_.

Κώστας Μελάς, 21 Σεπτεμβρίου 2024

Συνέντευξη στο Kontra news

Κλυδωνίζεται η ελληνική Οικονομία – Κίνδυνος το χρέος: Κώστας Μελάς καθηγητής Οικονομικών

Αρνητικό Εμπορικό ισοζύγιο (εισαγωγές Εξαγωγές) τρεχουσών συναλλαγών βαίνων συνεχώς αυξανόμενο ως προς τις εισαγωγές.

Μη καταγραφόμενο χρέος στο χρέος της Γενικής κυβέρνησης 54 δισ euro για κάθε χρόνο (ετησίως) από repos τα τελευταία 4 χρόνια.

Υπολογιζόμενο Χρέος για κάθε Ελληνα πολίτη > 38000 €

Αυξανόμενο χρέος παρά τις μνημονιακές πολιτικές.

Η κυβέρνηση μιλάει για ανθηρή οικονομία ενώ από την άλλη βλέπουμε να υπάρχει ακρίβεια, ζόρια στο κόσμο για το πως θα αντεπεξέλθουν στα οικονομικά δεδομένα της αγοράς. Αυτή η ακρίβεια οδηγεί σε ανάπτυξη εσόδων για το κράτος, για τον κρατικό κορβανά και φτωχοποίηση των πολιτών,

Η απάντηση του κ. Μελά δίνεται ως ότι, ΓΙΑΤΙ ΑΣΚΟΥΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;; ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΒΑΣΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ. Δεν ασκούμε οικονομική πολιτική για την οικονομία, ένα μέγεθος αυτόνομο, ένα μεταφυσικό πράγμα που έχουμε ονομάσει οικονομία. Ασκούμε οικονομική πολιτική για να μεγαλώνει καθημερινά η ευημερία των πολιτών μας. Αν λοιπόν οι πολίτες μας δεν είναι καθημερινά ικανοποιημένοι αλλά ειναι ικανοποιημένοι οι 10,100 ολιγάρχες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην ελληνική οικονομία κάτι δεν πάει καλά.

Η ΤτΕ έκανε εκτίμηση ότι ο πληθωρισμός στην Ελλάδα ούτε το 2026 θα πάει στο 2%. Επομένως αυτό σημαίνει ότι ο πληθωρισμός θα είναι πάνω από τον ΜΟ του πληθωρισμού της ΕΕ, άρα λοιπόν η ακριβεια θα συνεχίσει να υπάρχει.

Πολλά περισσότερα μπορείτε να ακούσετε στην συνέντευξη.

_.

Ν. Ιγγλέσης, 20 Ιανουαρίου 2023

Την περασμένη Τρίτη (17-1-23) το ελληνικό Δημόσιο δανείστηκε, από τις «αγορές», 3,5 δις ευρώ. Το κρατικό ομόλογο που εκδόθηκε είναι δεκαετούς διάρκειας με επιτόκιο 4,4%. Το Δημόσιο, δηλαδή, θα πληρώνει κάθε χρόνο για τους τόκους αυτού του ομολόγου 154 εκατ. Σε δέκα χρόνια θα έχει καταβάλλει συνολικά 1,54 δις ευρώ για τόκους και το 2033 θα αποπληρώσει τα 3,5 δις. Οι τόκοι, δηλαδή, θα ανέλθουν στο 44% του αρχικού κεφαλαίου.

Σημειώνουμε ότι πριν από περίπου ένα χρόνο (22-2-22) το ελληνικό Δημόσιο είχε εκδώσει επίσης ένα δεκαετές ομόλογο 3,7 δις αλλά με επιτόκιο 1,75%. Το νέο επιτόκιο είναι αυξημένο κατά 151% σε σχέση με αυτό πριν από ένα χρόνο. Ο υπουργός Οικονομικών Χ. Σταϊκούρας δήλωσε ότι η επιτυχής έκδοση του νέου ομολόγου αποδεικνύει ότι οι «αγορές» εμπιστεύονται την αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας!

Τώρα τίθεται το ερώτημα: Τι θα κάνει τα 3,5 δις το Δημόσιο; Με αυτά θα πληρώσει ένα μέρος μόνο των υποχρεώσεων του. Μέσα στο 2023 πρέπει να πληρωθούν 4,5 δις για ένα ομόλογο που λήγει στο τέλος Ιανουαρίου, 2,6 δις από τα δάνεια GLF (1ο Μνημόνιο), 1,7 δις από τα δάνεια EFSF (2ο Μνημόνιο) και άλλα δάνεια 1 δις. Συνολικά 9,8 δις ευρώ. Στο ποσό αυτό δε συμπεριλαμβάνεται η αναχρηματοδότηση των Εντόκων Γραμματίων και των Repos  Τέλος πρέπει να πληρωθούν πάνω από 6 δις για τους τόκους του συνολικού δημόσιου χρέους των 395 δις ευρώ.

Θα ακολουθήσουν υποχρεωτικά και νέες εκδόσεις ομολόγων το 2023, μάλλον, με ακόμη πιο αυξημένα επιτόκια. Επίσης για τις πληρωμές θα χρησιμοποιηθεί μέρος των ταμειακών διαθεσίμων που επίσης προέρχονται από παλαιότερο δανεισμό.

Αυτό συμβαίνει γιατί η εξυπηρέτηση του χρέους (χρεολύσια και τόκοι) δεν μπορούν να  πληρωθούν από τους φόρους που εισπράττει το κράτος αφού ο προϋπολογισμός είναι συνεχώς ελλειμματικός. Το δημοσιονομικό έλλειμμα ανήλθε σε 16,6 δις το 2020, σε 13,5 δις το 2021 και σε 8,5 δις το 2022. Όλα αυτά τα ελλείμματα καλύφθηκαν από πρόσθετο δανεισμό με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να αυξηθεί κατά περίπου 39 δις τα τρία τελευταία χρόνια.

Ο δανεισμός δεν είναι εκ προοιμίου θετικός ή αρνητικός, αλλά, εξαρτάται από το πώς θα χρησιμοποιηθούν τα δανεικά.  Θετικός θα ήταν ο δανεισμός αν τα 3,5 δις επενδύονταν π.χ. για την κατασκευή τριών ή τεσσάρων μεγάλων βιομηχανικών μονάδων οπότε αυτές, μέσα σε μια δεκαετία, με την παραγωγή τους, τα κέρδη τους και την πληρωμή ΦΠΑ και φόρων εισοδήματος (επιχειρήσεων και εργαζομένων) θα κάλυπταν το δανεισμό και τους τόκους του, ενώ θα υπήρχαν πρόσθετα οφέλη για τη συνολική οικονομία και την απασχόληση.

Αντίθετα, τα δάνεια που λαμβάνει το ελληνικό Δημόσιο χρησιμοποιούνται για την ανακύκλωση του χρέους, δηλαδή, νέα δάνεια για την πληρωμή των παλαιότερων και με καταβολή πρόσθετων τόκων. Επίσης, ένα μέρος των δανείων χρησιμοποιείται για επιδοτήσεις στην κατανάλωση οι οποίες, όσο αναγκαίες είναι για μια περίοδο, εξανεμίζονται εντός μηνών αφήνοντας χρέη που θα πρέπει να πληρωθούν μεσοπρόθεσμα. Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί αναπόφευκτα στον προθάλαμο μιας νέας χρεοκοπίας και την επιβολή μνημονίων για να διατηρηθεί η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, όπως έγινε την περίοδο 2010-2018.

Το δημόσιο χρέος είναι στο σύνολό του σ’ ένα νόμισμα που δεν μπορεί να εκδώσει η Τράπεζα της Ελλάδος, δηλαδή, είναι συναλλαγματικό. Έτσι, η εκάστοτε κυβέρνηση για να πληρώνει τα ετήσια τοκοχρεολύσια, να καλύπτει το δημοσιονομικό έλλειμμα και να παρέχει τα αναγκαία επιδόματα μπορεί μόνο να δανείζεται. Δεν μπορεί να εκδώσει νέο χρήμα που να καλύπτει έστω ένα μέρος των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας.

