_.

Γιώρ. Βοσκόπουλος 19 Ιανουαρίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Είναι σαφές ότι τα μεταμοντέρνα οικονομικά, οργανωτικά, αξιακά και πολιτισμικά δεδομένα λειτουργούν σήμερα σαν πολιορκητικός κριός και στοχοποιούν το έθνος-κράτος ως σημαίνoν αλλά και τα σημαινόμενα στα οποία παραπέμπει. Στόχος να διαμορφώσουν νέες παγκόσμιες πολιτικο-οικονομικές, θεσμικές, διαχειριστικές και κοινωνικές νόρμες. Κοινό σημείο αυτών των επιλογών αποτελεί η ομογενοποίηση και η εξάλειψη της διαφορετικότητας, είτε αυτή παραπέμπει στο οικονομικό, είτε στο πολιτισμικό-αξιακό πεδίο. Η καταστατική αμφισβήτηση αξιακών προτύπων (“challenging foundational thoughts”) αποτελεί μία πραγματικότητα της νέας διακυβέρνησης.

Στο πολιτικό-πολιτισμικό πεδίο οι διεργασίες αφορούν το ρόλο ή ακόμα και την επιβίωση (με την παρούσα μορφή του) του έθνους-κράτους, το οποίο σημειολογικά αλλά και λειτουργικά διαφαίνεται να αποτελεί έννοια και θεσμό μη συμβατό με τους στόχους που έχουν θέσει οι πολιτικές ελίτ και το διεθνικό κεφάλαιο στις αναδυόμενες μορφές διακυβέρνησης. Κινούμαστε μεταξύ της “παγκοσμιοποίησης του χειρότερου”, της βίαιης αλλά θεσμικά και διαδικαστικά νομιμοποιημένης αποδόμησης του “παλαιού” και της δημιουργίας μίας μετα-δημοκρατικής κανονικότητας που παραπέμπει σε μία ιδιόμορφη, “λανθάνουσα δημοκρατία”.

Η εθνική κυριαρχία περιορίζεται, ενώ διογκώνεται το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Η παρατεταμένη πολυεπίπεδη κρίση δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για το ρόλο του έθνους-κράτους, αλλά και των πολιτικών ελίτ στη διαδικασία διακυβέρνησης μίας κρατικής οντότητας. Οι εθνοκρατικές αντιλήψεις δαιμονοποιούνται, ενώ ζητήματα εθνικής ταυτότητας οριοθετούνται αυθαίρετα ή και παραπλανητικά εντός της σφαίρας της “ακροδεξιάς” ιδεολογίας μέσα από μία αφαιρετική λογική. Τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα με τη σαφή συναίνεση σημαντικού μέρους των πολιτικών ελίτ.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Το “πτώμα” υπάρχει άνευ εισαγωγικών, όπως εξηγεί και ο Σ.Λυγερός και αναζητεί για δικαίωση Εισαγγελέα-Δικαστές-Κοινωνία.

_.

Σταύρος Λυγερός, 24 Οκτωβρίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η προ ημερών ευθεία κριτική του Αντώνη Σαμαρά στην πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη στα εθνικά θέματα, συνέχεια αντίστοιχης κριτικής και από τον Κώστα Καραμανλή, τείνει να διαμορφώσει το πλαίσιο μίας εσωκομματικής αντιπολίτευσης στη ΝΔ. Όπως έδειξαν και ερωτήσεις γαλάζιων βουλευτών το προηγούμενο διάστημα, το φάσμα της κριτικής επεκτείνεται και σε ζωτικής σημασίας οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που έχουν γονατίσει μικρομεσαία στρώματα.

Μπορεί το ζήτημα να έχει μία ενδοπαραταξιακή πτυχή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για στενό παίγνιο πολιτικού ανταγωνισμού. Οι δύο πρώην πρόεδροι της ΝΔ και πρωθυπουργοί δεν λειτουργούν σαν δελφίνοι. Το γεγονός ότι έχουν φτάσει στο σημείο να ανοίξουν δημοσίως μέτωπο με την τωρινή ηγεσία οφείλεται στην εδραιωμένη πεποίθησή τους, όχι μόνο ότι αυτή έχει αλλοιώσει την ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία της παράταξης, όχι μόνο ότι πολιτεύεται κατά τρόπο που υπονομεύει αφενός την κοινωνική συνοχή (ακρίβεια), αφετέρου τους θεσμούς (υποκλοπές και Τέμπη). Επιπροσθέτως, είναι εμφανής η ανησυχία τους ότι το δίδυμο Μητσοτάκης-Γεραπετρίτης μεθοδεύουν διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά, οι οποίες θίγουν ζωτικά εθνικά συμφέροντα.

Η ανησυχία τους για τα ελληνοτουρκικά δεν είναι αβάσιμη. Μπορεί προς το παρόν να μην υπάρχει υπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε κάποια συμφωνία με την Άγκυρα, την οποία μπορούν να επικαλεστούν για να διαχωρίσουν και θεσμικά τη θέση τους από την ομάδα Μητσοτάκη, αλλά υπάρχουν σημαντικές αποχρώσες ενδείξεις, με τις οποίες δεν θα ασχοληθώ σ’ αυτό το άρθρο, επειδή ακόμα είναι ενδείξεις, έστω και αποχρώσες.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Τέτοιος (τέτοιου είδους, ο αναγνώστης ας το προσδιορίσει,, περί αριστεράς ειδήμων αλλά και περί πολιτικής και ανθρωπιάς ευαίσθητος)  μας αποκαλύπτεται ο σοβαρός διανοούμενος και πανεπιστημιακός κος Απόστολος Αποστόλου: “Ορθώς λοιπόν ένα τμήμα της Αριστεράς σήμερα ξαναπιάνει την έννοια της πατριωτικής Αριστεράς, (ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει αναφερθεί στην πατριωτική αριστερά και στο κοινωνικό ανθρωπιστικό πρόσημο της)..“.

_.

Απόστ. Αποστόλου^(*) 19 Ιανουαρίου 2024

Ποια είναι η πορεία της Αριστεράς στη νέα εποχή; Ποια είναι τα αξιακά πλέγματα του προσανατολισμού της; Ποια είναι τα αναπτύγματα της δράσης της; Στα παραπάνω ερωτήματα ακούγονται από αριστερούς και όχι μόνο βραχύπνοες φλυαρίες, σαθρά επιχειρήματα, θεωρητικές ελαφρολογίες.

Η Αριστερά καιρό τώρα βρίσκεται στην ανα-χάραξη της εξέλιξης της. Αναζητά έναν καινούργιο χειραφετητικό ρόλο και μια νέα ιστορική ταυτότητα. Όμως οι αριστεροί υπομνηματιστές των μουμιοποιημένων γνώσεων αδυνατούν να συμβάλλουν την πορείας της, ενώ οι ex officio απολιτίκ αριστερο-δεξιοί κήνσορες και τιμητές της αράδας με τα αθρόα περιτρίμματα των φθόγγων τους, θεωρούν ότι η πορεία της Αριστεράς βρίσκεται σε φθίνουσα καμπή και είναι μάταιος κόπος να την επαναφέρουμε στις αρχικές αναφορές της.

Ας δούμε όμως κάποιες διακριτές διαφορές της Αριστεράς. Στην Αριστερά, η εξουσία ήταν πάντα σύμφυτη με την πολιτική ευθύνη και απαιτούσε τη συμμετοχή των πολλών στη διαχείριση της εξουσίας. Επένδυε στην κοινωνία των πολιτών, δηλαδή στην κοινωνία των προβληματισμών και όχι της άνεργης περιέργειας, επίσης ήταν υπέρ των πολιτκο-κοινωνικών ευαισθησιών και όχι των θυμικών προοδευτισμών, υπέρ των αρνήσεων και όχι των ρικνών συνειδήσεων, αλλά και υπέρ των αντιστάσεων και όχι των συναινέσεων.

Όμως οι βασικές της αρχές, όπως η ισότητα, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, σε κάποιες στιγμές, άρχιζαν να χλωμιάζουν περιπίπτοντας σε αργά ρήματα και σε άπορες και αδιέξοδες συνθήκες. Οι παραπάνω αξίες χάθηκαν σαν το νερό μέσα στις αλλότριες αμμουδερές κοίτες. Και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της Αριστεράς κάτω από τις αναπαυτικές ερμηνείες ενός πολιτικού ελεφαντισμού, αφομοιώθηκαν σε διαδικασίες και προϋποθέσεις ασύστατων εκλογικεύσεων.

