Σχόλιο GMR:   ΔΕΝ (;;;) γίνεται αποδελτίωση στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου(;;;): “Μας θύμισε πως τα μνημόνια όχι μόνο δεν έφυγαν, αλλά είναι πιο εδώ από ποτέ και τις συνέπειές τους πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε. Μας θύμισε πως ζούμε σε μια χώρα της οποίας οι ελίτ και οι ηγεσίες, αφού περιφρόνησαν, αφαίμαξαν και κατέστρεψαν το δημόσιο πλούτο, τον ξεπούλησαν αντί πινακίου φακής. Μας θύμισε πως ζούμε σε μια χώρα που δεν σέβεται τους πολίτες της, τους εμπαίζει και σκοτώνει τα παιδιά της.“

Οι υπογραμμίσεις συνιστούν ποινική καταγγελία, οπωσδήποτε για την κυβέρνηση Τσίπρα (1ος καταγγελλόμενος) που δέχθηκε να υπογράψει και να εφαρμόσει το 3ο χειρότερο όλων μνημόνιο και ακολούθως για την κυβέρνηση Μητσοτάκη (2ος καταγγελλόμενος) που “τα μνημόνια όχι μόνο δεν έφυγαν, αλλά είναι πιο εδώ από ποτέ“. Επίσης το εξ ίσου σοβαρό: Θα εξετάσει η Δικαιοσύνη το έμμεσο (ή και ΒΑΣΙΚΟ καλούμενο) αίτιο-υπαιτίους 1ο-2ο παραπάνω, του δυστυχήματος των Τεμπών (μνημονιακώ τω λόγω, έλλειψη μέσων-προσωπικού-οργάνωσης κλπ “τους πολίτες της, τους εμπαίζει και σκοτώνει τα παιδιά της.“);;;

_.

Σαρηγιαννίδη Ευγενία, 14 Μαρτίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη ανέδειξε για πολλοστή φορά, αλλά με πολύ τραγικό και οριστικό τρόπο, τις γνωστές και χιλιοειπωμένες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας σε κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό κλπ. επίπεδο. Μας θύμισε πως έχουν ξεπουληθεί οι πάντες και τα πάντα. Μας θύμισε πως τα μνημόνια όχι μόνο δεν έφυγαν, αλλά είναι πιο εδώ από ποτέ και τις συνέπειές τους πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε. Μας θύμισε πως ζούμε σε μια χώρα της οποίας οι ελίτ και οι ηγεσίες, αφού περιφρόνησαν, αφαίμαξαν και κατέστρεψαν το δημόσιο πλούτο, τον ξεπούλησαν αντί πινακίου φακής. Μας θύμισε πως ζούμε σε μια χώρα που δεν σέβεται τους πολίτες της, τους εμπαίζει και σκοτώνει τα παιδιά της.

Κι όσο όλα αυτά συμβαίνουν και ξεχνιούνται γιατί αντικαθίστανται από άλλα γεγονότα που εμφανίζονται στη ροή της επικαιρότητας, οι πολίτες, κάνοντας κατά κύριο λόγο την επανάσταση του πληκτρολογίου, χτυπώντας με λύσσα τα πλήκτρα, τραυματίζοντας τα δάχτυλά τους και σπάζοντας τα νύχια τους στο πεδίο της μάχης του υπολογιστή, του τάμπλετ ή του κινητού τους τηλεφώνου, διερωτώνται μεταξύ άλλων: «Ως πότε θα ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση;», «Πότε τελικά θα πληρώσουν οι υπεύθυνοι για τα εκάστοτε εγκλήματα;», «Τι ζούμε και τι άλλο θα ζήσουμε;», «Έπρεπε να συμβεί κάτι τέτοιο για να ξυπνήσουμε ή να αντιδράσουμε;» κλπ. κλπ.

Μάλλον, κατά πως φαίνεται, τα “νανουρίσματα” είναι κατασταλτικά και το πάπλωμα διπλής όψεως, από τη μια της προσχηματικής αντίδρασης και από την άλλη της ουσιαστικής παραίτησης, σκεπάζει καλά την εν υπνώσει ελληνική κοινωνία, η οποία εσωτερικεύει το θυμό της, τον συσσωρεύει, τον εγκλωβίζει εσωτερικά και μένει να βράζει στο ζουμί της, όπως βράζει το “βουβό κύμα” που τελικά πνίγει το καράβι και μοιάζει να οδηγεί τους Greeks να γίνουν κάτι σαν νέοι “lks”, όπως περιγράφει την πορεία της απώλειας του αισθήματος της αυτοσυντήρησης της εν λόγω αφρικανικής φυλής που ζούσε στην περιοχή της Ουγκάντας, ο Γιάννης Παπαμιχαήλ σε σχετικό του άρθρο.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr