ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.

Αρθρο Νίκου Αλιβιζάτου στην «Κ»: Ενστάσεων αντίκρουση
Friday
21/03/2025
15:56 GMT+2
Κείμενα Γνώμης Αρθρο 86Σ ΒΟΥΛΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ Νίκ. Αλιβιζάτος Σιδηροδρομικό δυστύχημα Τεμπών
0

Σχόλιο GMR: Α) Αυτό το απόσπασμα/επιχείρημα (“σε ότι αφορά την αναζήτηση της αλήθειας” για την έτσι ή αλλιώς διαχείριση της δικογραφίας του άρθρου 86 για τον κο Τριαντόπουλο) που ακολουθεί, είναι από το άρθρο του κου Αλιβιζάτου (ναι Πανεπιστημιακού Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου και θα ήταν υποτιμητικό για την νοημοσύνη ημών και υμών να σχολιάσουμε αυτό το απόσπασμα παραπέρα από ότι και όπως το ίδιο το άρθρο εκτίθεται):  “Σε ό,τι αφορά την αναζήτηση της αλήθειας, η εμπειρία των επτά προανακριτικών επιτροπών που έχουν συσταθεί τα τελευταία χρόνια και των είκοσι πέντε εξεταστικών δεν είναι ενθαρρυντική. Τόσο οι μεν όσο και οι δε λειτούργησαν περισσότερο ως φόρουμ αντιπαράθεσης συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, παρά ως υποβοηθητικά όργανα για την απονομή της δικαιοσύνης. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί σοβαρά ότι δεν θα επαναληφθεί το φαινόμενο των πολύμηνων τοξικών αντιπαραθέσεων και στην περίπτωση του κ. Τριαντόπουλου (όπως π.χ. για το αν θα πρέπει να κληθεί ως μάρτυρας όχι μόνον ο Α αλλά και ο Β παράγων); Με άλλα λόγια, η βάσανος της προκαταρκτικής δεν είναι αναγκαία δοκιμασία.“.

Β) – Δεν δυνάμεθα όμως να κρατηθούμε μακριά από τον σχολιασμό του πιο κάτω αποσπάσματος από το ίδιο επίσης άρθρο:

Αν στην περίπτωση του κ. Τριαντόπουλου γίνει η αρχή και παραπεμφθεί απευθείας στο δικαστικό συμβούλιο του άρθρου 86, είναι πιθανόν να φιλοτιμηθούν και να ζητήσουν την απευθείας παραπομπή τους και άλλοι υπουργοί αν, από τη διεξαγόμενη τακτική ανάκριση στη Λάρισα, την ανάκριση του ως άνω αρεοπαγίτη/ανακριτή, αλλά και το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ ή κάποιου άλλου οργανισμού, προκύψουν σοβαρές ενδείξεις για ευθύνες τους στο κύριο αδίκημα της τραγωδίας των Τεμπών. Και τούτο συμπεριλαμβανομένων των κ. Σπίρτζη και Καραμανλή, αρμόδιων υπουργών για τη μη έγκαιρη εκτέλεση της σύμβασης 717.“.

Συμπάσχουμε με τον καθηγητή για την ελπίδα που πεθαίνει τελευταία. Είχαμε χάσει και αυτή, αλλά να΄σου έρχεται ένας επιστήμων και σου λέει κάτι που ακόμα ψάχνουμε μέσα μας να βρούμε πως και στην ευχή δεν το είχαμε σκεφτεί και εμείς να γλυτώσουμε τόσο άγχος που μας είχε κυριεύσει.

Ο κος Καθηγητής λοιπόν εναποθέτει ευγενικές ελπίδες στην φιλοτιμία Υπουργών (ενδεχομένως και Πρωθυπουργών;) στο να προσφερθούν οικειοθελώς προκειμένου να διερευνηθεί τυχόν ποινική υπαιτιότητά τους για τα προ, κατά την διάρκεια, και τα μετέπειτα του ατυχήματος των Τεμπών πραγματικά περιστατικά.

Ιδιαίτερα για την μη υλοποίηση της σύμβασης 717, ίσως και να μπορεί να τεκμηριώσει (αν θέλει) νομικά, πως εκτός από την οικειοθελή προσφορά τους, ο ποινικός έλεγχος των υπαιτίων υπουργών-πρωθυπουργών μπορεί να αποτελεί, με βάση τις έμμεσες/υποκείμενες/βασικές αιτίες του ατυχήματος, λόγο αυτεπάγγελτης δίωξης.

Και μάλιστα αυτεπάγγελτης δίωξης σε βαθμό κακουργήματος, με αυτόφωρη διαδικασία, λόγω της τεράστιας, διαρκούς και προς όφελος ιδίων (ως εκπροσώπων των Εταίρων Shylock της ΕΕ) και τρίτων (ΕΕ-ξένων και εγχώριων τραπεζών κλπ) επικινδυνότητας ΚΑΙ όσων οι συγγενείς των θυμάτων καταγγέλλουν ΚΑΙ της “δημιουργούμε πλεονάσματα για την χρεοκρατία σκοτώνοντας την ζωή των Ελλήνων και της Ελλάδας” υποκείμενης αιτίας του ατυχήματος των Τεμπών.

Εξυπακούεται πως έτσι και συμβεί η προαναφερόμενη αυτεπάγγελτη δίωξη σε βαθμό κακουργήματος, με αυτόφωρη διαδικασία, αυτή θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει απαραίτητα και τα υπαίτια, της Ευρωχρεοκρατίας στην Ελλάδα, φυσικά πρόσωπα Εταίρων Shylock της ΕΕ .

Γ) – Τέλος, ο κος Αλιβιζάτος ευαγγελίζεται σύντομα την δημιουργία Κράτους Δικαίου από τον κο Πρωθυπουργό και από ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα. Διαβάζουμε στο άρθρο : Απομένει το τρίτο και αποφασιστικότερο βήμα, που είναι βέβαια η κατάργηση της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Βουλής για τη δίωξη των υπουργικών αδικημάτων. Το βήμα αυτό ελπίζεται να γίνει με την προσεχή αναθεώρηση του Συντάγματος, όπως δεσμεύτηκε πρόσφατα και ο κ. Μητσοτάκης και “Εως τότε, η απευθείας παραπομπή, αν αποφασιστεί, θα δείξει ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στα μηνύματα των καιρών.“.

Φαίνεται πως ο κος Καθηγητής δεν έχει υπ’ οψιν τον όρο Κακοδικία, την συχνά καταγγελλόμενη ως Η ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΟΥ “ΤΟΙΣ ΠΡΑΓΜΑΣΙ” ΔΙΚΑΙΟΥ(*) (αντί του ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ) και πέραν των δικογραφιών του άρθρου 86Σ διεφθαρμένη και διαφθοροποιό εισαγγελικοδικαστική λειτουργία η οποία στην τελική της απόφαση, εξουδετερώνει ΠΟΛΛΕΣ προσπάθειες και ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Εισαγγελέων και Δικαστών.

Μα μπορούμε να πείσουμε τον κο Καθηγητή πως η ΕΓΓΕΝΗΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΕΡΩΝ τόσο στο εσωτερικό πλαίσιο της ταξικής “ανισότητας των μερών” όσο και στο Ευρωενωσιακό πλαίσιο (πλούσιες χώρες-αποικίες χρέους) δολοφονεί τους Έλληνες και την Ελλάδα όπως τεκμηριώνει η Τριλογία των Τεμπών (https://greek-market-research.com/clink/i-trilogia-ton-tempon-dyo-chronia-meta/);

Φυσικά και ΟΧΙ.

ΟΜΩΣ του αντιπαραθέτουμε, ως επί της αντίκρουσης του κειμένου του με τίτλο “Ενστάσεων αντίκρουση”, την παρούσα ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΗ.-   

————————————-

(*) – Το “τοις πράγμασι” δίκαιο, το άδικο δηλαδή (παρ’ όλα όσα “ο νόμος ορίζει”) που υφίστανται καθημερινά οι πολίτες, κυρίως στους χώρους εργασίας και που δίκιο δεν βρίσκουν στα δικαστήρια και που για το ατύχημα των Τεμπών είναι αυτό που ο πρωθυπουργός και υπουργοί προσπάθησαν με δόλια παραπλάνηση να βάλουν στην συνείδηση του λαού και στο στόμα της τακτικής δικαιοσύνης.

Δηλαδή, πως η υπαιτιότητα ήταν μόνο ένα ανθρώπινο λάθος, η φωτιά ήταν υπαιτιότητα ελαίων σιλικόνης και όχι παράνομα μεταφερόμενης εύφλεκτης ουσίας.

Πως ακόμα δεν χρειάζεται κιόλας να διερευνηθούν λοιπές έμμεσες/υποκείμενες/βασικές αιτίες που οφείλονται στην υπαιτιότητα της “εγγενούς ανισότητας των μερών” σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο.

Σε εθνικό επίπεδο υπαιτιότητες εργοδοσίας (περιθωριοποίηση ως εξαφάνιση του θεσμικά κατοχυρωμένου συμμετοχικού ρόλου των επιτροπών υγείας & ασφάλειας εργασίας για σύνταξη ανάλυσης αιτιών ατυχήματος-γραπτή εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου-σύννομη τήρηση φακέλου υγείας και ατομικού βιβλιαρίου επαγγελματικού κινδύνου-κανονισμού εργασίας εν προκειμένω των σιδηροδρόμων, σύνδεση ΥΑΕ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ με ατυχήματα μεγάλης έκτασης, υγεία =όχι μόνο απουσία ασθένειας αλλά ψυχοσωματική ευεξία ιδιαίτερα στον χώρο δουλειάς, κυβέρνησης-κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών-τακτικής δικαιοσύνης και ολόκληρης της βουλής που διαχρονικά “κρατάει το φανάρι”, Ευρωχρεοκρατίας που την χρηματική ανάγκη (του προϋπολογισμού) για τηλεδιοίκηση επιβάλλει να την ονοματίζουμε πλεόνασμα για το τάϊσμα της Χρεοκρατίας (ενός επαχθούς και απεχθούς νομικά, χρέους).

_.

 

 

 

 

Νίκος Αλιβιζάτος, 20 Μαρτίου 2025

 

 

 

 

 

Με την απευθείας παραπομπή του Χρήστου Τριαντόπουλου στο δικαστικό συμβούλιο, γίνεται ένα αποφασιστικό βήμα προς τη δικαστικοποίηση της δίωξης των υπουργικών αδικημάτων

 

Σύσσωμη η αντιπολίτευση αντιτάχθηκε στην απευθείας παραπομπή του κ. Χρήστου Τριαντόπουλου στο δικαστικό συμβούλιο του υπουργοδικείου. Και τούτο με το επιχείρημα ότι, έως ότου αναθεωρηθεί το άρθρο 86 του Συντάγματος, η διαδικασία που αυτό καθιερώνει θα πρέπει να τηρείται ευλαβικά. Διαφορετικά, υποστηρίζεται, κινδυνεύουν να αγνοηθούν κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία και, σε κάθε περίπτωση, το Σύνταγμα θα καταντήσει κουρελόχαρτο. Ας μου επιτραπεί να αντικρούσω τις σχετικές ενστάσεις:

Σύμφωνα με τη ρητή διατύπωση του ισχύοντος νόμου, ο αρεοπαγίτης/ανακριτής, τον οποίο θα ορίσει το δικαστικό συμβούλιο, «έχει το δικαίωμα και οφείλει να επεκτείνει τη δίωξη και κατά των συμμετόχων που δεν αναφέρονται στην απόφαση της Βουλής για τη δίωξη» (άρθρο 10 ν. 3126/2003). Δεν ευσταθεί, επομένως, το επιχείρημα ότι, αν προκύψουν νέα στοιχεία για το συγκεκριμένο αδίκημα του μπαζώματος, το δικαστικό συμβούλιο δεν θα μπορεί τάχα να τα λάβει υπόψη, ούτε ότι δεν θα μπορεί να επεκτείνει την κατηγορία. Κοντολογίς, και το κατηγορητήριο κατά του κ. Τριαντόπουλου θα μπορεί να διευρύνει και θα μπορεί να παραπέμψει μαζί του και άλλους υπουργούς, αν προκύψουν σε βάρος τους επιβαρυντικά στοιχεία, πάντοτε βέβαια για το ως ίδιο αδίκημα.

 Σε ό,τι αφορά την αναζήτηση της αλήθειας, η εμπειρία των επτά προανακριτικών επιτροπών που έχουν συσταθεί τα τελευταία χρόνια και των είκοσι πέντε εξεταστικών δεν είναι ενθαρρυντική. Τόσο οι μεν όσο και οι δε λειτούργησαν περισσότερο ως φόρουμ αντιπαράθεσης συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, παρά ως υποβοηθητικά όργανα για την απονομή της δικαιοσύνης. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί σοβαρά ότι δεν θα επαναληφθεί το φαινόμενο των πολύμηνων τοξικών αντιπαραθέσεων και στην περίπτωση του κ. Τριαντόπουλου (όπως π.χ. για το αν θα πρέπει να κληθεί ως μάρτυρας όχι μόνον ο Α αλλά και ο Β παράγων); Με άλλα λόγια, η βάσανος της προκαταρκτικής δεν είναι αναγκαία δοκιμασία.

Αν στην περίπτωση του κ. Τριαντόπουλου γίνει η αρχή και παραπεμφθεί απευθείας στο δικαστικό συμβούλιο του άρθρου 86, είναι πιθανόν να φιλοτιμηθούν και να ζητήσουν την απευθείας παραπομπή τους και άλλοι υπουργοί αν, από τη διεξαγόμενη τακτική ανάκριση στη Λάρισα, την ανάκριση του ως άνω αρεοπαγίτη/ανακριτή, αλλά και το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ ή κάποιου άλλου οργανισμού, προκύψουν σοβαρές ενδείξεις για ευθύνες τους στο κύριο αδίκημα της τραγωδίας των Τεμπών. Και τούτο συμπεριλαμβανομένων των κ. Σπίρτζη και Καραμανλή, αρμόδιων υπουργών για τη μη έγκαιρη εκτέλεση της σύμβασης 717. (Υπενθυμίζω ότι ο μεν πρώτος έχει ο ίδιος ζητήσει την παραπομπή του, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 86 του Συντάγματος, αν και το [ενδεχόμενο] αδίκημά του έχει παραγραφεί, για τον δε δεύτερο η Βουλή απέρριψε πέρυσι πρόταση για παραπομπή του που υπέβαλε το ΠΑΣΟΚ, ύστερα από αίτημα της Ευρωπαίας εισαγγελέως.)

Τέλος και κυρίως, με την απευθείας παραπομπή του κ. Τριαντόπουλου στο δικαστικό συμβούλιο, γίνεται ένα αποφασιστικό βήμα προς τη δικαστικοποίηση της δίωξης των υπουργικών αδικημάτων, όπως συμβαίνει σήμερα στη μεγάλη πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών. Το πρώτο βήμα έγινε με την κατάργηση, το 2001, του βουλευτή/εισαγγελέα που προβλεπόταν παλαιότερα (ποιος ξεχνά τον κ. Νίκο Κωνσταντόπουλο αγορεύοντα κατά του Ανδρέα Παπανδρέου στη δίκη Κοσκωτά;). Το δεύτερο βήμα έγινε με την κατάργηση της σύντομης παραγραφής των υπουργικών αδικημάτων, το 2019. Απομένει το τρίτο και αποφασιστικότερο βήμα, που είναι βέβαια η κατάργηση της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Βουλής για τη δίωξη των υπουργικών αδικημάτων. Το βήμα αυτό ελπίζεται να γίνει με την προσεχή αναθεώρηση του Συντάγματος, όπως δεσμεύτηκε πρόσφατα και ο κ. Μητσοτάκης. Εως τότε, η απευθείας παραπομπή, αν αποφασιστεί, θα δείξει ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στα μηνύματα των καιρών.

* Ο κ. Νίκος Κ. Αλιβιζάτος είναι ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 

Πηγή: kathimerini.gr

 

Το ΕΔΑΔ ήρε την ασυλία του Πάνου Καμμένου, μετά από προσφυγή της Ντόρας Μπακογιάννη: Κακώς δεν δικάστηκε τον Ιούλιο του 2018
Thursday
22/12/2022
14:02 GMT+2
Κείμενα Γνώμης Αρθρο 86Σ ΔΙΚΑΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΔΑΔ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ Ντ. Μπακογιάννη Πάν. Καμμένος
0

Σχόλιο GMR: Αυτή η απόφαση του ΕΔΑΔ, εξουδετερώνει το ανεξέλεγκτο (“βάσει” του άρθρου 86Σ) της διάπραξης ποινικών αδικημάτων από υπουργούς και πρωθυπουργό και δικαιώνει τα διαλαμβανόμενα στην αναφορά ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΜΕΣΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 86Σ.

Ακούν οι Έλληνες, ιδιαίτερα οι νομικοί και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ οι Εισαγγελείς;

Αυτή η απόφαση του ΕΔΑΔ συνιστά απάντηση του ΕΔΑΔ προς τον Κο Γ. Κασιμάτη, ο οποίος τον Φεβρουάριο 2014 απέρριπτε (“θα μας διώξουν απ’ όλα τα δικαιϊκά φόρα όλου του κόσμου“) οποιαδήποτε προσπάθεια περιθωριοποίησης[*] του άρθρου 86Σ για τον ποινικό έλεγχο (σφετερισμός λαϊκής κυριαρχίας-εσχάτη προδοσία) των υπαιτίων της εφαρμογής των μνημονίων. Αυτή η απόφαση τοποθετείται ΣΥΝΔΥΑΣΤΙΚΑ σχετικά με την στέρηση φυσικού δικαστή στις παντελώς αδιάβαστες και φυσικά ανεξέταστες δικογραφίες εσχάτης προδοσίας και στην επ’ ευκαιρία εκτέλεσης κυβερνητικών καθηκόντων εφαρμογή μνημονίων.

Επίσης: Το ΕΔΑΔ θεωρεί επίσης πως “η κοινοβουλευτική ασυλία (σημ.G-M-R, που δεν επιτρέπει στον καταγγέλλοντα πρόσβαση σε δίκη) πρέπει να ειναι ανάλογη και να έχει θεμιτό στόχο“. Αυτή η διατύπωση συμφωνεί απόλυτα με τον καθηγητή Ανδρέα Δημητρόπουλο, ο οποίος θεωρεί ότι τα μνημόνια αποτέλεσαν πράξεις “επ’ ευκαιρία” εκτελέσεως των κυβερνητικών καθηκόντων και όχι “σύμφωνα με” αυτά, άρα τα μνημόνια και η σχετική ποινική “ασυλία” τους, προσκρούουν σε μη θεμιτό στόχο και πρέπει οι σχετικές καταγγελίες να διερευνηθούν δικαστικά. Οι σχετικές δικογραφίες έμειναν αδιάβαστες-ανεξέταστες στην βουλή, οπότε έχουμε στέρηση φυσικού δικαστή ακόμα και με το άρθρο 86Σ, συνολικά στέρηση φυσικού δικαστή για κολάσιμες ποινικά πράξεις και για ασυλία μη θεμιτής στόχευσης εκ μέρους πολιτικών προσώπων/υπουργών/πρωθυπουργών.

 

[*] — απέναντι στο, όπως θέλει να εφαρμόζεται το 86Σ ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πολιτικό προσωπικό, πλην του κου Ν.Κακλαμάνη ο οποίος στις αρχές των μνημονίων είχε δηλώσει:”αν γίνει στη Βουλή ζήτημα για μηνύσεις εσχάτης προδοσίας εγώ θα ψηφίσω να διαβιβασθεί στην τακτική δικαιοσύνη” και “φυσικά”, ούτε η Ζ. Κωνσταντοπούλου ούτε το ΚΚΕ έθεσαν ποτέ τέτοιο ζήτημα και οι σχετικές δικογραφίες ούτε που διαβάστηκαν από τους βουλευτές.

_.

 

 

 

 

hellasjournal- παραπολιτικά, 20 Δεκεμβρίου 2022

 

 

 

 

 

 

Υπέρ της προσφυγής της Ντόρας Μπακογιάννη κατά του Πάνου Καμμένου για το γεγονός ότι είχε επικαλεστεί την ασυλία του προκειμένου να μην επιτρέψει στην ελληνική Δικαιοσύνη να εξετάσει μήνυση σε βάρος του για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση, αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Η υπόθεση αφορούσε προσβολές από τον Πάνο Καμμένο, τον Ιούλιο του 2018, κατά της αξιοπρέπειας της Ντόρας Μπακογιάννη και της μνήμης του Παύλου Μπακογιάννη.

Διαβάστε την ανάρτηση της Ντόρας Μπακογιάννη στο facebook:

«Όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και στα δικαστήρια.

Όταν τον Ιούλιο του 2018 προσέβαλε την αξιοπρέπειά μου και την μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη, ο Πάνος Καμμένος κρύφτηκε ο ίδιος πίσω από την υπουργική του ασυλία για να μην επιτρέψει στην Ελληνική δικαιοσύνη να εξετάσει την μήνυσή μου για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση διά του Τύπου. Από την βολική θέση του υπουργού-υβριστή τον ξετρύπωσε σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Η σημερινή ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου καταδικάζει την τότε κυβερνητική πλειοψηφία των ΣυριζΑνελ για την ποινική ασυλία που παρανόμως του παρείχε.

Εφ’ εξής, κάθε υβριστής υπουργός θα λογοδοτεί για τις ύβρεις του έναντι των Ελληνικών ποινικών δικαστηρίων, όπως συμβαίνει για κάθε Ελληνίδα και για κάθε Έλληνα.

Χωρίς ασυλία, χωρίς προστασία της πλειοψηφίας».

Όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και στα δικαστήρια.
Όταν τον Ιούλιο του 2018 προσέβαλε την αξιοπρέπειά μου και την μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη, ο Πάνος Καμμένος κρύφτηκε ο ίδιος πίσω από την υπουργική του ασυλία για να μην επιτρέψει στην Ελληνική δικαιοσύνη να εξετάσει την μήνυσή μου για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση διά του τύπου. Από την βολική θέση του υπουργού-υβριστή τον ξετρύπωσε σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων το…Δείτε περισσότερα

Δείτε όλο το κείμενο Judgment_Bakoyanni_v__Greece.

Διαβάστε πιο κάτω την μετάφραση

Απόφαση του Δικαστηρίου

Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να υπόκειται σε περιορισμούς – όπως π.χ βουλευτικής ασυλίας – οι οποίες είναι αναλογικές και έχουν θεμιτό σκοπό.

Σημείωσε ότι σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος, η Βουλή είχε την αποκλειστική αρμοδιότητα να κινήσει ποινικά διαδικασία κατά υπουργού, εντός σύντομου χρονικού ορίου.

Η κυρία Μπακογιάννη είχε υποβάλει ποινική μήνυση με σκοπό την προστασία της φήμης της. Κλειδί για αυτό θα ήταν η δημοσίευση της απόφασης στην υπόθεση, η οποία όσον αφορά τους ιδιώτες στην Ελλάδα ήταν δυνατή μόνο σε ποινικές υποθέσεις.

Επί της αδυναμίας κινήσεως ποινικής διαδικασίας της είχε στερήσει την ευκαιρία να προστατεύσει τη φήμη της

Επιπλέον, το Δικαστήριο σημείωσε ότι η συμπεριφορά του Πάνου Καμμένου έναντι της κας Μπακογιάννη – με συκοφαντικό tweet – δεν είχε καμία σχέση με τις δραστηριότητές του στους ρόλους του ως υπουργού ή ως Βουλευτής

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η άρνηση άρσης της ασυλίας του Πάνου Καμμένου παρεμπόδισε την πρόσβαση σε δικαστήριο, κατά παράβαση του άρθρου 6 § 1 της Σύμβασης.

 

Πηγή: hellasjournal.com

 

 

Άρση ασυλίας βουλευτή του ΜέΡΑ25 : Κοινοβουλευτική δικτατορία καταγγέλλει ο Βαρουφάκης
Monday
30/11/2020
16:39 GMT+2
Επιστημονική τεκμηρίωση υπέρ του εθνικού νομίσματος Αντιπροσωπευτικός Κοινοβουλευτισμός ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ ΜέΡΑ25
0

 

Σχόλιο GMR: Η ΑΓΑΣΤΗ κατά κάθε διαδήλωσης (ιδία 2011-2014) συνεργασία μπαχαλάκηδων με δυνάμεις καταστολής, είναι από όλους, εκτός της Ελληνικής Δικαιοσύνης (Ε.Δ.)! βιωματικά διαπιστωμένη.

Μπαχαλάκηδες και Αστυνομικοί βαρούν τους διαδηλωτές.

Φυσικά, ουδόλως ενοχλήθηκε η Ε.Δ. από τους κοινοβουλευτικούς πατερούληδες.

Τι καλύτερη ευκαιρία για την διωκόμενη βουλευτή, να μεταβληθεί από κατηγορούμενη σε κατήγορο και μάλιστα να ανοίξει επιτέλους ο φάκελος της μπαχαλοαστυνομικής συνεργασίας, υπενθυμίζοντας και πρότερες σχετικές καταγγελίες του ΚΚΕ «Kουκουλοφόροι» του συστήματος και Νέα ένταση με ΚΚΕ για τις συλλήψεις , το οποίο όμως δεν θέλησε να “τραβήξει” το θέμα ως εκεί που έπρεπε.

Εν τέλει, διωκόμενη βουλευτής, ΚΚΕ και κομπανία(ΣΥΡΙΖΑ=Χρεοκρατια-ΜέΡΑ25=Αποεθνοποίηση & Αναγνώριση του Χρέους, τι ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ!), υπερασπίστηκαν την λειτουργία ντροπή του άρθρου 86Σ, όπως ακριβώς ΑΚΡΩΣ ΑΦΑΣΙΑΚΑ/Δεν είδα-Δεν άκουσα, έπραξαν με τις μηνύσεις/ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ εσχάτης μνημονιακής προδοσίας, αυτοκαθιστάμενοι ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ (ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΑΛΥΨΕΩΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ-ΛΑΟΥ ΠΑΡΑΒΑΣΗΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΩΝ) του Μνημονιακού Εγκλήματος.

 

Υπάρχει επίσης, πάμε σε ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες τώρα απ αυτές που δεν τις γράφει η ιστορία-τις γράφουν οι συνειδήσεις, η ΕΠΙΣΗΜΗ διαβεβαίωση συνεργασίας Αστυνομίας-μπαχαλάκηδων (το βάθος το της οποίας ουδέποτε διερευνήθηκε εισαγγελικοδικαστικά) του νομικού και υποψηφίου βουλευτή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κου Κ.Παπαδάκη, από την εδώ Το μήνυμα του Πολυτεχνείου νίκησε – Αποτιμήσεις της επόμενης μέρας ανάρτησή μας, όπου και το σχετικό απόσπασμα:

 

———————–

(**) Ο κος Παπαδάκης έχει ΠΛΗΡΗ και “δικαιολογητική” ΓΝΩΣΗ των συνεπειών των μπαχαλοσυνεργατών της ανταρσυα:

Διαφορετικά, πρόκειται για μία αυθαιρεσία πολύ μεγαλύτερη από εκείνου του «μπάχαλου» που πετάει μία πέτρα στην αστυνομία, ύστερα τρυπώνει στο κοινό μπλοκ των διαδηλωτών για να κρυφτεί και εξαιτίας της ενέργειάς του αυτής το κοινό μπλοκ των διαδηλωτών που δεν ρωτήθηκε ούτε συναίνεσε για αυτήν την πράξη, αντιμετωπίζει τα χημικά και το ξύλο.”

Πέρα από το ότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για πέταγμα μιας πέτρας, αλλά για συστηματική-χρόνια διάλυση κάθε διαδήλωσης ιδιαίτερα από 2011 ως 2014, σε συνεργασία με την αστυνομία, προσθέτουμε:

Εμείς ενημερώνουμε τον κο Παπαδάκη, πως το “μπάχαλο” με την “μικρότερη της αστυνομικής αυθαιρεσία” που τυγχάνει της ιδεολογικονομικοπολιτικής στήριξης του ευρύτερου πολιτικού χώρου του ως και μέχρι ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ (σε αντίθεση με το ΚΚΕ), δεν κρύβεται, μπλέκεται με διαδηλωτές απειλώντας τους με γυαλισμένο μάτι και με σιδεροσφυριά κάτω από τα μπουφάν.

——————————————–

Υπάρχει επίσης και το το “τεκμήριο της διαφορετικότητας”! Ιωάννα Κούρτοβικ!: Το τεκμήριο της διαφορετικότητας, όπως τα συνεργαζόμενα με κάθε καρυδιάς πολιτικάντικο καρύδι ΜΜΕ, προσπαθούν να μας πείσουν.

Πίσω από αυτήν την αγιογραφία, κρύβεται ένα πρόσωπο, “εξέχον”, ως ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟ μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και νομικός υπερασπιστής ΚΑΙ ιδεολογικός υπερασπιστής.

Αυτό (το και ειδικότερο και γενικότερο φυσικό και ιδεολογικό πρόσωπο), ΓΝΩΣΤΟ ως εχθρικό μέχρι θανάτου προς την άρχουσα τάξη, ας βγάλουν βέβαια τα μάτια τους, έχει ΔΥΟ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕ ΠΑΡΤΕΝΑΙΡ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

Τακτικές, του τύπου, πότε αλληλοσκοτωνομένοι και πότε αγαστά συνεργαζόμενοι, οι αριστεροί της διαφορετικότητας”, ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ κατά κάθε τριπλοσυνδυασμένης αγωνιστικά-δικαιϊκά-πολιτικά! (Όχι κομματικά) κοινωνικής αντίστασης.

Το “ενοχλητικό” για την κοινωνία, είναι, πέραν της ωμής απειλής διαδηλωτών με μπαχαλοσιδεροσφυριά (για να υπακούσουν και αποδεχθούν τις προβοκατόρικες μεθόδους τους οι πολίτες, αντί να βγάλουν τα μάτια τους με το σύστημα σε καταδικές τους διαδηλώσεις), πως πλασάρονται και από τα ΜΜΕ, ως, καλοί άνθρωποι, που δεν θέλουν να μας βάλουν στο κεφάλι τις απόψεις τους με τα σφυριά, αλλά πρόκειται για , “«μία χούφτα απλούς λαϊκούς ανθρώπους» υποστηρίζοντας πως δεν είχαν ιδιοτελή σκοπό την κατάχρηση της εξουσίας, αλλά να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα αντίστασης στην κοινωνία.”.

Όσο για την εμφάνιση κάποιας γνήσιας, δηλαδή τριπλοσυνδυασμένης αγωνιστικά/οικονομικοδικαιϊκά/πολιτικά (Όχι κομματικά) αντιμνημονιακής παρουσίας, μην την είδατε μην την απαντήσατε ΣΤΑ ΜΜΕ που συμπαθούν ακόμα και την ατομική τρομοκρατία.

 

Κι αν η κοινωνία δεν δεχθεί την επ’ αυτής αντιστασιακή κυριαρχία τους, της σπάνε και το κεφάλι, άντε και καμιά “παράπλευρη απώλεια”. Άσε που σε όλα τα εδώ https://greek-market-research.com/clink/ergasia-dikaio/ κομβικής σημασίας εργατικά ζητήματα επί των οποίων τους ζητήθηκε μελέτη και συνδικαλιστική-νομική συνεργασία (παρών και ο Νίκος Γουρλάς/Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων:”είναι καλή ιδέα”) εκώφευσαν, ως ευρύτερος “αντισυστημικός-αναρχικός αλλά και Τι κι αν είναι κατοχή πολιτευόμενος σχηματισμός”.

Επισημαίνουμε επίσης, πως ενώ στις υποθέσεις των Ντ.Π. ικανότατου συνδικαλιστή του χώρου του και Ηρ.Π. συνδικαλιστή και Ανθρώπου, τους συνδράμαμε στον δίκαιο αγώνα τους, αλλά και με την ανάρτηση της αρθρογραφίας επιστημόνων της ανταρσυα, βλέπετε τους συνδέσμους της G-M-R,  Σ.Μαυρουδέα, Π.Μαυροειδή, Γ.Βασσάλου, Λ.Βατικιώτη, Ν.Στραβελάκη, κλπ, η συμπεριφορά του γενικότερου σχήματος, είναι από απαξιωτική ως εχθρική, με εξαίρεση μέχρι στιγμής την ανθρώπινη συμπεριφορά των Ν.Στραβελακη, Λ.Βατικιώτη, του αείμνηστου Γ.Δελαστίκ και του εξαιρετικού Π.Αντωνόπουλου, που η νομική του υπεράσπιση δεν μας δέχτηκε ως μάρτυρες υπεράσπισης όταν προσφερθήκαμε επί της υπόθεσης: Σε σύλληψη μετατράπηκε η προσαγωγή του εκπαιδευτικού Παύλου Αντωνόπουλου .

_

 

 

 

 

in_gr, 26 Νοεμβρίου 2020

 

 

 

 

Σφοδρή είναι η αντίδραση του ΜέΡΑ25 για την δίωξη της βουλευτή, Αγγελικής Αδαμοπούλου. Ο Γιάνης Βαρουφάκης κάνει λόγο για διολίσθηση σε «κοινοβουλευτική δικτατορία» ενώ η βουλευτής του ΜέΡΑ25 ευχαριστεί Τζανακόπουλο και Γκιόκα από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ αντίστοιχα που αντιτάχθηκαν σε ΝΔ και Ελληνική Λύση οι οποίες στήριξαν την άρση της ασυλίας της ύστερα από έγκληση της ΕΛΑΣ

 

Σφοδρή είναι η αντίδραση του ΜέΡΑ25 και του Γιάνη Βαρουφάκη, για την δίωξη της βουλευτή, Αγγελικής Αδαμοπούλου. Μάλιστα ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 κάνει λόγο για διολίσθηση σε «κοινοβουλευτική δικτατορία».

 

Δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις

ΝΔ και «Ελληνική Λύση» στην επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής τάχθηκαν υπέρ της άρσης της ασυλίας της κα Αδαμοπούλου ύστερα από έγκληση της Ένωσης Αξιωματικών της ΕΛΑΣ στην Κεντρική Μακεδονία για «συκοφαντική δυσφήμηση», επειδή η κα Αδαμοπούλου στις 2 Ιουλίου και κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη αναφορικά με τις «Δημόσιες Υπαίθριες Συναθροίσεις», είχε υποστηρίξει από το βήμα της Βουλής ότι στην Ελληνική Αστυνομία υπάρχουν αστυνομικά όργανα που φορούν κουκούλες και ρίχνουν βόμβες μολότοφ, προκειμένου να διαλύσουν τις διαδηλώσεις.

Ο κ. Βαρουφάκης, σε ανάρτησή του τόνισε, ότι «η δίωξη βουλευτών που δεν «συμμορφώνονται προς τα υποδείξεις» συνεχίζεται. Νέος στόχος η Αγγελική που τόλμησε να πει την αλήθεια στη Βουλή. Αφού έχασαν τον έλεγχο της πανδημίας επιταχύνουν συνειδητά την διολίσθηση προς την κοινοβουλευτική δικτατορία».

 

Άθλια αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά

Το ΜέΡΑ25, σε εκτενή ανακοίνωσή του αναφέρει, ότι «με άθλια αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά, κυρίως από την πλευρά της συμπολίτευσης, συνεχίζεται η προσπάθεια φίμωσης των βουλευτών και ειδικά των βουλευτών του ΜέΡΑ25. Μετά την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας τους από αστυνομικά όργανα, τώρα παρεμποδίζεται και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, η πολιτική κριτική και η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και τα όργανα του κράτους».

Προσθέτει ότι η δίωξη της βουλευτού του ΜέΡΑ25, Αγγελικής Αδαμοπούλου, «για όσα υποστήριξε από το βήμα της Βουλής στην διάρκεια της ψήφισης του αντισυνταγματικού και χουντικής κοπής νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τις διαδηλώσεις, σχετικά με την δράση κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών καταστολής του διεκδικητικού κινήματος, είναι καθαρά πολιτική, αντιδημοκρατική και αυταρχική».

(more…)