_.

Μελέτης Μελετόπουλος, 3 Ιανουαρίου 2023

1.   Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο νομίσματος κοινού σε ομάδα κρατών με διαφορετικά οικονομικά χαρακτηριστικά. Το νόμισμα αποτελεί ευθεία έκφραση των πλουτοπαραγωγικών και ανθρώπινων πόρων, των δομών και των δυνατοτήτων μίας οικονομίας. Η Ελλάδα, χώρα που δεν πέρασε ποτέ από την διαδικασία της Βιομηχανικής Επανάστασης, με παράδοση κυρίως γεωργική, εμποροναυτική και μικροαστική, βρέθηκε σε κοινή νομισματική επικράτεια με ναυαρχίδες της βαριάς βιομηχανίας και καπιταλιστικές μητροπόλεις με αποικίες και υπερπόντια συμφέροντα (Γερμανία, Γαλλία κ.λπ.). Νομοτελειακά η ανισορροπία οδηγεί τον αδύναμο νομισματικό εταίρο σε θέση εξάρτησης, εισαγωγέα αγαθών που δεν παράγει και εξαγωγέα φθηνού εργατικού δυναμικού που δεν μπορεί να απασχολήσει. Οπερ και εγένετο στην ελληνική περίπτωση.

2.  Επίσης δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο κοινού νομίσματος χωρίς κοινό υπουργείο Οικονομικών και κοινούς οικονομικούς θεσμούς. Το νόμισμα είναι εργαλείο άσκησης οικονομικής πολιτικής και αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τα συμφέροντα του κράτους το οποίο το εκδίδει. Είναι αδύνατον να υπάγονται στο ίδιο νομισματικό σύστημα οικονομίες σε ύφεση και οικονομίες σε πλήρη απασχόληση. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν η Ελλάδα να έχει το ίδιο νόμισμα με την Γερμανία; Η νομισματική πολιτική που θα μπορούσε να βγάλει την Ελλάδα από την ύφεση θα δημιουργούσε προβλήματα στη Γερμανία. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ελέγχεται πλήρως από τα ισχυρά μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υπηρετεί τη λογική τους. Η Ελλάδα, όπως είναι επόμενο, υπο-εκπροσωπείται και σύρεται από τις αποφάσεις των ισχυρών ως ουραγός.

3.  Η Ελλάδα εισήλθε στην Ευρωζώνη απροετοίμαστη και ανοχύρωτη, με σπασμωδικές ενέργειες της κυβέρνησης Σημίτη, με καθαρά πολιτικά-ιδεολογικά κριτήρια. Στην πραγματικότητα, η ελληνική οικονομία δεν πληρούσε ούτε κατά διάνοια τα κριτήρια ούτε είχε τις μακρο-οικονομικές προϋποθέσεις. Επρεπε όμως πάση θυσία να συνδεθεί η Ελλάδα με την Ευρωζώνη, ώστε να ενταχθεί στην γεωπολιτική-γεωοικονομική σφαίρα επιρροής της Γερμανίας που ήλεγχε την Ευρωζώνη. Η ένταξη αυτή που πραγματοποιήθηκε το 2002, δεν είχε όμως τα προσδοκώμενα γεωπολιτικά αποτελέσματα, δεδομένου ότι ο τουρκικός αναθεωρητισμός έφθασε στο σημείο να απειλεί ανοιχτά με πόλεμο την Ελλάδα, χωρίς καμία πραγματική αντίδραση από ευρωπαϊκής πλευράς, πλην των γνωστών συστάσεων να ….τα βρούμε. Ο ισχυρός εταίρος, όμως, έχει και υποχρεώσεις.

4.  Εντός της Ευρωζώνης η Ελλάδα χρεοκόπησε, ετέθη υπό τον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, υπέστη την επιβολή μνημονίων που εκ των υστέρων αποδείχθηκαν εσφαλμένα (το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχθηκε ότι οι υπολογισμοί του ήταν λανθασμένοι), φτωχοποιήθηκε βίαια, απώλεσε την εθνική οικονομική της κυριαρχία και εισήλθε σε πρωτοφανή και μακροχρόνια ύφεση, από την οποία αδυνατεί να εξέλθει. Μεγάλο μέρος της νεολαίας της μετανάστευσε στο εξωτερικό και έγινε φθηνό εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης. Η δημογραφία της κατέρρευσε. Ταυτόχρονα, εκποίησε ζωτικούς τομείς της οικονομίας και των υποδομών της σε γερμανικές κ.ά. εταιρείες. Αυτά όλα τα πρωτοφανή έγιναν εντός της Ευρωζώνης. Η δε νομισματική πολιτική η ενδεδειγμένη για την έξοδο από την ύφεση, δηλαδή η εκροή σημαντικών κεφαλαίων με επενδυτικό προορισμό που θα οδηγήσουν σε αύξηση του ΑΕΠ και μείωση της ανεργίας, αποκλείεται, γιατί η ασκούμενη νομισματική πολιτική είναι αυτή που υπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων χωρών της Ευρωζώνης. Αν το ελληνικό πολιτικό σύστημα φοβήθηκε τις αναταράξεις που θα προέκυπταν το 2011-2 από ενδεχόμενη επιστροφή στην εθνική νομισματική μας κυριαρχία, ας προσπαθήσει τουλάχιστον σήμερα να σχεδιάσει και να εκτελέσει ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με πόρους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα απαιτήσει δυναμικά και με επιχειρήματα. Ή με κάποιο νέο Σχέδιο Μάρσαλ μικρότερης κλίμακας.
Εάν φυσικά θέλει και εάν μπορεί…

Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Γενεύης.

Στο αφιέρωμα που φιλοξένησε η ηλεκτρονική εφημαρίδα “ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ” δείτε και τις γνώμες ακόμα δυο προσκεκλημένων.

Πηγή: pelop.gr

Σχόλιο GMR: !!!: “Αυτές οι εξελίξεις, με την αναχώρηση πολλών επενδυτών ή την ανεύθυνη διαχείριση άλλων (π.χ. της ιταλικής εταιρείας στα τρένα μας), προσδιορίζουν ένα ζοφερό μέλλον για την οικονομία μας, αν συνδυαστούν και με την νέα επιτήρηση που αποφασίστηκε για την ελληνική οικονομία, καθώς μας υποχρεώνουν μέσα σε δύο χρόνια να περικόψουμε κι άλλο τις δημόσιες δαπάνες.“

_.

Ολγα Μαύρου, 12 Μαρτίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Στη Βοιωτία κλείνει το τρίτο εργοστάσιο πολυεθνικής μέσα σε μόλις τρία χρόνια -συγκεκριμένα της Tupperware, που σταματάει την παραγωγή στις 13 Απριλίου. Η μονάδα παραγωγής των πλαστικών δοχείων στη Θήβα βάζει αιφνιδιαστικά λουκέτο, ενώ ήταν το λιγότερο προβληματικό εργοστάσιο από όλες τις θυγατρικές της αμερικανικής πολυεθνικής. Ακόμα και το 2022 παρουσίαζε κέρδη σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα εργοστάσια που παρουσίαζαν ζημίες της τάξης του 20%.

Έκλεισε εντούτοις μετά από 56 χρόνια παρουσίας στη χώρα μας και πλέον η μητρική αμερικανική εταιρεία και η ενδιάμεση θυγατρική της Ολλανδίας θα πουλούν τα είδη αυτά στην Ελλάδα ως εισαγόμενα. Οι 165 εργαζόμενοι κλήθηκαν να πάρουν 50%  παραπάνω από τη νόμιμη αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης. Τους προτάθηκε στην ουσία “εθελουσία έξοδος” και οι 150 την αποδέχτηκαν. Γιατί όμως η αμερικανική πολυεθνική έκλεισε μόνο το εργοστάσιο της Ελλάδας ενώ συντηρεί της Πορτογαλίας -έστω και με απολύσεις- και του Βελγίου -χωρίς απολύσεις;

Γιατί κλείνει η μονάδα

Από πρόπερσι η εταιρεία είχε μειώσει κάθετα την παραγωγή στο ένα τρίτο και οι εργαζόμενοι -όπως και κάθε πολίτης που θέλει να επιβιώσει η στοιχειώδης “ελληνική” τρόπος του λέγειν, βιομηχανία- ήλπιζε το πρόβλημα να ήταν προσωρινό. Όμως φαίνεται ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έδωσε τη χαριστική βολή ως δικαιολογία, διότι η εταιρεία επιβίωνε επειδή εξήγαγε μεγάλη ποσότητα (πάνω από 40 νταλίκες το μήνα) στη Ρωσία. Το  εργοστάσιο έκανε εξαγωγές και σε άλλες πέντε χώρες, όμως όχι στα επίπεδα εξαγωγών προς τη ρωσική ομοσπονδία. Εντούτοις, και παρά την απώλεια της ρωσικής αγοράς, το ελληνικό εργοστάσιο παρουσίαζε κέρδη και το 2022!

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Αλέξιος Λεοντής^(*), 17 Φεβρουαρίου 2023

1.   ΠΡΟΛΟΓΟΣ

         ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ : Μία μεγάλη πληγή στην Ελληνική Πολιτεία, για την οποία μας εγκαλεί η Ευρωπαϊκή Ένωση στην πρόσφατη έκθεσή της ( 22-11-2022 ) για την Ελληνική Οικονομία, η οποία δεν συνάδει με ένα Κράτος Δικαίου. Εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι βρίσκονται σε σύγχυση, λόγω των πολλών και πολλές φορές αντικρουόμενων δικαστικών αποφάσεων που δημοσιοποιούνται, ενώ το Ελληνικό Δημόσιο περιμένει εναγωνίως τις νέες πολυαναμενόμενες  κρίσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων της Χώρας. Δυστυχώς το απόστημα αυτής της πληγής έχει μεγαλώσει πάρα πολύ και μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή με απρόσμενες δημοσιονομικές επιπτώσεις.

          Επειδή το θέμα των αναδρομικών είναι πολύ σημαντικό και με μεγάλη χρονική διάρκεια , είναι ανέφικτο να καλυφθεί  πλήρως μέσα από τις γραμμές μίας επιφυλλίδας και για το λόγο αυτό θα αναφέρω επιγραμματικά μερικές μόνο περιπτώσεις με την ελπίδα να εξαχθούν από αυτές χρήσιμα και ασφαλή συμπεράσματα.

      2.  ΚΥΡΙΕΣ  ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

           Μετά τον ορυμαγδό των μνημονιακών  νόμων ( ν.3863/2010, 3865/2010, 3986/2011 4002/2011, 4024/2011, 4051/2012 και 4093/2012 ) με τους οποίους η Ελληνική Πολιτεία επέβαλε δυσβάστακτες κρατήσεις σε μισθούς και συντάξεις τόσο στον Ιδιωτικό, όσο και στον Δημόσιο Τομέα, εκδόθηκαν ( μετά από προσφυγές πολιτών ) οι πρώτες αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων της Χώρας.

           Το 2014 η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ( ΣτΕ ) ( αποφάσεις  2192-2196/2014 ) είχε δικαιώσει τα Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ( και όχι τους Ένστολους ), κρίνοντας ότι η αναδρομική από 1-8-2012 μείωση των αποδοχών τους είναι αντισυνταγματική και ότι πρέπει να επανέλθουν οι αποδοχές τους στο προηγούμενο προ των μειώσεων καθεστώς ( καμία Κυβέρνηση έκτοτε δεν εφάρμοσε πλήρως τις αποφάσεις αυτές).

(more…)

_.

Σ. Ρομπόλης-Β. Μπέτσης, 29 Ιανουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η επιτάχυνση και η αναβάθμιση του καθεστώτος της παγκοσμιοποίησης, ιδιαίτερα κατά τις τρείς τελευταίες δεκαετίες, με κινητήρια δύναμη τη σύζευξη της παγκοσμιότητας της αγοράς, των νέων τεχνολογιών και της ανταγωνιστικότητας χαμηλού κόστους, λειτούργησε, όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, ως εργαλείο της “άνισης ανταλλαγής” και ως εκ τούτου της ανισοκατανομής του πλούτου και των εισοδημάτων. Στις συνθήκες αυτές, οι οικονομικές πολιτικές νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα, συνέβαλαν στην διεύρυνση της φτώχειας και των ανισοτήτων σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Έτσι το 2020 το 17% των Aμερικανών πολιτών και το 25% των ευρωπαίων πολιτών (Ελλάδα 28,9%) βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας. Ταυτόχρονα το ίδιο έτος σε παγκόσμιο επίπεδο το πλουσιότερο 10% ιδιοποιήθηκε το 52% του εισοδήματος και κατείχε το 76% του πλούτου( ακίνητα, τραπεζικές καταθέσεις, χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία), δηλαδή σημειώθηκε μία αύξηση του εισοδήματος και του πλούτου κατά 3,6 τρισ. δολάρια, ποσό που ισοδυναμεί με τις δαπάνες υγείας όλων των κρατών σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ το φτωχότερο 50% ιδιοποιήθηκε μόνο το 8,5% του εισοδήματος και κατείχε μόνο το 2% του πλούτου ( 2η Έκθεση Εργαστηρίου των παγκόσμιων ανισοτήτων).

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Πέτ. Μηλιαράκης, 28 Σεπ. 2021

Νέα δεδομένα που διαφοροποιούν ευθέως την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, με ευθεία επίδραση και επίπτωση στο λεγόμενο country risk, επιδιώκει να αποκαλύψει το παρόν κείμενο. Επίσης, η ωραιοποίηση της πραγματικότητας αποπροσανατολίζει τον λαό, τροφοδοτεί τον λαϊκισμό και εντέλει δημιουργεί κακοπιστία για το πολιτικό σύστημα.
Ήδη η κοινή γνώμη στην Ελλάδα είναι ανυποψίαστη για τις ενδείξεις αλλαγής του πλαισίου άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής στην Ευρώπη. Η ισχύς του Συμφώνου Σταθερότητας, που είχε ανασταλεί λόγω της COVID-19, με όλες τις ενδείξεις φαίνεται ότι επανέρχεται, και αυτό γιατί ο ESM “πρέπει” να αναλάβει και πάλι τον από καθέδρας ρόλο του. Η αλλαγή δε του δημοσιονομικού πλαισίου άσκησης πολιτικής απειλεί με ασφυξία την ελληνική οικονομία. Μια τέτοια εξέλιξη θα φέρει σε πολύ δύσκολη θέση την παρούσα κυβέρνηση και ίσως δημιουργήσει συνθήκες δυσοίωνους οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού κλίματος. Μια τέτοια δε διαδικασία θα επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις, καθώς αυξάνει το προαναφερόμενο country risk.

Η πρόσφατη θέση του ΔΝΤ

Η πρόσφατη για την Ελλάδα επισκόπηση-έκθεση του ΔΝΤ (πόσοι άραγε ασχολήθηκαν;), στο πλαίσιο της financial monitoring, προϊδεάζει ότι το προσεχές έτος 2022 η ελληνική οικονομία θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα. Αυτό όμως μεταφράζεται στο ότι: α) παύουν τα μέτρα στήριξης, β) έρχεται νέα περίοδος λιτότητας και γ) συνομολογείται νέο μνημόνιο συνεννόησης-συνεργασίας. Αυτή όμως η εξέλιξη προοιωνίζει και στο ότι δ) υποβαθμίζεται η προοπτική του “Ευρωπαϊκού Αναπτυξιακού Ταμείου” και – προσοχή – αντιστοίχως αναβαθμίζεται ο ESM. Βεβαίως ο ESM έχει δυνατότητες για χρηματοδότηση και για να ακριβολογούμε για δανειοδότηση, εφόσον διαθέτει επί τούτω 750 δισ. ευρώ, αλλά μια τέτοια οικονομική στήριξη συνεπάγεται σκληρές συνθήκες εποπτείας και επί τούτω μνημόνια συνεργασίας-συνεννόησης με “επαχθείς όρους”.

(more…)

Σχόλιο GMR: “Κανονικότητα”! 

_.

NewPost, 23 Σεπ. 2021

Το 71,6% των φτωχών νοικοκυριών αναφέρει μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των συνήθων αναγκών του με το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά του.

Όχι μόνο στον φτωχό πληθυσμό, αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού της χώρας αφορά η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ανταπόκρισης στην πληρωμή έκτακτων οικονομικών αναγκών, αδυναμία κάλυψης εξόδων για διακοπές μίας εβδομάδας το χρόνο, αδυναμία διατροφής που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι, αδυναμία πληρωμής για ικανοποιητική θέρμανση της κατοικίας, έλλειψη βασικών αγαθών, όπως πλυντήριο ρούχων, έγχρωμη τηλεόραση, τηλέφωνο, αυτοκίνητο, αδυναμία αποπληρωμής δανείων ή αγορών με δόσεις, δυσκολίες στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών).

Και χαρακτηριστικό είναι ότι το 96,7% των φτωχών νοικοκυριών και το 40,8% των μη φτωχών δηλώνει οικονομική δυσκολία να καλύψει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες ύψους περίπου 395 ευρώ.

Αυτό προκύπτει από την έρευνα για την υλική στέρηση το 2020 της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα επίσης με την οποία:

Τα νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν ελλείψεις βασικών ανέσεων στην κύρια κατοικία κατατάσσονται, κατά καθεστώς ιδιοκτησίας, ως εξής:

-το 6,2% των νοικοκυριών διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία με οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κ.λπ.),

-το 4,9% διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κ.λπ.),

-το 8,6% διαμένει σε ενοικιασμένη κατοικία,

-το 8,1% διαμένει σε δωρεάν παραχωρημένη κατοικία.

Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 29% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 25,8% για τον μη φτωχό πληθυσμό και σε 43,9% για τον φτωχό πληθυσμό. Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου είναι μεγαλύτερο στην περίπτωση της ηλικιακής ομάδας έως και 17 ετών και ανέρχεται σε 43,2% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 38,4% για τον μη φτωχό πληθυσμό και σε 61,2% για τον φτωχό πληθυσμό.

(more…)

Alfred Müller, 29 Μαίου 2021

Σχόλιο GMR: Ερώτημα της G-M-R:

Αγαπητή Σύνταξη SLpress.gr , “Ως νέα ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία” ή ως Ψήφος στην Χρεοκρατία “αποτιμάται  η αντίδραση των αγορών απέναντι στο νέο πενταετές ομόλογο…”;

_.

SLPress_Σύνταξη, 5 Μαίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ως νέα ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία αποτιμάται η αντίδραση των αγορών απέναντι στο νέο πενταετές ομόλογο, που εκδόθηκε σήμερα, καθώς οι προσφορές ξεπερνούν τα 20 δισεκατομμύρια Ευρώ και η απόδοση βελτιώθηκε  στο 0,20% από το αρχικό 0,28%. Την ίδια ώρα, το ΙΟΒΕ καταγράφει ενίσχυση του δείκτη οικονομικού κλίματος στην Ελλάδα, τον Απρίλιο, βοηθούμενη και από την επιτάχυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ευρωζώνη, που κατέγραψε για την ίδια περίοδο έρευνα της εταιρείας IHS Markit.

Σημειώνεται ότι η σημερινή έξοδος στις αγορές είναι η τρίτη που πραγματοποιεί το Ελληνικό Δημόσιο από την αρχή του έτους, με το υπουργείο Οικονομικών να έχει αντλήσει ήδη έξι δισεκατομμύρια ευρώ από το συνολικό ποσό των δέκα έως δώδεκα δισεκατομμυρίων που προβλέπει ο αρχικός σχεδιασμός, τον οποίο έχει εκπονήσει ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους για το τρέχον έτος.

Συγκεκριμένα, προηγήθηκε, στις 17 Μαρτίου, η έκδοση του τριακονταετούς ομολόγου, με λήξη τον Ιανουάριο του 2052, από το οποίο το Δημόσιο άντλησε 2,5 δισ. Ευρώ με επιτόκιο 2,75%. Σε εκείνη την δημοπρασία είχε καταγραφεί έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον, καθώς οι προσφορές είχαν ξεπεράσει τα 26,1 δισ. ευρώ. Νωρίτερα, στις 27 Ιανουαρίου, με την επανέκδοση του δεκαετούς ομολόγου, το Δημόσιο είχε αντλήσει άλλα 3,5 δισ. ευρώ με επιτόκιο 0,75%. Σε εκείνη την έκδοση, οι επενδυτές είχαν προσφερθεί να δανείσουν στο Ελληνικό Δημόσιο 29 δισεκατομμύρια ευρώ.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Θεόδ. Μαριόλης, Απρίλίος 2019

Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Study Group on Sraffian Economics, και Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης

Το παρόν κείμενο συντάχθηκε στο πλαίσιο των προετοιμασιών του 1ου Συνεδρίου του Study Group on Sraffian Economics. Το συνέδριο έχει τίτλο: «Ολοκλήρωση και Υπέρβαση της Παραδοσιακής Πολιτικής Οικονομίας και Οικονομικής Πολιτικής: Από τη διαμάχη για το κεφάλαιο του 1960 στην Ελλάδα της virtual πτώχευσης του 2010», και θα λάβει χώρα στις 11 & 12 Απριλίου 2019, στο Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, του Παντείου Πανεπιστημίου.

1.   

Ο Piero Sraffa (1898-1983) είναι ο επικεφαλής της τελευταίας επιστημονικής επανάστασης στην Πολιτική Οικονομία. Αυτή η επανάσταση εκδηλώθηκε στη δεκαετία του 1960, και βρίσκεται, έως σήμερα, σε αδιάλειπτη εξέλιξη.
Ο Sraffa υπήρξε συστηματικός μελετητής και ερμηνευτής της Κλασικής Πολιτικής Οικονομίας, γενικά, και του Συστήματος του David Ricardo, ειδικά. Επίσης, είχε συγκροτήσει μία καινοτόμο κριτική της Νεοκλασικής Πολιτικής Οικονομίας περί αποδόσεων κλίμακας, τιμών και ενδοκλαδικού ανταγωνισμού.
Περαιτέρω, είχε άμεση γνώση (και) των ύστερων επεξεργασιών του John Maynard Keynes, δεδομένου ότι ο Sraffa ήταν ο δημιουργός εκείνης της ομάδας οικονομολόγων στο Cambridge της Αγγλίας (ομάδα γνωστή ως «Circus»), με την οποία ο Keynes συζητούσε, πριν από την ολοκλήρωση μεγάλου έργου του: Η Γενική Θεωρία της Απασχολήσεως του Τόκου και του Χρήματος, και, συγκεκριμένα, κατά το διάστημα 1931-35, τα ευρήματά του. Βασικοί συμμετέχοντες στον Circus ήταν, επίσης, οι Roy Harrod, Richard Kahn, James Meade, Austin Robinson και η Joan Robinson, ενώ το εν λόγω έργο του Keynes δημοσιεύτηκε το 1936, και, ως γνωστόν, επηρέασε καθοριστικά όχι μόνο την οικονομική θεωρία αλλά και την οικονομική πολιτική, επί τέσσερις δεκαετίες.

Τέλος, ο Sraffa είχε μελετήσει τη Μαρξι(στι)κή Θεωρία (και όχι μόνο στην οικονομολογική της διάσταση), και θεωρούσε το σχετικό με την Αξία-Υπεραξία-Χρήμα τμήμα της ως το πλέον ζωτικό και επιστημονικά σημαντικό. (more…)

Capital.gr, 30 Μαρτίου 2021

 Τίτλοι τέλους για το εργοστασίου της Πίτσος, υπό την γερμανική BSH και οι εργαζόμενοι της έστειλαν επιστολή στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Στην επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό αναφέρουν πως πάρα τις συνεχείς οχλήσεις τους προς όλους τους φορείς κανείς δεν έλαβε σοβαρά υπόψη του την αγωνία των εργαζομένων. “Αφήσαν στην τύχη τους τους εργαζομένους καθώς η μηδενική άσκηση  πίεσης από  τις Κυβερνήσεις για να υλοποιηθεί η συμφωνία των 60 εκατ. ευρώ και 700 θέσεων εργασίας που είχε συμφωνηθεί μεταξύ της Siemens και της Ελληνικής Κυβέρνησης και δεν υλοποιήθηκε ποτέ  (αφορούσε την Πίτσος)” αναφέρουν.

Οι εργαζόμενοι ζητούν εμμέσως συνάντηση με τον κ. Μητσοτάκη για διευκρινήσεις επί του θέματος με στοιχεία και αποδείξεις.

Επίσης καλούν τον πρωθυπουργό “έστω κι αυτή την ύστατη στιγμή να κρατηθεί στην Ελλάδα μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές μονάδες”. “Ζητούμε να αναλάβετε την οποιαδήποτε πρωτοβουλία που θα αποτρέψει την τραγική κατάσταση για τους εργαζόμενους της ΠΙΤΣΟΣ” σημειώνουν.

“Είναι στα χέρια της κυβέρνησης να παραμείνει το εργοστάσιο στην Ελλάδα, και να ενταχθεί στο σχέδιο και στις υποσχέσεις της κυβέρνησης σας για επενδύσεις και ανάπτυξη. Οι εργαζόμενοι στηρίζουμε κάθε επενδυτική πρόταση για παραμονή του εργοστασίου και διατήρηση των θέσεων εργασίας.”, καταλήγει η επιστολή τους.

Η ΠΙΤΣΟΣ ιδρύθηκε το 1865 κατασκευάζοντας μικρές οικιακές συσκευές της εποχής, όπως  φαράσια, μαχαιροπίρουνα, γκαζιέρες.

Πηγή: capital.gr