Σχόλιο GMR:   “Τέτοιους χαρακτηρισμούς ακούμε κάθε μέρα, αλλά δεν πάει το μυαλό στο έγκλημα!“

Να δούμε (αν θα δούμε) και εξέταση ποινικών ευθυνών, αφού πρόκειται για έγκλημα, διοίκησης ΟΣΕ και συνυπευθύνων εταιρειών, ενδεχόμενα Επιθεώρησης Εργασίας-Σιδηροδρόμων, και ΦΥΣΙΚΑ, Συναρμοδίων Υπουργών (μεταφορών-εργασίας) ΠΟΥ ΗΞΕΡΑΝ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΟΥΔΕΝ ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΟ ΕΠΡΑΞΑΝ.

Οι συντελεστές της G-M-R μπλέκονται εξ αιτίας ταξικής και πατριωτικής πάλης επί δεκαετίες “με τα σκατά” (ενώπιος-ενωπίω και από το πεζοδρόμιο ως και διεθνώς, με διαθέσιμα τα πολύ αξιοποιήσιμα στοιχεία του μπλεξίματος), όμως θεωρούμε πως πρόκειται για το αποτελεσματικότερο λουτρό ψυχικής και διανοητικής καθαριότητας γι αυτό και επιμένουμε, αξιοποιώντας ΠΑΝΤΑ-ΠΑΝΤΑ συνέργειες, στον βαθμό βέβαια που δεν ψωνιζόμαστε.

(*) [Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, αναφέρω εν παρενθέσει, ότι η Ελλάδα έχει ανθρώπους-διαμάντια, που δεν τους βρίσκεις στον απάνθρωπο και μίζερο, προτεσταντισμό της Εσπερίας, γιατί είναι ζυμωμένοι με φως, γλώσσα, δυνατούς μύθους, μυαλό –όχι για πούλημα– και καθημερινή σεμνότητα. Είναι πολύ λίγοι, βέβαια, αυτοί και έτσι χάνονται στη σκοτεινιά των υπολοίπων. Αλλά υπάρχουν. Ξέχασα να πω ότι οι άνθρωποι αυτοί, δεν μπλέκονται ποτέ με τα “σκατά”.]

_.

Πάνος Σαββόπουλος, 16 Μαρτίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ήταν το 1990, όταν ένας καλός φίλος πού εργαζόταν στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”, ζήτησε να του πω τι είναι, για μένα, Ελλάδα, γιατί κάτι έγραφε με διάφορες σχετικές γνώμες. Χωρίς πολλή σκέψη του απάντησα ότι «Ελλάδα είναι η χώρα με τους περισσότερους ανθέλληνες κατοίκους». Μου απάντησε ότι η γνώμη μου δεν μπορούσε να δημοσιευτεί και να σκεφτώ κάτι άλλο. Έτσι του απάντησα ότι «Ελλάδα είναι ένας “σκουπιδότοπος”, αλλά “σκουπιδότοπος” με αρχαιολογική αξία». Λυπήθηκε που δεν μπορούσε να δημοσιεύσει ούτε αυτό!

Το 1986 είχα επιστρέψει από την Σουηδία μετά από δωδεκάμισι συνεχείς ενιαυτούς απουσίας και κάθε μέρα έβγαινα από τα ρούχα μου μ’ αυτά που έβλεπα γύρω μου, αφού τα σύγκρινα αυτόματα με αυτά που είχα ζήσει στη Σκανδιναβία. Βρέθηκα και για ένα χρόνο στο γραφείο ενός εξουσιαστή του ΠΑΣΟΚ, οπότε τα είδα όλα και ο θυμός μου αναμείχθηκε με αηδία… Σήμερα μετά από 33 χρόνια, όχι μόνο δεν άλλαξε η γνώμη μου για την Ελλάδα, αλλά έγινε πολύ χειρότερη. Έρχομαι κι εγώ στη θέση του φίλου μου, που δεν είχε δημοσιεύσει τότε την άποψή μου για την Ελλάδα, αφού και εγώ ΔΕΝ πρόκειται να σας γράψω πως ορίζω την Ελλάδα σήμερα!

Κοίτα να δεις που λίγο μετά, τότε, τραγούδησα το τραγούδι “Η φαντασία στην εξουσία”, παρέα με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον Περικλή Χαρβά, την Δέσποινα Γλέζου και τον Θανάση Γκαϋφύλια… Μάλιστα, τους γκρίνιαζα ότι η λέξη “φαντασία” είναι άτοπη και ότι ο τίτλος θα ήταν πραγματικός, αν έλεγε: “Η λεηλασία στην εξουσία” ή “Η αναισθησία στην εξουσία” ή “Η ακαθαρσία στην εξουσία” ή και “Η μαλακία στην εξουσία”! Πιο πολύ γελούσαν ο Παύλος και ο Στέλιος Βαμβακάρης που μας έπαιζε κιθάρα!

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

δείτε ΦΩΤΟ (με νόημα), video, ηχητικά της συγκεκριμένης ανάρτησης εδώ

Πηγή: slpress.gr