(more…)

Σχόλιο GMR: Παρεμπιπτόντως αλλά όχι δευτερευόντως:

Σχετικά με τά,

1) “…συμβάσεις έργου και παροχής υπηρεσιών στο πλαίσιο των οποίων δημιουργείται μία δαιδαλώδης αλυσίδα διαφόρων υπεργολάβων που απεκδύονται των ευθυνών τους μέσα στο νομικό λαβύρινθο των όρων των συμβολαίων.” + ενοικίαση εργαζομένων=αποσύνδεση σχέσης από σύμβαση εργασίας=εξαφάνιση του κοινωνικού (μέσω του εργατικού) ελέγχου στην παραγωγή, στις υπηρεσίες, στην επιστήμη= ποιός νοιάζεται για το «Τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας για την επιβίωσή της (βλέπετε, ειρήνη, περιβάλλον-βιοποικιλότητα , πυρηνικές δοκιμές/εφαρμογές, γενετικοί κώδικες κλπ), ευρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο αλληλεξάρτησης από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας, με τους χώρους εργασίας και παραγωγής να κατέχουν αποφασιστικής σημασίας θέση στο κρίσιμο σταυροδρόμι αυτής της αλληλεξάρτησης.».

Τελικά (“στην τελική” που λένε και οι νέοι μας), με την οικονομικοκοινωνικοπολιτική απομόνωση του εργαζόμενου ανθρώπου (δηλαδή με αυτήν του την ιδιότητα ως εργαζόμενου) πλήττεται ο Πλανήτης Γη, το Σπίτι μας, το Παρελθόν μας, το Μέλλον μας:  Οικοσυστήματα Φυσικά ΣΤ’ Δημοτικού – Βιβλίο Μαθητή (Εμπλουτισμένο). Αυτό αφορά ΟΛΟΥΣ, από την οικογένεια, τις παρέες, τους εργαζομένους, τους επιστήμονες, τους καλλιτέχνες (προς τί η τέχνη απάνθρωπης ζωής;), τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς από μικρούς ως την NASA που ταυτόχρονα κάνουν θαύματα παραγωγικά-επιστημονικά/τεχνολογικά/ιατρικά, αλλά επηρεάζονται καταστροφικά από στρεβλές ως καταστροφικές χρηματιστηριακές και άλλες καταστάσεις.

Αποτέλεσμα;

Επέλαση Χρεοκρατίας και Έξωθεν Εξάρτησης με την συνδρομή, του “τι κι αν είναι Χρεοκρατία αντί-προσώπου-σου κοινοβουλευτισμού” και των διανοουμένων που, “είμαι νομικός δεν ξέρω οικονομικά“, “είμαι οικονομολόγος δεν ξέρω νομικά“, “δεν κινείται ο λαός” και λοιπές υπεκφυγές.

Πάντως, οι αριστεροί ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πιο “αποφασιστικοί”: “το θέμα^(*) δεν είναι νομικό το θέμα είναι πολιτικό” – “μα πιστεύετε στην ελληνική δικαιοσύνη;“.

2) “… ή έστω οι πολίτες απογοητευμένοι να αποσύρονται και να μην διαμαρτύρονται. Υπό αυτές τις συνθήκες η πολιτική κοινωνία υπολειτουργεί και η σημαντικότερη έκφραση του κοινοβουλευτισμού, η μαζική συμμετοχή διά των εκλογών χάνει την “υπόληψή” της.“, η απόσυρση σημαίνει ΚΥΡΙΩΣ, πως η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αντιπολίτευση είναι όχι μόνο αναξιόπιστη αλλά ΚΑΙ επικίνδυνη να διαλύσει ολοκληρωτικά, όσα λειτουργούν έτσι όπως λειτουργούν. Το χειρότερο χαρακτηριστικό που διακρίνει κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αντιπολίτευση, είναι πως όχι μόνο δεν είναι αλληλέγγυα σε αντιστάσεις ενεργών πολιτών, αλλά, τους εχθρεύεται κιόλας. Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό θα πρέπει να απασχολήσει τους διανοούμενους, δηλαδή αν μένουν ικανοποιημένοι να έχουν το ίδιο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό με την αντιπολίτευση (κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική), ή το απεχθάνονται και θέλουν να είναι αλληλέγγυοι με αντιστεκόμενους ενεργούς πολίτες ΣΕ ΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΥΜΒΟΛΗΣ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ, “στην τελική” να επιβιώσει το μέγιστο δυνατόν, ο Πλανήτης Γη, το Σπίτι μας, το Παρελθόν μας, το Μέλλον μας.

