ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: Επισήμανση του κομβικής σημασίας αποσπάσματος, συνοδευόμενη με τον πικρό συλλογισμό, “Εμείς τι αντιτάσσουμε, και ως ΕΜΕΙΣ και ως ΤΙ;” σεβαστέ κύριε Π.Μηλιαράκη: “Στις περιπτώσεις λοιπόν που προοιωνίζονται κοινωνικές ανακατατάξεις, αντικαθίστανται πλέον οι παλιές τακτικές των πραξικοπηματικών επεμβάσεων και λύσεων, και επιλύονται τα συμφέροντα της «άρχουσας εσωτερικής τάξης» ή των «ξένων επικυρίαρχων δυνάμεων» ή και των «δύο αυτών πολιτικών και οικονομικών ελίτ» , με «σύγχρονες μεθοδολογίες».
Οι μεθοδολογίες αυτές, αποσκοπούν στο να αποπροσανατολίζουν τον λαό και να πείθουν ότι πρέπει να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, που ασφαλώς δεν θα είναι άλλη-και δεν είναι άλλη-από την εξυπηρέτηση πάντοτε των συμφερόντων μιας «οικονομικής ολιγαρχίας» , που την εκπροσωπεί πάντοτε μια επιτηδευμένα φτιαγμένη απο συγκεκριμένα πρόσωπα, και δεόντος προβεβλημένη «πολιτική ελίτ».
Αυτές οι σύγχρονες μεθοδολογίες προέρχονται από επεξεργασίες ετών και μεθοδεύονται σε ειδικά think tanks , («δεξαμενές σκέψης»).“
Υστερόγραφο επί του σχολίου:
π.χ.: https://greek-market-research.com/clink/d-a-d-a-dimosias-antidebtocracy-pragmatognomosynis/ , σύμφωνα και με την μη υλοποιηθείσα από πλευράς σας προηγούμενη ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΑΣ, “Ο νέος πολιτικός φορέας Λαϊκή Ενότητα, οφείλει να αναλάβει (και θα αναλάβει!) έντονη δράση, ώστε το ζήτημα της διαγραφής του χρέους να αποτελέσει κύριο αντικείμενο της πολιτικής ατζέντας εντός και εκτός της Χώρας. Το πολιτικό δε αυτό καθήκον θα επιτελεσθεί με όλους τους νόμιμους τρόπους και σε όλα τα ενδεδειγμένα Fora.”, από τον σύνδεσμο https://greek-market-research.com/article/gia-ena-1-eyro-tin-imera-oi-mnimoniakes-desmeyseis-echoyn-periorisei-sovara-ta-eisodimata/ .
_.
Π. Μηλιαράκης[*], 10 Μαίου 2021
Με όρους πολιτικής λογικής, όταν διαχέεται ανασφάλεια σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα η κατάσταση αυτή προδιαθέτει και προοιωνίζει σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις!..
Αυτό είναι «κοινός τόπος» στα πολιτικά πράγματα, σε όλες τις χώρες όπου ισχύει το αντιπροσωπευτικό σύστημα, δηλαδή η λεγόμενη σύγχρονη δημοκρατία.
Στις περιπτώσεις λοιπόν που προοιωνίζονται κοινωνικές ανακατατάξεις, αντικαθίστανται πλέον οι παλιές τακτικές των πραξικοπηματικών επεμβάσεων και λύσεων, και επιλύονται τα συμφέροντα της «άρχουσας εσωτερικής τάξης» ή των «ξένων επικυρίαρχων δυνάμεων» ή και των «δύο αυτών πολιτικών και οικονομικών ελίτ» , με «σύγχρονες μεθοδολογίες».
Οι μεθοδολογίες αυτές, αποσκοπούν στο να αποπροσανατολίζουν τον λαό και να πείθουν ότι πρέπει να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, που ασφαλώς δεν θα είναι άλλη-και δεν είναι άλλη-από την εξυπηρέτηση πάντοτε των συμφερόντων μιας «οικονομικής ολιγαρχίας» , που την εκπροσωπεί πάντοτε μια επιτηδευμένα φτιαγμένη απο συγκεκριμένα πρόσωπα, και δεόντος προβεβλημένη «πολιτική ελίτ».
Σχόλιο GMR: Ωραιότατο το άρθρο του εξαιρετικού Νομικού Πέτρου Μηλιαράκη. Χρόνια του Πολλά και να τον διαβάζουμε πάντα.
Αν την προβληματική του άρθρου, την αξιοποιούσε, χωρίς κάποιες ανεξήγητες “ψιλό”(;) λοξοδρομήσεις, συστηματικά, σε βάθος για κάθε δημόσιο ζήτημα (λέμε τώρα για την Χρεοκρατία) ο Πέτρος Μηλιαράκης στον πολιτικό του βίο, παράλληλα με το πνευματικό, επιστημονικό και (μην γελάσετε παίζει σημαντικό ρόλο) σωματικό του, ΒΑΡΟΣ, όλα με τον έννοια του Βαρύτιμος (Και αν χρειαζόταν υπέρ του Λαού, να είναι και “Βαρύς κι Ασήκωτος”), λέμε αν,…, τέλος πάντων…
_.
Π. Μηλιαράκης, 2 Μαίου 2021
Οι ημέρες του Πάσχα, εν όψει μάλιστα της εορτής της Ανάστασης, ως της κυρίας εορτής των Χριστιανών, είναι πρόσφορες για αναστοχασμό και ψύχραιμη προσέγγιση της σύγχρονης κοινωνίας, μέσα από διάφορα ρεύματα ιδεολογιών, θέσεων και απόψεων με αναφορά στην επίδραση που μπορεί να έχουν τα θρησκευτικά δόγματα στις κοινωνικές σχέσεις παραγωγής.
Ένα από τα «ζητήματα» που μπορούν να «συζητηθούν» είναι και εκείνο της σχέσης του «Προτεσταντισμού με τον Καπιταλισμό».
Πολλοί υποστηρίζουν ότι παρά που έχει παρέλθει η «μοντέρνα εποχή» (ΔΙΑΦΩΤΙΣΟΣ) των ιδεολογιών της χειραφέτησης, η «μεταμοντέρνα εποχή» όπως διαμορφώνεται, ειδικώς στις συνθήκες της πληροφορικής, υποτάσσει τον άνθρωπο στην Αρχή της Αποδοτικότητας.
Στην Αρχή αυτή αποδίδονται όλες οι πολιτικές που περιορίζουν τα δικαιώματα του εργαζόμενου, ακόμη και τα κεκτημένα του. Πρόδηλο είναι δε ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, το «μεταμοντέρνο» εισέρχεται στην προβληματική της οργάνωσης και της νομιμοποίησης της μεταβιομηχανικής-ψηφιακής κοινωνίας. Περαιτέρω, μέσω της «μεταδημοκρατίας», που σημαίνει ότι στη λήψη αποφάσεων η οικονομία επιβάλλεται στην πολιτική, με τρόπο συστηματικό υπηρετείται το καπιταλιστικό σύστημα επικουρούμενο από τις Αρχές του Προτεσταντισμού. Με βάση αυτό ως προδιάθεση, ας τεθούν υπ’ όψιν στο ασφυκτικό αυτό περίγραμμα τα εξής:
Η έλευση του Ιησού διαμόρφωσε ένα άλλο πολιτισμό. Ασφαλώς τα επιμέρους Δόγματα (λόγω της διάσπασης που έλαβε χώρα στο πλαίσιο της Χριστιανικής πίστης), διαμόρφωσαν και επιμέρους αντιλήψεις περί του Θείου, περί του τρόπου άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων και λατρείας και εν τέλει περί του τρόπου που πρέπει σε μια κοινωνία να συμβιούν και να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι.
Π. Μηλιαράκη, 21 Φεβρουαρίου 2021
Λόγω των πρόσφατων εξελίξεων στο «Κυπριακό» (υπάρχει έντονη κινητικότητα για την Πενταμερή της Νέας Υόρκης) χρήσιμα και κρίσιμα είναι να τα παρακάτω:
Πριν αναφερθούμε επιγραμματικώς στον αντιαποικιακό αγώνα, πρέπει να εστιάσουμε εκεί που η πρόσφατη ιστορία «σταθμεύει». Αφορά στην περίοδο 1963 – 1964, που συναρτάται με την άνοδο της Ένωσης Κέντρου στην εξουσία.
Η κυβερνητική αυτή μεταβολή συνέπεσε με την «όξυνση» του «Κυπριακού». Η «όξυνση» αυτή προβλημάτισε ιδιαιτέρως τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, σε τέτοιο σημείο ώστε να προσιδιάζει ο όρος «κρίση». Και τούτο διότι ο Γεώργιος Παπανδρέου και κυρίως ο Ανδρέας Παπανδρέου αντιτάχθηκαν στα κελεύσματα της αμερικανικής ηγεσίας ως προς το «Κυπριακό».
Περαιτέρω, η παρουσία του Ανδρέα Παπανδρέου ως του νέου ηγέτη του χώρου, και ειδικότερα της «Κεντροαριστεράς» δημιούργησε «αντιθέσεις» στο χώρο της Ένωσης Κέντρου, πράγμα που ενόχλησε πρωτίστως τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη οπότε με τη συμβολή και του «Παλατιού» η χώρα οδηγήθηκε στην «εκτροπή του Ιουλίου 1965».
Σχόλιο GMR:
Υπενθυμίζουμε στο αναγνωστικό μας κοινό ότι υπάρχει TAG με θέμα ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ. Σε αυτό καταχωρούμε (ανεξάρτητα αν θα γίνει και ειδική-ξεχωριστή ανάρτηση, όπως της παρούσης) σημαντικές κατά την γνώμη μας αναρτήσεις που δεν έχουμε αναρτήσει αλλά που σχετίζονται με το ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ. Επομένως εκεί μπορούν, όσοι το επιθυμούν, να βρίσκουν περισσότερη σημαντική σχετική αρθρογραφία.
_.
Π. Μηλιαράκης, 25 Ιανουαρίου 2021
Εν όψει της επικειμένης «συνάντησης» αντιπροσωπειών Ελλάδας-Τουρκίας για να βρεθούν τα «σημεία επαφής» προκειμένου να εκτονωθεί (όσο εκτονωθεί) η κατάσταση, να αποφορτιστεί η κρίση και να βρεθούν σημεία ώστε οι δύο γειτονικές χώρες να επιλύσουν τις «διαφορές τους», κρίσιμο και χρήσιμο είναι να ληφθούν υπ’ όψιν τα παρακάτω:
Σχόλιο GMR: “Τι ειρωνεία, αλήθεια, ο Λαός εκουσίως με την ψήφο του να νομιμοποιεί συμφέροντα αλλότρια προς αυτόν!..
Και εδώ εστιάζει το πολιτικό μας πρόβλημα! Ότι ο λαός, πολλές φορές, δε συνειδητοποιεί ότι με την ψήφο του καταδικάζει το παρόν και το μέλλον του!..“
Μα, κύριε Μηλιαράκη, ακόμα δεν βάλαμε μυαλό με δέκα χρόνια διαρκή “τι κι αν είναι Κατοχή” ενδοαντιμνημονιακή προεκλογική αλληλοσφαγή (κοινώς πέμπτη”αντιμνημονιακή” φάλαγγα), στην ψήφο μείναμε;
Άλλα λέγατε εδώ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ-ΣΤΟ-KONTRA-CHANNEL-ΓΙΑ-ΤΟ-ΑΡΘΡΟ-86Σ , για τα οποία ΑΛΛΑ, αν ως οπαδοί και ψηφοφόροι λειτουργούμε, πάντα θα ψηφίζουμε για το κοινοβουλευτικό βόλεμα της πέμπτης φάλαγγας.
_.
Πέτρος Μηλιαράκης, 21 Δεκεμβρίου 2020
Ασφαλώς ο COVID-19 έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην δημόσια υγεία, στην δημόσια οικονομία αλλά και στην ιδιωτική οικονομία. Επίσης βέβαιον είναι ότι από το Μάιο και μετά η κυβέρνηση δεν έχει διαχειριστεί την κρίση σε τέτοιο επίπεδο και με τέτοιο τρόπο για να αποτρέψει ή έστω για να ελαχιστοποιήσει τις ζοφερές συνέπειες στην υγεία και στην οικονομία.
Έτσι η ελληνική οικονομία (με την οποία ασχολείται το παρόν κείμενο), έχει εισέλθει σε περιδίνηση. Επιτηδείως δε αποκρύπτεται η κατάρρευση των δεικτών της περιόδου Ιανουαρίου – Νοεμβρίου 2020, όπου το πρωτογενές έλλειμμα διαμορφώνεται στα 13.80 δισ. ευρώ. Ειδικότερα ισχύουν τα εξής:
ΙΔΟΥ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
1). Με αναφορά στα στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, σε τροποποιημένη ταμειακή βάση, για την περίοδο που προαναφέρεται, εμφανίζεται έλλειμμα στο ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού της τάξης των 18.313 δισ. ευρώ.
Τα «συνολικά» έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 47.129 δισ. ευρώ. Οι επιστροφές εσόδων ανήλθαν σε 5.065 δισ. ευρώ.
Συνεπώς, τα καθαρά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 42.064 δισ. ευρώ. Επίσης, τα έσοδα του Προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων ανήλθαν σε 4.850 δισ. ευρώ. Απο την άλλη πλευρά:
Σχόλιο GMR:
“Σκόπιμο είναι δε να αναστοχαστούμε την εξέλιξη του πολιτισμού στο πλαίσιο της αγάπης που επαγγέλλεται ο Χριστιανισμός και αναδεικνύει ο μακαρισμός, ότι «οι ειρηνοποιοί θα ονομαστούν τέκνα του Θεού».“
Προσθέτουμε και την “οικονομολογική και διοικητική πλευρά” της ΘΕΙΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ. Μέχρι που ο Άνθρωπος να μην έχει ανάγκη Κράτους, πλησιάζοντας ούτως, το ΘΕΙΟΝ (ή επανερχόμενος στην ζωή των πρώτων Χριστιανών εδώ από ithacanet) . Για τους μη Πιστούς, ας επι-κοινωνήσουν με τους Πιστούς ως προς την ηθικοπλαστική, φιλοσοφική, πρακτική αξία της ανάρτησης.
_.
Π. Μηλιαράκης(*), 7 Δεκεμβρίου 2020
Η έλευση των Χριστουγέννων, που σε λίγο θα εορτάσουμε κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες μιας πανδημίας, οικονομικής κρίσης και ετερόκλητων καταστάσεων σε παγκόσμια κλίμακα,μας δίδει την ευκαιρία για να προσφύγουμε στις Γραφές.
Με αυτό σαν προδιάθεση, ταυτοχρόνως με την εορτή της έλευσης του Ιησού, η ανά την υφήλιο πενία, η καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και οι ανά την υφήλιο συρράξεις, μας δίδουν το ερέθισμα να επισημάνουμε τα υπό εξέλιξη γεγονότα σε σχέση με την παγκόσμια κρίση του «νεοφιλελευθερισμού» και την «πανδημία του COVID-19».
Σκόπιμο είναι δε να αναστοχαστούμε την εξέλιξη του πολιτισμού στο πλαίσιο της αγάπης που επαγγέλλεται ο Χριστιανισμός και αναδεικνύει ο μακαρισμός, ότι «οι ειρηνοποιοί θα ονομαστούν τέκνα του Θεού».
Ο γράφων προσφεύγει στο «κατά Ματαθαίον Ευαγγέλιο» (Ματθαίος, 5 / 9), όπου εγκαθιδρύεται ο έβδομος μακαρισμός: «μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» (“Blessed are the peacemakers, for they shall be called sons of God”).
Η διατύπωση αυτή που εισάγει γενική αρχή δικαίου, δεν είναι άσχετη με τη γενικότερη επίδραση του Χριστιανισμού στη διαμόρφωση του σύγχρονου κυρίως δυτικού πολιτισμού και στην εγκαθίδρυση των γενικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου με αφετηρία την έλευση του Ιησού επί της γης και του ιστορικού γεγονότος της εγκαθίδρυσης της Χριστιανικής Εκκλησίας.
Π. Μηλιαράκης, 30 Νοεμβρίου 2020
Κοινός τόπος είναι ότι το «Κυπριακό» βρίσκεται στην επικαιρότητα, σε μόνιμη βάση, και σε λίγο θα «ακουμπήσει» μισό αιώνα(!) από την παράνομη εισβολή και κατοχή της Τουρκίας στην Κύπρο. Αποδείχθηκε δε ότι ο μισός περίπου αιώνας ήταν απρόσφορος για να δοθεί λύση!..Λύση, όμως, παραδεκτή είναι μόνο εκείνη που θα είναι συμβατή με το διεθνές δίκαιο και τα κρατούντα στο διεθνή και ευρωπαϊκό νομικό και πολιτικό πολιτισμό. Στην κατεύθυνση δε αυτή και μόνο θα πρέπει να πολιτεύονται Αθήνα και Λευκωσία.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η κατάσταση αυτή της διαρκούς εκκρεμότητας, προδήλως είναι ανεπίτρεπτη και βαρύνει ιδιαιτέρως τόσο τον «ξένο-διεθνή παράγοντα» όσο και πρωτίστως την Τουρκία, που είναι χώρα παράνομης εισβολής και κατοχής στην επικράτεια Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ τ.ΠτΔ
Ήδη, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας (τ.ΠτΔ) Κύριος Προκόπης Παυλόπουλος, σε πρόσφατη διαδικτυακή εκδήλωση για τα 60 χρόνια της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπενθύμισε ότι:
«σε περίπτωση που το Κυπριακό δεν επιλυθεί με πλήρη σεβασμό του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου θα οδηγούσε στην διαμόρφωση ενός εξαιρετικά αρνητικού προηγουμένου για την Διεθνή Κοινότητα. Πολύ δε περισσότερο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως ως προς την πληρότητα της κυριαρχίας των Κρατών-Μελών της κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο».
