_.

Θανάσης Κ., 01 Ιαν. 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Είναι παρατηρημένο πλέον: Τα τελευταία χρόνια, σε κάθε μεγάλη θρησκευτική ή εθνική εορτή, κάποιοι θα βγουν να ειρωνευτούν ή να απαξιώσουν το βαθύτερο περιεχόμενο, την “ιερότητα” και τον συμβολισμό της. Ανήμερα την 25η Μαρτίου, κάποιοι θα βγουν να αμφισβητήσουν τον μεγάλο ξεσηκωμό, αποδίδοντας με περίσσιο κυνισμό την απελευθέρωση της Ελλάδας στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου!

Ξεχνώντας βέβαια, ότι η Επανάσταση άρχισε το 1821, η Ναυμαχία του Ναβαρίνου έγινε το 1827, κι αν οι επαναστατημένοι Έλληνες δεν είχαν καταφέρει να επικρατήσουν πλήρως στο Μωριά και στο μεγαλύτερο μέρος της Ρούμελης και στα περισσότερα νησιά, δεν θα υπήρχε καμία “παρέμβαση” των τριών στόλων υπέρ τους! Ξεχνώντας ακόμα ότι, αν ο Ιμπραήμ είχε καταφέρει να υποτάξει πλήρως τους Έλληνες στο Μωριά, από το 1825, όταν αποβιβάστηκε εκεί, μέχρι το 1827, δεν θα γινόταν ποτέ η Ναυμαχία του Ναβαρίνου.

Ξεχνώντας τέλος, ότι και η Αμερικανική Επανάσταση του 1776 κατά της Μεγάλης Βρετανίας στηρίχθηκε από δύο μεγάλες δυνάμεις της εποχής, την Γαλλία και την Ισπανία. Και μάλιστα πολύ πιο αποφασιστικά και επί σειρά ετών κι όχι μόνο “στιγμιαία”, όπως έκαναν οι τρείς στόλοι στο Ναβαρίνο. Κι όμως, οι Αμερικανοί ποτέ δεν σκέφτηκαν να απαξιώσουν τη δική τους Επανάσταση, αποδίδοντάς την πλήρως στην “παρέμβαση” των Γάλλων και των Ισπανών.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: 

“Σκόπιμο είναι δε να αναστοχαστούμε την εξέλιξη του πολιτισμού στο πλαίσιο της αγάπης που επαγγέλλεται ο Χριστιανισμός και αναδεικνύει ο μακαρισμός, ότι «οι ειρηνοποιοί θα ονομαστούν τέκνα του Θεού».“

Προσθέτουμε και την “οικονομολογική και διοικητική πλευρά” της ΘΕΙΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ. Μέχρι που ο Άνθρωπος να μην έχει ανάγκη Κράτους, πλησιάζοντας ούτως, το ΘΕΙΟΝ (ή επανερχόμενος στην ζωή των πρώτων Χριστιανών εδώ από ithacanet) . Για τους μη Πιστούς, ας επι-κοινωνήσουν με τους Πιστούς ως προς την ηθικοπλαστική, φιλοσοφική, πρακτική αξία της ανάρτησης.

_.

Π. Μηλιαράκης^(*), 7 Δεκεμβρίου 2020

Η έλευση των Χριστουγέννων, που σε λίγο θα εορτάσουμε κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες μιας πανδημίας, οικονομικής κρίσης και ετερόκλητων καταστάσεων σε παγκόσμια κλίμακα,μας δίδει την ευκαιρία για να προσφύγουμε στις Γραφές.

Με αυτό σαν προδιάθεση, ταυτοχρόνως με την εορτή της έλευσης του Ιησού, η ανά την υφήλιο πενία, η καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και οι ανά την υφήλιο συρράξεις, μας δίδουν το ερέθισμα να επισημάνουμε τα υπό εξέλιξη γεγονότα σε σχέση με την παγκόσμια κρίση του «νεοφιλελευθερισμού» και την «πανδημία του COVID-19».

Σκόπιμο είναι δε να αναστοχαστούμε την εξέλιξη του πολιτισμού στο πλαίσιο της αγάπης που επαγγέλλεται ο Χριστιανισμός και αναδεικνύει ο μακαρισμός, ότι «οι ειρηνοποιοί θα ονομαστούν τέκνα του Θεού».

Ο γράφων προσφεύγει στο «κατά Ματαθαίον Ευαγγέλιο» (Ματθαίος, 5 / 9), όπου εγκαθιδρύεται ο έβδομος μακαρισμός: «μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» (“Blessed are the peacemakers, for they shall be called sons of God”).

Η διατύπωση αυτή που εισάγει γενική αρχή δικαίου, δεν είναι άσχετη με τη γενικότερη επίδραση του Χριστιανισμού στη διαμόρφωση του σύγχρονου κυρίως δυτικού πολιτισμού και στην εγκαθίδρυση των γενικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου με αφετηρία την έλευση του Ιησού επί της γης και του ιστορικού γεγονότος της εγκαθίδρυσης της Χριστιανικής Εκκλησίας.

(more…)