Η κατάσταση είναι αδιέξοδη όσο κι αν η Κυβέρνηση, για προεκλογικούς λόγους, μιλάει για ισχυρή οικονομία και αναπτυξιακή προοπτική. Το χρέος συνθλίβει οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική γιατί όλοι οι πόροι της χώρας κατευθύνονται στην εξυπηρέτησή του.

Υ.Γ. Το άρθρο αυτό γράφτηκε ως απάντηση σ’ έναν φίλο που με ρώτησε προ ημερών: «Πώς αυξάνεται συνεχώς το δημόσιο χρέος, που πάνε τα λεφτά;».

Πηγή: ellinikiantistasi.gr

Αιμ. Αυγουλέας, 30 Μαρ. 2021

Hχητικό όπου ο Αιμίλιος Αυγουλέας προτείνει το εξής (με αφορμή ερώτηση περί των συσσωρευμένων χρεών από covid) ότι μερικά από αυτά (οκ, να έχουμε και το νού μας…μια και γνωστές γενικότερα οι απόψεις του κυρίου Α.Α.) δεν θα πρέπει να εξυπηρετηθούν,  διότι είναι χρέη τα οποία δημιουργήθηκαν, .. , θα ήταν άδικο να εξυπηρετηθούν, όλα τα χρέη πρέπει να πληρώνονται αλλά εδώ μιλάμε για χρέη  τα οποία δημιουργήθηκαν όταν τους έκλεισαν οι κυβερνήσεις διότι ήταν απροετοίμαστες για την αντιμετώπιση της πανδημίας και δεν είχαν κανένα άλλο αποτελεσματικό τρόπο για να αντιμετωπίσουν την πανδημία.

Το σωστό θα ήταν κ. Καλαρρύτη ……………

(εν τω μεταξύ λίγο πιο κάτω αναφέρει πως “δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα” κάτι που έχει βεβαίως αποδεχθεί επισήμως η τράπεζα της Αγγλίας (εκεί όπου εργάζεται ο κύριος), ότι δηλαδή το χρήμα είναι “αέρας κοπανιστός“)

Είναι κάποιοι που ευνοήθηκαν (πχ super market) και άλλοι που θίχτηκαν, οπότε οι πρώτοι θα πρέπει να συμμετάσχουν σε κάποια αναδιανομή. 

Δεν μπορείς να πετάξεις τους ανθρώπους στο ρέμα λέγοντας ότι χρωστάς. Ναι χρωστάω αλλά εσύ με ανάγκασες να χρωστάω. 

Το ερώτημα που αβίαστα τίθεται σύμφωνα με το πιο πάνω σκεπτικό είναι αν θα μπορούσε αυτό να έχει εφαρμογή, και αν όχι γιατί(;)  για τα δάνεια και προς τις τράπεζες.

Ναι χρωστάω αλλά εσύ με ανάγκασες να χρωστάω γιατί εσύ μου έκοψες την σύνταξη, εσύ παράλληλα μου αύξησες την φορολογία, κλπ, κλπ.

Πέτ. Μηλιαράκης, 28 Σεπ. 2021

Νέα δεδομένα που διαφοροποιούν ευθέως την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, με ευθεία επίδραση και επίπτωση στο λεγόμενο country risk, επιδιώκει να αποκαλύψει το παρόν κείμενο. Επίσης, η ωραιοποίηση της πραγματικότητας αποπροσανατολίζει τον λαό, τροφοδοτεί τον λαϊκισμό και εντέλει δημιουργεί κακοπιστία για το πολιτικό σύστημα.
Ήδη η κοινή γνώμη στην Ελλάδα είναι ανυποψίαστη για τις ενδείξεις αλλαγής του πλαισίου άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής στην Ευρώπη. Η ισχύς του Συμφώνου Σταθερότητας, που είχε ανασταλεί λόγω της COVID-19, με όλες τις ενδείξεις φαίνεται ότι επανέρχεται, και αυτό γιατί ο ESM “πρέπει” να αναλάβει και πάλι τον από καθέδρας ρόλο του. Η αλλαγή δε του δημοσιονομικού πλαισίου άσκησης πολιτικής απειλεί με ασφυξία την ελληνική οικονομία. Μια τέτοια εξέλιξη θα φέρει σε πολύ δύσκολη θέση την παρούσα κυβέρνηση και ίσως δημιουργήσει συνθήκες δυσοίωνους οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού κλίματος. Μια τέτοια δε διαδικασία θα επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις, καθώς αυξάνει το προαναφερόμενο country risk.

Η πρόσφατη θέση του ΔΝΤ

Η πρόσφατη για την Ελλάδα επισκόπηση-έκθεση του ΔΝΤ (πόσοι άραγε ασχολήθηκαν;), στο πλαίσιο της financial monitoring, προϊδεάζει ότι το προσεχές έτος 2022 η ελληνική οικονομία θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα. Αυτό όμως μεταφράζεται στο ότι: α) παύουν τα μέτρα στήριξης, β) έρχεται νέα περίοδος λιτότητας και γ) συνομολογείται νέο μνημόνιο συνεννόησης-συνεργασίας. Αυτή όμως η εξέλιξη προοιωνίζει και στο ότι δ) υποβαθμίζεται η προοπτική του “Ευρωπαϊκού Αναπτυξιακού Ταμείου” και – προσοχή – αντιστοίχως αναβαθμίζεται ο ESM. Βεβαίως ο ESM έχει δυνατότητες για χρηματοδότηση και για να ακριβολογούμε για δανειοδότηση, εφόσον διαθέτει επί τούτω 750 δισ. ευρώ, αλλά μια τέτοια οικονομική στήριξη συνεπάγεται σκληρές συνθήκες εποπτείας και επί τούτω μνημόνια συνεργασίας-συνεννόησης με “επαχθείς όρους”.

(more…)

Σχόλιο GMR: Το πόση σχέση έχει η σημερινή θέση του Π. Μηλιαράκη σχετικά με το Δημόσιο Χρέος, με τις παρακάτω προηγούμενες, ας κριθεί από τους αναγνώστες.

Οι παρακάτω σύνδεσμοι (δηλαδή όλα σε όσα οι σύνδεσμοι αναφέρονται) άφησαν παγερά αδιάφορους ΟΛΟΥΣ τους αντιμνημονιακούς. Ενδεικτικά; σχετικά με την θέση του Γεωργίου Παντελή στον δεύτερο σύνδεσμο του newsbeast, “ο επικεφαλής της Αρχής ενάντια στο ξέπλυμα του μαύρου χρήματος, Γιώργος Παντελής, που διαβεβαίωσε για τη συμπαράσταση της Αρχής στο έργο της Επιτροπής“, ποιός νοιάστηκε [;;;μήπως η ΛΑΕ και καλός νομικός ο κος Πέτρος Μηλιαράκης που δήλωναν μεγαλόστομα “και αυτό θα συμβεί“^(*) τον Αυγουστο του 2015] να ανασύρει και να συσχετίσει την χειρόγραφη Εισαγγελική ΟΜΟΛΟΓΙΑ του Γεωργίου Παντελή “ενδιαφέρουσα προσέγγιση των γεγονότων της σήμερον” αλλά “χωρίς αίτημα και ως εκ τούτου εκφεύγει της αρμοδιότητός μου”, βλέπετε το έγγραφο https://greek-market-research.com/article/praxi-archeiothetisis-kataggelias-i-masseloy/ εντός του συνδέσμου https://greek-market-research.com/clink/giannis-masselos-parakatathiki/ .

(*) από τον πρώτο πιο κάτω σύνδεσμο: “Ο νέος πολιτικός φορέας Λαϊκή Ενότητα, οφείλει να αναλάβει (και θα αναλάβει!) έντονη δράση, ώστε το ζήτημα της διαγραφής του χρέους να αποτελέσει κύριο αντικείμενο της πολιτικής ατζέντας εντός και εκτός της Χώρας. Το πολιτικό δε αυτό καθήκον θα επιτελεσθεί με όλους τους νόμιμους τρόπους και σε όλα τα ενδεδειγμένα Fora.“

η λαϊκή ενότητα και η διαγραφή του χρέους, η νομική τεκμηρίωση

«Αυτό είναι επαχθές χρέος», Τι πρότειναν καθηγητές και ειδικοί στην επιτροπή της Βουλής για τον έλεγχο του χρέους

Πέτ. Μηλιαράκης – Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν έχει συναφθεί στο Ονομα των Θεών!

