Σχόλιο GMR: “Κανένα από τα επίδικα της δημόσιας συζήτησης που συνοδεύει τις διεργασίες στην κεντροαριστερά δεν αφορά τα εκρηκτικά κοινωνικά ζητήματα της περιόδου ή αυτά που σχετίζονται με τον διεθνή προσανατολισμό. Κανένας από τους πρωταγωνιστές δεν τολμάει να θέσει έστω προς συζήτηση το αίτημα για κατώτατο καθαρό μισθό 1.000 ευρώ, κρατική επιδότηση κάθε μισθωτού ή συνταξιούχου που πληρώνει ενοίκιο πάνω από το ένα τρίτο των απολαβών του για να αντιμετωπιστεί η στεγαστική κρίση, κρατικοποίηση των τομέων της ενέργειας, τηλεπικοινωνιών και τραπεζών, διατίμηση στα είδη ευρείας κατανάλωσης για να πέσουν οι τιμές, κι έξοδο από ΝΑΤΟ και ευρώ – ΕΕ ως όρων εκ των ων ουκ άνευ για την ειρήνη και την ευημερία.“, επισημαίνει ο Λ.Βατικιώτης.

Επ’ αυτού, η G-M-R παρεμβαίνει, όπως πάντα, στα πλαίσια της τριπλοσυνδυασμένης αγωνιστικά-δικαιϊκά/επιστημονικά-πολιτικά όχι κομματικά/πολιτισμικά, “ενώπιος ενωπίω”, και “από το πεζοδρόμιο ως και διεθνώς”, ιδιοσυστασίας^(*) της:

Το “κι έξοδο από ΝΑΤΟ και ευρώ – ΕΕ ως όρων εκ των ων ουκ άνευ για την ειρήνη και την ευημερία“, δεν είναι δουλειά καμιάς κεντροαριστεράς, ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ που πρέπει να λογοδοτήσουν στα πλαίσια μιας ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ  https://greek-market-research.com/clink/i-apisteyti-istoria-toy-dimosioy-chreoys-stin-ellada/ όπως ορίζει ο ΟΗΕ https://greek-market-research.com/clink/oie-apaitisi-gia-l-e-ch-amp-logodosia-ypaition/ και https://greek-market-research.com/clink/oie-synenocho-to-dnt-kai-oi-oikonomikoi-thesmoi-se-paraviaseis-anthropinon-dikaiomaton/ .

Αυτό, είναι δουλειά για ενεργούς πολίτες, για ενεργητικά τίμιους ανθρώπους, όπως επισημαίνουμε στα σχόλιά μας στις αναρτήσεις https://greek-market-research.com/clink/dimokratia-kai-eleytheria-den-didaskontai-kataktontai-taytochrona-me-kathe-lexi/ και οπωσδήποτε https://greek-market-research.com/clink/epistoli-i-metoysiosi-keimenon-se-praxi-anagkaia-oso-pote-protasi-ylopoiisis/ .

=========================

(*)— ιδιοσυστασία θηλυκό

1. η ιδιαίτερη ψυχολογική σύσταση που καθορίζει τον χαρακτήρα του ατόμου
2. προσωπικό ύφος, προσωπικός χαρακτήρας
3. (ιατρική) [σημ G-M-R: περιλαμβανομένης και της κοινωνικής ψυχολογίας] ο ιδιαίτερος τρόπος που κάθε οργανισμός αντιδρά σε νοσογόνους παράγοντες

_.

Λεων. Βατικιώτης, 25 Ιουνίου 2024

Οι συνέπειες από τις εξελίξεις στο εσωτερικό των κομμάτων της Αριστεράς ανέκαθεν υπερέβαιναν τα εκλογικά και τα οργανωτικά τους όρια, επηρεάζοντας κάθε κόμμα και σχηματισμό, ανεξαρτήτως μεγέθους. Οι δε μεταξύ τους σχέσεις, άλλοτε παραπέμποντας σε διελκυστίνδα κι άλλοτε σε συγκοινωνούντα δοχεία, επηρεάζονταν καθοριστικά από τις πολιτικές προτεραιότητες και τις οργανωτικές διεργασίες στο εσωτερικό των μεγάλων κομμάτων.

Οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, τόσο στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ όσο και στο ΣΥΡΙΖΑ δρομολόγησαν σενάρια συνεργασίας που κυκλοφορούσαν καιρό αν όχι χρόνια. Τέθηκαν δε επί τάπητος, με δημόσιες δηλώσεις, μετά την υπογραφή του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο του 2015. Όταν οι πολιτικές διαφορές γεφυρώθηκαν, με τον ΣΥΡΙΖΑ να απεμπολεί οριστικά και δια παντός τα ριζοσπαστικά του χαρακτηριστικά και μαζί -καθόλου τυχαία- να αποχαιρετά το εκλογικό του ρεκόρ του Ιανουαρίου του 2015 (36,3%), και το ΠΑΣΟΚ να μοιράζεται με το ΣΥΡΙΖΑ πλέον το στίγμα της διάψευσης των πολιτικών του προσδοκιών, ξανακερδίζοντας ψηφοφόρους που στράφηκαν στην Αριστερά.

Η πολιτική της περιόδου 2015 – 2019 έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη πιο κοντά στο ΠΑΣΟΚ. Η φτωχοποίηση των εργαζομένων μέσω της υπερφορολόγησης, οι ιδιωτικοποιήσεις, η διαιώνιση της ασυδοσίας των τραπεζών και η στενότερη πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα των ΗΠΑ και του Ισραήλ ακύρωσαν κάθε ριζοσπαστισμό από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και στο θεσμικό επίπεδο δεν υλοποιήθηκε καμία ουσιαστική δημοκρατική τομή που να δικαιώνει τις προσδοκίες των ψηφοφόρων του κόμματος και να δημιουργεί ρήγματα στην καταθλιπτική νεοφιλελεύθερη κυριαρχία. Σε αυτό το περιβάλλον, οι μύδροι εκ μέρους στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στο «ΡΙ» αν δεν προανήγγειλαν ακόμη πιο δεξιά μετατόπιση φαίνονταν να αποκαθιστούν την πραγματικότητα…

(more…)

Σχόλιο GMR: Σωστός είναι ο Λ. Βατικιώτης (και όπως μας συνηθίζει σοβαρός) στο ότι είναι αδικαιολόγητες οι δολοφονίες που διέπραξε η Χαμάς.

Ομως, δεν είναι κατά τη γνώμη μας το ίδιο σωστός, αναδεικνύοντας την Χαμάς^[1] ως “αντίσταση του λαού της Παλαιστίνης”.

Είναι μεν αντίσταση ενός τμήματος του λαού της Παλαιστίνης, ενός τμήματος οργανωμένου και χρηματοδοτούμενου από Σαουδική Αραβία κλπ, του οποίου επιπροσθέτως η Φύση, δηλαδή, πρώτον, παρ’ ότι φέρεται καλά στους Παλαιστίνιους προς το παρόν, ταυτόχρονα όμως υπερτερεί το φοντμενταλιστικό μίσος της προσπάθειας για εξεύρεση λύσης για παλαιστινιακό κράτος, δεύτερον, τα εγγενή θρησκευτικά-ιδεολογικοπολιτικά-στρατιωτικά χαρακτηριστικά, το κατατάσσουν σε οργάνωση ΕΓΓΕΝΩΣ καταπιεστική ως τρομοκρατική και δολοφονική (και γι’ αυτό έχει ΜΕΓΑΛΟ άδικο ο Λ.Β. προσομοιάζοντας την σφαγή της Χαμάς με την σφαγή της Τριπολιτσάς^[2] από τους Έλληνες, όπως το ίδιο άδικο έχει και η ανάλυση του Γ. Μαργαρίτη) κατά συμπολιτών τους που δεν υποτάσσονται στην Φύση τους.

Από την άλλη πλευρά, τα Κυρίαρχα (ακροδεξιά σήμερα) θρησκευτικά-ιδεολογικά-στρατιωτικά χαρακτηριστικά της επικρατούσας πολιτικοστρατιωτικής κατάστασης στο Ισραήλ, αν (τυχόν…) δεν αποτελούν Φύση (ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ-εγκληματική κατά των Παλαιστινίων^[3]), αποτελούν αποδεδειγμένα^[4]-[5] , αυτό που ονομάζουμε, “Εξις δευτέρα Φύσις” .

Στην τελευταία κατηγορία “Εξις δευτέρα Φύσις”, ανήκουν στην Ελλάδα, η Σταλινική (καθόλου κομμουνιστική) νοοτροπία και συμπεριφορά (βλέπε ΚΚΕ), καθώς και η νοοτροπία, συμπεριφορά και πρακτική της ατομικής (και “αναρχικών” οργανώσεων) τρομοκρατίας (βλέπε ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

Έτσι, καθόλου περίεργο δεν είναι για τα δύο παραπάνω κόμματα ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να επικαλούνται μεν τις φιλολαϊκές τους διαθέσεις και “στο όνομα του λαού δράσεις”, όμως στα πιο κομβικής σημασίας εργατικά, λαϊκά και πατριωτικά ζητήματα, να σφυρίζουν αδιάφορα ως να λειτουργούν υπονομευτικά και απέναντι και εν προκειμένω, αντί να αναλύσουν τα συμβαίνοντα όπως παραπάνω ο κος Ευτυχίδης, να αγιοποιούν το δολοφονικό χτύπημα της Χαμάς εναντίον αμάχων^[6] αντί (ΕΠΙΣΗΣ) να θέλουν να συμβάλλουν για ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα υπέρ ειρήνης και προκοπής μεταξύ πολιτών και λαών^[7]. Όπως είχε πει και ο Χαρίλαος Φλωράκης (που από την ημέρα που παραιτήθηκε από ΓΓ άρχισαν να τον αποκαθηλώνουν, όχι όμως από αριστερή διάθεση πχ για τον μηχανιστικό και ποτέ τριπλοσυνδυασμένο αγωνιστικά-νομικά-πολιτικά τρόπο κομματικοσυνδικαλιστικής δράσης, αλλά από επιλογή απόλυτου σεχταρισμού απέναντι στην κοινωνία) “αριστερότερα της αριστεράς ευρίσκεται η δεξιά“.

—————————————–

[1] — Χαμάς, Χεζμπολάχ και ISIS: Οι διαφορές των οργανώσεων που έχουν σκορπίσει τον τρόμο

[2] — Άλωση της Τριπολιτσάς

[3] — Οι νέες συγκρούσεις στη Γάζα δεν είναι παρά ένα νέο αιματοβαμμένο επεισόδιο σε ένα συνεχιζόμενο πόλεμο, που έχει την πηγή του στα μέσα του 20ου αιώνα: Ξεκίνησε πριν 76 χρόνια…

[4] — Militaire-Στη Γάζα η μόνη επιλογή είναι πως θα πεθάνεις! Ο Θ. Ευτυχίδης εξηγεί τον κύκλο του αίματος

[5] — Παλαιστίνη: κατοχή, αντίσταση και η ιστορία που πολλοί ξεχνούν…

[6] — Το βαρύ αποτύπωμα της Χαμάς στην Αριστερά

[7] — “ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΡΑΜΣΙ” σελ.43-44 ΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

_.

Λεων. Βατικιώτης, 15 Οκτωβρίου 2023

Ο Λεωνίδας Βατικιώτης δημοσιογράφος και συγγραφέας παρακολουθεί πολλά χρόνια την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Γνωρίζει την ιστορία της, πρόσωπα, πράγματα, γεγονότα, έχει μιλήσει με σημαντικές προσωπικότητες της περιοχής κι έχει άποψη την οποία δύσκολα μπορείς να αμφισβητήσεις.

Ο Λεωνίδας Βατικιώτης έχοντας όλα αυτά τα εφόδια μιλά για τον κύκλο αίματος που άνοιξε ξανά στην πολύπαθη Μέση Ανατολή και καταλήγει επιχειρηματολογώντας ότι το δίλημμα είναι ένα: Ή με την κατοχή ή με την αντίσταση.

Η συνέντευξη μαγνητοσκοπήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής, πριν γίνουν γνωστές οι ειδήσεις για το θάνατο δημοσιογράφων και πολιτών από ισραηλινά πυρά.

Πηγή: militaire.gr

Σχόλιο GMR:  Το εισαγωγικό λεκτικό αλιεύσαμε από το FB

_.

Λεων. Βατικιώτης, 3 Απρ. 2022

Μέσα σε δέκα λεπτάκια ο Leonidas Vatikiotis στην εκπομπή του Νίκου Μπογιόπουλου  ανέδειξε ευκρινώς μια σημαντική υποβόσκουσα αιτία του πολέμου: την ενέργεια. Όπως είπε με στοιχεία, τα τελευταία πέντε χρόνια στις ΗΠΑ έγιναν άνευ προηγουμένου επενδύσεις στη διαδικασία υγροποίησης φυσικού αερίου LNG (γεωτρήσεις, εγκαταστάσεις, λιμάνια), επενδύσεις πρωτοφανείς στην ιστορία των ΗΠΑ, που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούνται από την εσωτερική αγορά τους.

======================

Τον Δεκέμβρη ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι ο Nord Stream 2 είναι πλήρως έτοιμος, και το μόνο που απομένει είναι η έγκριση από τη Γερμανική Βουλή, η οποία όμως δεν δίνεται ποτέ. Τον Φλεβάρη αρχίζει μια αδικαιολόγητη επιθετικότητα από πλευράς Ουκρανών στο Ντονμπάς, εισβάλει η Ρωσία, και οι Αμερικάνοι κάνουν αμέσως εμπάργκο στο ρωσικό αέριο και πετρέλαιο. Πιέζουν ασφυκτικά τους Ευρωπαίους να κάνουν το ίδιο, και τελικά τους πείθουν να κόψουν με τη Ρωσία και να αγοράζουν το υγροποιημένο αέριο από τις ΗΠΑ σε κόστος 30%-100% παραπάνω!!

Οι ΗΠΑ, που όλος τυχαίως ήταν έτοιμες να καλύψουν τέτοια ζήτηση, κατορθώνουν να μοσχοπουλάνε το αέριο τους στην ΕΕ στην άλλη άκρη του κόσμου και είναι ο μεγάλος κερδισμένος, και επιπλέον πετάνε έξω από την Ευρώπη τον ενεργειακό ανταγωνιστή τους τη Ρωσία. Από την άλλη, το φθηνό φυσικό αέριο της Ρωσίας θα πηγαίνει πλέον στην Κίνα η οποία είναι η άλλη μεγάλη κερδισμένη καθώς η βιομηχανία της θα κινείται με πολύ φθηνότερη ενέργεια από την ευρωπαϊκή βιομηχανία. Ο μεγάλος χαμένος είναι φυσικά η ΕΕ και η Γερμανία, η Ένωση Βιομηχάνων της οποίας ήδη άρχισε να εκφράζει την ανησυχία της για τις εξελίξεις.

Αλλά ποιος μπλόκαρε την έγκριση στη Γερμανική Βουλή; Μα φυσικά, οι Πράσινοι! Όπως είπε ο Λεωνίδας, ο βρώμικος ρόλος τους φάνηκε ξεκάθαρα όταν με χίλιες δυο “περιβαντολογικές” δικαιολογίες αρνιόντουσαν σθεναρά να δώσουν θετική ψήφο, μέχρι που άρχισε του τουφεκίδι στην Ουκρανία, και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους.

Και ο Ζελένσκι; Είναι προφανές ότι αν δεν είναι πράκτορας είναι ο χρήσιμος ηλίθιος της ιστορίας, όπου δέχεται να καταστραφεί ολοκληρωτικά και να ισοπεδωθεί η χώρα του, για να κερδίσουν πολλαπλά οι ΗΠΑ.

ΥΓ: Το 1922 δημοσιογράφοι είχαν ρωτήσει τον υπουργό Ναυτικών της Μ. Βρετανίας Ουίνστον Τσώρτσιλ “γιατί κινητοποιήσαμε τους Έλληνες και μετά τους παρατήσαμε στην τύχη τους και στην καταστροφή”. Και ο Τσώρτσιλ απάντησε επί λέξει: “Καμιά φορά, χρειάζεται να βρίσκεις τσάτσους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά για σένα”..

(Εγκαταστάσεις LNG όπως η εικονιζόμενη στη Λουιζιάνα ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια και όλοι αναρωτιόντουσαν που θα χρησίμευαν.. φαίνεται πώς κάτι ήξερε ο θείος Σαμ )

Λ. Βατικιώτης, 21 Δεκεμβρίου 2020

Πριν λίγα σχεδόν χρόνια στο προφανές ερώτημα, «μα γιατί να επιτραπεί η είσοδος σε μια ιδιωτική εταιρεία, όταν ο δημόσιος τομέας τα καταφέρνει» επαναλαμβανόταν η ίδια απάντηση, είτε το ερώτημα αφορούσε τις τηλεπικοινωνίες και την ενέργεια, είτε αφορούσε τις τηλεπικοινωνίες και τα ταχυδρομεία: «Γιατί έτσι θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός και θα βελτιωθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς όφελος του πολίτη. Ο ανταγωνισμός επίσης θα ρίξει και τις τιμές».

Ας επιχειρήσουμε να ελέγξουμε τη σοβαρότητα και αξιοπιστία αυτού του συλλογισμού στην περίπτωση των ταχυδρομείων, με βάση τις πολύ πρόσφατες εξελίξεις κι ειδικότερα όσα μεσολάβησαν στη διάρκεια της καραντίνας.

Οι εταιρείες ταχυδιανομής αποδείχθηκαν εντελώς ανίκανες να διαχειριστούν την αυξημένη κίνηση. Παραγγελία που έκανα σε βιβλιοπωλείο τον Μάρτιο και ήρθε μέσω της ACS χρειάστηκε έναν μήνα για να φτάσει σε μια απόσταση 10 χιλιομέτρων από την πλατεία Συντάγματος. Οι ιδιωτικές εταιρείες κούριερ συναγωνίστηκαν το υπουργείο Υγείας του Β. Κικίλια σε προετοιμασία ή καλύτερα σε αδράνεια για να διαχειριστούν και το δεύτερο κύμα πανδημίας. Οι προσλήψεις προσωπικού ήταν ελάχιστες για να μην μειωθεί το κέρδος, ενώ τα αυστηρά περιορισμένα όρια στην εξυπηρέτηση της επιπλέον κίνησης είχαν τεθεί από μια γραμμή παραγωγής και εξυπηρέτησης που ξεκινούσε από τους αποθηκευτικούς χώρους κι έφτανε μέχρι το πληροφοριακό σύστημα η οποία εξ ορισμού δεν άντεχε μια τόσο μεγάλη επιβάρυνση στο παρεχόμενο έργο.

(more…)

Λ. Βατικιώτης, 29 Απριλίου 2020

Σε παταγώδη αποτυχία κατέληξε η σύνοδος κορυφής της ΕΕ στις 23 Απριλίου, καθώς επί του ενός και μοναδικού επίδικου, μεταφορά κεφαλαίων στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, δεν σημειώθηκε καμία πρόοδο. Αντίθετα η εικονοδιάσκεψη, τέταρτη στη σειρά αφότου ξεκίνησε η πανδημία, έληξε με την γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να θέτει, σύμφωνα με τους Financial Times, τρεις γραμμές άμυνας, που ορίζουν τις υποχωρήσεις (τρόπος του λέγειν το τελευταίο) τις οποίες είναι διατεθειμένη να κάνει η Γερμανία, ενστερνιζόμενη υποτίθεται την κατάσταση έκτακτης ανάγκης: Πρώτο, όποιο ποσό χορηγηθεί πρέπει να επιστραφεί. Δεύτερο, πώς υπάρχουν όρια στο είδος της βοήθειας που θα προσφερθεί και τρίτο ότι οι δωρεές ή μεταβιβάσεις «δεν ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που τη βρίσκουν σύμφωνη». Το τελευταίο για όποιον δεν κατάλαβε τα δύο πρώτα…

Τις παραμονές ωστόσο της συνόδου όχι μόνο Ιταλία και Γαλλία, αλλά ακόμη και η Ελλάδα μέσω του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, ζήτησαν ευθέως όχι νέα δάνεια, αλλά άμεσες χρηματικές επιχορηγήσεις. Τη διαφορά την περιέγραψε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο ο ολλανδός ευρωβουλευτής και πρώην πρωθυπουργός Γκι Φερχοβστάαντ παρομοιάζοντας τα δάνεια με …πετρέλαιο και τις χρηματικές ενισχύσεις με …νερό στη φωτιά. Η Ολλανδία από κοινού με τις σκανδιναβικές χώρες παρόλα αυτά συνέχισαν να εμφανίζονται βασιλικότερες του βασιλέως, αρνούμενες κάθε συζήτηση για μεταφορά πόρων.

(more…)

Λεων. Βατικιώτης , 25 Σεπτεμβρίου 2019

Καμία κυβέρνηση, κανένας διεθνής οργανισμός, υπό καμία περίσταση όσο έκτακτη κι αν χαρακτηριστεί δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλλει πολιτικές λιτότητας χωρίς να λογοδοτεί και χωρίς να κρίνεται για τα αποτελέσματά τους στη ζωή των  πολιτών! Οργανισμοί δε όπως το ΔΝΤ είναι συνένοχοι όταν οι όροι που επιβάλλουν για να εγκρίνουν τη δανειοδότηση μιας χώρας καταλήγουν να παραβιάζουν ανθρώπινα δικαιώματα! Αυτά είναι τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης που θα παρουσιάσει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Οκτώβριο ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας του οργανισμού για θέματα εξωτερικού χρέους και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Χουάν Πάμπλο Μποχοσλκάβσκυ. Η συμβολή της έκθεσης έγκειται στη σημασία που αποδίδει στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην ευθύνη που επωμίζονται για την τήρησή τους τόσο οι εκλεγμένες κυβερνήσεις όσο και οι διεθνείς οργανισμοί. Τέρμα πια στην αδιαφορία και την ατιμωρησία και σε ψευδο-επιχειρήματα για τα οφέλη της λιτότητας, γράφει η έκθεση!

Ο ειδικός επιστήμονας που κατάγεται από την Αργεντινή και θεωρείται από τους πλέον ειδικούς επί του δημόσιου χρέους, στην έκθεσή του αμφισβητεί τη δήλωση που ακούμε να επαναλαμβάνεται ότι «το ΔΝΤ έχει αλλάξει». Ειπώθηκε το 2010 πριν την εισβολή του ΔΝΤ στην Ελλάδα, την ακούσαμε και πιο πρόσφατα στην Αργεντινή, με αφορμή το ενδιαφέρον που επιδεικνύει ο μισητός οργανισμούς για θέματα ισότητας μεταξύ των δύο φύλων, αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και  των ανισοτήτων. «Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι ισχυρισμοί για τον  μετασχηματισμό του ΔΝΤ δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε άλλο από μια τεχνητή άσκηση αλλαγής επωνυμίας κι όχι μια προσπάθεια βαθύτερων αλλαγών στις υπάρχουσες πρακτικές. Για παράδειγμα, σε μια μελέτη που συγκρίνει πολιτικές που υποδείχθηκαν σε τέσσερα κράτη της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής πριν το 2011 με πιο πρόσφατες αποδεικνύεται ότι οι πολιτικές του ΔΝΤ δεν έχουν αλλάξει σημαντικά από την μια περίοδο στην άλλη». Το ΔΝΤ επομένως παραμένει φριχτά ίδιο…

(more…)

Λεων. Βατικιώτης, 20 Σεπτεμβρίου 2019

Η ραγδαία επιδείνωση των οικονομικών στοιχείων της ΔΕΗ, όπως αποτυπώνεται στις οικονομικές καταστάσεις του πρώτου τριμήνου του 2019 (εδώ), επιβεβαιώνουν τα δραματικά αποτελέσματα που είχαν για την εταιρεία τα πειράματα ήπιας έστω ιδιωτικοποίησης της εταιρείας που εφαρμόστηκαν από το 2015 μέχρι πρόσφατα. Ήταν μια περίοδος που ναι μεν μπήκαν στο συρτάρι και πάγωσαν προσωρινά σχέδια βίαιου ξεπουλήματος, όπως ήταν το σχέδιο της «μικρής ΔΕΗ», οι λύσεις ωστόσο που δρομολογήθηκαν και εφαρμόστηκαν με κορυφαία τις δημοπρασίες αποδείχτηκαν οικονομικά καταστροφικές καθώς επιδείνωσαν τη θέση της ΔΕΗ κι έφεραν έτσι πιο κοντά τις συζητούμενες «θεραπείες σοκ».

Προς επίρρωση, αρκεί μια ματιά στα οικονομικά αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου για να φανεί ότι η αιτία των οικονομικών δεινών της ΔΕΗ βρίσκεται στην επιχειρούμενη ιδιωτικοποίησή της κι ευρύτερα στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση κι όχι στον περιβόητο «κρατισμό». Ο «κρατισμός» πιθανά να οφείλεται στο βαθμό που, αντίθετα με ό,τι του καταλογίζεται, έγινε μέσο επιβολής μέτρων και πολιτικών προς όφελος της αγοράς. Το πρώτο τρίμηνο του 2019 η επιχείρηση εμφάνισε καθαρές ζημιές (προ φόρων) ύψους 233,5 εκ. ευρώ όταν την αντίστοιχη χρονική περίοδο του προηγούμενου έτους είχε εμφανίσει οριακές ζημιές μόλις 18,7 εκ. ευρώ. Αξίζει ωστόσο να δούμε πώς διαμορφώθηκε αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα.

(more…)

Σχόλιο G-M-R:  Ρομπότ είναι και όλοι οι εργαζόμενοι δια της μεθόδου της ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗΣ της σύμβασης εργασίας από την σχέση εργασίας, μέσω της υποκατάστασης του πραγματικού εργοδότη, από ενδιάμεσους εργοδότες οι οποίοι λειτουργούν κυρίως, ως ξεχωριστό τμήμα μισθοδοσίας του πραγματικού εργοδότη, δηλαδή, απαλλάσσουν τον πραγματικό εργοδότη από το βάρος μιας μεγαλύτερης οργανωμένης εργατικής δύναμης. Οι πραγματικοί εργοδότες, επικαλούνται συνήθως γι’ αυτές τις μορφές εργασίας (ενοικιάσεις εργαζομένων, καταχρηστικοί δανεισμοί εργαζομένων, καταχρηστικές εργολαβίες “μπλοκάκια”, ατομικές συμβάσεις), τον πρόσκαιρο χαρακτήρα των συγκεκριμένων αναγκών τους. Όμως η νομοθεσία προβλέπει για τον πρόσκαιρο χαρακτήρα εργασιών τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Η κυριότερη, προσχεδιασμένη βεβαίως με την ανοχή, ενίοτε συνενοχή, συνδικαλιστικών οργανώσεων και ακόμα και αριστερών κομμάτων, επίπτωση της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης του “φαινομένου”, είναι η αποδυνάμωση της συνοχής της εργατικής τάξης και ο περιορισμός του αριθμού των εργαζομένων (προσοχή, όχι των εκπροσώπων τους, αυτοί θα υπάρχουν πάντα, ελέω εργοδοτικοπολιτικής διαπλοκής) που ελέγχουν-διαπραγματεύονται-συμμετέχουν-συναποφασίζουν όπου και όπως ο νόμος ορίζει (τουλάχιστον), τόσο μέσα στην επιχείρηση, όσο και στην κοινωνία.

Στη χώρα μας, η μετατροπή των εργαζομένων σε ρομπότ μέσω των παραπάνω μεθόδων αλλά και μέσω του κομματικοεγκλωβισμού ΚΑΘΕ εργατικής κίνησης, έφερε την ταξική υποταγή στον αντι-προσωπευτικό κοινοβουλευτισμό (Α.Κ.), με φυσική συνέπεια την ταξική υποταγή ακόμα και στον σημερινό “τι κι αν είναι Κατοχικός” Α.Κ., αγαπημένο κοινοβουλευτισμό ΟΛΩΝ των από το 2010 έως σήμερα πολιτευομένων.

Απόφαση Ε.Ε.Δ.Α. 4ης Ιουλίου 2002

Λεων. Βατιιώτη, 9 Ιαν. 2019

Η απειλή την οποία επικαλέστηκε ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Αγγλίας, Μαρκ Κάρνυ, ότι η έλευση των ρομπότ μπορεί να οδηγήσει στον κομμουνισμό, μιλώντας στη Σύνοδο του Καναδά για την Μεγέθυνση, τον Απρίλιο του 2018 εκ πρώτης όψεως φάνταζε υπερβολική αν όχι χοντροκομμένη και αυθαίρετη.

Διαβάζοντας όμως τη συλλογιστική του δύσκολα την απορρίπτεις. Το σκεπτικό του κεντρικού τραπεζίτη με προϋπηρεσία στην Goldman Sachs, ως είθισται, ξεκινούσε από την μαζική ανεργία και τη στασιμότητα των μισθών που θα επιφέρει η γενίκευση της αυτοματοποίησης (και την οποία ήδη παρατηρούμε). Και συνέχιζε: «Αν στη θέση της κλωστοϋφαντουργίας τοποθετήσεις τις πλατφόρμες, στη θέση των ατμομηχανών αυτοδιδασκόμενες μηχανές και στη θέση του τηλέγραφου το Twitter έχεις ακριβώς τις ίδιες δυναμικές που υπήρχαν πριν 150 χρόνια όταν ο Καρλ Μαρξ έγραφε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο» είπε απευθυνόμενος στην παγκόσμια επιχειρηματική και πολιτική αφρόκρεμα. Και συνέχισε να περιγραφεί τις αλλαγές που έχουν ήδη συντελεστεί στην παραγωγική διαδικασία με την είσοδο της τεχνητής νοημοσύνης: Οι νομικές εταιρείες χρησιμοποιούν ρομπότ και όχι μαθητευόμενους για να «χτενίζουν» έγγραφα όπως και οι τράπεζες στα τμήματα εξυπηρέτησης πελατών. Κι αν κάτι ενώνει όλες τις εργασιακές διαδικασίες που σχεδιάζονται εξ αρχής με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης είναι ότι πλέον δεν απειλούνται μόνο οι χειρωνακτικές θέσεις εργασίας κι όσες χαρακτηρίζονταν από επανάληψη. Πλέον απειλούνται κι οι θέσεις διανοητικής και σύνθετης εργασίας, υψηλής ειδίκευσης.

(more…)

Σχόλιο G-M-R:    Παράδειγμα υπεράσπισης του κατακτημένου νομικού πολιτισμού (χωρίς αστερίσκους, υποσημειώσεις, αν, “πως θα γίνει”, “δεν γίνεται”, “δεν υπάρχει δικαιοσύνη”, “το θέμα είναι πολιτικό”,…κλπ).

Λεων. Βατικιώτης , 28 Δεκ. 2018

Νέες διαστάσεις προσλαμβάνει η αναζήτηση ευθυνών γύρω από το σκάνδαλο της Goldman Sachs στη Μαλαισία, μετά την μήνυση που κατέθεσε η κυβέρνηση της χώρας εναντίον του αμερικανικού τραπεζικού κολοσσού, που είναι επίσης γνωστός κι ως «η τράπεζα», λόγω όχι μόνο των μεγεθών της αλλά και των διασυνδέσεών της με την πολιτική εξουσία.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Η μήνυση που κατατέθηκε τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου εστιαζόταν στις ψευδείς και παραπλανητικές δηλώσεις της Goldman Sachs (GS) κι έρχονται ως συνέχεια των κατηγοριών που αντιμετωπίζουν στις ΗΠΑ δύο πρώην στελέχη της τράπεζας για δωροδοκία και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος σχετικά με τις εργασίες τους στην Μαλαισία. Μαζί με την GS κατηγορίες από την κυβέρνηση αντιμετωπίζουν εκατοντάδες πολίτες της Μαλαισίας, ενώ οι αποζημιώσεις που θα αναζητηθούν αγγίζουν τα 2,7 δισ. ευρώ. Στο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι η GS επωφελήθηκε από τη συνεργασία της με το μαλαισιανό fund κερδίζοντας προμήθεια που ήταν «αρκετές φορές υψηλότερη από τα επίπεδα της αγοράς». Αυτές οι προμήθειες στη συνέχεια μετατρέπονταν σε παχυλά μπόνους για τα στελέχη της, που ανέδειξαν την GS σε μια από τις πρώτες τράπεζες στην ασιατική ήπειρο.

(more…)

Λεων. Βατικιώτη, 18 Αυγ. 2018

Εξαιρετικής πολιτικής σημασίας είναι τα στοιχεία για την πορεία του δημόσιου χρέους που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Παρασκευή 17 Αυγούστου από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, με αφορμή την έκδοση του δελτίου του υπ. αρ. 90, μηνός Ιουνίου 2018.

Με βάση λοιπόν τα δικά του δεδομένα, το χρέος της κεντρικής διοίκησης στις 30 Ιουνίου 2018 έφτασε τα 345,38 δισ. ευρώ, από 343,74 δισ. ευρώ στις 31 Μαρτίου, μόλις δηλαδή τρεις μήνες πριν. Προς αποφυγή παρανοήσεων να υπογραμμίσουμε ότι το χρέος της κεντρικής διοίκησης διαφέρει από το χρέος της γενικής κυβέρνησης, το οποίο κυρίως εξετάζουμε, καθώς στο χρέος της γενικής κυβέρνησης συνυπολογίζουμε πέραν του χρέους της κεντρικής διοίκησης, που είναι και η βασική του συνιστώσα, τα εξής: το ενδοκυβερνητικό χρέος, το χρέος των ΔΕΚΟ, των Νομικών Προσώπων, των ΟΤΑ και των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ). Για να φανεί η διαφορά να αναφέρουμε ότι στις 31 Δεκεμβρίου 2017 όταν το χρέος της γενικής κυβέρνησης ήταν 317,4 δισ. ευρώ (ή 178,6% του ΑΕΠ) το χρέος της κεντρικής διοίκησης ήταν 328,70 δισ. ευρώ (με βάση το τριμηναίο δελτίο του ΟΔΔΗΧ, υπ. αρ. 89).

(more…)