Για όσους το θέλουν, ας απαντήσουν στην πρόταση   https://greek-market-research.com/clink/epistoli-pros-ko-s-seferiadi/ . 

—————————-

(*) σημείωση σύνταξης: “το θέμα“, δηλαδή το έγκλημα της Χρεοκρατίας κατά πατρίδας-λαού.

_.

Αννα Κοντονή, 15 Σεπτεμβρίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο κοινοβουλευτισμός ως αντιπροσώπευση μέσω της ψήφου με τη διαμεσολάβηση των κομμάτων και ο βιομηχανικός καπιταλισμός τον 20ο αιώνα στο πλαίσιο των εθνών κρατών, έκαναν κάποιους αναγκαίους συμβιβασμούς, κάτι που δεν φαίνεται εφικτό στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Η επισήμανση αυτή δεν αγνοεί το γεγονός ότι η σημερινή πραγματικότητα – τα χαρακτηριστικά της οποίας παρατίθενται στη συνέχεια – προετοιμάστηκε τις τελευταίες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα όταν οι “ιδέες” άρχισαν να εκλαμβάνονται ως αληθείς μόνο αν παρήγαγαν “πράξεις” χρήσιμες στην κατεστημένη τάξη πραγμάτων και όχι με βάση την κριτική θεώρηση της κοινωνικής πραγματικότητας.

Ο κοινοβουλευτισμός

Η υπαγωγή των πάντων στην υπηρεσία της χρηστικότητας οδήγησε στην περιθωριοποίηση εννοιών και δραστηριοτήτων που συνδέονται με τη δημοκρατία, την ισότητα, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ανθρωπιστική παιδεία, ως μη ωφελιμιστικά αποτελεσματικών. Σήμερα, πρωταρχικό χαρακτηριστικό των δυτικών κοινωνιών είναι η πλήρης κυριαρχία των νόμων της αγοράς με στόχευση το μέγιστο κέρδος χωρίς οι φορείς πολιτικής να μπορούν να ασκήσουν επιρροή στις οικονομικές διεργασίες.

Μια κυριαρχία μάλιστα που προβάλλεται ως “φυσική νομοτέλεια” σαν να πρόκειται για τον νόμο της βαρύτητας και έτσι δεν χρειάζεται ούτε να τεθεί σε διάλογο, πολύ δε περισσότερο να αμφισβητηθεί. Επικρέμαται δε ως δαμόκλειος σπάθη σε μία κυβέρνηση που ενδέχεται να μη θέλει να προχωρήσει σε “μεταρρυθμίσεις” ή απειλή ότι δεν θα γίνουν επενδύσεις.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: “λόγω μνημονίων, Aνυπαίτιοι όσοι χρωστούν τα κόκκινα δάνεια ”

_.

Αριάδνη Νούκα, 21 Σεπτεμβρίου 2024

_.

Κώστας Μελάς, 21 Σεπτεμβρίου 2024

Συνέντευξη στο Kontra news

Κλυδωνίζεται η ελληνική Οικονομία – Κίνδυνος το χρέος: Κώστας Μελάς καθηγητής Οικονομικών

Αρνητικό Εμπορικό ισοζύγιο (εισαγωγές Εξαγωγές) τρεχουσών συναλλαγών βαίνων συνεχώς αυξανόμενο ως προς τις εισαγωγές.

Μη καταγραφόμενο χρέος στο χρέος της Γενικής κυβέρνησης 54 δισ euro για κάθε χρόνο (ετησίως) από repos τα τελευταία 4 χρόνια.

Υπολογιζόμενο Χρέος για κάθε Ελληνα πολίτη > 38000 €

Αυξανόμενο χρέος παρά τις μνημονιακές πολιτικές.

Η κυβέρνηση μιλάει για ανθηρή οικονομία ενώ από την άλλη βλέπουμε να υπάρχει ακρίβεια, ζόρια στο κόσμο για το πως θα αντεπεξέλθουν στα οικονομικά δεδομένα της αγοράς. Αυτή η ακρίβεια οδηγεί σε ανάπτυξη εσόδων για το κράτος, για τον κρατικό κορβανά και φτωχοποίηση των πολιτών,

Η απάντηση του κ. Μελά δίνεται ως ότι, ΓΙΑΤΙ ΑΣΚΟΥΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;; ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΑΣΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ. Δεν ασκούμε οικονομική πολιτική για την οικονομία, ένα μέγεθος αυτόνομο, ένα μεταφυσικό πράγμα που έχουμε ονομάσει οικονομία. Ασκούμε οικονομική πολιτική για να μεγαλώνει καθημερινά η ευημερία των πολιτών μας. Αν λοιπόν οι πολίτες μας δεν είναι καθημερινά ικανοποιημένοι αλλά ειναι ικανοποιημένοι οι 10,100 ολιγάρχες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην ελληνική οικονομία κάτι δεν πάει καλά.

Η ΤτΕ έκανε εκτίμηση ότι ο πληθωρισμός στην Ελλάδα ούτε το 2026 θα πάει στο 2%. Επομένως αυτό σημαίνει ότι ο πληθωρισμός θα είναι πάνω από τον ΜΟ του πληθωρισμού της ΕΕ, άρα λοιπόν η ακριβεια θα συνεχίσει να υπάρχει.

Πολλά περισσότερα μπορείτε να ακούσετε στην συνέντευξη.

Σχόλιο GMR: Οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, κλπ, έχουν πολιτικά κόμματα που τους στηρίζουν φανερά και πολιτικά κόμματα που τους στηρίζουν χάρη στη ηλιθιότητα των ψηφοφόρων (τύπου κουκουέδων που ανέχονται τους Τιωρούς των Ηλιθίων Παπαρήγα και Κουτσούμπα να διατρανώνουν “θα είναι καταστροφή αν βγούμε από το ευρώ“.

Έχουν επίσης συνδικαλιστικά όργανα τον ΣΕΒ κλπ όπου υποβάλλει τα σέβη της η ανεκδιήγητη (πέμπτη φάλαγγα κανονική εντός του λαού) ΓΣΕΕ.

Τι μένει;

Ά, μερικές προσπάθειες αστείες^(*) κατά κυριολεξία, τιμωροί των ηλιθίων κι αυτοί, όπως, Τι είναι το Κίνημα 21 και ποιος είναι ο «καπετάνιος» του; Ζώης Μπέχλης .

———————–

(*) – άλλο να έλεγαν θέλω αυτά kinima21- 21 Σημεία μεμονωμένοι πολίτες και άλλο (πολύ διαφορετικό) το τι προτάσεις και το κυριότερο Δράσεις (ανύπαρκτες εν προκειμένω από 2010-2024) κάνει ένα κόμμα. Προτάσεις όπου απουσιάζουν (πέρα βρέχει για)  τα ζητήματα μιας ηθικής & πολιτικής “ανατροπής και αναδόμησης των πραγμάτων”, συγκεκριμένες τεκμηριώσεις προτάσεις και το κυριότερο, δράσεις. Και το ακόμα χειρότερο: ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΛΑΪΚΟΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ.

_.

Militaire News, 27 Αυγούστου 2024

Τον ΦΠΑ στα τρόφιμα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ούτε που συζητά να τον μειώσει ψελίζοντας διάφορες ανούσιες δικαιολογίες. Αντιθέτως όταν πρόκειται για τον τριπλασιασμό των αποδοχών των τραπεζιτών μας δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα και τις επιτρέπει χωρίς δεύτερη σκέψη. Αναλγησία; Το λιγότερο.

Το θέμα του τριπλασιασμού των αποδοχών των τραπεζιτών ,είχε αποκαλύψει η ιστοσελίδα ieidideis, η οποία συνέχισε το ρεπορτάζ που έχει να κάνει με την κυβερνητική έγκριση των αυξήσεων.

Το ρεπορτάζ:

Η αποκάλυψη του iEidiseis.gr για την απόφαση των 4 μεγαλο-τραπεζιτών να τριπλασιασουν τις αποδοχές τους, σόκαρε την κοινή γνώμη, ενώ προκάλεσε την αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη.

Η κυβέρνηση, όμως, νίπτει τας χείρας της και εμφανίζεται αποστασιοποιμένη. Σαν να πρόκειται για business as usual, για τις οποίες η κυβέρνηση ούτε γνώριζε ούτε είχε ευθύνη.

(more…)

Σχόλιο GMR: “Ο Κοσμάς υπήρξε στην ουσία ανακαινιστής του ανθρωπισμού…“

Από αυτή την οπτική οφείλουμε να ερευνούμε βαθιά, βαθύτατα, την σύνδεση του ανθρωπισμού με το Ισχύον Δίκαιο στο σύνολό του και στο σύνολο των μεταξύ τους διασυνδεομένων διατάξεων, σύμφωνα με την “αντικειμενική νομική σκέψη” (βλέπετε Ανδρέα Δημητρόπουλο Αντικειμενισμός και Νομική Σκέψη και όχι μόνο^(*) ).  Μην ξεχνάμε επίσης πως, δεν ισχύει “ο νόμος λέει” αλλά “ο νόμος ορίζει“, το οποίο προπορεύεται πενήντα χρόνια μπροστά από τα ατομικά και κοινωνικοπολιτικά “θέλω” (άρα υπάρχει θέμα πως αυτό πρέπει και να εφαρμόζεται, και να διεκδικείται έως εσχάτων η εφαρμογή του, αντί του “τοις πράγμασι” Δικαίου).

Με αυτή την οπτική, ταυτόχρονα ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ, θα λειτουργούμε ως καταλύτες τύπου “Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ήταν εκτός των άλλων καταλύτης στην δική του εποχή.” υπέρ ανθρωπινότερων (και εναντίον των μεταμοντέρνων) κοινωνικών διεργασιών.

Μήπως πρέπει να χρησιμοποιούμε συχνότερα τον όρο ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ με έμφαση στο Ο Μπέρτολτ Μπρέχτ σήμερα, αντί, πολιτική στάση;

———————–

(*) — ακόμα και αν δεχτούμε την “υποκειμενική νομική σκέψη” = αυτό ήθελε ο νομοθέτης, πάει και τελείωσε κι ας είναι έγκλημα και ότι “αν αντιπαρατεθούμε θα μας διώξουν από τα δικαιϊκά φόρα όλου του κόσμου” (σύμφωνα με τον σεβαστό καθηγητή Γ. Κασιμάτη που εδώ λανθάνει με αδικαιολόγητα περισταλτική αντιμετώπιση του προβλήματος), πρώτον είναι αδιανόητη δικαιϊκή θέληση νομοθέτη υπέρ εγκλήματος/εγκληματία (άρα κάποιο βαθύτερο ψάξιμο χρειαζόμαστε με την βοήθεια της “αντικειμενικής νομικής σκέψης”) και δεύτερον, δεν συζητάμε για καμιά κανονικότητα αλλά για οριζόντια, κάθετη, ΣΥΝΟΛΙΚΗ κατάργηση του ΙΣΥΟΝΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ. Αν όμως αντιπαρατεθούμε, όχι μόνον ΔΕΝ θα μας διώξουν απο τα δικαιϊκά φόρα όλου του κόσμου,  αλλά θα διώξουν από τα δικαιϊκά φόρα όλου του κόσμου όσους θέλουν εγκληματική την θέληση του νομοθέτη.

Αν αποφεύγουμε όλη αυτή τη συζήτηση, απλά επιβεβαιώνουμε πως ανήκουμε σε αυτούς που, βρισκόμαστε πενήντα χρόνια πίσω από το ΙΣΧΥΟΝ ΔΙΚΑΙΟ.

_.

Ορφέας Μπέτσης, 24 Αυγούστου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του μαρτυρικού θανάτου του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, στις περιοχές της Μουζακιάς της σημερινής Αλβανίας. Πρόκειται για σπάνια προσωπικότητα που επηρέασε με τη διδασκαλία του πολλούς ανθρώπους και διάφορες περιοχές του υπόδουλου τότε Ελληνισμού και ταυτόχρονα προώθησε αξίες του ανθρωπισμού.

Υπό το μακραίωνο σκοτάδι του Ισλάμ που είχε επιβληθεί με την οθωμανική κατοχή, ο Ελληνισμός, ειδικά της υπαίθρου είχε εξαθλιωθεί, είχε “ξεχάσει” τις οικείες γι’ αυτόν ιδέες του ανθρωπισμού της κλασικής περιόδου και προφανώς “δεν τον αφορούσαν” τα τεκταινόμενα σ’ που εξελίσσονταν σε αυτό το πεδίο στην Ευρώπη. Δεν είναι ζήτημα τιμής σε έναν Άγιο της Εκκλησίας, τον οποίο μάλιστα η κοινωνία τον είχε αποδεχθεί ως τέτοιο δύο αιώνες πριν την τυπική κι επίσημη ανακατάταξη, το να αναφέρεται κάποιος στο έργο του.

Μια έστω και φευγαλέα επισκόπηση στην προσφορά του Κοσμά του Αιτωλού στην Ήπειρο, στα μέρη που σήμερα είναι εντός της επικρατείας της Αλβανίας, στη Μακεδονία και σε άλλες περιοχές της νησιωτικής και μη Ελλάδας, φέρνει στο φως ότι εκτός από άνθρωπος της Εκκλησίας, υπήρξε και ένας ακάματος κοινωνικός αναμορφωτής.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Το τελευταίο εξάμβλωμα που έφερε και ΕΠΕΒΑΛΕ ο Τσίπρας, είναι νέου τύπου, μεταμοντέρνο εξάμβλωμα, που λέγεται Κασσελάκης, Τώρα το γιατί τα σπάσανε μεταξύ τους  αναζητείστε το στην σχετική αριστερή παράδοση, πάλης όχι των τάξεων (αυτή την ξεχνάμε), αλλά των φατριών και των μηχανισμών.  

_.

Νίκος Μωραϊτης, 24 Αυγούστου 2024

Βαθαίνει το ρήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον Στέφανο Κασσελάκη να μιλά για οργανωμένο σχέδιο απαξίωσης του κόμματος και την ομάδα των «87» να απαντά ότι εκείνος είναι που εξευτελίζει καθημερινά τον ΣΥΡΙΖΑ

Μέσω Χ, ο στιχουργός Νίκος Μωραϊτης, έριξε τα βέλη του στον Αλέξη Τσίπρα.

Η ανάρτηση του Νίκου Μωραΐτη:

Η προσφορά του Κασσελάκη είναι ότι (από απειρία· από πολιτική αφέλεια;) τράβηξε το σεντόνι και αποκαλύφθηκε με τι πολιτικά εξαμβλώματα φόρτωσε ο Αλέξης Τσίπρας την (υποτιθέμενη) Αριστερά. Να τους βλέπεις και να ντρέπεσαι να πεις «είμαι Αριστερός».

Ελπίζω αυτή η πληγή για την Αριστερά κάποτε να κλείσει. Όμως θα πάρει πολλά χρόνια και πολύ κόπο να ξεχάσει κανείς ότι τόσοι ιδιοτελείς, τόσα αρπακτικά, τόσοι αριβιστές δήλωσαν κάποτε «Αριστεροί» και εξευτέλισαν τον πιο συνδεδεμένο με το Δίκαιο και τον Αλληλεγγύη πολιτικό χώρο.

Προσωπικά, την «Αριστερά μου», αυτή που έχω μέσα μου, δεν την εκχωρώ πλέον σε κανέναν πολιτικό. Για 12 ολόκληρα χρόνια την έδωσα αυτήν τη μέσα μου Αριστερά στον Τσίπρα, και μου την παρέδωσε κουρελόχαρτο».

Πηγή: newsbeast.gr

Σχόλιο GMR: Ο αρθρογράφος-δημοσιογράφος-σύμβουλος έκδοσης της Αυγής, μπουρδουκλώθηκε (επαγγελματικά, ελλείψει ιδεολογίας) και αυτός στην φαγωμάρα μεταξύ του Θείου “αριστερού” Βρέφους με νονό τον Αλέκο Αλαβάνο και του Θείου “αριστερού” Βρέφους με νονό το Θείο “αριστερό” Βρέφος που νονό είχε τον Αλέκο Αλαβάνο!

Τουλάχιστον, ο νονός του Θείου “αριστερού” Βρέφους που έγινε νονός του Θείου “αριστερού” Βρέφους με νονό το Θείο “αριστερό” Βρέφος που νονό είχε τον Αλέκο Αλαβάνο, παρά το ότι είχε πάντα το ένα πόδι μέσα στον αριστερό κύκλο (για τον Αλέκο Αλαβάνο μιλάμε για όσους μπερδεύτηκαν με τους νονούς και τα βρέφη) και το άλλο έξω από αυτόν (θυμηθείτε: εξομοίωση πτυχίων ΤΕΙ με ΑΕΙ, γάμο ομοφυλόφιλων, ως πρόεδρος ΣΥΝ, μετά ως πρόεδρος Σχεδίου Β’  “μπορούμε να συζητήσουμε και με υποστηρικτές του ευρώ” ενώ ποτέ δεν συζήτησε με υποστηρικτές του εθνικού νομίσματος), είχε και κάτι σοβαρό να πει και κυρίως, είχε βοηθό στο γραφείο του, ένα τόσο αριστερό όσο και καλό (υπέρ της εργατικής τάξης) άτομο, μιλάμε για την κα Ζωή Κουμπιού^(*), που τέτοιο ΔΕΝ υπάρχει μέσα στο κόμμα των νονών και των βρεφών (ούτε και σε άλλο “αριστερό” κόμμα).

———————————–

(*) που βοήθησε καθοριστικά για την έκδοση από την Commission προειδοποιητικής επιστολής κατά της Ελλάδας για πλημμελή έλεγχο παρανομιών επί του θεσμικού πλαισίου υγείας και ασφάλειας εργασίας, διαδικασία που αρχικά ξεκίνησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και επιμονή ο άλλος καλός (και για άλλα εργατικά θέματα) άνθρωπος κος Νικήτας Κακλαμάνης ως ευρωβουλευτής της Πολιτικής Άνοιξης τότε. Για την ιστορία, ο Αλέκος Αλαβάνος αρνήθηκε στη συνέχεια, πρόεδρος του ΣΥΝ ων, να προσπαθήσει να αναβαθμίσει αυτή την προειδοποιητική επιστολή σε αιτιολογημένη γνώμη και να ενοχλήσει την Ελληνική Δικαιοσύνη που συγκάλυπτε όσα ανέδειξε η προειδοποιητική επιστολή.

_.

Δημ. Χρήστου, 24 Αυγούστου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η χώρα διαλύεται από τις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι θεσμοί έχουν καταρρεύσει, η κλεπτοκρατία γκαζώνει για να προλάβει να αποσπάσει όσα περισσότερα κλοπιμαία –”αισχρά κέρδη” τα λένε– πριν ο “τροχονόμος” των καρτέλ πρωθυπουργός, αποχωρήσει από την εξουσία. Το νέο “κατόρθωμά” του να πέσει η Ελλάδα στην τελευταία θέση πίσω και από την Βουλγαρία, σε αγοραστική δύναμη;

Κι όλα αυτά δεν συγκινούν στελέχη στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπου οι “μεγαλομέτοχοι” αρνούνται ακόμα (!) να αποδεχτούν την θεμελιώδη αρχή της πλειοψηφίας, με την μάξιμουμ μάλιστα δημοκρατική εκλογή νέου προέδρου. Και δεν το κάνουν τώρα. Το κάνουν από τις πρώτες ώρες της εκλογής του. Ο Στέφανος Κασσελάκης, ως επιλογή ενάντια στο κατεστημένο που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17%, δέχτηκε μπαράζ επιθέσεων και ύβρεων. Αποχώρησε γρήγορα η “Ομπρέλα” με 11 βουλευτές και έστησε καινούργιο μαγαζί που αποδοκιμάστηκε στις ευρωεκλογές.

Κα τέσσερις μήνες μετά την εκλογή του νέου προέδρου, ο Αλέξης Τσίπρας αιφνιδιαστικά έθεσε στο συνέδριο θέμα εκλογής νέας ηγεσίας, τινάζοντας τις διαδικασίες στο αέρα. Ο συμβιβασμός δεν κράτησε πολύ. Οι δικοί του ακόλουθοι συγκρότησαν νέα τάση και πλέον αμφισβητούν τον εκλεγμένο πρόεδρο ανοιχτά. Εμμέσως πλην σαφώς θέτουν κι αυτοί θέμα ηγεσίας, αξιοποιώντας την οργή του Πολάκη, αυτοί που πρωτοστάτησαν να τεθεί εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας, βέβαιοι πως ο εκτός ελέγχου Κρητικός θα εκδικηθεί τον Κασσελάκη που δεν τον προστάτευσε.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr