Σχόλιο GMR: Η λέξη “υποχωρητικότητα” (των Σημίτη-Πάγκαλου) είναι η σωστή για την περίπτωση, ή η λέξη ενδοτικότητα;

Πέρα απ’ αυτό.

Τα σωστά λόγια του Σταύρου Λυγερού, του Παναγιώτη Ήφαιστου, και λοιπών αρθρογράφων του slpress, σε ΠΟΙΟΥΣ απευθύνονται;

Πως ο λόγος απαιτεί να είναι αξιόπιστος, όταν αρνείται να μιλήσει ως ΠΡΑΞΗ (“Μόνος αξιόπιστος λόγος, ο λόγος της πράξης”);

Υπάρχει ΟΥΔΕΤΕΡΗ δημοσιογραφία;

Μπορεί, ρωτάμε, η δημοσιογραφία να είναι ΟΥΔΕΤΕΡΗ, κάθε φορά που η πένα της ΑΡΝΕΙΤΑΙ να εισχωρήσει στις συμπλεκόμενες πλευρές, υφισταμένων στρατηγικών σχεδιασμών (π.χ. Νομικοστρατιωτική κυριαρχία στο Αιγαίο) και κατά περίπτωση προσχεδιασμένων επίσης νομικοστρατιωτικών τακτικών αντιμετώπισης (π.χ. τουρκική προσβολή κατά βραχονησίδας), πλευρές που ΑΦΟΡΟΥΝ την ΣΥΝΝΟΜΗ/ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ή (ενδεχομένως) την ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ και ΠΟΙΝΙΚΑ ελεγχόμενη, εκτέλεση ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ;

Μήπως, αγαπητοί αρθρογράφοι του SLpress, την σημαία, μας την πήραν οι ΕΝΔΟΤΙΚΟΙ, και ‘μείς, δεν βρίσκουμε την θέληση (;), την μαγκιά (;), να την πάρουμε στα χέρια μας;

Μιχ. Ιγνατίου, 3 Φεβρουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

«Σήμερα είναι η 24η επέτειος των Ιμίων», έλεγε την περασμένη Παρασκευή η τηλεοπτική παρουσιάστρια, που εκείνη τη μαύρη μέρα, όταν η Τουρκία, με αποδοχή της Ελλάδας, “γκρίζαρε” το Αιγαίο, θα ήταν -δεν ήταν- 10 χρόνων. Άρα δεν έζησε τα γεγονότα, και όπως όλοι οι νέοι δεν έμαθαν ποτέ την αλήθεια, διότι το πολιτικό σύστημα και η αθηναϊκή ελίτ, παρουσιάζει την πραγματικότητα με απίστευτες αναλήθειες.

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, θα αναφέρω από την αρχή το εξής: Εάν η συμφωνία της Αθήνας και της Άγκυρας με τη μεσολάβηση της Ουάσιγκτον, ήταν διαφορετική, η Τουρκία δεν θα απειλούσε με τόσο δραματικό τρόπο την Ελλάδα. Τελεία και παύλα.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr