Σχόλιο GMR:   Άλλο θέμα η οφειλόμενη (στον α’ ή β’ βαθμό) στην ανθρώπινη δραστηριότητα κλιματική αλλαγή και άλλο θέμα η υπαγωγή του θέματος στην κρίση και στην εξουσιαστική διαχείρισή του από τους ίδιους τους υπαίτιους.
Προβληματιζόμαστε με τους δημοσιολογούντες (όσους διαθέτουν αυτό το προνόμιο, να εκθέτουν απόψεις μη δεχόμενοι όμως επικοινωνία και συνέργεια με τον “απλό” λαό, άλλως θα μιλούσαμε για ενεργούς συμπολίτες) που έχουν λησμονήσει πως η σύμφωνα με το Σύνταγμα – κατακτημένο νομικό πολιτισμό προστασία λαού-πατρίδας-περιβάλλοντος, διαχειρίζεται από υπαιτίους-ενόχους σοβαρών αδικημάτων, περιβαλλοντικών (βλέπετε ενδεικτικά την ρύπανση και την γεωλογική υπονόμευση της Δυτικής Μακεδονίας από την ΔΕΗ), έως και πολλαπλώς κακουργηματικής φύσης, όπως σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας-εσχάτης προδοσίας.
Ας σκεφθούμε για τους ενδεχόμενους και πιθανούς περιβαλλοντικούς κινδύνους, ξεκινώντας από την σουρωτηροποίηση της Μεσογείου (και τα απαιτούμενα αντίστοιχα μέτρα πρόληψης-προστασίας, περιλαμβανομένων σε αυτά ίσως και των αριθμητικών-εκτατικών και άλλων ενδεχόμενων περιορισμών των εγχειρημάτων), έως και την fast track και μακράν κάθε εργατικής-διεπιστημονικής-λαϊκής-διακρατικής συμμετοχής (όσον αφορά τα επικίνδυνα λόγω υποθαλάσσιας γειτνίασης/συνωστισμού, “κρατικά οικοπέδα”) έναρξη των ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ παρεμβάσεων.
Οι έννοιες της προστασίας του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, της διασύνδεσης υγείας και ασφάλειας εργασίας με το περιβάλλον, των ατυχημάτων μεγάλης έκτασης, αξιοποιήθηκαν στην Ελλάδα από την κρατική και Ευρωπαϊκή ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ.

Αυτή η χρηματοδότηση πήγε στράφι (αλλά σε κάποιες τσέπες), διότι γινόταν ΑΝΕΥ ΣΥΝΔΕΣΗΣ-ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΚΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ-ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ, ΑΝΕΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ και νομοθεσίας υ.α.ε..

Αυτή η χρηματοδότηση γινόταν ΥΠΕΡ προγραμμάτων/εκδηλώσεων/θέσεων εργασίας, ΔΙΑΝΕΜΟΜΕΝΗ ποσοστιαία αναλόγως της αντιπροσωπευτικοκοινοβουλευτικής δύναμης (ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΕΜΕΙΝΕ), σε οργανισμούς, Τοπική Αυτοδιοίκηση, συνδικαλισμό, επιμελητήρια και με τον διασυνδεόμενο ιδιωτικό τομέα (εξωτερικές υπηρεσίες προστασίας υγείας και πρόληψης κλπ, πολλές προσαρμοσμένες/ενδεικτικά κτίριο Marfin, στο εργοδοτικό και το ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα, όπως με τραγικό τρόπο αναδεικνύουν εργατικά και περιβαλλοντικά ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ “ατυχήματα” και ασθένειες).

Σωτήρης Καμενόπουλος, 6 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε ένα καταπληκτικό άρθρο του Βαγγέλη Γεωργίου στο SLpress.gr με τίτλο “Γιατί δεν διαφωνούν ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ”, το οποίο ομολογώ θα το κρατήσω στο αρχείο μου προς κατανόηση όλων των επόμενων πολιτικών γεγονότων τα οποία θα αφορούν τη χώρα μας. Ο κ. Γεωργίου επικαλέστηκε έρευνα του vouliwatch, σύμφωνα με την οποία «στο 60% σχεδόν των ψηφοφοριών, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα ταυτίστηκαν πλήρως».

Η κατακλείδα του άρθρου του κ. Γεωργίου περιγράφει ίσως τα θεμέλια της περίεργης συναίνεσης των κομμάτων: τα κόμματα «δεν έχουν περιθώρια διαφοροποίησης. Ωστόσο, ο καθένας τους θα μιλάει πάντα για το καλό του έθνους διότι τα χρήματα εκλογής είναι πολύ καλά για το… καλό του κόμματος». Στο παρόν άρθρο θα καταδειχθεί μία ακόμη περίεργη συναίνεση των κομμάτων η οποία ξεπερνά κατά πολύ το 60% της συναίνεσης του ευρήματος του vouliwatch.

Η συναίνεση των κομμάτων, στην οποία θα αναφερθώ σήμερα αγγίζει το 100%. Σε ποιο θέμα τα ελληνικά κόμματα συναινούν σε ποσοστό 100%; Στο θέμα της κλιματικής ψευδοκρίσης. Όλα τα κόμματα της Ελληνικής Βουλής έχουν υιοθετήσει το ψευδέστατο θεώρημα της κλιματικής κρίσης. Δεν υπάρχει ούτε ένα κόμμα στη Βουλή το οποίο να διαφοροποιείται.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr