Σχόλιο GMR: “Βάση της διεθνοποίησης δεν μπορεί να αποτελέσει η ζητιανιά ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, αλλά η κατάδειξη της ευρύτερης απειλής για την Ευρώπη και τη Δύση (και της αναγκαίας αποτροπής) που εκπροσωπεί η έφοδος του Τρίτου Κόσμου.“

Βλέπετε, αντιμνημονιακοί διανοούμενοι, τι ωραία έρχεται η λύση της διεθνοποίησης, το λέει καθαρά το κείμενο, διεθνοποίηση του μεταναστευτικού προβλήματος της Ελλάδας για την σωτηρία Ευρώπης-Δύσης από την έφοδο του κακού Τρίτου Κόσμου.

Ξεχάστηκαν, δημοσιογραφικά πάντα, οι έφοδοι του “πολιτισμένου κόσμου” κατά του Τρίτου Κόσμου και η κατάντια του Τρίτου Κόσμου η δημιουργία του μεταναστευτικού εξ αιτίας των εφόδων των “πολιτισμένων”;

Ξεχάστηκαν τα μνημόνια ΚΑΙ Η ΕΘΕΛΟΕΚΧΩΡΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΊΑΣ, που ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΑΝ για την σωτηρία της ΕΥΡΩΠΗΣ;

Πιασάρικο^(*) θέμα το μεταναστευτικό και μάλιστα με ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ περί σύνδεσης εθνικού-οικουμενικού, συστάσεις σωστές μονο αν αποσπαστούν από τα επί μέρους στο ίδιο κείμενο ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ προτεινόμενα ( “Το ΝΑΤΟ,… θα χρειαστεί βαθιά αναθέσμιση”) και αν επανατοποθετηθούν σε συνολικό πλαίσιο ΔΙΚΑΙΟΥ, εθνικού-πατριωτικού, Διεθνούς, εντός της ΟΔΔΑ.

Πιασάρικο το θέμα , διότι εν μέσω ΠΑΝΤΟΕΙΔΟΥΣ ΕΚΧΩΡΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, εκχωρήσαμε τους ΖΩΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ/ΟΡΟΥΣ(**) για την απελευθέρωση της πατρίδας από την ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΕΙΑ. ΕΚΧΩΡΗΣΑΜΕ δηλαδή, και τον χώρο της “πεζοδρομιακής” ^(**) αντίστασης και τον χώρο της ολιστικής/εφ’ όλης της ύλης των προβλημάτων πατρίδας-λαού διεπιστημονικής τεκμηρίωσης, δηλαδή οικονομικής-δικαιϊκής-γεωπολιτικής-κλπ, και τον ΧΩΡΟ της ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗΣ των προβλημάτων, στην πατριωτική δηθενιά των ελληναράδων και στην “αποκλειστικότητα ενασχόλησης” των εν καιρώ Κατοχής ΑΒΡΟΠΡΕΠΩΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΛΟΓΟΥΝΤΩΝ.

Ας θυμηθούμε επιτέλους πως εκτός από τους συστηματικά και συστημικά δημοσιολογούντες (καθόλου ενοχλητικά για τους ΚΡΑΤΟΥΝΤΕΣ), υπάρχουν οι παρακαταθήκες του κατακτημένου νομικού πολιτισμού και των εκπροσώπων του, όπως της Αλίκης ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ Μαραγκοπούλου και του Αριστόβουλου Μανεση (εδώ).

(*)— δηλαδή επιφανειακό, μεγαλόστομα πατριωτικό μέχρι δακρύων και “Μην κουράζετε πιο πολύ το μυαλουδάκι σας, γι αυτό είμαστε εμείς οι δημοσιογράφοι/δημοσιολογούντες για να ψάχνουμε αυτά τα θεματα” (Γιώργος Χίος πραγματική κουβέντα του), στο βάθος ΟΜΩΣ, ευρωσωτηριακό και φιλοαμερικανονατοϊκό.

(**)— “πεζοδρομιακή” έως και διεθνοποιημένη αντιστασιακή-απελευθερωτική συσπείρωση διανοουμένων και επιστημόνων μετά του λαού, κατά της ΠΑΝΤΟΕΙΔΟΥΣ ΕΘΕΛΟ-εκχώρησης Εθνικής Κυριαρχίας (και μνημόνια και “Πρέσπες” και Μεταναστευτικό και Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό και Γερμανικές οφειλές και Αμερικανονατοϊκή υποταγή και διασυρμός της παρακαταθήκης του 1821 και…και… ).

._

Δημ. Τζουβάνος, 5 Μαρτίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Έστω αργά και μπουσουλώντας η χώρα βρίσκει κάποιον προσανατολισμό στο μεταναστευτικό, όπως συνοψίζεται σε δύο λέξεις που τολμήθηκαν μετά από χρόνια παθών κι εμφύλιας κυοφορίας: Αποτροπή και διεθνοποίηση. Χρειάστηκε πρώτα η εισβολή να λάβει διαστάσεις οργανωμένης μαζικής πολιορκίας (Έβρος) κι εμφύλιων συρράξεων εν μέσω εντεινόμενων ερντογανικών απειλών που στρουθοκαμηλικά αντιμετωπίζονταν ως “κίνδυνος ατυχήματος” και με πολιτικές κατευνασμού. Χρειάστηκε να αποκαλύψει το βαρβαρικό πρόσωπό του ο “ανθρωπισμός” των πολιτικών “αντικατάστασης λαού” και “ιθαγενοποίησης ψηφοφόρων”.

Χρειάστηκε να αρχίσουν να αποκαλύπτουν την πραγματική θέση τους στη ζωή και την ιστορία το «δεν θέλουμε μια Ευρώπη-φρούριο» του Σημίτη, το «είμαστε λαός μεταναστών» του Γιώργου Παπανδρέου, οι αντιρατσιστικές συναυλίες Νταλάρα, Παπούλια και Ιερώνυμου, το «ανοίξτε τα σύνορα» του ΣΥΡΙΖΑ, το «θα τους αμολύσουμε στην Ευρώπη» του Καμμένου, το «η 28η Οκτωβρίου δίνει ένα μήνυμα στο ρατσισμό και την ξενοφοβία» του Τσίπρα, το «είναι πρόσφυγες κι όχι μετανάστες» του ΚΙΝΑΛ. Όλα αυτά και τόσα άλλα “προοδευτικά”, όπως ο “πολυπολιτισμός”, το «καμιά απειλή, απλώς λιάζονται», το «παράτυποι κι όχι παράνομοι», το «είναι φασιστικό να μιλούμε για εισβολή», το «λύση στο δημογραφικό», οι «μετανάστες-επενδυτές», οι ΜΚΟ…

Πάντα με λεζάντα τις ακρότητες τύπου Βελόπουλου, τις καταγγελίες «στρατιωτικοποίησης» τύπου Βαρουφάκη και τα “αντινατοϊκά” χαιρετίσματα τύπου ΚΚΕ. Φυσικά, στο τεχνικό-εφαρμοστικό της σκέλος η αποτροπή δεν είναι καθόλου απλή. Απαιτεί κατάλληλη οικονομία και κλιμάκωση κινήσεων, ευρηματικότητα, διαχειριστική αποτελεσματικότητα, αλλά κυρίως αποφασιστικότητα και συνέπεια προσανατολισμού.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr