Σχόλιο GMR: Αν όλα αυτά [συνοπτικά, “Άμεση προτεραιότητα θα είναι η Ελλάδα να μεταβληθεί σε ισχυρό κράτος, να υιοθετήσει το μοντέλο οργάνωσης του Ισραήλ, να αναλάβει την ευθύνη της άμυνας της Κύπρου και να συμμαχήσει στενά με το Ισραήλ (ενδεχομένως και με την Αίγυπτο).”, αφορούν μόνο την Ελληνική Άμυνα έναντι κακόβουλων γειτόνων και άλλων δυνάμεων, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε (με τους Έλληνες φίλους του Ισραήλ^[*]) ένα πλαίσιο αρχών που να αφορά σχέσεις πολιτών και σχέσεις λαών, όπως λόγου χάριν αυτό περιγράφεται στον σύνδεσμο, Μίκης Θεοδωράκης-Ποια είναι η αληθινή πραγματικότητα .

[*] υπάρχουν φίλοι του Ισραήλ που προτείνουν αυτά τα οποία και συζητάμε καλοπροαίρετα μαζί τους όπως στο σχόλιο, υπάρχουν όμως και πιο αντικειμενικοί πολίτες, φίλοι όλων των λαών και όχι φίλοι του “ότι-και-να-κάνει η Ισραηλινή κυβέρνηση εμείς το στηρίζουμε”.

_.

Μελέτης Μελετόπουλος, 29 Ιανουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η επέτειος των 100 ετών από την Μικρασιατική Καταστροφή έφερε στην επιφάνεια την συζήτηση για το Ανατολικό Ζήτημα και την “λύση” που επέλεξαν οι Σύμμαχοι το 1921-22, προτιμώντας την αναβίωση του τουρκικού μορφώματος στην Μικρά Ασία από την δημιουργία ενός μείζονος ελληνικού κράτους στις δύο όχθες του Αιγαίου. Επιλογή κοντόφθαλμη και υπονομευτική της ίδιας της δυτικής κυριαρχίας στην Ανατολή, της οποίας τις συνέπειες ο Δυτικός Κόσμος αντιλαμβάνεται σήμερα σε όλη τους την έκταση.

Αν παρ’ ελπίδα η λυσσαλέα υπονόμευση των δυτικών γεωστρατηγικών συμφερόντων από την Τουρκία σήμερα (βέτο στην ένταξη Φινλανδίας-Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, συνεργασία με Ρωσία, στάση “επιτήδειου ουδέτερου” στην ρωσοουκρανική σύρραξη κλπ.) οδηγήσει σε ρήξη της Τουρκίας με την Δύση, τότε τίθενται σοβαρά ερωτήματα για την Ελλάδα. Εφ’ όσον η Τουρκία απαξιωθεί και απομονωθεί από την Δύση, δημιουργείται γεωπολιτική “μαύρη τρύπα” στην Ανατολική Μεσόγειο.

…

Η ελληνική κοινωνία διαθέτει εξαιρετικό δυναμικό, που διαπρέπει διεθνώς, αλλά είναι εξορισμένο από τα κέντρα λήψεως των αποφάσεων για το μέλλον της χώρας. Σε αυτά κυριαρχούν κόμματα και πρόσωπα με ολιγαρχική, πελατειακή και διαπλεκόμενη δομή, εντελώς αποτυχημένα και ακατάλληλα για να διοικήσουν την χώρα. Άλλωστε, αυτά τα κόμματα και αυτά τα πρόσωπα οδήγησαν την χώρα στην χρεωκοπία.

…

Διαβάστε όλο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

_.

Μ. Ιγνατίου, 30 Ιανουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

«Σήμερα είναι η επέτειος των Ιμίων» έλεγε η τηλεοπτική παρουσιάστρια, η οποία εκείνη τη μαύρη μέρα, όταν η Τουρκία, με την αποδοχή της Ελλάδας, «γκρίζαρε» το Αιγαίο, ήταν δεν ήταν 10 χρόνων.

Άρα δεν έζησε τα γεγονότα και όπως όλοι οι νέοι δεν έμαθε ποτέ την αλήθεια, διότι το πολιτικό σύστημα και η αθηναϊκή ελίτ παρουσιάζουν την πραγματικότητα με απίστευτες αναλήθειες.

Στο βιβλίο που γράψαμε με τον συνάδελφο Αθανάσιο Ελλις, και στο οποίο για πρώτη φορά αποκαλύφθηκαν τα αμερικανικά απόρρητα έγγραφα για την κρίση των Ιμίων, εξετάσαμε -χωρίς φόβο και πάθος- και τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε στην κρίση.

