του Παναγιώτη ‘Ηφαιστου, 24 Αυγ. 2018

Τα σοβαρά εθνικής σημασίας ζητήματα οφείλει κανείς να τα προσεγγίζει ορθολογιστικά και υπεύθυνα. Έτσι, αντίθετα με αυτά που συχνά γράφονται, ας πούμε εισαγωγικά ότι οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ δεν κινούνται γραμμικά. Όλα είναι απρόβλεπτα όχι μόνο στις διμερείς αυτές σχέσεις, αλλά και ευρύτερα στην περιφέρειά μας και μάλιστα σε μία περίοδο που η Ελλάδα είναι αποδυναμωμένη.

Επιπλέον, όταν αναφέρεται κανείς στην ρευστή καθημερινότητα, απαιτείται να διακρίνει τις γνώμες που είναι ιδεολογικά, ατομικά ή κομματικά κινούμενες και τις εκτιμήσεις που απορρέουν από πάγιες τυπολογίες και αξιώματα του κρατοκεντρικού συστήματος, των ηγεμονικών στρατηγικών και των προεκτάσεων στις περιφέρειες του πλανήτη.

Είναι, λοιπόν, ένα πράγμα η διατύπωση γνωμών, ή και η εκτόξευση επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων για ζητήματα της επικαιρότητας και άλλο οι εκτιμήσεις, οι οποίες εδράζονται σε εδραιωμένες τυπολογίες και αξιώματα. Τα τελευταία ποτέ δεν διατυπώνουν προφητείες. Μόνο εκτιμούν τον προσανατολισμό, εντός του οποίου κινούνται τα πράγματα και εντός του οποίου κανείς θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός ως προς το ποιες είναι οι διαμορφωτικές προϋποθέσεις και ως προς το πώς τον επηρεάζουν.

(more…)

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:   Όσοι έχουν εργαστεί σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, γνωρίζουν τον ρόλο της ψυχολογίας, ατομικής, βιομηχανικής, Κοινωνικής, κλπ, που εφαρμόζουν αυτές οι εταιρείες, τόσο στον χειρισμό του προσωπικού τους όσο και στον χειρισμό σημαντικών ως προς την εργασία, οικονομία, διακυβέρνηση, ακόμα τέχνη, αθλητισμό, κλπ, προσώπων και πραγμάτων της χώρας.

Βέβαια οι εταιρείες αυτές δουλεύουν στα πλαίσια ευρύτερης ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ που κρατά ενωμένη την ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΤΑΞΗ.

Από την άλλη πλευρά, οι “Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΧΩΡΙΑ” ΑΝΤΙ-πρόσωποι της ΑΔΥΝΑΜΗΣ ΤΑΞΗΣ, επωφελούνται του εξαγοραστικού μηχανισμού που επιβλέπει η κυρίαρχη τάξη (Χρηματική και Κοινωνική  Ποσόστωση σε: Αντιπροσωπευτικό Κοινοβουλευτισμό (=το προπύργιο της ΕΠΙΒΟΛΗΣ), Ευρωκοινοβούλιο, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Πανεπιστήμια, ΔΕΚΟ, Συνδικαλισμό, Επιμελητήρια, κλπ), ξεπουλώντας κάθε Ιερό και Όσιο.

NewsRoom, 27 Αυγ. 2018

Δύο διαδοχικά άρθρα, του πρώην υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Πολ Γκρεγκ Ρόμπερτς και του Βρετανού Μπόρις Τζόνσον, για τα ελληνικά Μνημόνια, έχουν έναν «κοινό τόπο»:

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:    Αγαπητοί σύντροφοι, όταν προτείνατε “ακόμα και” το “Βόρεια Μακεδονία”, καημός σας ήταν αν θα μπεί ή όχι στο ΝΑΤΟ. Μα καλά, δεν είχατε αντιληφθεί πως ο Νίμιτς (ΝΑΤΟ) που ήταν ο νονός, είχε την ίδια πρόταση με την ΛΑ.Ε.;

Iskra_gr, 23 Αυγ. 2018

Ενώ οι ΗΠΑ υπήρξαν οι αρχιτέκτονες της Συμφωνίας των Πρεσπών, είναι οι ίδιες που δίνουν πρώτες το κακό παράδειγμα ξεχνώντας, σχεδόν, πάντα το χαρακτηριστικό “Βόρεια” από το όνομα της γείτονος, αφήνοντας νέτο σκέτο το “Μακεδονία“.

Το κακό παράδειγμα των ΗΠΑ ακολουθούν πολλοί άλλοι.

Ο κίνδυνος να ξεχαστεί οριστικά στην πράξη το “Βόρεια” από το συνθετικό όνομα είναι υπαρκτότατος.

Μπορεί η ελληνική πλευρά να πανηγυρίζει για τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Βόρεια» μπροστά από το «Μακεδονία» που πέτυχε με τη Συμφωνία των Πρεσπών σε ό,τι αφορά την ονομασία της γείτονος, ωστόσο μετά από τόσους μήνες και τόση διεθνή αναγνώριση της σημασίας της συμφωνίας, όχι μόνο κανείς, εκτός από κυβερνητικά στελέχη, δεν έχει αποκαλέσει την ΠΓΔΜ με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», αλλά ούτε καν με το «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονία ».

(more…)

G-M-R, 24 Αυγ. 2018

(το μαρτύριο του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, η θαυμαστή ανεύρεση του λειψάνου του και το χρέος του Ελληνισμού στον μεγάλο Διδάσκαλο του Γένους- μέσα από ένα όμορφο κείμενο και ποίημα, γραμμένο για παιδιά)

Έφυγε ο Αϊ- Κοσμάς…
τώρα ποιος θα παρηγορεί τους σκλάβους Έλληνες;

Ένας Γέροντας που βάδιζε στο δρόμο είπε:
“Θα μας παρηγοράν οι διδαχές του.
Θα μας παρηγοράν οι προφητείες του.
Είπε ο άϊ-Κοσμάς πως για πληρωμή στους κόπους του θέλει να κάνουμε όσα μας δίδαξε”.

Οι Τούρκοι τον κρεμάσαν
τον Αιτωλό
τον γδήσαν και τον πέταξαν
στον ποταμό.

Και οι χριστιανοί ψάχναν να βρουν
τον αϊ- Κοσμά
μεσ΄τα νερά του ποταμού
μα πουθενά!

(more…)

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:    Κάθε βοήθεια για μη αυτόματη μετάφραση, ευπρόσδεκτη.

Πολύς λόγος για τις περίφημες αγορές στα διαγγέλματα επιτυχίας του κυβερνώντων. Η εδώ ανάρτηση άρθρου του κ. Γ. Καισάριου γίνεται αποκλειστικά προκειμένου να καταδείξει ότι και υπό το πρίσμα αυτό καθ’ εαυτό τα κυβερνητικά διαγγέλματα διαψεύδονται, παρ’ ότι η ιστοσελίδα προβάλει και αγωνίζεται για άλλη, καθοριστικά διαφορετική πρόταση εξόδου από την κρίση, από οικονομική, δικαιϊκή, ανεξαρτησιακή άποψη.

Γιώργος Καισάριος(*), 23 Αυγ. 2018

Περίληψη

Τα κύρια νέα αναφέρουν ότι η Ελλάδα έχει τερματίσει το 10ετές πρόγραμμα διάσωσης.

Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι παρά πολιτικός καπνός και καθρεφτάκια.

Τίποτα δεν έχει αλλάξει στην Ελλάδα και δεν περιμένω τίποτα θετικό για το προβλέψιμο μέλλον.

Τα κύρια νέα αναφέρουν ότι μετά από πολλά χρόνια εξωτερικής χρηματοδότησης, τα ελληνικά (GREK) προγράμματα διάσωσης έχουν λήξει. Μια ιστορική ημέρα, λένε πολλοί. Λοιπόν, θα μπορούσατε να αγνοήσετε οτιδήποτε έχετε διαβάσει, επειδή η κατάσταση δεν έχει αλλάξει κατ’ ελάχιστο, και ο σημερινός “τερματισμός της εξωτερικής χρηματοδότησης” δεν είναι παρά πολιτικός καπνός και καθρεφτάκια.

Ο λεγόμενος “τερματισμός της εξωτερικής χρηματοδότησης” είναι προσωρινός στην καλύτερη περίπτωση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει λόγο χρέους προς ΑΕΠ περίπου 180%.

Κατά τη γνώμη μου, για να μπορεί η Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της με δικές της εντελώς δυνάμεις, θα πρέπει να είναι σε θέση να χρηματοδοτήσει το σύνολο του χρέους της σε κάποια στιγμή στο μέλλον. Σημαίνει ότι τα διμερή δάνεια που έχει η Ελλάδα πρέπει να αναληφθούν από την αγορά. Ωστόσο, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ, γιατί δεν νομίζω ότι κάποιος θα δανείσει σε χώρα με χρέος 180% του ΑΕΠ.

Πολιτική ως συνήθως

Η δημοτικότητα της τρέχουσας κυβέρνησης έχει πέσει σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. Το 2019, η Ελλάδα θα έχει εθνικές εκλογές και υπάρχουν πολλοί που λένε ότι η κυβέρνηση πρέπει να κάνει κάτι για να προσπαθήσει να μείνει στο παιχνίδι. Έτσι, δηλώνοντας την ανεξαρτησία από τους δανειστές της, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι ημέρες της λιτότητας έχουν τελειώσει και ότι τώρα μπορεί να επιδιώξει μια πιο «κοινωνική ατζέντα».

(more…)

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, 13 Αυγ. 2016

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:   ‘Η θα γίνει 1) — δημοκρατικά (οργανωμένο, όχι αντιπροσωπευτικά από εκπροσώπους σχημάτων) αντιστασιακό-απελευθερωτικό μέτωπο, ή θα συνεχισθεί 2) — ο διαγκωνισμός/αλληλοσφαγή υπέρ του “τι κι αν είναι κατοχικός” αντι-προσωπευτικού (εγγενώς αντιδημοκρατικού) κοινοβουλευτισμού.
Το (2) το ζούμε εννέα χρόνια. Το (1), απαιτεί ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, πάντα ΤΡΙΠΛΟΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗ (αγωνιστικά-δικαιϊκά/δικονομικά-πολιτικά) ενώπιος-ενωπίω, κάτω από τη χωροταξική τους μύτη, μέσα στο θεματικό τους γήπεδο (οικονομολογικά κλπ επιχειρήματα-τεκμηριώσεις), Διεθνώς αλλά και “στο πεζοδρόμιο”.
Οι μηνύσεις εσχάτης προδοσίας (όλες, όλες, δεν θα απαξιώνουν μηνύσεις άλλων συναγωνιστών που ποτέ τους δεν διανοήθηκαν να φτιάξουν κόμμα για να μην φοβούνται διώξεις, και ο νοών νοείτω), αποτελούν κρίσιμα εργαλεία-όπλα του κατακτημένου νομικού πολιτισμού, πολιορκητικό κριό κατά της διεφθαρμένης πλευράς της δικαιοσύνης, ρήγμα υπέρ εντίμων δικαστικών, όσοι ασχολούνται γνωρίζουν (βλέπετε εδώ τις άκρως αξιοποιήσιμες – ιδιαίτερα Διεθνώς- δηλώσεις του κου Ν. Σακελλαρίου Προέδρου του ΣτΕ) ΚΑΙ ΟΠΛΟ ΗΘΙΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ (βλέπε Κλαούζεβιτς περί ηθικής υπεροχής).
Τέλος οι μηνύσεις εσχάτης προδοσίας επικυρώνονται και από την έκθεση-υπόδειξη 7-3-2014 του ΟΗΕ (εδώ), που ζητάει λογιστικό έλεγχο του Χρέους ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΑΙΤΙΩΝ [ΑΡΑ, ΚΑΙ βάση διεκδίκησης από υπαιτίους, ΕΕ-ΔΝΤ-ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ-ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ, (βλέπε όρκο πίστης στην πατρίδα αστυνομικών, δικαστικών, συμβολαιογράφων κλπ) και αποζημίωσης για τη μνημονιακή ζημιά]. Αν συμφωνείς Δημήτρη Κυπριώτη μπορεί να ξεκινήσουμε ΑΜΕΣΑ σχετική ΣΥΝ-ΕΡΓΕΙΑ με την σημείωση πως διαθέτουμε αξιόμαχο υποστηρικτικό/τεκμηριωτικό οπλοστάσιο ημών, συναγωνιστών, επιστημόνων.

Οι διαφωνίες έως εχθρικότατες καταστάσεις στο Ε.ΠΑ.Μ., έπονται της μετατροπής του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (“Τί είναι και τί θέλει το Ε.ΠΑ.Μ.” ) σε Κόμμα.ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: Σε τι ΠΛΑΙΣΙΟ πίστεψαν, ορκίστηκαν, με ποιό ΠΛΑΙΣΙΟ επεδίωξαν συνέργειες με συμπολίτες, τα μέλη και οι οπαδοί (του κόμματος πλέον οπαδοί, εφ όσον μιλάμε για οπαδούς, διότι σε παλλαϊκό μέτωπο υπάρχουν μόνο συναγωνιστές) που αντιπαρατίθενται “περί όνου (Παλλαϊκό Μέτωπο) σκιάς (Κόμμα)”;
Σύμφωνα με την ιστορία του γνωμικού (Βικιπαίδεια), άγνωστοι εξόντωσαν τον ατυχή όνο, προκειμένου να λήξει η διαμάχη για την διεκδικούμενη άξία της σκιάς του όνου…

ΕΞΩΔΙΚΗ ΥΣΤΑΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΜΕ ΔΙΑΜ/ΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΦ/ΞΗ

1. Δημητρίου Κυπριώτη του Σπυρίδωνος, κατοίκου Βάρης Αττικής, Πανδώρας 9

2. Μιχαήλ Αριδά του Αναστασίου, κατοίκου Αγ. Ιωάννου Σπάρτης

3. Δημητρίου Παναγιωτόπουλου του Παναγιώτη, κατοίκου Αθηνών, Βερανζέρου 4

4. Φωτίου Λεπίδα του Κων/νου κατοίκου Πατρών οδός Γεροκωστοπούλου 22

5. Ελευθερίου Λάππα του Ιωάννου, κατοίκου Ιωαννίνων, Αριστείδη 44

6. Γρηγορίου Πιερρουτσάκου του Θεοδώρου, κατοίκου Γλυφάδας Αττικής, Ναυαρίνου 28

7. Γεωργίου Λέτσιου του Αχιλλέα, κατοίκου Βόλου, Καραϊσκάκη 90

8. Αποστόλου Μόσχου του Κωνσταντίνου, κατοίκου Αφετών Βόλου

9. Ιωάννας Τσαχάκη του Ματθαίου, κατοίκου Αθηνών, Συβρισσαρίου 39

10. Καλλιρόης Δραμιτίνου του Ζαχαρίου, κατοίκου Ν. Σμύρνης Αττικής, Λιγνάδη 4

11. Λάμπρου Μπακόλα του Αποστόλου, κατοίκου Ν. Φιλαδέλφειας Αττικής, Αγ. Ιωάννου 2

Κ Α Τ Α

Δημητρίου Καζάκη του Γεωργίου κατοίκου Γλυφάδας Αττικής, Ρεθύμνου 21Β

ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ

Είναι πράγματι πρωτόγνωρο μέλη οργάνων ενός πολιτικού κόμματος, όπως άπαντες εμείς, να απευθύνονται με εξώδικη δήλωση προς τον «πρόεδρο» του ιδίου κόμματος για πράξεις και ενέργειες του, μιας και κάτι τέτοιο θεωρείται μάλλον «ξένο» προς τα πολιτικά ήθη.

Δυστυχώς όμως η παρούσα εξώδικη πρόσκλησή μας είναι η ύστατη προσπάθεια να περιφρουρήσουμε την προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική, επαγγελματική και εν τέλει πολιτική μας προσωπικότητα, απέναντι σε μια συμπεριφορά και πράξεις σας που έχουν υπερβεί κάθε όριο λογικής, ευπρέπειας, πολιτικού λόγου, αντιγνωμίας αλλά ακόμη και τα ακραία όρια μιας σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης.

(more…)

Χρήστου Γιανναρά, 25 Οκτ., 2017

Ο καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας, Χρήστος Γιανναράς, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη και το Tvxs, εν όψη της εθνικής επετείου του «Όχι», για την Ελλάδα που «τέλειωσε» λόγω και της εκπαίδευσης που έχει στόχο την χρηστικότητα και όχι το «αληθεύειν».

Όπως αναφέρει ο ίδιος: «Βυθιζόμαστε σε ένα κενό, σε ένα τίποτα […] Απορώ που ακόμα υπάρχουμε! Δεν γεννιέται η παραμικρή αντίσταση στην κακουργία των πολιτικών… Προς τι να αντισταθεί ο Έλληνας; Προς τι; Για να έχει πρωθυπουργό ή τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα; Διαφέρουν αυτοί από το να έχεις πρωθυπουργό τον Σόιμπλε; Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση, το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι πια ανύπαρκτο».

Η βασική μου ιδέα είναι, ότι εάν ο ελληνισμός κόμιζε κάτι μέσα στους αιώνες -κι αυτό είναι που τον διαφοροποιεί ριζικά από τη δυτική παράδοση- είναι ακριβώς ότι ο στόχος για τον έλληνα ήταν το «αληθεύειν» και όχι το χρήσιμο. Λέει ο Αριστοτέλης, ότι «Το ζητείν απανταχού το χρήσιμον ήκιστα αρμόζει τοις μεγαλοψύχοις και ελευθερίοις», δηλαδή, δεν ταιριάζει σε ελεύθερους και μεγαλόψυχους ανθρώπους το να ζητάνε παντού το χρήσιμο. Η χρησιμότητα είναι μια δουλεία στην ανάγκη, αδιανόητη για τον έλληνα. Ο έλληνας μάχεται για την ελευθερία από την ανάγκη.

(more…)

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:   Μόνο οι φανατικοί υποστηρικτές κάθε “ηγέτη”, κυβέρνησης, κόμματος, μπορούν να κλείνουν αναισθήτως μάτια και αυτιά στα παραστρατήματα έως εγκλήματα του υποκειμένου που υποστηρίζουν.

Κάθε επιζήτηση διαλόγου με (κ)οπαδικό δυναμικό, αποτελεί χάσιμο δυνάμεων χρήσιμων για ουσιαστικότερα πράγματα.

._

Δημήτρης Καναβαράκης, Αύγ. 2018

Θα έπρεπε να ήταν σήμερα, στα 58 χρόνια της, ένα θρυλικό brand της ενόργανης γυμναστικής, σεβασμιότατη, σαν ιέρεια, μεταξύ παλαίμαχων αθλητριών, ίσως και μέντορας επίδοξων πρωταθλητριών.
Θα έπρεπε να αφηγείται σήμερα στους θαυμαστές της πόσο σκληρά δούλεψε και τι θυσίες χρειάστηκε να κάνει για να πετύχει το φαινομενικά ακατόρθωτο, αποκαθηλώνοντας την τελειότητα της Νάντια Κομανέτσι. Θα έπρεπε να έχει χαραχτεί το όνομα της στην αθλητική ιστορία ως σύμβολο επιμονής και θέλησης, ένα παράδειγμα προς μίμηση, που ξεπέρασε το τραύμα του τραγικού χαμού της μητέρας της σε ηλικία 5 ετών για να γίνει η κορυφαία παγκοσμίως στο είδος της.
Θα έπρεπε. Όμως τίποτε απ’ όλα αυτά δεν συνέβη. Ο κόσμος ξέχασε τη Γέλενα Μούχινα διότι από τη στιγμή που δεν ήταν πια σε θέση να προσφέρει στη χώρα της μετάλλια και δόξα, έπρεπε να ξεχαστεί.

Η ιστορία της πρωταθλήτριας, που λόγω εγκληματικών χειρισμών καθηλώθηκε από τα 20 χρόνια της σε αναπηρικό καροτσάκι, δεν ήταν καθόλου βολικό για το καθεστώς να γίνει αντικείμενο οικουμενικής σπέκουλας.
Η Γέλενα Μούχινα γεννήθηκε το 1960 στη Μόσχα και έμεινε ορφανή ως νήπιο, καθώς η μητέρα της κάηκε σε φωτιά που ξέσπασε στο διαμέρισμα όπου ζούσαν. Μεγάλωσε με τη φροντίδα της γιαγιάς της και από μικρή ασχολήθηκε με το καλλιτεχνικό πατινάζ. Μέχρι να εμφανιστεί στην αίθουσα του σχολείου ένας προπονητής και να ζητήσει από τα κορίτσια που ήθελαν να ασχοληθούν με τη γυμναστική, να σηκώσουν το χέρι τους. «Σχεδόν έκλαψα από ευτυχία» είχε πει η ίδια.
Μέχρι τα 15 χρόνια της, η Γέλενα δεν είχε κάποια σημαντική διάκριση, ωστόσο άλλαξε ολοκληρωτικά επίπεδο όταν ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Μιχαήλ Κλιμένκο, προπονητή έως τότε της ανδρικής ομάδας ενόργανης γυμναστικής της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Κλιμένκο ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, καθώς αφενός μεν δημιουργούσε πρωταθλητές, αφετέρου είχε τη φήμη ότι πίεζε πέραν των ορίων τους αθλητές του, εξαντλώντας την αυστηρότητά του.

(more…)

ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ ΝΤΕΤΖΙΟΡΤΖΙΟ, 20-3-2016

Δύο χιλιάδες χρόνια σχεδὸν ἡ ἐπὶ γῆς στρατευομένη Μία Ἁγία Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολὴ σφυρηλατεῖ καὶ διαφυλάττει τὴν ἰδιοπροσωπία τῆς Ρωμῃοσύνης· τὸ ὅμαιμον, τὸ ὁμόθρησκον, τὸ ὁμόγλωσσον καὶ τὸ ὁμότροπον τοῦ Ἔθνους,1 χαρακτηριστικὰ ποὺ μεταποιεῖ στὴν μεγαλωσύνη τῆς πνευματικότητος τοῦ Ὀρθοδόξου Γένους.

Ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ παράδοση διασώζει τὴν εὐσεβεία πρὸς τὸ θεῖο, ἀλλὰ ἀποβάλλει τοὺς ψεύτικους θεοὺς καὶ τὶς δεισιδαιμονίες· υἱοθετεῖ τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ παραδοσιακοῦ τυπικοῦ τῆς λατρείας καὶ τὸ γεμίζει μὲ τὴν ἀποκεκαλυμμένη Ἀλήθεια τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, μὲ τὴν ἀγάπη Του καὶ μὲ τὴ διδασκαλία Του περὶ τοῦ μόνου καὶ ἀληθινοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου διὰ τῆς Ἐκκλησίας Του εἰς τὴν ἐπουράνιο βασιλεία Του. Ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ φιλοσοφία διατηρεῖ τὴ μέθοδο τῆς συζητήσεως/ἀναζητήσεως καὶ τὸ σύστημα τῶν λογικῶν κατηγοριῶν, ἀλλὰ ἀπορρίπτει τὶς δαιμονικὲς καὶ ἐφάμαρτες ἀντιλήψεις. Διασώζει τὴν μοναδικὴ σὲ λεκτικὸ πλοῦτο, νοηματοδότηση καὶ δομὴ ἑλληνικὴ γλῶσσα, μὲ τὴν ὁποίαν ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον εἶναι δυνατὸν νὰ ἐκφραστοῦν στὴν αὐθεντικότητά τους τὰ βαθειά, λεπτοφυῆ καὶ ὑψηπετῆ ―κυρίως καὶ πρὶν ἀπ’ ὅλα θεόπνευστα― θεολογικὰ νοήματα τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως.

Η συνέχεια στο συνημμένο PDF αρχείο που μπορείτε να κατεβάσετε εδώ ΝΤΕΤΖΙΟΡΤΖΙΟ (061, 2016-03-20)_Το Ρωμαίϊκο Φιλότιμο