GMR, 5 Φεβ. 2018

Το συλλαλητήριο της Κυριακής 4 Φεβ. 2018 για το Μακεδονικό ζήτημα, πέτυχε όσο αφορά την προσέλευση του κόσμου.

Μια προσέλευση εντυπωσιακή, αν σκεφτεί κανείς την πολιτικάντικη εκμετάλλευση που υπέστη το πατριωτικό θυμικό, από βέρους μνημονιακούς και συνοδοιπόρους της εσχάτης μνημονιακής προδοσίας, στο αντίστοιχο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης (βλέπετε εδώ) .

Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι ο κόσμος ανταποκρίθηκε, παρά το εξαιρετικά στενού περιεχομένου Κάλεσμα, γιατί στηρίχτηκε διαισθητικά, πάνω στο όραμα της ΜΗ απώλειας της Μακεδονίας, δηλαδή πάνω στο όραμα, μιας Πατρίδας, αδιαίρετης (βλέπετε σχέδια παγκοσμιοποίησης), ανεξάρτητης (από παρεμβάσεις κάθε “κου” Νίμιτς) και δημοκρατικής (“φωνή λαού οργή θεού”), μιας Πατρίδας-Βαριάς Ιστορικής Κληρονομιάς.

Η αγωνιστική διάθεση ήταν υψηλή και μάλιστα σε αρκετούς η διάθεση αυτή δεν περιοριζόταν μόνο στο σοβαρότατο ούτως ή άλλως ζήτημα της κατ’εντολή του ΝΑΤΟ παράδοσης του ονόματος και υποθήκευσης της οντότητας της Μακεδονίας, αλλά επεκτεινόταν ενσυνείδητα και στην Μνημονιακή Κατοχή, μέσω της Τραπεζοκρατίας, της Χρεοκρατίας και της εκχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας.

Πόσοι ήσαν αυτοί, οι αρκετοί, θα μας είναι ένα ερωτηματικό, σίγουρα δεν ήσαν όλοι και μακάρι να ήσαν οι περισσότεροι.

Δεν δόθηκε η απαιτούμενη λαβή και ευκαιρία για μια τέτοια εκτίμηση, όχι τόσο από το μέγεθος της συγκέντρωσης, η οποία όπως επισημάναμε είχε αρκετές ιδιοτελείς διοργανωτικές σκοπιμότητες που απέτρεψαν ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή (αν υπήρχαν οι καλύτερες σκοπιμότητες…), όσο από την χαλαρή διασύνδεση Μακεδονικού-υφισταμένης κυβερνητικής μνημονιακής ενδοτικότητας/δοσιλογισμού (και δικονομικά καταγγελλόμενου επί εννέα συνεχή χρόνια) από το σύνολο γενικά των ομιλητών.

ΟΜΩΣ:

Ο Μίκης Θεοδωράκης είπε, όσα ήταν δυνατόν να ειπωθούν σε ΑΥΤΟ ΤΟ συγκεκριμένο ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ, ένα ακροατήριο που ένα τμήμα του (το μισό, μεγαλύτερο, μικρότερο;) ΠΟΛΛΑ πράγματα το ενοχλούν και για ΜΕΡΙΚΑ ΜΟΝΟ (το ΚΑΛΕΣΑΝ ορισμένοι κάργα μνημονιακοί να) φωνάζει.

Εν τέλει ΟΜΩΣ, ο Μίκης έβαλε και το ακροατήριο και το Κατοχικό Κοινοβούλιο, ΜΠΡΟΣΤΑ σε ένα τεράστιο πρόβλημα.

Δηλαδή ενώ, για ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ κλπ, έως ακόμα και ΚΚΕ-ΛΑ.Ε., τα Σκόπια μπορούν να ονομασθούν άνω/ κάτω/ νέα/ βαρδάρικη Μακεδονία (ΚΑΤ’ ΕΝΤΟΛΗΝ του ΝΑΤΟ τούτη τη στιγμή), άντε τώρα (μετά την ομιλία του Μίκη) το μισό η και ολόκληρο το ακροατήριο, ακόμα και αν ήσαν χθες ψηφοφόροι των παραπάνω, να αποδεχθούν ονομασία με Μακεδονία μέσα!!!

Εν τω μεταξύ, ο Μίκης, αντιλαμβανόμενος την ένθεν και ένθεν εκμετάλλευση και πατριωτικού και λαϊκού-ταξικού θυμικού, έχει ήδη κερδίσει τουλάχιστον το μισό ακροατήριο συτής της συγκέντρωσης με την “μαλακή” , όχι όμως και αποσιωπητική ως προς τα μνημόνια και σύντομα δηκτική ως προς τον αντιλαϊκό ρόλου του πολιτικού κατεστημένου, ομιλία του.

Ακόμα έχει έντεχνα αλλά από καρδιάς κερδίσει όσους και εκτός συλλαλητηρίου έχουν αηδιάσει από τον Αντιπροσωπευτικό Κοινοβουλευτισμό (=45% αποχή) και παράλληλα, έχει βάλει τα δυο πόδια όλων των Κατοχικο-κοινοβουλευτικών Κομμάτων σε ένα παπούτσι σχετικά με την πρόταση ΝΑΤΟ για τα Σκόπια.

Παράλληλα έχει εγγραφεί σοβαρή αντιστασιακή στον πολιτικαντισμό, υποθήκη.

Υπενθυμίζουμε πως αυτή η πρόταση θα περνούσε αβλεπί με μια δήθεν αντιπαράθεση μεταξύ των μνημονιακών κομμάτων, πλέον την δεδηλωμένη συμφωνία της ΛΑ.Ε. αποκλειστικά για το όνομα (όνομα που θα είναι και παντοτινός αλυτρωτικός φορέας, σύντροφοι της ΛΑ.Ε.), πλέον ένα ΚΚΕ (που δεν θέλει και δεν μπορεί να “σταυρώσει” ταξική πάλη ούτε σε έναν εργασιακό χώρο) να θέλει πρώτα να γκρεμίσει το ΝΑΤΟ αλλιώς δεν το απασχολεί το όνομα και τον αλυτρωτισμό που θα χαρίσουμε στα Σκόπια.

Υπάρχουν βέβαια κάποια εξαιρετικά σωστά και ελπιδοφόρα, αλλά “μεμονωμένα βιολιά” του Μαρξιστικού Συλλόγου Γ. Κορδάτος (γιατί όχι και όλος ο Σύλλογος;) που γράφουν πικρές αλήθειες (εδώ και εδώ) , καθώς και ο Σαράντος Θεοδωρόπουλος της ΛΑ.Ε. (εδώ), που “αλλοίμονο στην αποκοτιά του” να πάει κόντρα στο κόμμα του.

Στην τελική, συναγωνιστές, για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή (εδώ).