Σχόλιο GMR: Καλά κάνει και μας θυμίζει τα άρθρα του Συντάγματος ο εξαιρετικός νομικός Π.Μηλιαράκης, βέβαια πρέπει να θυμίσει και την τήρηση του βουλευτικού όρκου, που η αστυνομία μόνο με αυτή την παραβίαση όφειλε να εξευτελίσει αυτοστιγμεί τους βουλευτές χωρίς να τους εμποδίσει, τους δε σφουγγοκωλάριους όλοις, (τους δολίως υπερ μνημονίων παραπληροφορούντες, και σύμφωνα με τις ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΔΝΤ ΕΝΕΡΓΟΥΝΤΕΣ καθηγητές-δημοσιογράφους, κλπ, τους συμβολαιογράφους των πλειστηριασμών και τους “επιχειρηματίες” σγοράς κοσμημάτων/οικογενειακών κειμηλίων ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΥΣ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ) να περιμαζέψει.
Στα όσα αφορούν τις επισημάνσεις/ υπενθυμίσεις του κ. Π.Μ. ότι δεν έχουμε πόλεμο (έχουμε πόλεμο μας λέει η κυβέρνηση), σωστά μας τα λέει ο κ. Π.Μ., ασφαλώς και δεν έχουμε πόλεμο μια και στο πόλεμο δεν πηγαίνουν οι δικαστικοί επιμελητές ραβασάκια, διαταγές πληρωμών, απορριπτικές δικαστικές αποφάσεις, παραγγελίες πλειστηριασμών στα σπίτια των πολιτών για να τους αρπάξουν τις περιουσίες;
Αυτό όμως γίνεται κ. Μηλιαράκη γιατί οι μέν έχουν το μυαλό τους ΜΟΝΟ εκει, ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ. ΜΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΜΩΣ !! ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΡΠΑΞΟΥΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΙΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ, οι δε κάνουν παντού αλλού (και στο παραπάνω) τα στραβά μάτια καθόσον όλοι (ΜΑ ΟΛΟΙ) εκεί στηρίζονται, εξαντλούντες τον επαναστατικές τους εξάψεις επί σοβαρών ζητημάτων υγείας της κοινωνίας ολόκληρης.
Τελικά, ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ, αντί ΟΛΟΥ αυτού του παραπάνω σχολίου που ίσως βγάζει και τον κύριο Μηλιαράκη έξω από τα νερά της συμπαθούς για πολλούς “κανονικότητας”, και που ιδιαιτέρως αφορά “τους δύο βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου” (Προσοχή στον ΣΕΒΑΣΜΟ!!!) που ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥΣ (από κοντά επωφελείται και η κομματοκρατία των ακολούθων, σφουγγοκωλάριων και λοιπών μη κοινών θνητών): Είναι η Suzanne Hoylaerts Ηλίθιε!
._
Π. Μηλιαράκης, 19 Νοεμβρίου 2020
Πρώτα, τα γεγονότα: σε δύο βουλευτές περιορίζεται η κυκλοφορία όταν την ίδια στιγμή πέριξ κυκλοφορούν εκατοντάδες με χρήση του SMS 13033.
Όργανα της Τάξης, προδήλως εκτελώντας εντολή της φυσικής και κατ’ ουσίαν της πολιτικής ηγεσίας, περιόρισαν χωρίς άδεια της Βουλής το δικαίωμα Ελλήνων βουλευτών για την ελεύθερη κυκλοφορία τους, όταν στον ίδιο χρόνο εκατοντάδες άτομα προδήλως με χρήση του 13033, κυκλοφορούσαν ανεμπόδιστα, εποχούμενα ή πεζή.
Είναι αυταπόδεικτη η προκλητική συμπεριφορά ενός πρωτοφανούς κράτους καταστολής, που «εγκαίρως» προειδοποιεί για τις προθέσεις του, εν όψει της επερχόμενης οικονομικής κρίσης και των αναγκαστικών εκτελέσεων και απαλλοτριώσεων περιουσιών των ιδιωτών, εξ αιτίας των «κόκκινων δανείων» , αλλά και άλλων μέτρων που ετοιμάζει το «μνημονιακό τόξο».
Η παρούσα μου ανακοίνωση δεν βάλει κατά των Οργάνων της Τάξης που εκτελούν εντολές της πολιτικής ηγεσίας. Ωστόσο, όμως, εγείρονται τα παρακάτω εξόχως σοβαρά πολιτικά και νομικά ζητήματα:
Π. Μηλιαράκης, 19 Οκτωβρίου 2020
Οι εντάσεις στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου προδήλως οφείλονται στο «ενεργειακό ζήτημα». Ως εκ τούτου για την «προσέγγιση» του θέματος ίσως είναι χρήσιμα τα εξής:
Ασφαλώς το ζήτημα «της τιμής του πετρελαίου», είναι πάντοτε ζητούμενο, ως κρίσιμο αντικείμενο όχι μόνο για την παγκόσμια οικονομία, αλλά και για τις επιμέρους οικονομίες, και κυρίως σε συνθήκες πανδημίας.
Στον παρόντα χρόνο το «πετρέλαιο» αλλά και το «φυσικό αέριο» δημιουργούν μία άλλου είδους κρίση. Η κρίση του 1971, που αφορούσε στασιμοπληθωρισμό, αιτία της είχε την αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Στην παρούσα φάση όμως, αντιθέτως, υφίσταται κατάρρευση της τιμής του πετρελαίου. Αυτή δε η κατάρρευση, δεν είναι φαινόμενο του παρόντος μόνο χρόνου. Και τούτο διότι «βάση» της έχει το έτος 2014, λόγω αύξησης της προσφοράς.
Η ενεστώσα ύφεση της παγκόσμιας οικονομίας λόγω της πανδημίας, σε συνδυασμό με τις προσεχείς εκλογές στις ΗΠΑ εγείρουν προβληματισμούς στις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες, σε σχέση με τις συμβατικές υποχρεώσεις τους στην Ανατολική Μεσόγειο, λόγω της πτώσης της τιμής του πετρελαίου, και εν γένει της ενέργειας. Ήδη δε, η Exxon Mobil «πάγωσε» τις δραστηριότητές της στην κυπριακή ΑΟΖ μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2021, και ασφαλώς όχι λόγω της Τουρκίας, αλλά λόγω της σχέσης «κόστους εξόρυξης – και οφέλους»!
Π. Μηλιαράκης, 5 Οκτωβρίου 2020
Με αφορμή τους «πανηγυρισμούς» για την επίσκεψη του αμερικανού ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο, εγείρονται ζητήματα ως προς τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, στο κατά πόσον δηλαδή αποβαίνουν υπέρ των συμφερόντων της Ελλάδας, ή καταντούν την Ελλάδα νέο-Αποικία, και μάλιστα χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
Τα «ζητήματα» δε αυτά, αφορούν στη συνάντηση του Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια με τον Αμερικανό Υπουργό ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο, και του Αμερικανού ΥΠΕΞ με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι αδιστάκτως η «διπλωματία της Σούδας» δεν είχε ούτε θετικές ούτε αρνητικές συνέπειες. Και τούτο διότι ο Αμερικανός Αξιωματούχος απέφυγε επί ελληνικού εδάφους, να καταδικάσει, με τρόπο ευθύ τις παράνομες δραστηριότητες της Τουρκίας και τις προκλήσεις των Αξιωματούχων της Άγκυρας. Οι αόριστες δηλώσεις περί διακρατικών διαβουλεύσεων και περί αποχής από προκλήσεις δεν συνιστούν δηλώσεις υπέρ της Ελλάδας. Και τούτο διότι δεν καταδικάζουν ευθέως τις παράνομες ενέργειες. Στη «διπλωματική» γλώσσα έχει σημασία «τι» καταδικάζεται, και «τι» γίνεται ανεκτό… στο ενδεχόμενο επίλυσης διαφοράς μέσω διακρατικής συνεννόησης.