Σχόλιο GMR: Ο Δικαιωματισμός, α) αποσαθρώνει την Λογική, την Ετυμολογία και την Σημασία των Λέξεων, β) χτυπάει κατάκαρδα τα δικαιώματα (το ΙΣΧΥΟΝ ΔΙΚΑΙΟ) υπέρ ενός σχεδίου επιβολής ελευθερίας (ασυδοσίας), διακίνησης κεφαλαίων-εμπορευμάτων-ανθρώπων-κατευθυνομένων ιδεών (προπαγάνδας της δόλιας παραπλάνησης και του “διαίρει και βασίλευε” επί πολιτών και λαών).

_.

Θανάσης Κοντογεώργης^(*), 5 Σεπτεμβρίου 2023

« Η κλιματική κρίση είναι εδώ. Πρέπει να βρεθούμε ένα βήμα μπροστά, να χρησιμοποιήσουμε όλα τα σύγχρονα εργαλεία και μέσα πρόληψης», τόνισε ο υφυπουργός στον πρωθυπουργό Θανάσης Κοντογεώργης, σχολιάζοντας τις φετινές πυρκαγιές σε συνέντευξη που παραχώρησε σήμερα στην εκπομπή «Στον αέρα» του ραδιοφωνικού σταθμού «Παραπολιτικά 90,1» με τη δημοσιογράφο Νίκη Λυμπεράκη.

Ο κ. Κοντογεώργης ρωτήθηκε και για το γάμο ομόφυλων τονίζοντας πως είναι κάτι που έχει αναφέρει και ο πρωθυπουργός. Όπως είπε «ζούμε σε μια ανοιχτή και δυνατή κοινωνία που οφείλει να είναι και συμπεριληπτική, μια κοινωνία που διαφυλάσσει την ισότητα», συμπληρώνοντας ότι στον κατάλληλο χρόνο θα έρθει και αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία όπου εκεί όλοι θα έχουν την ευκαιρία να τοποθετηθούν στη δημόσια σφαίρα αλλά και στην εθνική αντιπροσωπεία.

…

(*) — υφυπουργός στον πρωθυπουργό

Συνεχίστε την ανάγνωση (για άλλα θέματα που ρωτήθηκε), εδώ.

Πηγή: newsbeast.gr

_.

Ηλία Φιλιππίδη, 19 Μαρτίου 2023

Ευθύνη, καθήκοντα, υπαιτιότητα.

Ετεροχρονισμένη σύγκρουση Κοντογιώργη – Γιανναρά σε παράλληλες  γραμμές;

1.    Η οργανική ανεπάρκεια του ελλαδικού κράτους.

Εάν υπάρχει ένα διαχρονικό και απαξιωτικό μέχρι απελπισίας χαρακτηριστικό του ελλαδικού κράτους, αυτό είναι η λειτουργική του ανεπάρκεια. Όμως η λειτουργική ανεπάρκεια είναι το αποτέλεσμα, η αιτία είναι η οργανική ανεπάρκεια. Χαρακτηρίζεται ως αποτυχημένο κράτος (failed state). Οπότε το ερώτημα «Τις και τί πταίει» αποκτά μόνιμο χαρακτήρα και αιωρείται ως δαμόκλειος σπάθη υπεράνω των κεφαλών ημών. Η ανεπάρκεια είναι μόνιμη, οι αφορμές, οι οποίες μας υποχρεώνουν να θέτουμε κάθε τόσο αυτό το ερώτημα, ποικίλουν. Η ευχή όλων «Ποτέ ξανά!» αφορά δυστυχώς μόνο τις συγκεκριμένες αφορμές και δεν είναι ικανή να εξορκίσει το ερώτημα. Τελικά αυτό που ευχόμαστε, είναι να μην κλάψουμε πάλι για την ίδια αιτία. Η ελλαδική ανεπάρκεια είναι σαν την Λερναία Ύδρα, έχει πολλά κεφάλια αλλά και όποιο και να κόψουμε, φυτρώνει πάλι. Την τέχνη του καυστηριασμού δεν την έχουμε βρεί ακόμη, όσο για τον Ηρακλή, μόνο στην μυθολογία θα τον βρούμε.

Ο Χαρίλαος Τρικούπης είναι ο πρώτος, ο οποίος έδωσε στο ερώτημα ιστορική διάσταση. Το περίφημο άρθρο του «Τις πταίει;» δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Καιροί» στις 29 Ιουνίου 1874. Επρόκειτο για μία κοινοβουλευτική επανάσταση, όπου ο Τρικούπης στηλιτεύει την συνέχιση της πολιτικής πρακτικής της ελέω Θεού μοναρχίας του Όθωνα, η οποία συνίστατο στο δικαίωμα του Ανώτατου άρχοντα να επιλέγει ως πρωθυπουργό «του» όποιον ήθελε, ακόμη και τον κηπουρό του. Παρά την αλλαγή του πολιτεύματος το 1864 σε συνταγματική μοναρχία, ο Γεώργιος Α’ δεν έδειχνε διάθεση να σεβασθεί το αποτέλεσμα των εκλογών. Το αποτέλεσμα ήταν η πολιτική αστάθεια και η διαφθορά. Ο Τρικούπης εμμέσως επιρρίπτει την ευθύνη στον Άνακτα θέτοντας την ερώτηση: «Αηδιάζοντες και αγανακτούντες και βλέποντες την γενικήν κατάπτωσιν των πολιτευομένων ερωτώμεν αυτούς, μη τυχόν αληθώς πταίει το Έθνος; Ο ίδιος δίνει την απάντηση, ότι «αλλού έγκειται το κακόν και εκεί πρέπει να ζητηθεί η θεραπεία». Το «κακόν» έγκειται στην προτίμηση του Γεωργίου Α’ σε κυβερνήσεις μειοψηφίας και σε πρωθυπουργούς της αρεσκείας του. Οι πρωθυπουργοί είναι«.. υπηρέται μιάς και της αυτής θελήσεως ενεργούσης, οτέ μεν δια τούτου, οτέ δε δι’ εκείνου. Ουδεμίαν ηθικήν ευθύνην φέρει το Έθνος επί τη διαγωγή των προσώπων τούτων ».

Ο Τρικούπης, έχοντας υπέρ αυτού την κοινωνική διαθεσιμότητα, απείλησε ευθέως τον Άνακτα με επανάσταση. Ο Γεώργιος υποχώρησε, δέχθηκε τον όρο του Τρικούπη, να δίδεται η εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως στον αρχηγό του πλειοψηφήσαντος κόμματος και τον κάλεσε να αναλάβει την πρωθυπουργία. Ετσι καθιερώθηκε η λεγόμενη αρχή της Δεδηλωμένης (εννοείται, βουλήσεως του λαού και της Βουλής). Ο λαός τίμησε τον Τρικούπη για την πρωτοβουλία και την εντιμότητά του συν το έργο του και τον ανέδειξε 7 φορές πρωθυπουργό.  

(more…)

Σχόλιο GMR:   Ακριβέστατος ο κος Τζιόλας! “…ουσιαστική επιβεβαίωση της αδυναμίας να αναδειχθεί στην περίοδο που διανύουμε ένα συγκροτημένο πολιτικό ρεύμα με στόχο ριζικούς μετασχηματισμούς με ταυτότητα, στρατηγική, κορμό και πρόσωπα.“.

Η G-M-R προτεινει:

1)- δεξαμενή σκέψης-δράσης (κορμός = σύσταση και λειτουργία, με την μέθοδο “δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο”, μιας διαδικτυακής “Δεξαμενής Σκέψης & Δράσης για ΕΙΡΗΝΗ-ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΣ, για “δ.ά.δ.α.” Δικαιοσύνης-Ανιδιοτέλειας-Δημοκρατίας-Αλληλεγγύης μεταξύ πολιτών και λαών. Συντόμως: “δ.ά.δ.α.” Ειρήνης-Προκοπής”. )

για

2)- ριζικό μετασχηματισμό ( Μετωπικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση + ότι συμπληρωθεί), με

3)- ταυτότητα ( “δ.ά.δ.α.” Δικαιοσύνης-Ανιδιοτέλειας-Δημοκρατίας-Αλληλεγγύης μεταξύ πολιτών και λαών. )

και

4)- στρατηγική (Επιχειρησιακό Σχέδιο από τώρα ως όσο αντέξει στο μέλλον = τριπλοσυνδυασμένη παρεμβατικά-δικαιϊκά/επιστημονικά-πολιτικά/όχι κομματικά, από τα “χαμηλά” ως και διεθνώς, αξιοποίηση άρθρου σας-σχολίου μας – δ.ά.δ.α. (*) ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ )

και

5) – πρόσωπα, εσείς αρχικά (πάντα υπάρχει αρχή ιδανικά και αρχές-βάση-ταυτότητα), οι παραλήπτες, αν συμφωνείτε.

_.

Ελευθ. Τζιόλας, 19 Μαρτίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Από τη μέρα του ατυχήματος στα Τέμπη και μετά, είναι εμφανής, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, μια ευρύτατη, έντονη ποιοτική διαφορά μεταξύ πολιτών και πολιτικού συστήματος. Θα μπορούσα να το πω και διαφορετικά: μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής τάξης. Τα πιο δυναμικά και ευαίσθητα τμήματα της κοινωνίας, τα οποία δυνητικά μπορούν να δημιουργήσουν και δυναμικές βαθύτερων αλλαγών, κινούνται σε τροχιά αμφισβήτησης συνολικά του πολιτικού συστήματος. Συστήματος που στη συνείδησή τους έχει καταγραφεί και στη ζωή τους έχει βιωθεί ως διεφθαρμένο, ανήθικο, αναξιόπιστο, φαρισαϊκό και άδικο.

Υπάρχει η αίσθηση ότι οι κοινωνία, με πιο ενεργητικά τα δυναμικά της τμήματα, επιθυμεί να αποτινάξει από το σώμα της έναν κακοήθη όγκο που έχει επικαθήσει πάνω της, την απομυζά και ταυτόχρονα τη φθείρει και τη διαφθείρει. Το κοινωνικό αυτό αίτημα απελευθέρωσης και επανακαθορισμού των πραγμάτων δεν έχει προσλάβει ακόμα ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά. Πολύ περισσότερο δεν έχει συγκροτηθεί σε ρεύμα που θα διαπερνά, θα σπονδυλώνει και θα εκπροσωπεί την κοινωνική κινητικότητα.

Σε πλήρη αναντιστοιχία με την κοινωνία, με τον εσωτερικό βρασμό της και τη διάθεσή της για αποτίναξη του ”διεφθαρμένου συστήματος” βρίσκονται οι πολιτικές δυνάμεις. Σχεδόν στο σύνολό της, η πολιτική τάξη έχει μοναδικό σκοπό την επιβίωση και αναπαραγωγή της. Σχεδόν αποκλειστική μέριμνά της είναι η αύξηση των εκλογικών ποσοστών. Σ’ αυτή την οριακή στιγμή, παρά τις λεκτικές διαφοροποιήσεις, η πολιτική τάξη εννοεί τον εαυτό της (ποτέ δεν τον αρνήθηκε) σαν αναπόσπαστο τμήμα του συστήματος που η κοινωνία αμφισβητεί και αρνείται. Επιβεβαιώνει με αυτόν τον τρόπο στα μάτια των ενεργών τμημάτων της κοινωνίας ότι βρίσκεται ενσωματωμένη στο διεφθαρμένο σύστημα, αδύναμη για πολιτικές κοινωνικών αλλαγών.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Σ’ αυτό το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ καταγγελτικό άρθρο (που αφορά καθ’ αρμοδιότητα την Ηγεσία του Αρείου Πάγου για τα επί μέρους καταγγελλόμενα, υπάρχει ο επίλογος:

“Απαιτείται σήμερα ένα νέο 1910, που θα προκαλέσει η ελληνική κοινωνία με την ψήφο της, εξαερώνοντας το σημερινό νοσηρό πλέγμα εξουσίας και αναδεικνύοντας νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις που θα δημιουργήσουν ένα σύγχρονο κράτος, στα ερείπια που αφήνει το ψευτορωμέϊκο, το failed state της Μεταπολίτευσης.“

Αυτός ο επίλογος, φέρνει μεν το παράδειγμα του Ελ. Βενιζέλου ως προς την ανάγκη να αναδειχθούν “…νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις που θα δημιουργήσουν ένα σύγχρονο κράτος, στα ερείπια που αφήνει το ψευτορωμέϊκο, το failed state της Μεταπολίτευσης.“, όμως, αυτές οι “νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις“, δεν θα πέσουν ξαφνικά από τον ουρανό.

Θα επιβεβαιωθούν, από την ολιστική (όχι μόνο για τα πολύ σωστά ΚΕΠ του κου Αλ. Παπαδόπουλου, ο οποίος όμως συνολικά έχει στηρίξει γνωστά πρόσωπα/πολιτικές πράξεις-πολιτικές καταστάσεις) στάση τους ως ενεργοί πολίτες, στάση που θα δώσει ή όχι, τα εχέγγυα για την παραπέρα πολιτική (ως πολιτευόμενη δυναμη) συμπεριφορά τους, φυσικά και από το δεδηλωμένο πλαίσιο αρχών τους συνοδευόμενο από σχετικό (ενδεικτικά του τι κομβικά ζητήματα μπορεί να αφορά: ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ “ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ”. ) επιχειρησιακό πρόγραμμα. Ενδεικτικό παράδειγμα στάσης (εχέγγυα αν και διχως να προσβλέπουμε…)-πρότασης: “ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΡΑΜΣΙ” σελ.43-44 ΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ .

Ένα πρώτο και σημαντικό, όχι αρκετό βέβαια, δείγμα πολιτικής συμπεριφοράς, ειναι το αν υπάρχει στοιχειώδης θέληση επικοινωνίας (με τους έξω από την “υγιή δύναμη“) και ο νοών νοείτω.

_.

Μελέτης Μελετόπουλος, 13 Μαρτίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών διέλυσε τις ψευδαισθήσεις και τις αυταπάτες όσων ακόμα τις είχαν και αποκάλυψε ανάγλυφο το πανάθλιο κράτος της Μεταπολίτευσης. Η Μεταπολίτευση παραδίδει στις επόμενες γενιές καμένη γη: πρωτοφανής δημογραφική κατάρρευση, μαζική μετανάστευση της νεολαίας, αποσύνθεση της δημόσιας παιδείας και γενικευμένος λειτουργικός αναλφαβητισμός, πανεπιστήμια άντρα ανομίας, τερατώδης νεανική και ενήλικη παραβατικότητα, ερήμωση της υπαίθρου, εξάλειψη της γεωργίας, της βιοτεχνίας και της βιομηχανίας, εκκωφαντική χρεωκοπία το 2010 και επιβολή στην συνέχεια εθνοκτόνων μνημονίων, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου.

Η Ελλάδα, αν και τυπικά μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να έχει ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά, κατάφερε να χρεωκοπήσει και να φτωχοποιηθεί έχοντας ευρωπαϊκό νόμισμα. Αν και μέλος του ΝΑΤΟ απειλείται ωμά με εισβολή από την Τουρκία, που είναι επίσης μέλος του ΝΑΤΟ.

Τα βασικά χαρακτηριστικά του κράτους της Μεταπολίτευσης είναι το πελατειακό σύστημα, η οικογενειοκρατία, η αναξιοκρατία, η διαφθορά και η ανικανότητα. Το κράτος αυτό είναι η εικόνα και η ομοίωση του πολιτικού συστήματος, δηλαδή των κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία την τελευταία τεσσαρακονταετία. Τα κόμματα αυτά σταδιακά συσπείρωσαν στις τάξεις τους ό,τι χειρότερο είχε η ελληνική κοινωνία (οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα) και απέβαλαν από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων τους έντιμους, τους ικανούς, τους ακέραιους και τους έμπειρους.

Διαμόρφωσαν ένα διεφθαρμένο και ανίκανο, κλειστό και αυτοαναφορικό σύστημα εξουσίας, προβάλλοντας προς τα έξω δήθεν διαφωνίες και θεατρικές τηλεοπτικές και κοινοβουλευτικές “σφοδρές συγκρούσεις” για το θεαθήναι, ενώ στα παρασκήνια επικρατεί πλήρης ομοφωνία στις βασικές αρχές διακυβέρνησης. Οι οποίες είναι οι εξής: η καθήλωση της ελληνικής κοινωνίας στην υπανάπτυξη, μέσω της παρανοϊκά μεγάλης φορολογίας και γραφειοκρατίας, ώστε οι πολίτες να παραμένουν φτωχοποιημένοι, εξαρτημένοι και άρα όμηροι του πελατειακού συστήματος, των κομματικών παρεμβάσεων και των έκνομων διαμεσολαβήσεων.

Και ταυτόχρονα η καθήλωση στην απαιδεία, ώστε η έλλειψη κριτηρίων να καθιστά εφικτή την αναπαραγωγή της δουλικής συνείδησης, του οπαδισμού, του κομματισμού, της οικογενειοκρατίας, της κομματοκρατίας. Το σύστημα αυτό στρατολόγησε σε μεγάλη κλίμακα ως στελέχη του ελεγχόμενα πρόσωπα, ανεπάγγελτους, ανίκανους και ιδιοτελείς, προϊόντα του κομματικού σωλήνα, με μόνο κριτήριο την δουλική αφοσίωση στον εκάστοτε κομματικό σατραπίσκο και στο κομματικό και όχι στο δημόσιο συμφέρον.

Φρόντισε επίσης να αυτοπροστατευθεί από ποινικές ευθύνες με ειδική νομοθεσία, να διαμορφώσει γκαιμπελικούς μηχανισμούς “επικοινωνιακής διαχείρισης”, δηλαδή παραχάραξης της πραγματικότητας και προπαγάνδας και στρατιές από εγκαθέτους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μηχανισμούς προσηλυτισμού της νεολαίας στα πανεπιστήμια. Περιφρούφρησε ακριβώς για αυτόν τον λόγο τον σοβιετικού τύπου έλεγχο της ανωτάτης παιδείας.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: “Κανονικότητα”! 

_.

NewPost, 23 Σεπ. 2021

Το 71,6% των φτωχών νοικοκυριών αναφέρει μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των συνήθων αναγκών του με το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά του.

Όχι μόνο στον φτωχό πληθυσμό, αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού της χώρας αφορά η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ανταπόκρισης στην πληρωμή έκτακτων οικονομικών αναγκών, αδυναμία κάλυψης εξόδων για διακοπές μίας εβδομάδας το χρόνο, αδυναμία διατροφής που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι, αδυναμία πληρωμής για ικανοποιητική θέρμανση της κατοικίας, έλλειψη βασικών αγαθών, όπως πλυντήριο ρούχων, έγχρωμη τηλεόραση, τηλέφωνο, αυτοκίνητο, αδυναμία αποπληρωμής δανείων ή αγορών με δόσεις, δυσκολίες στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών).

Και χαρακτηριστικό είναι ότι το 96,7% των φτωχών νοικοκυριών και το 40,8% των μη φτωχών δηλώνει οικονομική δυσκολία να καλύψει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες ύψους περίπου 395 ευρώ.

Αυτό προκύπτει από την έρευνα για την υλική στέρηση το 2020 της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα επίσης με την οποία:

Τα νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν ελλείψεις βασικών ανέσεων στην κύρια κατοικία κατατάσσονται, κατά καθεστώς ιδιοκτησίας, ως εξής:

-το 6,2% των νοικοκυριών διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία με οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κ.λπ.),

-το 4,9% διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κ.λπ.),

-το 8,6% διαμένει σε ενοικιασμένη κατοικία,

-το 8,1% διαμένει σε δωρεάν παραχωρημένη κατοικία.

Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 29% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 25,8% για τον μη φτωχό πληθυσμό και σε 43,9% για τον φτωχό πληθυσμό. Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου είναι μεγαλύτερο στην περίπτωση της ηλικιακής ομάδας έως και 17 ετών και ανέρχεται σε 43,2% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 38,4% για τον μη φτωχό πληθυσμό και σε 61,2% για τον φτωχό πληθυσμό.

(more…)

Σχόλιο GMR: Κε Βενιζέλο διαμαρτύρεστε για το “διαδικτυακό μουρμουρητό”. Το Slpressικο μουρμουρητό του τύπου Γιατί το ΠΑΣΟΚ έχει μοναδική ευκαιρία να ξαναγίνει μεγάλο για να μην αναφερθούμε και στο δημοσιογραφικό επίπεδο των κκ Γιομπατζολιά-Γκουτζιάνη, ουδόλως (σας) ενοχλεί; Ιδού μία πρόταση που σας κάνουμε:

Κάπως, πρώτα βάζουμε υπέρτατες αρχές, μετά στόχευση, μετά τα μέσα, δηλαδή επιχειρησιακό σχέδιο, τεκμηριώσεις, δράσεις, κλπ, και επί όλων αυτών δημιουργούμε ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ ( πχ Γνωμάτευση του Καθηγητή Γεωργίου Κασιμάτη: “Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 120 § 4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ” ). Ακολουθείστε το, και εμείς μαζί σας και μαζί και με άλλους που θα ακολουθήσουν.

_.

Κώσ. Βενιζέλος 21 Σεπ. 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Μια κοινωνία, οι πολίτες της οποίας σύρονται και προσαρμόζονται σε όσα τους επιβάλλουν άλλοι, πόσο μακριά μπορεί να προχωρήσει; Μια κοινωνία που προσαρμόζεται και δεν αντιδρά ουσιαστικά, δυναμικά, απλά εκτονώνεται μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πώς μπορεί να αναμένει αλλαγή;

Ο Παναγιώτης Παναγιώτου, γενικός διευθυντής της Pulse Market Research, σε συνέντευξή του στον “Φιλελεύθερο” της Κυριακής (στην Ανδρούλα Ταραμουντά), έδωσε την απόλυτη περιγραφή, που προκύπτει μέσα από τις έρευνες κοινής γνώμης και αξιολόγηση των στοιχείων:

«Ως Κύπριοι ψηφοφόροι ή καταναλωτές κινούμαστε και προσαρμοζόμαστε στις αλλαγές του περιβάλλοντος μας. Δεν οδηγούμε την αλλαγή, αλλά έρχεται η αλλαγή, μας βρίσκει και έτσι προσαρμοζόμαστε. Η πρόσφατη εμπειρία της πανδημίας είναι ένα παράδειγμα, όπου η απότομη και κάπως βίαιη στροφή προς την τεχνολογία ήταν μια αλλαγή περιβάλλοντος, όπου προσαρμοστήκαμε και βρήκαμε τρόπο να ικανοποιούμε τις παλιές μας ανάγκες με νέους τρόπους».

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr