Σχόλιο GMR: “Κανονικότητα”! 

_.

NewPost, 23 Σεπ. 2021

Το 71,6% των φτωχών νοικοκυριών αναφέρει μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των συνήθων αναγκών του με το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά του.

Όχι μόνο στον φτωχό πληθυσμό, αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού της χώρας αφορά η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ανταπόκρισης στην πληρωμή έκτακτων οικονομικών αναγκών, αδυναμία κάλυψης εξόδων για διακοπές μίας εβδομάδας το χρόνο, αδυναμία διατροφής που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι, αδυναμία πληρωμής για ικανοποιητική θέρμανση της κατοικίας, έλλειψη βασικών αγαθών, όπως πλυντήριο ρούχων, έγχρωμη τηλεόραση, τηλέφωνο, αυτοκίνητο, αδυναμία αποπληρωμής δανείων ή αγορών με δόσεις, δυσκολίες στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών).

Και χαρακτηριστικό είναι ότι το 96,7% των φτωχών νοικοκυριών και το 40,8% των μη φτωχών δηλώνει οικονομική δυσκολία να καλύψει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες ύψους περίπου 395 ευρώ.

Αυτό προκύπτει από την έρευνα για την υλική στέρηση το 2020 της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα επίσης με την οποία:

Τα νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν ελλείψεις βασικών ανέσεων στην κύρια κατοικία κατατάσσονται, κατά καθεστώς ιδιοκτησίας, ως εξής:

-το 6,2% των νοικοκυριών διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία με οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κ.λπ.),

-το 4,9% διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κ.λπ.),

-το 8,6% διαμένει σε ενοικιασμένη κατοικία,

-το 8,1% διαμένει σε δωρεάν παραχωρημένη κατοικία.

Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 29% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 25,8% για τον μη φτωχό πληθυσμό και σε 43,9% για τον φτωχό πληθυσμό. Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου είναι μεγαλύτερο στην περίπτωση της ηλικιακής ομάδας έως και 17 ετών και ανέρχεται σε 43,2% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 38,4% για τον μη φτωχό πληθυσμό και σε 61,2% για τον φτωχό πληθυσμό.

(more…)

Alfred Müller, 29 Μαίου 2021

Σχόλιο GMR: Ερώτημα της G-M-R:

Αγαπητή Σύνταξη SLpress.gr , “Ως νέα ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία” ή ως Ψήφος στην Χρεοκρατία “αποτιμάται  η αντίδραση των αγορών απέναντι στο νέο πενταετές ομόλογο…”;

_.

SLPress_Σύνταξη, 5 Μαίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ως νέα ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία αποτιμάται η αντίδραση των αγορών απέναντι στο νέο πενταετές ομόλογο, που εκδόθηκε σήμερα, καθώς οι προσφορές ξεπερνούν τα 20 δισεκατομμύρια Ευρώ και η απόδοση βελτιώθηκε  στο 0,20% από το αρχικό 0,28%. Την ίδια ώρα, το ΙΟΒΕ καταγράφει ενίσχυση του δείκτη οικονομικού κλίματος στην Ελλάδα, τον Απρίλιο, βοηθούμενη και από την επιτάχυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ευρωζώνη, που κατέγραψε για την ίδια περίοδο έρευνα της εταιρείας IHS Markit.

Σημειώνεται ότι η σημερινή έξοδος στις αγορές είναι η τρίτη που πραγματοποιεί το Ελληνικό Δημόσιο από την αρχή του έτους, με το υπουργείο Οικονομικών να έχει αντλήσει ήδη έξι δισεκατομμύρια ευρώ από το συνολικό ποσό των δέκα έως δώδεκα δισεκατομμυρίων που προβλέπει ο αρχικός σχεδιασμός, τον οποίο έχει εκπονήσει ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους για το τρέχον έτος.

Συγκεκριμένα, προηγήθηκε, στις 17 Μαρτίου, η έκδοση του τριακονταετούς ομολόγου, με λήξη τον Ιανουάριο του 2052, από το οποίο το Δημόσιο άντλησε 2,5 δισ. Ευρώ με επιτόκιο 2,75%. Σε εκείνη την δημοπρασία είχε καταγραφεί έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον, καθώς οι προσφορές είχαν ξεπεράσει τα 26,1 δισ. ευρώ. Νωρίτερα, στις 27 Ιανουαρίου, με την επανέκδοση του δεκαετούς ομολόγου, το Δημόσιο είχε αντλήσει άλλα 3,5 δισ. ευρώ με επιτόκιο 0,75%. Σε εκείνη την έκδοση, οι επενδυτές είχαν προσφερθεί να δανείσουν στο Ελληνικό Δημόσιο 29 δισεκατομμύρια ευρώ.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Θεόδ. Μαριόλης, Απρίλίος 2019

Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Study Group on Sraffian Economics, και Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης

Το παρόν κείμενο συντάχθηκε στο πλαίσιο των προετοιμασιών του 1ου Συνεδρίου του Study Group on Sraffian Economics. Το συνέδριο έχει τίτλο: «Ολοκλήρωση και Υπέρβαση της Παραδοσιακής Πολιτικής Οικονομίας και Οικονομικής Πολιτικής: Από τη διαμάχη για το κεφάλαιο του 1960 στην Ελλάδα της virtual πτώχευσης του 2010», και θα λάβει χώρα στις 11 & 12 Απριλίου 2019, στο Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ, του Παντείου Πανεπιστημίου.

1.   

Ο Piero Sraffa (1898-1983) είναι ο επικεφαλής της τελευταίας επιστημονικής επανάστασης στην Πολιτική Οικονομία. Αυτή η επανάσταση εκδηλώθηκε στη δεκαετία του 1960, και βρίσκεται, έως σήμερα, σε αδιάλειπτη εξέλιξη.
Ο Sraffa υπήρξε συστηματικός μελετητής και ερμηνευτής της Κλασικής Πολιτικής Οικονομίας, γενικά, και του Συστήματος του David Ricardo, ειδικά. Επίσης, είχε συγκροτήσει μία καινοτόμο κριτική της Νεοκλασικής Πολιτικής Οικονομίας περί αποδόσεων κλίμακας, τιμών και ενδοκλαδικού ανταγωνισμού.
Περαιτέρω, είχε άμεση γνώση (και) των ύστερων επεξεργασιών του John Maynard Keynes, δεδομένου ότι ο Sraffa ήταν ο δημιουργός εκείνης της ομάδας οικονομολόγων στο Cambridge της Αγγλίας (ομάδα γνωστή ως «Circus»), με την οποία ο Keynes συζητούσε, πριν από την ολοκλήρωση μεγάλου έργου του: Η Γενική Θεωρία της Απασχολήσεως του Τόκου και του Χρήματος, και, συγκεκριμένα, κατά το διάστημα 1931-35, τα ευρήματά του. Βασικοί συμμετέχοντες στον Circus ήταν, επίσης, οι Roy Harrod, Richard Kahn, James Meade, Austin Robinson και η Joan Robinson, ενώ το εν λόγω έργο του Keynes δημοσιεύτηκε το 1936, και, ως γνωστόν, επηρέασε καθοριστικά όχι μόνο την οικονομική θεωρία αλλά και την οικονομική πολιτική, επί τέσσερις δεκαετίες.

Τέλος, ο Sraffa είχε μελετήσει τη Μαρξι(στι)κή Θεωρία (και όχι μόνο στην οικονομολογική της διάσταση), και θεωρούσε το σχετικό με την Αξία-Υπεραξία-Χρήμα τμήμα της ως το πλέον ζωτικό και επιστημονικά σημαντικό. (more…)

Capital.gr, 30 Μαρτίου 2021

 Τίτλοι τέλους για το εργοστασίου της Πίτσος, υπό την γερμανική BSH και οι εργαζόμενοι της έστειλαν επιστολή στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Στην επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό αναφέρουν πως πάρα τις συνεχείς οχλήσεις τους προς όλους τους φορείς κανείς δεν έλαβε σοβαρά υπόψη του την αγωνία των εργαζομένων. “Αφήσαν στην τύχη τους τους εργαζομένους καθώς η μηδενική άσκηση  πίεσης από  τις Κυβερνήσεις για να υλοποιηθεί η συμφωνία των 60 εκατ. ευρώ και 700 θέσεων εργασίας που είχε συμφωνηθεί μεταξύ της Siemens και της Ελληνικής Κυβέρνησης και δεν υλοποιήθηκε ποτέ  (αφορούσε την Πίτσος)” αναφέρουν.

Οι εργαζόμενοι ζητούν εμμέσως συνάντηση με τον κ. Μητσοτάκη για διευκρινήσεις επί του θέματος με στοιχεία και αποδείξεις.

Επίσης καλούν τον πρωθυπουργό “έστω κι αυτή την ύστατη στιγμή να κρατηθεί στην Ελλάδα μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές μονάδες”. “Ζητούμε να αναλάβετε την οποιαδήποτε πρωτοβουλία που θα αποτρέψει την τραγική κατάσταση για τους εργαζόμενους της ΠΙΤΣΟΣ” σημειώνουν.

“Είναι στα χέρια της κυβέρνησης να παραμείνει το εργοστάσιο στην Ελλάδα, και να ενταχθεί στο σχέδιο και στις υποσχέσεις της κυβέρνησης σας για επενδύσεις και ανάπτυξη. Οι εργαζόμενοι στηρίζουμε κάθε επενδυτική πρόταση για παραμονή του εργοστασίου και διατήρηση των θέσεων εργασίας.”, καταλήγει η επιστολή τους.

Η ΠΙΤΣΟΣ ιδρύθηκε το 1865 κατασκευάζοντας μικρές οικιακές συσκευές της εποχής, όπως  φαράσια, μαχαιροπίρουνα, γκαζιέρες.

Πηγή: capital.gr

Κώσ. Παπουλής, 17 Μαρτίου 2021

Η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε τα εξής στοιχεία: «Σύμφωνα με την εκτίμηση αυτή, το ΑΕΠ το 2020 σε όρους όγκου ανήλθε σε 168,5 δισ. ευρώ έναντι 183,6 δισ. ευρώ το 2019 παρουσιάζοντας μείωση κατά 8,2%. Αυτή η μείωση οφείλεται στις επιμέρους μεταβολές που καταγράφηκαν ανά συνιστώσα του ΑΕΠ, οι οποίες παρουσιάζονται….».  Επίσης : «Το ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές το 2020 ανήλθε σε 165,8 δισ. ευρώ έναντι 183,4 δισ. ευρώ το 2019 παρουσιάζοντας μείωση κατά 9,6%. Αυτή η μείωση οφείλεται στις επιμέρους μεταβολές που καταγράφηκαν ανά συνιστώσα του ΑΕΠ, οι οποίες παρουσιάζονται…».

Όμως με τα περσινά στοιχεία το ΑΕΠ ήταν περίπου 187,7 δις. Έκαναν πρωτοφανές μαγείρεμα για να δείξουν μικρότερη ύφεση …. Όμως, για να ρίξουν το ΑΕΠ του 2019 από τα 187,5 δισ. στα 183 δισ., (αν κάνανε μόνο αυτό) , θα φαινότανε μια μεγάλη ύφεση του 2019 σε σχέση με το 2018. Από εκεί που υποστήριζαν ότι το 19 ήταν χρονιά ανάπτυξης, θα ήταν χρονιά μεγάλης ύφεσης. Όμως για να μην φαίνεται και αυτό, τι κατασκεύασαν λοιπόν; Αλλάξανε και του 2018, το κατέβασαν, αλλάξανε το ΑΕΠ και του ’17 και του ’16 και του ’15 και του ’14 και του ’13 και του ’12 και του ’11 και του ’10 προς τα κάτω, έτσι ώστε να συμπιέσουν το ΑΕΠ του ’19 για να φαίνεται η ύφεση του ’20 μικρότερη….. και να μην πολύ-αλλάζουν οι άλλες χρονιές…. Απίθανο μαγείρεμα-απίθανο ψέμα….

Όμως αυτό που δεν μπορούν να κρύψουν ούτε με «δημιουργική λογιστική» και άλλα τερτίπια, είναι το λόγο Χρέους προς ΑΕΠ, που διαρκώς μεγαλώνει και οδηγεί σε όλο πιο σκληρή πολιτική υπερ της ολιγαρχίας και σε νέα μνημόνια και εξαθλίωση του λαού και της νεολαίας…. Επειδή η ακραία κοινωνική πόλωση που δημιουργεί η εντός ευρώ και υπερχρεωμένη στο εξωτερικό ελληνική οικονομία, θα φέρνει κοινωνική έκρηξη στήνουν με ευκαιρία την επιδημία το αστυνομικό-φασιστικό κράτος.

Η μόνη λύση για την πατρίδα μας είναι η νίκη των Δυνάμεων της Δημοκρατίας και της Εργασίας με την έξοδο από το ευρώ και την άρνηση του επαχθούς χρέους. Πρώτο βήμα, η ανατροπή του αστυνομικού-φασιστικού κράτους που στήνει η Ν.Δ..

Κατεβάζουν λοιπόν προληπτικά τα “τανκς” στους δρόμους. Όλοι στις πλατείες λοιπόν, για να καταργήσουμε το αστυνομικό-φασιστικό κράτος, για έναν Ελεύθερο Λαό σε μια Ελεύθερη Ελλάδα.

Πηγή: iskra.gr

Σχόλιο GMR: “Τι ειρωνεία, αλήθεια, ο Λαός εκουσίως με την ψήφο του να νομιμοποιεί συμφέροντα αλλότρια προς αυτόν!..
Και εδώ εστιάζει το πολιτικό μας πρόβλημα! Ότι ο λαός, πολλές φορές, δε συνειδητοποιεί ότι με την ψήφο του καταδικάζει το παρόν και το μέλλον του!..“

Μα, κύριε Μηλιαράκη, ακόμα δεν βάλαμε μυαλό με δέκα χρόνια διαρκή “τι κι αν είναι Κατοχή” ενδοαντιμνημονιακή προεκλογική αλληλοσφαγή (κοινώς πέμπτη”αντιμνημονιακή” φάλαγγα), στην ψήφο μείναμε;

Άλλα λέγατε εδώ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ-ΣΤΟ-KONTRA-CHANNEL-ΓΙΑ-ΤΟ-ΑΡΘΡΟ-86Σ , για τα οποία ΑΛΛΑ, αν ως οπαδοί και ψηφοφόροι λειτουργούμε, πάντα θα ψηφίζουμε για το κοινοβουλευτικό βόλεμα της πέμπτης φάλαγγας.

_.

Πέτρος Μηλιαράκης, 21 Δεκεμβρίου 2020

  Ασφαλώς ο COVID-19 έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην δημόσια υγεία, στην δημόσια οικονομία αλλά και στην ιδιωτική οικονομία. Επίσης βέβαιον είναι ότι από το Μάιο και μετά η κυβέρνηση δεν έχει διαχειριστεί την κρίση σε τέτοιο επίπεδο και με τέτοιο τρόπο για να αποτρέψει ή έστω για να ελαχιστοποιήσει τις ζοφερές συνέπειες στην υγεία και στην οικονομία.
Έτσι η ελληνική οικονομία (με την οποία ασχολείται το παρόν κείμενο), έχει εισέλθει σε περιδίνηση. Επιτηδείως δε αποκρύπτεται η κατάρρευση των δεικτών της περιόδου Ιανουαρίου – Νοεμβρίου 2020, όπου το πρωτογενές έλλειμμα διαμορφώνεται στα 13.80 δισ. ευρώ. Ειδικότερα ισχύουν τα εξής:

ΙΔΟΥ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

1). Με αναφορά στα στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, σε τροποποιημένη ταμειακή βάση, για την περίοδο που προαναφέρεται, εμφανίζεται έλλειμμα στο ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού της τάξης των 18.313 δισ. ευρώ.
Τα «συνολικά» έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 47.129 δισ. ευρώ. Οι επιστροφές εσόδων ανήλθαν σε 5.065 δισ. ευρώ.
Συνεπώς, τα καθαρά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 42.064 δισ. ευρώ. Επίσης, τα έσοδα του Προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων ανήλθαν σε 4.850 δισ. ευρώ. Απο την άλλη πλευρά:

(more…)

Σχόλιο GMR: Είδατε τι εγκεφαλική (π)λύση μπορεί να δώσει ένα τέτοιο βιογραφικό;;;!!!

Ο Νίκος Βαρσακέλης είναι καθηγητής Βιομηχανικής Πολιτικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται τα τελευταία χρόνια στη βιομηχανική και τεχνολογική πολιτική, στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και στις εφαρμογές πολύπλοκων συστημάτων στην οικονομία. Έχει εργασθεί ως εθνικός εμπειρογνώμων στις Γενικές Διευθύνσεις ΙΙ και ΧV της Κομισιόν. Έχει συμμετάσχει ως ερευνητικός υπεύθυνος και ως ερευνητής σε αρκετά ερευνητικά προγράμματα, τόσο της ΕΕ, όσο και της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας. Είναι αξιολογητής ερευνητικών προγραμμάτων σε θέματα Βιομηχανικής και Τεχνολογικής Πολιτικής της ΕΕ, του Ελβετικού Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών της Γεωργίας. Επισκέπτης ερευνητής στα πανεπιστήμια Alicante και Κοπεγχάγης ενώ έδωσε σειρά διαλέξεων σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα όπως το Max Planck. Διετέλεσε Διευθυντής του Εργαστηρίου Οικονομικής Πολιτικής από το 2010 έως το 2014 και Αντιπρύτανης Οικονομικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 2014 έως το 2019.

Κατά τα λοιπά, και μετά τον επίλογο, θα περιμένουμε με κομμένη την ανάσα να δούμε τις πολιτικές…..

_.

Νίκ. Βαρσακέλης, 10 Δεκεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο Robert Solow (Νόμπελ οικονομικών) θεμελίωσε την θεωρία της οικονομικής μεγέθυνσης στο άρθρο του 1956 και στην συνέχεια ακολούθησε μια σειρά επιστημονικών εργασιών στο θέμα αυτό, από κορυφαίους οικονομολόγους όπως ο Edmund Phelps, Robert Lucas, Paul Romer (όλοι τιμηθέντες με το βραβείο Νόμπελ κυρίως για την συνεισφορά στην θεωρία της οικονομικής μεγέθυνσης).

Τα θεωρητικά συμπεράσματα όλων αυτών των μελετών ερμηνεύουν με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο, μέχρι σήμερα, την οικονομική εξέλιξη και μέχρι να εισαχθεί από την οικονομική επιστήμη, κάτι που να κάνει καλύτερες προβλέψεις από την υπάρχουσα θεωρία, θα εξακολουθούν να αποτελούν ίσως τον μοναδικό οδηγό, για την εφαρμοστέα πολιτική οικονομικής μεγέθυνσης.

Σύμφωνα λοιπόν με την θεωρία της μεγέθυνσης, το κατά κεφαλήν εισόδημα μιας χώρας είναι συνάρτηση του κατά κεφαλήν κεφαλαίου που απασχολείται στην οικονομία. Όσο αυξάνει το κατά κεφαλήν κεφάλαιο, αυξάνει ανάλογα και το κατά κεφαλήν εισόδημα και οι πολίτες της χώρας απολαμβάνουν καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Για να αυξηθεί, όμως, το κατά κεφαλήν κεφάλαιο απαιτούνται αποταμιεύσεις.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ο πρόλογος του άρθρου τα λέει όλα, ή μάλλον σχεδόν όλα. Για την “εις το όλον” συμπλήρωση του προλόγου παραθέτουμε την λύση που δολίως καταπολεμήθηκε: Μετωπικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση

_.

Μάκης Ανδρονόπουλος, 26 Νοεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Την ημέρα (24.11.2020) που το Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας παρουσίαζε διαδικτυακά την αποκαλυπτική μελέτη “Η μακροοικονομική και δημοσιονομική πορεία της Ελλάδας κατά τη διάρκεια των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής: 2010-2018” με σχολιαστές της, τέσσερις υπουργούς Οικονομικών των μνημονίων, κατά διαβολική σύμπτωση η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το Σχέδιο Ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία της “Επιτροπής Πισσαρίδη”.

Έτσι απομακρύνθηκαν οι προβολείς της δημοσιότητας από την τρομερή δεκαετία της χρεοκοπίας και τις πολιτικές ευθύνες του πολιτικού της προσωπικού. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι τη μελέτη που παρήγγειλε η Κομισιόν, εκπόνησαν η δεξαμενή σκέψης για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις CEPS που ιδρύθηκε το 1983 στις Βρυξέλλες και το NIESR (National Institute of Economic and Social Research) που ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 1938.

Τη μελέτη παρουσίασαν η Cinzia Alcidi, Director of Research CEPS και οι Corrado Macchiarelli, Principal Investigator NIESR και Cyrille Lenoel, Senior Economist NIESR. Σχολιαστές ήταν, οι Γιάννης Στουρνάρας, Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Χρήστος Σταϊκούρας,υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος πρώην υπουργός Οικονομικών και Ευάγγελος Βενιζέλος,πρώην αντιπρόεδρος Κυβέρνησης και πρώην υπουργός Οικονομικών.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Δημήτρης Χρήστου , 7 Αυγούστου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Γιατί η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανάθεσαν το σχέδιο διαχείρισης των ευρωπαϊκών κεφαλαίων προστασίας της οικονομίας μετά τις δραματικές επιπτώσεις του κορονοϊού, σε έναν νεοφιλελεύθερο οικονομολόγο; Μα έχει λάβει βραβείο νόμπελ θα απαντούσε κανείς καλοπροαίρετα. Ναι πράγματι.

Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης βραβεύτηκε το 2010 μαζί με τους Ντ. Μόρτενσεν και Πίτερ Ντάιμοντ για τη συνεισφορά τους στη “θεωρία της αναζήτησης τριβών και μακροοικονομία”. Και γιατί η κυβέρνηση επέλεξε τον συγκεκριμένο θεωρητικό, με περιορισμένη επαφή με την πραγματική οικονομία για την καλύτερη –υποτίθεται– αξιοποίηση των 32 δισ. που θα λάβουμε από τα ευρωπαϊκά ταμεία;

Επειδή τις ίδιες ακριβώς ιδέες έχει και η ομάδα που κυβερνά και με τις όποιες συμφωνούν απολύτως και οι χορηγοί της. Και γιατί συμφωνούν οι Έλληνες ολιγάρχες, συνέταιροι της πολιτικής εξουσίας; Εύκολη απάντηση. Διότι το σχέδιο αφορά τα προνόμια τους. Εργασία χωρίς κανόνες και προστασία, λιγότεροι φόροι, κατεδάφιση του δημόσιου τομέα σε όλους τους τομείς και μεταφορά έργου από την υγεία, την ασφάλιση, την εκπαίδευση, από οποιαδήποτε δραστηριότητα είναι υποχρέωση και ευθύνη του κράτους, στον ιδιωτικό τομέα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr