_.

Λεων. Στάμος, 23 Σεπτεμβρίου 2014

Πηγή: tolimeri.files.wordpress.com

Σχόλιο GMR: Επειδή είμαστε αρκούντως γνώστες των μεταμνημονιακών καταστάσεων, φυσικά και των όσων αφορούν την αρχική δημιουργία και την εν συνεχεία πορεία  του κινήματος “Υπέρβαση”, κρατάμε αυτό που μας ενδιαφέρει, δηλαδή το άρθρο του δικηγόρου κυρίου Λεωνίδα Στάμου. Αν, εσείς, βρείτε δικηγόρο ή καθηγητή Νομικής, που να έχει διάθεση να συζητήσει τα όσα περιέχει το άρθρο, παρακαλούμε ενημερώστε μας…

_.

Λεωνίδας Στάμος, 26 Ιανουαρίου 2023

Οι απαιτήσεις από κόκκινα δάνεια που μεταβιβάστηκαν με το ν.3156/2003, ονομαστικής αξίας 86 δισεκατομμυρίων με εξασφαλίσεις 700.000 ακινήτων, αντικειμενικής αξίας 45 δισεκατομμυρίων ευρώ, έχουν ανατεθεί σε εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων. 

Μετά από αναίρεση που άσκησαν η Τράπεζα Eurobank και η εταιρεία διαχείρισης DoValue Greece κατά 10 αναιρεσίβλητων, το  ΙΝ.ΚΑ. (Ινστιτούτο Καταναλωτών) Κρήτης άσκησε πρόσθετη παρέμβαση υπέρ ενός εκ των αναιρεσιβλήτων, μέλους του ΙΝ.ΚΑ. Για λογαριασμό του ΙΝ.ΚΑ. Κρήτης παρεστάθησαν οι δικηγόροι Αθηνών, Λεωνίδας Στάμος και Ιωάννης Μυταλούλης.

Γράφει ο Λεωνίδας Χ. Στάμος, διαχειριστής εταίρος της δικηγορικής εταιρείας «ΣΤΑΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ».

Σήμερα, 26 Ιανουαρίου 2023, επιδιώκεται η Τρίτη^(*), μεταπολιτευτικά, Πολιτειακή Εκτροπή συνιστάμενη στην επιδίωξη τινών να αποφανθεί το Ανώτατο Ακυρωτικό της Χώρας, σε Ολομέλεια, κατ’ ευθεία παραβίαση του άρθρου 77 παρ.1 του Συντάγματος, ποια είναι η αυθεντική ερμηνεία του Ν. 3156/2003.

Ειδικότερα, 

Είναι γνωστό σε όλους ότι απαιτήσεις από κόκκινα δάνεια τιτλοποιούνται και μεταβιβάζονται σε εταιρείες ειδικού σκοπού, γνωστές σε όλους ως funds. Ο νόμος με τον οποίο διεκπεραιώνεται η ως άνω διαδικασία τιτλοποίησης και μεταβίβασης είναι ο νόμος 3156/2003.
Ο ίδιος νόμος (3156/2003), δίνει το δικαίωμα στα funds να αναθέτουν τη διαχείριση σε εταιρείες που εδρεύουν στην Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να μπορούν να τους αναθέτουν τη δικαστική τους εκπροσώπηση. Όπως ακριβώς γίνεται και στο παράδειγμα του κατοίκου εξωτερικού με ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα που αναθέτει σε διαχειριστή να διαχειρίζεται τα του ακινήτου, χωρίς όμως να μπορεί ο διαχειριστής να εκπροσωπεί τον ιδιοκτήτη στα δικαστήρια.
Είναι επίσης γνωστό ότι, απαιτήσεις από κόκκινα δάνεια που μεταβιβάστηκαν με το ν.3156/2003, ονομαστικής αξίας 86 δισεκατομμυρίων με εξασφαλίσεις 700.000 ακινήτων, αντικειμενικής αξίας 45 δισεκατομμυρίων ευρώ, έχουν ανατεθεί σε εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων.
Περαιτέρω είναι γνωστό ότι, το 2015 ψηφίστηκε ο νόμος 4354, με τον οποίο οι Τράπεζες μπορούν να πωλούν απαιτήσεις τους από κόκκινα δάνεια σε εταιρείες ειδικού σκοπού (funds) του εξωτερικού  αλλά και της ημεδαπής, οι οποίες, σε αντίθεση με τον νόμο 3156/2003, δεν έχουν δικαίωμα αλλά υποχρέωση να αναθέτουν τη διαχείριση των αγορασμένων απαιτήσεων σε εταιρείες που εδρεύουν στην Ελλάδα. Επειδή, τα δικαιώματα που απορρέουν από τις μεταβιβαζόμενες λόγω πώλησης απαιτήσεις δύνανται να ασκούνται μόνο μέσω των εταιριών διαχείρισης της παρούσας παραγράφου (άρ.1 παρ.γ εδ.2 ν.4354/2015), οι αγοραστές των εν λόγω απαιτήσεων, δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν δικαστικά παρά μόνον δια των εταιρειών διαχείρισης.
Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι, στο 99% των περιπτώσεων ‘μεταβίβασης’ απαιτήσεων από κόκκινα δάνεια, οι Τράπεζες προτιμούν τη διαδικασία του ν.3156/2003 από αυτήν του ν.4354/2015 διότι με τη διαδικασία του ν.3156/2003 δεν υπάρχουν πλείστοι όσοι φόροι (ενδεικτικά: Κεφαλαιοποίησης/διανομής στους μετόχους του αφορολόγητου αποθεματικού, τέλη χαρτοσήμου, εισφοράς ν.128/75, δικαιώματα υπέρ Κεντρικού Αποθετηρίου Αξιών). Περαιτέρω, επειδή το μεταβιβαζόμενο αγαθό δεν είναι αυτοτελώς “η απαίτηση” αλλά “τιτλοποιημένες απαιτήσεις”, δεν μπορεί να επιδιωχθεί η αναγκαστική είσπραξη της κάθε “απαίτησης” ξεχωριστά, αφού αυτή έχει απωλέσει την αυτοτέλειά της με την τιτλοποίησή της με άλλες. Για τους λόγους αυτούς, δεν έχουν προβλεφθεί και τόσοι άλλοι φόροι (ενδεικτικά: Μεταβίβασης, Εισοδήματος νομικών προσώπων, ΕΝΦΙΑ, Τέλη χαρτοσήμου από το εισόδημα των εξασφαλισθέντων ακινήτων, Υπεραξίας).

Μετά ταύτα, οι τράπεζες επιλέγουν να μεταβιβάζουν “τιτλοποιημένες απαιτήσεις” (με το ν.3156/2003) αντί -σκέτο- “απαιτήσεις” (με το ν.4354/2015), οι δε αγοραστές “τιτλοποιημένων απαιτήσεων”, δεν αρκούνται στην φορολογική ατέλεια, ούτε στο γεγονός ότι αν και αγοράζουν “τίτλο απαιτήσεων” απαιτούν μία προς μία έκαστη, αλλά επιπλέον επιδιώκουν ,άγνωστο για ποιόν λόγο, να μην εμφανίζονται καν ενώπιον δικαστηρίων (εικάζεται ότι είναι εταιρείες κελύφη) και να αναθέτουν τη δικαστική τους εκπροσώπηση στις εταιρείες διαχείρισης αν και ο ν.3156/2003 δεν το προβλέπει.

Αυτό το θέμα, δηλαδή αν τα funds που αγόρασαν με το ν.3156/2003 μπορούν να εκπροσωπηθούν από τρίτους (τις εταιρείες διαχείρισης), κλήθηκε να αποφανθεί η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στη σημερινή δικάσιμο.

Η θέση μας είναι ότι, ο νόμος 3156/2003 δεν προβλέπει τέτοια δυνατότητα. 

Η θέση των Τραπεζών είναι ότι, ναι μεν στο ν.3156/2003 δεν προβλέπεται τέτοια δυνατότητα (σε αντίθεση με τη ρητή πρόβλεψη στο ν.4354/2015) εν τούτοις κατά τελολογική ερμηνεία του ν.3156/2003, θα πρέπει να επιτρέπεται στις εταιρείες διαχείρισης να εκπροσωπούν δικαστικά τα funds.

Προς αντίκρουση της θέσεως των Τραπεζών, επικαλεστήκαμε το άρθρο 77 παράγραφος 1 του Συντάγματος που ορίζει ότι: «H αυθεντική ερμηνεία των νόμων ανήκει στη νομοθετική λειτουργία» και ζητήσαμε από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είτε να εφαρμόσει τις διατάξεις του ν.3156/2003 ως έχουν είτε εάν Κρίνει ότι οι διατάξεις αυτές χρήζουν ερμηνείας, να παραπέμψουν το θέμα στην Ελληνική Βουλή.

=============================================

(*) – Στις 23 Απριλίου 2010, ο τότε αρχηγός της Εκτελεστικής Εξουσίας, με διάγγελμά του από το Καστελόριζο Δωδεκανήσων, ανακοίνωσε την προσφυγή της Ελλάδος στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ και του ΔΝΤ, αλλοιώνοντας και καθιστώντας ανενεργή τη θεμελιώδη Αρχή της δεσμεύσεώς του από το Σύνταγμα και τους Νόμους, παραβιάζοντας ευθέως τα άρθρα 98 παρ.1, 79 παρ.7 του Συντάγματος και 74 παρ.2 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού καθώς δέσμευσε τη Χώρα αποδεχόμενος και ανακοινώνοντας δημοσιονομικό έλλειμμα έτους 2009 προτού καν το Ελεγκτικό Συνέδριο ολοκληρώσει τον κατά Νόμω έλεγχο των διαχειριστικών πράξεων των υπολόγων δημοσίου χρήματος, έλεγχος που ΘΑ ολοκληρωνόταν στο τέλος Αυγούστου 2010 (η 1η Πολιτειακή Εκτροπή).

(*) – Στις 13 Ιουλίου 2015, η τότε Εκτελεστική Εξουσία, αλλοίωσε και κατέστησε ανενεργή τη θεμελιώδη Αρχή της δεσμεύσεώς της από το Σύνταγμα, παραβιάζοντας ευθέως το άρθρο 1 παρ.2 του Συντάγματος καθώς δέσμευσε τη Χώρα καταλήγοντας σε συμφωνία με τους δανειστές με όρους ενός Τρίτου Μνημονίου, αν και στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 το σχέδιο συμφωνίας είχε απορριφθεί με ποσοστό 61,31% (η 2η Πολιτειακή Εκτροπή).

Πηγή: bankingnews.gr

Σχόλιο GMR: Αυτή η απόφαση του ΕΔΑΔ, εξουδετερώνει το ανεξέλεγκτο (“βάσει” του άρθρου 86Σ) της διάπραξης ποινικών αδικημάτων από υπουργούς και πρωθυπουργό και δικαιώνει τα διαλαμβανόμενα στην αναφορά ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΜΕΣΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 86Σ.

Ακούν οι Έλληνες, ιδιαίτερα οι νομικοί και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ οι Εισαγγελείς;

Αυτή η απόφαση του ΕΔΑΔ συνιστά απάντηση του ΕΔΑΔ προς τον Κο Γ. Κασιμάτη, ο οποίος τον Φεβρουάριο 2014 απέρριπτε (“θα μας διώξουν απ’ όλα τα δικαιϊκά φόρα όλου του κόσμου“) οποιαδήποτε προσπάθεια περιθωριοποίησης^[*] του άρθρου 86Σ για τον ποινικό έλεγχο (σφετερισμός λαϊκής κυριαρχίας-εσχάτη προδοσία) των υπαιτίων της εφαρμογής των μνημονίων. Αυτή η απόφαση τοποθετείται ΣΥΝΔΥΑΣΤΙΚΑ σχετικά με την στέρηση φυσικού δικαστή στις παντελώς αδιάβαστες και φυσικά ανεξέταστες δικογραφίες εσχάτης προδοσίας και στην επ’ ευκαιρία εκτέλεσης κυβερνητικών καθηκόντων εφαρμογή μνημονίων.

Επίσης: Το ΕΔΑΔ θεωρεί επίσης πως “η κοινοβουλευτική ασυλία (σημ.G-M-R, που δεν επιτρέπει στον καταγγέλλοντα πρόσβαση σε δίκη) πρέπει να ειναι ανάλογη και να έχει θεμιτό στόχο“. Αυτή η διατύπωση συμφωνεί απόλυτα με τον καθηγητή Ανδρέα Δημητρόπουλο, ο οποίος θεωρεί ότι τα μνημόνια αποτέλεσαν πράξεις “επ’ ευκαιρία” εκτελέσεως των κυβερνητικών καθηκόντων και όχι “σύμφωνα με” αυτά, άρα τα μνημόνια και η σχετική ποινική “ασυλία” τους, προσκρούουν σε μη θεμιτό στόχο και πρέπει οι σχετικές καταγγελίες να διερευνηθούν δικαστικά. Οι σχετικές δικογραφίες έμειναν αδιάβαστες-ανεξέταστες στην βουλή, οπότε έχουμε στέρηση φυσικού δικαστή ακόμα και με το άρθρο 86Σ, συνολικά στέρηση φυσικού δικαστή για κολάσιμες ποινικά πράξεις και για ασυλία μη θεμιτής στόχευσης εκ μέρους πολιτικών προσώπων/υπουργών/πρωθυπουργών.

[*] — απέναντι στο, όπως θέλει να εφαρμόζεται το 86Σ ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πολιτικό προσωπικό, πλην του κου Ν.Κακλαμάνη ο οποίος στις αρχές των μνημονίων είχε δηλώσει:”αν γίνει στη Βουλή ζήτημα για μηνύσεις εσχάτης προδοσίας εγώ θα ψηφίσω να διαβιβασθεί στην τακτική δικαιοσύνη” και “φυσικά”, ούτε η Ζ. Κωνσταντοπούλου ούτε το ΚΚΕ έθεσαν ποτέ τέτοιο ζήτημα και οι σχετικές δικογραφίες ούτε που διαβάστηκαν από τους βουλευτές.

_.

hellasjournal- παραπολιτικά, 20 Δεκεμβρίου 2022

Υπέρ της προσφυγής της Ντόρας Μπακογιάννη κατά του Πάνου Καμμένου για το γεγονός ότι είχε επικαλεστεί την ασυλία του προκειμένου να μην επιτρέψει στην ελληνική Δικαιοσύνη να εξετάσει μήνυση σε βάρος του για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση, αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Η υπόθεση αφορούσε προσβολές από τον Πάνο Καμμένο, τον Ιούλιο του 2018, κατά της αξιοπρέπειας της Ντόρας Μπακογιάννη και της μνήμης του Παύλου Μπακογιάννη.

Διαβάστε την ανάρτηση της Ντόρας Μπακογιάννη στο facebook:

«Όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και στα δικαστήρια.

Όταν τον Ιούλιο του 2018 προσέβαλε την αξιοπρέπειά μου και την μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη, ο Πάνος Καμμένος κρύφτηκε ο ίδιος πίσω από την υπουργική του ασυλία για να μην επιτρέψει στην Ελληνική δικαιοσύνη να εξετάσει την μήνυσή μου για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση διά του Τύπου. Από την βολική θέση του υπουργού-υβριστή τον ξετρύπωσε σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Η σημερινή ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου καταδικάζει την τότε κυβερνητική πλειοψηφία των ΣυριζΑνελ για την ποινική ασυλία που παρανόμως του παρείχε.

Εφ’ εξής, κάθε υβριστής υπουργός θα λογοδοτεί για τις ύβρεις του έναντι των Ελληνικών ποινικών δικαστηρίων, όπως συμβαίνει για κάθε Ελληνίδα και για κάθε Έλληνα.

Χωρίς ασυλία, χωρίς προστασία της πλειοψηφίας».

Πηγή: hellasjournal.com