευρυμένων συζητήσεων, θα θέσει άπασες τις ελληνικές θέσεις, όπως τις θέτει πάντα στους συνομιλητές του. Και σε αυτό το πλαίσιο “συμπεριλαμβάνονται οι θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης για το ανυπόστατο και παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο”.
Η G-M-R θα επανέλθει στο θέμα, μετά την ανακοίνωση των επισήμων πρακτικών για τα επίσκεψης του πρωθυπουργού στην Λιβύη.
Πάντως η κυβέρνηση ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ να προχωρεί ακάθεκτη στην ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ της ΕΧΘΡΙΚΗΣ προς την Ελλάδα Λιβυκής κυβέρνησης.
Νεότερο:«Φροντίζουμε τα συμφέροντα της χώρας μας, του λαού μας» απάντησε ο Λίβυος πρωθυπουργός!!!: https://hellasjournal.com/2021/04/kines-dilosis-mitsotaki-me-prothipourgo-liviis-parakolouthiste-live/
Εν συνεχεία, “γραμμές σε χάρτες” θεωρεί ο Κ.Μητσοτάκης το τουρκολιβυκό σύμφωνο αρπαγής της ελληνικής θάλασσας-υφαλοκρηπίδας-αοζ-εναέριου χώρου, κοφτή-εξευτελιστική η απάντηση από τον Λίβυο πρωθυπουργό. (Από: Μητσοτάκης: Θεμέλιο της νέας αφετηρίας στις σχέσεις Ελλάδας-Λιβύης, η πίστη στις αρχές της διεθνούς νομιμότητας )
_.
Στ. Λυγερός, 6 Απριλίου 2021
Ο δεδηλωμένα φιλότουρκος μεταβατικός πρωθυπουργός της Λιβύης δήλωσε ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι σε ισχύ. Η άνευ όρων επίσκεψη Μητσοτάκη…
Ακούστε το ηχητικό σχόλιο του Σταύρου Λυγερού
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Προκόπης Παυλόπουλος: «Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα υπερασπισθούμε το Έδαφος, τα Σύνορα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μας, που είναι Έδαφος, Σύνορα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Ερώτηση της G-M-R: “θα υπερασπισθούμε”, όπως υπερασπιστήκαμε την ΑΟΖ στις συμφωνίες με Ιταλία και Αίγυπτο
και όπως ο νυν μνημονιακός πρωθυπουργός εθελοϋποχωρεί ενώπιον της κυβέρνησης της Λιβύης https://slpress.gr/ethnika/ethniki-ekptosi-i-episkepsi-mitsotaki-stin-livyi ;
_.
Θεόδ. Καρυώτης, 31 Μαρτίου 2021
Η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτουν, αναμφίβολα, μεγάλα θαλάσσια σύνορα, που όμως δεν είναι μόνο τα χωρικά της ύδατα αλλά και οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των κρατών-μελών της!
Η ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί τη μεγαλύτερη ΑΟΖ στην υφήλιο. Έτσι η ΑΟΖ αποκτά ταυτόχρονα και μια σημαντική γεωπολιτική σημασία, που έχει υποβαθμισθεί μέχρι σήμερα από τις Βρυξέλλες.
Ένα έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο «The EU and Ιnternational Οcean Governance» σημειώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει την μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο, που εκτείνεται σε 20 εκατ. τετραγωνικά χιλόμετρα, δηλαδή οι θάλασσές της είναι 380% μεγαλύτερες από το έδαφος της.
Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο αυτού του εγγράφου είναι ο επόμενος χάρτης (πολύ πριν τον Χάρτη της Σεβίλλης) που δείχνει τις ΑΟΖ όλων των κρατών της ΕΕ και όπου, ξεκάθαρα, καθορίζεται όχι μόνο η ΑΟΖ της Ελλάδας αλλά επιβεβαιώνεται ότι η χώρα μας έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο.
Πηγή: European Comission, The EU and international ocean governance
Ο χάρτης αυτός πρέπει να χρησιμοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση ως όπλο κατά των εξωφρενικών απαιτήσεων της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS), στο Μέρος XVIΙ, Παράρτημα IX, δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής Διεθνών Οργανισμών αμέσως μετά τη συμμετοχή της απολύτου πλειοψηφίας των κρατών-μελών της. Ήδη όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ καθώς και η ίδια η ΕΕ έχουν επικυρώσει αυτή τη Σύμβαση.
Με βάση τα άρθρα 309 και 310 δεν επιτρέπεται να διατυπωθούν επιφυλάξεις ή εξαιρέσεις, όταν τα διάφορα κράτη καταθέτουν την επικύρωση της Σύμβασης. Έτσι, τα κράτη-μέλη δεν μπορούν να προβάλουν επιφυλάξεις σχετικά με τις αρμοδιότητες που έχουν μεταβιβάσει στην ΕΕ. Πιο συγκεκριμένα, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση ως ΕΟΚ τότε υπέγραψε την Τελική Πράξη της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας τον Δεκέμβριο του 1982 στο Montego Bay της Τζαμάικας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
- «Η Κοινότητα σημειώνει ότι τα Κράτη-Μέλη της έχουν μεταβιβάσει σ’ αυτήν τις αρμοδιότητες που αφορούν στην διατήρηση και διαχείριση των αλιευτικών τους πόρων. Επομένως, στα θέματα αλιείας μόνο η Κοινότητα μπορεί να υιοθετήσει τους σχετικούς κανόνες και κανονισμούς (οι οποίοι εκτελούνται από τα Κράτη-Μέλη) και έχει την δυνατότητα να προβαίνει σε συμφωνίες με τρίτα Κράτη ή με διεθνείς οργανισμούς.»
Σήμερα το μήκος των ακτών της ΕΕ των 28 ξεπερνάει τα 66.000 χλμ. και η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτή από όλα τη κράτη-μέλη,που φτάνει τα 16,465 χλμ., καθώς επίσης και τα περισσότερα νησιά και νησίδες που αριθμούν 3.100, εκ των οποίων τα 2.463 βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος. Βέβαια αν υπολογισθούν και οι βραχονησίδες, τότε ξεπερνούν τις 10.000. Συγκριτικά, οι ακτές των ΗΠΑ είναι 20.000 χλμ., της Λατινικής Αμερικής 25.000 χλμ., της Αφρικής 30.000 χλμ. και της Αυστραλίας 26.000 χλμ.
- Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τις θαλάσσιες και χερσαίες εκτάσεις της Ε.Ε.
Χερσαία Έκταση: 5.259.416 χλμ2
ΑΟΖ: 7.044.342 χλμ2
Υφαλοκρηπίδα: 1.923.935 χλμ2
Χωρικά Ύδατα: 1.152.126 χλμ2
Το 2013 ήταν μια σημαντική και κρίσιμη χρονιά για τα θέματα της ΑΟΖ, γιατί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε μια νέα μελέτη με τίτλο «Βελτιώνοντας τη διακυβέρνηση του θαλάσσιου χώρου: Μια ευκαιρία για Γαλάζια Ανάπτυξη στη Μεσόγειο Θάλασσα».
Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει ότι η δημιουργία Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών στη Μεσόγειο Θάλασσα θα ωφελήσει την Γαλάζια Ανάπτυξη της Ε.Ε. Η μελέτη παρουσιάζει μια οικονομική ανάλυση για την αξία θέσπισης ΑΟΖ από τα ευρωπαϊκά κράτη, ως προέκταση του σχεδίου «Γαλάζια Ανάπτυξη» της Ευρώπης.
Η στρατηγική της Γαλάζιας Ανάπτυξης έχει σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης στην θαλάσσια οικονομία, ώστε να βοηθήσει την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης. Το 2013 η θαλάσσια οικονομία πρόσφερε εργασία σε 5,4 εκ. κατοίκους και η αξία της ανέρχονταν στα 500 δις. ευρώ. Είχε τότε υπολογιστεί ότι το μέχρι το 2020 θα προσέφερε εργασία σε 7 εκ. κατοίκους και η αξία της θα άγγιζε τα 5 δις. ευρώ. Αλλά αυτοί οι αριθμοί θα ωχριούν μπροστά στα έσοδα από την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων όχι μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και σε όλη την περιοχή της Μεσογείου, όπου έχουν ακτές τα κράτη της Ε.Ε.
Έτσι η μελέτη αυτή προτρέπει τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου να προβούν στην ανακήρυξη και οριοθέτηση των ΑΟΖ τους.
Συγκεκριμένα τονίζει:
«Γύρω από αυτή την στρατηγική και κρίσιμη από κάθε πλευρά θαλάσσια λεκάνη, το λίκνον του δυτικού μας πολιτισμού, ελάχιστα παράκτια κράτη έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ. Αυτή η πρωτοβουλία της ΕΕ μπορεί να πυροδοτήσει μια σειρά από τέτοιες διεκδικήσεις με βάση τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Ο πασιφανής στόχος είναι η εξερεύνηση του πλούτου της Μεσογείου Θάλασσας, αλλά πιθανώς ακόμα περισσότερο των υδρογονάνθράκων που βρίσκονται στα βάθος των βυθών της. Γιατί δεν πρέπει η ΕΕ να περιμένει καλύτερες ειρηνικές περιόδους για να προβεί στην εκτέλεση αυτού του σχεδίου.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η μελέτη γίνεται ακόμα πιο σημαντική μετά τις τελευταίες ανακαλύψεις των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου που έχουν εντοπιστεί στην περιοχή ανάμεσα στη Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει ήδη ένδειξη που υποστηρίζεται από επιστημονικά δεδομένα ότι υφίστανται και άλλα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ανατολική Μεσόγειο.
- Μέσα στις ΑΟΖ των 200 ν.μ. των κρατών-μελών της ΕΕ, το μεγαλύτερο ποσοστό της Μεσογείου σε αλιεία και σε υδρογονάνθρακες θα είναι ευρωπαϊκή ιδιοκτησία.
- Χωρίς να έχουν συμφωνηθεί, ανακηρυχθεί και οριοθετηθεί ΑΟΖ, η εκμετάλλευση του πλούτου που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του νερού είναι αδύνατη.
Επομένως, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη-μέλη της ΕΕ θα πρέπει, με εμμονή να ακολουθήσουν μια στρατηγική με βάση αυτά τα δεδομένα. Ο στόχος δεν είναι τίποτα λιγότερο από την επίτευξη ενεργειακής αυτάρκειας στην διψασμένη για υδρογονάνθρακες γερασμένη μας ήπειρο.»
Οι απειλές του Ερντογάν δεν φοβίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά ήρθε η ώρα της οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα στα δυο κράτη της ΕΕ, την Ελλάδα και την Κύπρο, που έχει καθυστερήσει για πολλά χρόνια. Αυτή η οριοθέτηση καταργεί αυτόματα και το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει, επιτέλους, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, πριν είναι πολύ αργά, διότι εάν γίνει μια οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Τουρκία, η Ευρώπη θα στερηθεί όχι μόνο ένα μέρος της ΑΟΖ της αλλά και του ορυκτού της πλούτου.
Αλλά σε περίπτωση που δοθεί εντολή από την ΕΕ να οριοθετηθεί ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο, είναι σίγουρο ότι η Τουρκία θα καταφύγει εκ νέου στην προσφιλή της τακτική των απειλών, αλλά τότε θα είναι αναγκασμένη να επεκτείνει το casus belli και κατά της ΕΕ.
Ο πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος έχει γίνει μεγάλος οπαδός της ΑΟΖ και στο τελευταίο άρθρο του τόνισε:
«Είναι θεσμικώς αυτονόητο ότι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) των Κρατών-Μελών είναι και ΑΟΖ της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και υπ’ αυτό το πρίσμα τίθεται το νομικό -και, κατ’ επέκταση, πολιτικό- ζήτημα της υποχρέωσης και της μορφής σύμπραξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην όλη διαδικασία οριοθέτησης της ΑΟΖ κάθε Κράτους-Μέλους κυρίως με τρίτα προς αυτήν Κράτη.
Επιπροσθέτως, η σύμπραξη αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης νοείται στο σύνολο της διαδικασίας οριοθέτησης της ΑΟΖ με τα τρίτα Κράτη, ήτοι από το προκαταρκτικό στάδιο του προσδιορισμού των εκατέρωθεν ακτών ως το κύριο στάδιο, που καταλήγει στην σύναψη της αντίστοιχης συμφωνίας, ύστερα από την χάραξη, αναλόγως, της μέσης γραμμής ή της μέσης απόστασης μεταξύ των Κρατών, από την εξέταση της ιδιομορφίας της ad hoc περιοχής και από την εντεύθεν αναζήτηση της, επίσης ad hoc, δίκαιης λύσης.
Τέλος, η κατά τ’ ανωτέρω σύμπραξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης νοείται πάντοτε, με την μορφή μιας οιονεί «πρόσθετης παρέμβασης», υπέρ των θέσεων του Κράτους-Μέλους, το οποίο έχει την πρωτοβουλία οριοθέτησης της δικής του ΑΟΖ.»
Και στην τελευταία ομιλία του στην Καλαμάτα κατέληξε λέγοντας:
- «Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα υπερασπισθούμε το Έδαφος, τα Σύνορα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μας, που είναι Έδαφος, Σύνορα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Βέβαια οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι τους φέρνουμε σε δύσκολη θέση, όταν απαιτούμε πράγματα, που υποτίθεται δεν πρέπει να ζητούμε από τους εταίρους μας, όπως να δηλώσουν ότι το Καστελόριζο δεν είναι μόνο νησί της Ελλάδας αλλά και νησί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πολύ φοβούμαι ότι η ΕΕ δεν θα ζητήσει από την Ελλάδα και την Κύπρο να οριοθετήσουν την ΑΟΖ τους παρότι δίνει συνεχώς εντολές στα κράτη-μέλη της για διάφορα πολιτικά και οικονομικά θέματα, αλλά φαίνεται ότι τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα. Φανταστείτε τις ΗΠΑ, όταν υπάρξει μια διαφορά ανάμεσα στη Φλόριδα και στη Κούβα, να δηλώσουν ότι δεν εμπλέκονται σε αυτή τη διένεξη, γιατί δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τη Κούβα!
Τέλος, η Ευρώπη μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες κυνηγούν τους Κινέζους στην Νότια Σινική Θάλασσα για τις παραβιάσεις των ΑΟΖ πέντε γειτονικών κρατών, αλλά δεν κάνουν το ίδιο με παρόμοιες παραβιάσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι καιρός να λάβετε ξεκάθαρη θέση υπέρ του διεθνούς δικαίου και σε αυτή την περίπτωση πρόεδρε Μπάιντεν.
Πηγή: hellasjournal.com
Σχόλιο GMR: Το κακό που η κυβέρνηση και ο “Τι κι αν είναι κατοχή” αντιπροσωπευτικός κοινοβουλευτισμός προκάλεσαν στην Ελλάδα, με την συμφωνία-δώρο προς την Αίγυπτο εθελοεκχώρησης μειωμένης επήρειας της Κρήτης, θα το βρούμε μπροστά μας έτσι κι αλλιώς.
Θα το επικαλούνται σε κάθε περίπτωση οι Τούρκοι και αυτό ήταν ανέκαθεν γνωστό τοις πάσι.
_.
HellasJournal.com, 8 Μαρτίου 2021
Νέα προκήρυξη για το επίμαχο θαλάσσιο «οικόπεδο» 18 θα εκδώσει το Κάιρο, όπως μετέδωσε το Open Tv και η Αλεξία Τασούλη.
H απόφαση ελήφθη μετά τη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκου Δένδια με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι.
Διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι Έλληνες εμπειρογνώμονες, νομικοί και εκπρόσωποι της Υδρογραφικής υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού που συνόδεψαν τον κ. Δένδια στην επίσκεψή του στο Κάιρο, συνεργάστηκαν με Αιγυπτίους συναδέλφους τους ώστε να καθοριστούν νέες συντεταγμένες και ένα μικρότερο «οικόπεδο».
Η ανάρτηση του νέου χάρτη από το Υπουργείο Πετρελαίου του Κάιρου θα γίνει τις επόμενες ημέρες.
Η εξέλιξη αυτή κρίνεται θετική για την ελληνική πλευρά καθώς δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου ήθελαν την Αίγυπτο να οριοθετεί ΑΟΖ με την Τουρκία, με τρόπο που ικανοποιούσε τους τουρκικούς ισχυρισμούς, καθώς με τις συντεταγμένες αυτές δεν αναγνώριζε πλήρη επήρεια στο Καστελόριζο.
Σχόλιο GMR: “Τραγικό λάθος”, απερισκεψία” και λοιπά στρογγυλέματα της εθελοεκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, μόνο και μόνο, επειδή οι γράφοντες, θέλουν να παραμένουν φίλοι των φίλων των “άλλων δυνάμεων”, οι οποίες “άλλες δυνάμεις” και τα “κατορθώματά” τους σε βάρος της Ελλάδας, αναφέρονται εδώ https://greek-market-research.com/article/diakiryxi-gia-tin-kypro-poia-lysi-tektainetai-sto-kypriako-giati-i-kypros-kai-i-ellada-symfonoyn-kai-epispeydoyn-na-symmetaschoyn-se-nea-pentameri-diaskepsi-ypografoyn-22-prosopikotites/ .
_.
Θεόδ. Καρυώτης, 3 Μαρτίου 2021
Η ερώτηση είναι πολύ κρίσιμη και σημαντική: Γιατί ο Πρόεδρος Αλ Σίσι αποφάσισε τώρα να παραχωρήσει οικόπεδα για εκμετάλλευση στην Ανατολική Μεσόγειο εκθέτοντας τον φίλο του Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη;
Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχή αυτής της ιστορίας, που μας ταλαιπωρεί για χρόνια. Η οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο ξεκίνησε στραβά από την αρχή, όταν η ελληνική κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή αποφάσισε να αρχίσει συζητήσεις με την κυβέρνηση της Αιγύπτου, που ακολουθούσε μια απόλυτα φιλοτουρκική πολιτική, το 2009.
Η Ελλάδα έκανε ένα τραγικό λάθος διότι άρχισε τις συνομιλίες της με την Αίγυπτο χωρίς να αποσπάσει κάποια ρητή και σαφή διαβεβαίωση από αυτήν ότι θα δοθούν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο και στην Στρογγύλη.
-
Η Ελλάδα δέχθηκε ένα χαστούκι από τους Αιγυπτίους όταν αυτοί ενημέρωσαν την ελληνική πλευρά ότι θα αρχίσουν συνομιλίες για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τη Τουρκία, παρότι η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία!
-
Η Αίγυπτος θα μπορούσε να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία, μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Καστελόριζου και της Στρογγύλης.
Έτσι, η Αίγυπτος ενημέρωσε την ελληνική πλευρά ότι θα διεξήγαγε συνομιλίες μαζί της στο Κάιρο στις 20 Ιουνίου του 2009 και αμέσως μετά, στις 22 Ιουνίου 2009, με τη τουρκική πλευρά! Η τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Ντόρα Μπακογιάννη, αντί να προβεί σε έντονη διαμαρτυρία για αυτή την αιγυπτιακή πρωτοβουλία, που παραβιάζει ξεκάθαρα το Δίκαιο της Θάλασσας, μετέβη στη συνάντηση στις 20 Ιουνίου γνωρίζοντας ότι δυο μέρες αργότερα Αιγύπτιοι και Τούρκοι θα κάθονταν στο ίδιο τραπέζι.
Συνεχίστε την ανάγνωση, δείτε αναλυτικούς χάρτες της συγκεκριμένης ανάρτησης εδώ.
Πηγή: hellasjournal.com
Σχόλιο GMR: “Σε δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε στο νησί 9 στους 10 Κυπρίους επιθυμούν την οριοθέτηση της ΑΟΖ τους με αυτή της Ελλάδας, αλλά η Ελλάδα εξακολουθεί να μην συγκινείται. Το ερώτημα είναι γιατί; “
Η απάντηση στο ερώτημα σας κύριε Καρυώτη, βρίσκεται στο ότι αυτός ο συγκεκριμένος αντιπροσωπευτικός κοινοβουλευτισμός, έχει την ενεργητική ή παθητική υποστήριξη διανοουμένων και επιστημόνων, ανθρώπων δηλαδή που επηρεάζουν καθησυχαστικά τον λαό.
_.
Θ. Καρυώτης, 24 Φεβρουαρίου 2021
Η Κύπρος ανακήρυξε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) το 2004 και ακολούθησαν τρεις από τις έξι οριοθετήσεις με τα γειτονικά της παράκτια κράτη, την Αίγυπτο, το Ισραήλ και το Λίβανο.
Δεν έχει έκτοτε οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Συρία, την Τουρκία και την Ελλάδα. Όλοι αντιλαμβάνονται την απουσία οριοθέτησης με την Συρία και την Τουρκία, αλλά γιατί όχι με την Ελλάδα; Αυτή είναι μια μεγάλη απορία που με κατατρέχει για 17 ολόκληρα χρόνια.
Είναι γνωστό ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις διακατατέχονται από «φοβικό σύνδρομο» και δεν είδαν με καλό μάτι την ανακήρυξη ΑΟΖ από τον αείμνηστο πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο. Οι πρώτοι που τον αντιμετώπισαν αρνητικά ήταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου. Και για να είμαστε ακριβείς, η πρώτη αντίδρασή τους εκδηλώθηκε με την οριοθέτηση ΑΟΖ Κύπρου και Αιγύπτου επί προεδρίας Γλαύκου Κληρίδη.
-
Τότε συνέστησαν να μη γίνει η ορθή οριοθέτηση με την Αίγυπτο, με το σκεπτικό ότι έτσι θα φαινόταν ότι η Τουρκία δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο και η Κυπριακή Δημοκρατία δυστυχώς αποδέχτηκε αυτή τη σύσταση Η Αίγυπτος φυσικά δεν αντέδρασε, διότι και αυτή δεν ήθελε να φαίνεται ότι δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία.
Θεόδ. Καρυώτης , 7 Φεβρουαρίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Φαίνεται ότι θα συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμη η συζήτηση για την έκταση των 12 ναυτικών μιλίων στην αιγιαλίτιδα ζώνη. Όταν, πρόσφατα, έγραψα αυτό το άρθρο ανακάλυψα ότι την θέση μου αμφισβητούσαν αρκετοί, ειδικοί και μη, χωρίς όμως να αναπτύξουν επαρκώς την επιχειρηματολογία τους. Στη συνέχεια επικοινώνησα με τρεις κορυφαίους διεθνολόγους, ειδικούς στο Δίκαιο της Θάλασσας από τις ΗΠΑ, την Αγγλία και τον Καναδά και η απάντηση που έλαβα συνοψίζεται ως εξής:
«Oι γραμμές βάσης είναι αυτές από τις οποίες εκκινεί η μέτρηση των θαλασσίων ζωνών. Η ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα μετράται από τις γραμμές βάσης. Σαφώς μπορεί η Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μετά την οριοθέτηση. Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνον σε περιοχές που το δικαστήριο ορίσει ότι είναι δική της η ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα. Εάν πρόκειται για τουρκική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, τότε η Ελλάδα δεν μπορεί να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα της σε αυτές τις περιοχές.»
Όπως φαίνεται από τον παραπάνω χάρτη, η έκταση της ΑΟΖ παραμένει η ίδια και δεν αλλάζει, εάν επεκταθεί η αιγιαλίτιδα ζώνη από τα 6 ναυτικά μίλια στα 12. Εάν το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δώσει πλήρη επήρεια σε όλα τα νησιά μας, οι γεωγραφικές συντεταγμένες θα είναι παρόμοιες με αυτές του ανωτέρω αμερικανικού χάρτη, που συντάχθηκε βάσει της μέσης γραμμής. Τέλος, υπάρχουν και ελάχιστες περιπτώσεις που το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει οριοθετήσει την αιγιαλίτιδα ζώνη κρατών, μόνο εάν του το ζητήσουν τα κράτη που έχουν προσφύγει στην Χάγη (περίπτωση Κατάρ-Μπαχρέιν).
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Θεόδ. Καρυώτης, 4 Ιανουαρίου 2021
Καθώς ανέτειλε το 2021, καλό θα ήταν να προβούμε σε μια ανασκόπηση της αξίας της ΑΟΖ για την χώρα μας και το διεθνές πολιτικοοικονομικό σύστημα.
Το 1967, ο Πρέσβης της Μάλτας στα Ηνωμένα Έθνη Άλβιν Πάρντο, ζήτησε τη σύγκληση διεθνούς διάσκεψης για την θέσπιση ενός νέου νόμου για τις θάλασσες κάνοντας έκκληση οι ωκεανοί να αποτελέσουν “κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας”.
Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, στις 10 Δεκεμβρίου 1982, σχεδόν 120 χώρες υπέγραψαν τη νέα Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, ολοκληρώνοντας μια από τις σημαντικότερες διεθνείς διασκέψεις.
- Ακόμα θυμάμαι όταν ο Πρεσβευτής Tommy Koh της Σιγκαπούρης, Πρόεδρος της Διάσκεψης δεν υπερέβαλε καθόλου δηλώνοντας, στις 30 Απριλίου 1982, πως “σήμερα έχουμε ένα ραντεβού με την ιστορία”.
- Η Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (The Third United Nations Conference on the Law of the Sea ή UNCLOS (από τα αρχικά της στην αγγλική γλώσσα) υπήρξε πραγματικά ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Καμία άλλη παγκόσμια διάσκεψη δεν κράτησε τόσα χρόνια με τη συμμετοχή τόσων πολλών κρατών.
Οι εργασίες της UNCLOS διήρκεσαν από τον Δεκέμβριο του 1973 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1982, οπότε ετέθη για υπογραφή και επικύρωση η νέα Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Σύμβαση του 1982 διαιρείται σε 17 μέρη (Μέρη Ι-XVII), περιλαμβάνει 320 άρθρα και εννέα παραρτήματα (Παραρτήματα Ι-ΙΧ). Επίσης στην Τελική Πράξη της Διάσκεψης προστίθενται τέσσερις Αποφάσεις (Αποφάσεις I – IV) και έξη Παραρτήματα.
Σχόλιο GMR: Κατ’ αρχήν να πούμε, πως ο τίτλος της κομβικής σημασίας ανάρτησης, οφείλεται στον επίλογο του πιο κάτω άρθρου του Καθηγητή Γεωργίου Μαργαρίτη.
Μέχρι στιγμής, να πούμε επίσης, το κόμμα του Γ.Μαργαρίτη,το ΚΚΕ, διασώζει και την εσχάτη προδοσία και Μνημονίων και Συμφωνίας των Πρεσπών και Ισλαμοποίησης της χώρας και των συμφωνιών με Ιταλία-Αίγυπτο και το έξωθεν και έσωθεν (αδιερεύνητο) έγκλημα της απόπειρας δολοφονίας του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή μαζί και την δολοφονία του Κώστα Τσαλικίδη και τον για όλα αυτά ΥΠΕΥΘΥΝΟ, “Τι κι αν είναι Κατοχή” Αντί-προσώπου Σου Κοινοβουλευτισμό.
Επομένως αναμένουμε από τον Γεώργιο Μαργαρίτη να μας δείξει, το πως θα πραγματοποιηθεί η απειλητική ευχή του, που χρησιμοποιήσαμε ως τίτλο της ανάρτησης.
Συνεχίζουμε:
Το να μεταγραφεί ο κος Αντώναρος σε ΚΚΕ, ή ΚΙΝΑΛ, δεν φαίνεται τόσο πιθανό.
Ούτε και στον ΣΥΡΙΖΑ, παρά την έμμεση αλλά σαφέστατη υποστήριξη ( Αντώναρος: «Ο χειρότερος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης οδηγεί τη χώρα σε συμφορά») που έδωσε στον ανελέητο καραγκιόζη της αριστεράς ( https://greek-market-research.com/clink/to-tsoglani-vasika-enochos-eschatis-prodosias/ ) .
Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ του κου Αντώναρου είναι σοβαρή και φυσικά, δεν χρειαζόταν ο κος Αντώναρος για να μας μαντέψει όσα οι ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΕ ΙΤΑΛΙΑ-ΑΙΓΥΠΤΟ, ( https://greek-market-research.com/clink/aggelos-syrigos-poy-vrisketai-to-kastelorizo/, Γ. Μαργαρίτης–Πως ο Δένδιας έκανε σημαία το διεθνές δίκαιο και το κακοποίησε ) έχουν προδιαγράψει.
Απλά ο κος Αντώναρος δουλεύει για τα συμφέροντα της πολιτικής παρέας του κου Σαμαρά, δηλαδή του Νο 2 κατά σειράν μετά τον ΓΑΠ, υπαίτιου για τα μνημόνια.
Κατά τα λοιπά, για τον κο Αντώναρο ΔΕΝ υπάρχουν εξωτερικές πιέσεις (βλέπετε το παρακάτω απόσπασμα), άντε εκεί να συμφωνήσουμε, στον βαθμό όμως πως τι να κάνουμε τις πιέσεις όταν λειτουργούν οι ΕΞΑΓΟΡΕΣ. Υπάρχουν δηλαδή οι ποικιλόμορφες εξαγορές του πολιτικού προσωπικού (ολόκληρου του πολιτικού φάσματος που δίνει δημοκρατική επίφαση στην Χρεοκρατία), με πρώτη-πρώτη εξαγορασμένη πολιτική παρέα, αυτή του κου Αντώναρου, που “έφαγε” τον Κώστα Καραμανλή που ανάλογα με όσο ήταν οι ιδεολογικές και γενικότερες δυνατότητες του, υπεραντιτάχθηκε, στο σχέδιο Ανάν, στο Σκοπιανό, όπως πολέμησε κατά του Βασικού Μετόχου, όπως έκανε ενεργειακή συμφωνία με Ρωσία, πρακτικά υπήρξε πιο αριστερός και από τους τους αριστερούς, γι αυτό και η παρακολούθηση του με δολοφονία του Κώστα Τσαλικίδη και η απόπειρα δολοφονίας του (Αυτό δεν ήταν πίεση, ήταν χάδι).
Αντώναρος, ο πιο κολλημένος ευρωαντλαντιστής.
“όχι επειδή δήθεν πιέζεται από κάποιους στο εξωτερικό“
._
Ευάγ. Αντώναρος, 18 Νοεμβρίου 2020
Στην καταγγελία πως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είναι έτοιμος να τα συζητήσει όλα με την Τουρκία και όχι μόνον την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ προχώρησε με ανάρτησή του στο facebook ο Ευάγγελος Αντώναρος.
Όπως επισημαίνει, στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ o Κυριάκκος Μητσοτάκης μίλησε ξεκάθαρα για επίλυση των «διαφορών» με την Τουρκία, παραλείποντας ακόμα και τον αμφίσημο όρο «θαλάσσιες ζώνες».
Και συμπληρώνει:
«Την ντροπιαστική αυτή αποκλιση απο τη διαχρονικη εθνική στρατηγική ότι δεν συζητάμε ό,τιδήποτε άλλο πέραν απο την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ δεν επιτρέπεται να αφήσουμε να γίνει πράξη. Γιατί πρόκειται απλά για εθνική μειοδοσία.»
Διαβάστε την ανάρτηση του Ευάγγελου Αντώναρου:
Για μια ακόμη φορά — σήμερα — ο Κυριάκος Μητσοτάκης διέπραξε ένα βαρύτατο εθνικο ατόπημα (για να μη χρησιμοποιήσω βαρύτερη έκφραση) που μόνο τυχαίο ολίσθημα δεν ειναι: Στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ μίλησε ξεκάθαρα για επίλυση των “διαφορών” με την Τουρκία. Ακόμη και τον αμφίσημο όρο “θαλάσσιες ζώνες” παρέλειψε σήμερα — και μάλιστα μιλώντας όχι σ ένα οποιοδήποτε κοινό αλλά προς έμπειρους βουλευτές από όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ.
Αυτή είναι η πιο τρανή επιβεβαίωση ότι ο Ελληνας.πρωθυπουργός — όχι επειδή δήθεν πιέζεται από κάποιους στο εξωτερικό ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΤΣΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ — είναι έτοιμος να συζητήσει ΓΙΑ ΟΛΑ με την Τουρκία.
Την ντροπιαστική αυτή απόκλιση από τη διαχρονική εθνική στρατηγική ότι δεν συζητάμε ό,τιδήποτε άλλο πέραν άπω την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ δεν επιτρέπεται να αφήσουμε να γίνει πράξη. Γιατί πρόκειται απλά για εθνική μειοδοσία.
https://www.facebook.com/evangelos.antonaros
Πηγή: documentonews.gr
Σχόλιο GMR: Πάντως, ανεξάρτητα του πόσο σίγουρη ειναι μια προσφυγη στην Χάγη, εξ άλλου η Ελλάδα ήδη δώρισε σε Ιταλία-Αίγυπτο ΑΟΖ και δημιούργησε κακό προηγούμενο για επόμενη απόφαση οποιουδήποτε δικαστηρίου, το ΚΥΡΙΟ θεμα για την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ειναι άλλο. Δηλαδή, καλή-κάλλιστη είναι η νομική εμβάθυνση-επεξεργασία-διεκδίκηση, αλλά μοναχή της, άνευ αγωνιστικού-δικαιϊκού-πολιτικού τριπλοσυνδυασμού δεν επιβιώνει, χρειάζονται λαϊκά κινήματα με δ.ά.δ.α. δημοκρατίας-αλληλεγγύης-δικαιοσύνης-ανιδιοτέλειας
1) υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης,
2) επαυξάνοντας, υπέρ της φιλίας και αλληλεγγύης μεταξύ των λαών των αυτεξούσιων εθνικών (πάντα αυτεξούσιων άρα και εθνικών, εδώ δεν κάνουμε σκόντο) κρατών,
3) ΑΛΛΑ ΠΡΟ-ΠΑΝΤΩΝ (των 1,2), υπέρ της απελευθέρωσης από χρεοκρατία-έξωθεν εξάρτηση (για Ελλάδα ΣΗΜΕΡΑ και όχι μόνο).
ΦΥΣΙΚΑ, χρειάζονται επιστήμονες-διανοούμενοι-επώνυμοι με θέληση να συν-εισφέρουν σε αυτό το λαϊκό κίνημα και όχι να διασπείρουν “αξιώματα” και “δικαιολογίες” υπέρ της εμμονής τους στο “ο καθένας χώρια”, ή ακόμα χειρότερα, υπέρ της ΕΚΤΟΠΙΣΗΣ των παραπάνω 1,2,3, χάριν του δικαιωματισμού (=αντικατάσταση του ΗΘΙΚΟΥ/ΔΙΚΑΙΟΥ/ΝΟΜΙΜΟΥ με “δικαιωματιστικά” υποκατάστατα, δηλαδή εφευρήματα “δικαίου” ανήθικα/δολίως παραπλανητικά/αντίθετα σε βασικές δικαιικές κατακτήσεις/αντιεπιστημονικά/παράνομα).
_.
Θεόδ. Καρυώτης, 03 Νοε. 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Έχω κουραστεί να γράφω για το Δίκαιο της Θάλασσας για τέσσερις δεκαετίες, αλλά αποφάσισα να σχολιάσω άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Infognomon Politics. Ο συγγραφέας αναφέρει για την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και Αλβανία:
«Δεύτερον, στη Χάγη είναι βέβαιο ότι θα “συγκρουστούν” πια μετωπικά οι διαφορετικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις των δύο χωρών ως προς την οριοθέτηση. Στη Συμφωνία του 2009 το εκατέρωθεν προβλεφθέν θαλάσσιο “όριο πολλαπλών χρήσεων” ακολουθούσε πιστά τη μέση γραμμή και κατά την οριοθέτηση ελήφθησαν πλήρως υπόψη όλα τα ελληνικά νησιά της περιοχής, επί των θαλασσίων ζωνών των οποίων δόθηκε πλήρης επήρεια.
»Η αρχή αυτή, της μέσης γραμμής/ίσης απόστασης, είναι διατυπωμένη στον Ν. 4001/2011 (αρ. 156) και συνιστά τη μεθοδολογία που η ελληνική πλευρά προκρίνει νομικά στις διαφορές της, ωστόσο, το ΑΣΔ (Αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο) αν και επιβεβαίωσε φυσικά ότι η εφαρμογή της είναι συμβατή με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, τόνισε ότι δημιουργεί παραταύτα ένα άδικο αποτέλεσμα για την Αλβανία, διότι είναι αντίθετη με την αρχή της ευθυδικίας (principle of Equity), η οποία έπρεπε να τύχει in concreto πρακτικής υλοποίησης στην περίπτωση Ελλάδας-Αλβανίας».
Τώρα που η κυβέρνηση αποφάσισε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση των ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Αλβανία, έχει ξεσηκωθεί μια ομάδα πανεπιστημιακών, δημοσιογράφων και κάποιων που δεν γνωρίζουν καν που βρίσκεται η Χάγη και εισηγούνται αφ’ υψηλού να μην πάμε στην Χάγη, γιατί όχι μόνο θα χάσουμε, αλλά εάν ακολουθήσει προσφυγή μας στην Χάγη και για την διαφορά μας με την Τουρκία, η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου θα είναι παρόμοια με αυτή της ελληνοαλβανικής διαφοράς, άρα και σε αυτή την περίπτωση κινδυνεύουμε να χάσουμε, με ζημιά των εθνικών μας συμφερόντων. Βλέπω από τώρα τα σχόλια στις εφημερίδες μας:«Ο Κυριάκος έδωσε περισσότερα στην Αλβανία από ό,τι η Ντόρα το 2009!»
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Το γλύψιμο σε Βενιζέλο-Βερβεσό, επίορκους νομικούς ως προς την υποστήριξη των Μνημονίων, δεν χρειαζόταν καθόλου.
._
Θαν. Αλαμπάσης, 20 Οκτωβρίου 2020
Το επίκαιρο ζήτημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο εξέτασε η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020 με διοργανωτή την Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος. Η εκδήλωση για λόγους συμβολικούς πραγματοποιήθηκε στο Καστελόριζο.
Ακολουθούν οι ερωτήσεις που ποτέ δεν έγιναν και οι απαντήσεις που ποτέ δε δόθηκαν στην εκδήλωση.
1. Είναι η Ελλάς Αρχιπελαγικό κράτος?
Η Ελλάς είναι ξεκάθαρα Αρχιπελαγικό κράτος. Ο όρος αρχιπέλαγος, στη γεωγραφία, χαρακτηρίζει γεωλογικό σχηματισμό αποτελούμενο από μια αλυσίδα ή ανεπτυγμένη συστάδα νησιών. Αν και αρχιπελάγη απαντώνται συνήθως στην ανοιχτή θάλασσα, εντούτοις σε ορισμένες περιπτώσεις αναφέρεται και σε μικτά κράτη η επικράτεια των οποίων αποτελείται από ηπειρωτικά και νησιώτικα εδάφη που γειτνιάζουν με μεγάλους όγκους ηπειρωτικής ξηράς.
Αν και σύμφωνα με την Σύμβαση ΔΘ ως αρχιπελαγικό κράτος λογίζεται «το αμιγώς αρχιπελαγικό κράτος, δηλαδή εκείνο που αποτελείται από αποκλειστικά από νησιά», εντούτοις από τις σχετικές ρυθμίσεις ως εξαίρεση λογίζονται τα «μικτά κράτη» δηλαδή τα κράτη εκείνα που αποτελούνται τόσο από νησιωτικά συμπλέγματα όσο και από ηπειρωτικό έδαφος, εφόσον το σύμπλεγμα νήσων είναι τόσο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους ώστε να σχηματίζουν μια αυτοτελή γεωγραφική, οικονομική και πολιτική ενότητα, ή που θεωρούνται ιστορικά ότι σχηματίζουν μια τέτοια ενότητα. Ως τέτοια περίπτωση μικτού Αρχιπελαγικού κράτους θεωρείται η Ελλάδα.
Στην Ελλάδα αρχικά ο όρος “αρχιπέλαγος” που δηλώνει σαφώς τις αξιώσεις της χώρας μας έναντι της Τουρκίας ως “Αρχιπελαγικό κράτος” χρησιμοποιήθηκε ως όρος στρατιωτικής διοικητικής ορολογίας στον Ελληνικό Στρατό π.χ. «Γενική Διοίκηση Αρχιπελάγους», «Μεραρχία Αρχιπελάγους» [Wikipedia: αρχιπέλαγος] αλλά εγκαταλείφθηκε στη συνέχεια για λόγους άγνωστους.