Αθήνα, 7 Απριλίου 2015Συνέντευξη Τύπου της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους

_.

Πέτ. Μηλιαράκης, 24 Μαίου 2021

Υπάρχει ένα «ολόκληρο σύστημα», όπου η πολιτική μετατίθεται αμιγώς στην «επικοινωνία»! Ο πολίτης δηλαδή επιδιώκεται να μην ενημερώνεται στην ουσία των πολιτικών πραγμάτων, ώστε να μην κρίνει πολιτικές, αλλά να καταντά «καταναλωτής του πολιτικού προϊόντος».

Στο παρόν κείμενο επιχειρείται η καταγραφή της αλήθειας.

• «ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ» ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Οι πολιτικές που εφαρμόζονται χρόνια τώρα μέσω των «μνημονιακών δεσμεύσεων» έχουν περιορίσει σοβαρά τα εισοδήματα.

Είναι κανόνας της κοινής πείρας πως τα δάνεια που έλαβε η Ελλάδα για να… «ξεχρεώσει», αντί να ελαφρύνουν το δημόσιο χρέος, κατάφεραν το αντίθετο! Πρέπει οι πολιτικοί των μνημονιακών επιλογών να εξηγήσουν «πώς» μετά από τόσα δάνεια, η Ελλάδα χρωστά πολύ περισσότερα από αυτά που έλαβε για να ξεχρεώσει!..

Παραλλήλως πρέπει να εξηγηθεί γιατί έχουμε υποκύψει στις αξιώσεις της λιτότητας, που απομείωσε το ΑΕΠ της χώρας, ως εάν έχει προηγηθεί πόλεμος!

Η κατάσταση αυτή αφορά πριν την πανδημία. Η πανδημία «απλώς» λειτούργησε ως χαριστική βολή, ειδικότερα για τις οικονομικές μονάδες που μπορούσαν μέχρι τότε να αντέξουν. Έτσι, η πανδημία «έδωσε λουκέτα» στο 40% των επιχειρήσεων που έκλεισαν αναγκαστικά λόγω της πανδημίας.Από κοντά είναι τα «κόκκινα δάνεια», οι πλειστηριασμοί και (προσοχή!) ο νέος πτωχευτικός νόμος, με βάση τον οποίο μπορεί να κηρυχθεί σε πτώχευση όχι μόνο ο έμπορος, αλλά και ο οποιοσδήποτε πολίτης!

(more…)

Σχόλιο GMR: Εδώ παρακολουθούμε έκθαμβοι την πορεία της Λαφαζάνειας παρέας καθώς και την πολιτική αξιοπιστία και στάση προσώπων-προσωπικοτήτων (κατά τα λοιπά, “τους φταίει ο λαός που δεν ψηφίζει τους σωστούς πολιτικούς”). “Ο νέος πολιτικός φορέας Λαϊκή Ενότητα, οφείλει να αναλάβει (και θα αναλάβει!) έντονη δράση, ώστε το ζήτημα της διαγραφής του χρέους να αποτελέσει κύριο αντικείμενο της πολιτικής ατζέντας εντός και εκτός της Χώρας. Το πολιτικό δε αυτό καθήκον θα επιτελεσθεί με όλους τους νόμιμους τρόπους και σε όλα τα ενδεδειγμένα Fora.”.

Από τότε ΛΑ.Ε. και λοιποί κάνουν αυτό ακριβώς, .. εσείς τι λέτε;

Πέτ. Μηλιαράκης, 27 Αυγούστου 2015

Η ΝΟΜΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ

Ένα από τα σοβαρά καθήκοντα που αναλαμβάνει ο νέος κομματικός σχηματισμός του πραγματικού και κατ’ ουσίαν μετώπου κατά του νεοφιλελευθερισμού, των μνημονίων και της λιτότητας (αναφέρομαι στη Λαϊκή Ενότητα), είναι η διαδικασία διαγραφής του καταχρηστικού, παράνομου και επονείδιστου χρέους.

Με το παρόν κείμενο επιχειρείται να τεθεί το «νομικό ζήτημα», όπως αυτό προσδιορίζεται από υπερκείμενους μάλιστα κανόνες δικαίου της διεθνούς και ευρωπαϊκής έννομης τάξης. Κατά τη γνώμη δε του γράφοντος κρίσιμα και χρήσιμα είναι τα εξής:

— ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας απέκτησε για πρώτη φορά νομική προσωπικότητα^[1] και έχει καταστεί υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου. Στηρίζεται δε σε δύο ισοδύναμες νομικά Συνθήκες: α) στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και β) στη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

Ως εκ τούτου την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως αυτοτελή νομική προσωπικότητα, τη δεσμεύουν οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Προς την κατεύθυνση δε αυτή νομολογεί και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Λουξεμβούργου^[2]. Επίσης κοινός τόπος στην επιστήμη και στη νομολογία είναι η Θεμελιώδης Αρχή των συνταγματικών παραδόσεων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πέραν δηλαδή της νομικής προσωπικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτοτελώς και τα κράτη-μέλη αυτής δεσμεύονται να σέβονται τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου^[3].

(more…)

Οθων Κουμαρέλλας, 6 Απριλίου 2018

Από τον κώδικα του Χαμουραμπί μέχρι και το αγγλικό δίκαιο το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι παράνομο και καταχρηστικό και οφείλουμε να το διαγράψουμε άμεσα.

Πολλοί -και μόνο στο άκουσμα της φράσης περί μονομερούς διαγραφής του χρέους- εξανίστανται, αφού θεωρούν ότι με την άρνηση αναγνώρισης και παύσης της αποπληρωμής του χρέους από την πλευρά της Ελλάδας, θα προχωρήσουμε σε μια παράνομη και επί της ουσίας «ανήθικη» πράξη απέναντι σε αυτούς που μας δάνειζαν. «Μα θα γίνουμε μπαταχτσήδες;» είναι το σύνηθες -πλην αφελές- ερώτημα. Η άρνηση αναγνώρισης του χρέους θεωρείται ακόμη παράνομη κι ανήθικη πράξη άρνησης ανταπόκρισης στις υποχρεώσεις μας, που θα μας οδηγήσει στη διεθνή κατακραυγή, στην απομόνωση και τελικά σε μεγαλύτερα δεινά. Ακόμη κι όσοι αποδέχονται το «παιγνίδι» που παίχτηκε είναι σκεπτικιστές και διακρίνονται για τη λογική «αφού τα καταφέραμε έτσι, ας τα λουστούμε τώρα!»

Άλλοι, πάλι, θεωρούν μια τέτοια εξέλιξη, αναγκαία μεν, αλλά αδύνατη κάτω από τις διαμορφωμένες συνθήκες και των αντίστοιχων συσχετισμών. Θεωρούν -και δεν φείδονται να το προπαγανδίζουν- ότι όλα τελείωσαν το 2012 με το PSI του Βενιζέλου και τη «μεταφορά» του χρέους στο αγγλικό δίκαιο μαζί με την «απαγόρευση» τυχόν μετατροπής του σε εθνικό νόμισμα, αν οψέποτε η Ελλάδα αποφάσιζε να εγκαταλείψει την ευρωζώνη.

Όσοι βέβαια ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, πέραν από τους κυβερνητικούς (και αυτούς της αντιπολίτευσης), που έχουν τους ιδιοτελείς λόγους τους, είτε δεν γνωρίζουν τα πράγματα και αντιδρούν αυθόρμητα, είτε παρασυρόμενοι από τον συρμό και την ασύστολη προπαγάνδα, αδυνατούν να κατανοήσουν τι πραγματικά συμβαίνει με το ελληνικό χρέος, αλλά και τις δυνατότητες που οι ίδιες οι μεθοδεύσεις των δανειστών έχουν δημιουργήσει για την ολοσχερή άρνηση και καταγγελία του.

Η συσκότιση των πάντων γύρω από τη δημιουργία του χρέους και του τρόπου που αυτό εξελίχθηκε έχει ακριβώς αυτό το σκοπό. Τη δημιουργία σύγχυσης και την απονεύρωση οποιασδήποτε αντίδρασης στις ακολουθούμενες πολιτικές. Πολύ περισσότερο που στο «παιγνίδι» του ελληνικού χρέους εμπλέκονται είτε άμεσα, είτε έμμεσα Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες, τραπεζίτες και πολιτικοί.

Στη πράξη, όπως ανέφερε παλιότερα σε αντίστοιχο άρθρο του ο γνωστός νομικός Κώστας Κούστας «Οι Ελληνικές κυβερνήσεις διέπραξαν εσχάτη προδοσία με βάση το ευρωπαϊκό και το διεθνές Δίκαιο ενώ τα όργανα της ΕΕ (Εurogroup – EΚΤ – συμβούλια ηγετών ΕΕ) παρανομούν με την συγκρότηση της τρόικας και την επιβολή των μνημονίων παραβιάζοντας την ιδρυτική συνθήκη της ΕΕ και την Χάρτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ!

Τα μνημόνια των «ελληνικών κυβερνήσεων» με την Τρόικα, είναι όχι απλά παράνομα, αλλά επί της ουσίας αυτοδίκαια άκυρα! Αυτό πρέπει να έχει η (όποια) κυβέρνηση ως θέση συνεπικουρούμενη από το δικαίωμα αποζημίωσης για τη βλάβη που μας προκάλεσε η ΕΕ, η Τρόικα και οι υπάλληλοί τους».

Το χρέος, λοιπόν, είναι παράνομο και καταχρηστικό διότι:

Συνεχίστε την ανάγνωση, δείτε πίνακες, διαγράμματα της συγκεκριμένης ανάρτησης εδώ.

Πηγή: hereticalideas.gr

Ν. Ιγγλέσης, 4 Μαίου 2021

Συμπληρώνονται είκοσι χρόνια από την κατάργηση των εθνικών νομισμάτων και την αντικατάστασή τους από το ευρώ, στα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης (Euro area). Δύο σημαντικές κρίσεις, η χρηματοπιστωτική του 2008 και αυτή της πανδημίας του 2020, ανέδειξαν το σαθρό υπόβαθρο μιας Νομισματικής Ένωσης που είναι ανίκανη, εκ κατασκευής, να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε έκτακτη κατάσταση και δεν μπορεί να επιβιώνει παρά μόνο μέσω διαρκούς λιτότητας.

Το βασικό πρόβλημα οφείλεται στο ότι από τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες απαγορεύεται στα κράτη – μέλη να εκδίδουν ευρώ και στο ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) απαγορεύεται να δανείζει τα κράτη, όπως κάνουν όλες οι Κεντρικές Τράπεζες στον κόσμο. Τα μέλη της Euro area για να χρηματοδοτούν τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους και να αποπληρώνουν τα χρεολύσια του δημόσιου χρέους τους μπορούν μόνο να δανείζονται ή να αυξάνουν τους φόρους και να μειώνουν τις δαπάνες (μισθοί, συντάξεις, κοινωνικές παροχές κλπ). Η εναλλακτική λύση, δηλαδή, η έκδοση νέου χρήματος απαγορεύεται.

Η πανδημία του 2020 τίναξε στον αέρα την Euro area, όλες τις σαθρές θεωρίες και την προπαγάνδα των ευρωφετιχιστών. Το Μάαστριχτ με το όριο του 60% για το χρέος και του 3% για το δημοσιονομικό έλλειμμα, προκειμένου να μπορεί να υφίσταται το ευρώ, ανήκει στην ιστορία. Μπροστά στον οικονομικό Αρμαγεδδώνα που προκάλεσε ο Covid-19 η ΕΕ ενεργοποίησε, το Μάρτιο του 2020, τη γενική ρήτρα διαφυγής από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Οι κυβερνήσεις μπορούν να δανείζονται αφειδώς για να καλύψουν τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματά τους με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να εκτινάσσεται.

(more…)

Αθ. κουκάκης, 8 Απριλίου 2021

Ως δυνητική «βόμβα» χρέους έτοιμη να σκάσει, περιγράφει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τις κρατικές εγγυήσεις και δάνεια που έχουν παράσχει οι χώρες διεθνώς, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας του κορωνοϊού.

Στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το ΔΝΤ, δείχνουν πως σχεδόν το 40% της παγκόσμιας δημοσιονομικής στήριξης που έχει χορηγηθεί για να ανασχεθούν οι επιπτώσεις της πανδημίας, αφορά σε μέτρα στήριξης ρευστότητας μέσω παροχής κρατικών δανείων ή εγγυήσεων, αλλά και μέσω απόκτησης μετοχών σε ιδιωτικές εταιρείες που χρειάζονταν κρατική αρωγή.

Κατά το ΔΝΤ, αν και η στήριξη του ιδιωτικού τομέα με ρευστότητα έχει συμβάλει στον περιορισμό των πτωχεύσεων, η κατάπτωση των κρατικών εγγυήσεων ή η διεύρυνση των ζημιών των επιχειρήσεων που έχουν λάβει δημόσια στήριξη, θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν τους κρατικούς ισολογισμούς, μετά το τέλος της πανδημίας.

(more…)

Σχόλιο GMR: Συνεισφέρουμε με πρόταση συμμαχική-συντεκμηριωτική-συναγωνιστική. ( δ.ά.δ.α. (*) ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ )

_.

Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη*, 26 Μαρτίου 2021

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ. ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕ ΗΡΕΜΙΑ. ΠΕΙΤΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ

ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ-Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΔΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη* 26.03.2021

=============================================================

Τα μεγάλα αδιέξοδα της Ελλάδας, από την έκβαση των οποίων θα κριθεί η επιβίωση ή η εξαφάνιση του Έθνους, είναι τα εθνικά, η οικονομία και το μεταναστευτικό. Παρότι δεν είναι ακόμη γνωστό ποιο από τα τρία ακανθώδη αυτά προβλήματα θα μας οδηγήσει στην καταστροφή, αν βέβαια εξακολουθήσουμε να τα ατενίζουμε με τον ίδιο στατικό και δουλοπρεπή τρόπο, στο άρθρο αυτό θα επικεντρωθώ στην οικονομία που βρίσκεται ένα βήμα από τον γκρεμό, και είναι κατεπείγουσα η ανάγκη λήψης μέτρων, που να ξεφεύγουν από την πεπατημένη των ανεδαφικών μικροπολιτικών αισιοδοξιών και κυρίως των δεδομένων συμμαχικών εξαρτήσεων. Το εφιαλτικό πόρισμα μελέτης του Ινστιτούτου Διεθνών Δημοσιονομικών (IIF) της Ουάσινγκτον, ανεβάζει το χρέος της χώρας μας για το 2020 σε 248,53% του ΑΕΠ μας. Δηλαδή το χρέος μας, που θεωρήθηκε ως μη βιώσιμο στην αρχή της κρίσης, παρότι ήταν μόνον 120% του ΑΕΠ, και οι εταίροι μας στη συνέχεια έσπευσαν να μας εντάξουν στο ΔΝΤ, εμφανίζεται σήμερα υπερδιπλάσιο, σε σύγκριση με το 2010. Πως, άραγε θα το αξιολογήσουν οι εταίροι μας; Προφανώς ως σαφούς πτωχευτικής χροιάς, που δικαιολογεί απολύτως ένα τέταρτο μνημόνιο, ας πούμε μέχρι το έτος 3000; Και να υπενθυμισθεί, ότι το δυσθεώρητο αυτό χρέος του 2020 δεν περιλαμβάνει ακόμη τα σχετικά αποτελέσματα του 2021, μέσα στο οποίο εντατικοποιούνται οι δυσμενείς συνέπειες της πανδημίας, που προφανώς θα το εκτινάξουν σε ακόμη πιο ανεξέλεγκτα ύψη. Καθιερώνεται, έτσι, η πατρίδα μας, ως η πρώτη ευρωπαϊκή αποικία χρέους για απροσδιόριστο πια χρόνο.

Τι άλλο να χρειάζεται άραγε για να συνειδητοποιήσει, επιτέλους, κανείς ότι οι εξαγγελίες της Κυβέρνησης, για βοήθημα στις αδύνατες ομάδες, για μέτρα υποστήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, για αισιόδοξες προσμονές από τα 32 δισεκατομμύρια ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, έχουν όλα μα όλα συντριβεί κάτω από το ασήκωτο βάρος του ανεξέλεγκτου πια χρέους;

(more…)