Εντοπίσαμε και τη δημοσιογραφική ανευθυνότητα μέχρι βλακείας αλλά και την υποχωρητικότητα των πολιτικών που κυβερνούσαν τότε την Ελλάδα: του Κώστα Σημίτη και του υπουργού του των Εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου.

Δεν χρειάστηκε να τους πιέσει καθόλου για να τους πείσει ο Αμερικανός μεσολαβητής, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ. Δέχθηκαν τη συμφωνία χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Ενάμιση χρόνο μετά, τον Ιούλιο του 1997, ολοκληρώθηκε και η δεύτερη φάση του δράματος και του «γκριζαρίσματος» του Αιγαίου, με την υπογραφή της συμφωνίας του κ. Σημίτη με τον τότε πρόεδρο της Τουρκίας, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Έμεινε στην Ιστορία ως η «Συμφωνία της Μαδρίτης».

Τι δέχθηκε ο τότε πρωθυπουργός; Και τι σημαίνει όταν υποστηρίζεται από ειδικούς και μη ότι η περιοχή των Ιμίων είναι «γκρίζα»; Από εκείνη τη νύχτα της 31ης Ιανουαρίου 1996 μέχρι και σήμερα απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα πάνω και γύρω από τα Ιμια. Πρόκειται για δύο ελληνικές βραχονησίδες στις οποίες δεν έχουν πρόσβαση ούτε οι Έλληνες πολίτες ούτε οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Εκείνο το βράδυ ανακοινώθηκε ότι αποφασίστηκε πως τα πλοία και οι στρατοί δεν έχουν θέση στα Ιμια. Αυτή δεν ήταν η αλήθεια. Πρώτα απ’ όλα, η συμφωνία περιλάμβανε και τρίτο όρο: Όχι πλοία, όχι στρατιώτες, ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΕΣ.

Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να κρύψει τον τρίτο όρο -και σε αυτό συμφώνησε και η Ουάσιγκτον διότι υπήρχε αυτή η αίσθηση ότι θα κατέρρεε η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη. Και η αλήθεια είναι ότι αν γνώριζαν οι πολίτες ότι η κυβέρνηση δέχθηκε να αφαιρεθεί επίσημα η ελληνική σημαία, οι αντιδράσεις θα ήταν θυελλώδεις.

Οταν αρχίσαμε να διαβάζουμε τα αμερικανικά έγγραφα, συνειδητοποιήσαμε ότι οι όροι της συμφωνίας ήταν τέσσερις και όχι τρεις. Συμφωνήθηκε και η πρόνοια ότι «όλα τα παραπάνω», δηλαδή το ναυτικό, οι στρατοί και οι σημαίες, δεν θα επιστρέψουν ξανά στα Ιμια.

Πρόκειται ειλικρινά για μια τραγική πραγματικότητα. Με την ελληνική σύμφωνη γνώμη χάθηκε μία πολύ σημαντική μάχη για το Αιγαίο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χαθεί και ο «πόλεμος».

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Θα μείνει για πάντα στην Ιστορία η κουβέντα του κ. Πάγκαλου στον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουόρεν Κρίστοφερ, ότι τη σημαία θα την πάρουν οι αέρηδες και εμείς δεν θα την αντικαταστήσουμε. Σε ποια άλλη χώρα ο εν λόγω πολιτικός θα έστεκε για ακόμα μία μέρα στην πολιτική; Πουθενά…

Πηγή: hellasjournal.com

Σχόλιο GMR: Όλα τα παρακάτω (που θα διαβάσετε) μπορεί σε κάποιους να μοιάζουν ιστορικού χαρακτήρα αναφορές, αλλά στην πραγματικότητα είναι η “καρδιά” της ελληνοτουρκικής διένεξης (και ο βίος και πολιτεία του εκάστοτε “επιτελικού κράτους” θα συμπληρώσει η GMR) μέχρι και σήμερα. Κι αυτά τα ζητήματα θα εισέλθουν από το “παράθυρο” όποτε Ελλάδα και Τουρκία αρχίσουν συνομιλίες. Γι’ αυτό ας αρχίσουμε να διδασκόμαστε από το παρελθόν, όταν μάλιστα αυτό έχει να μας διδάξει πολλά.

(από τον επίλογο της εξαιρετικής [μη λήθης] εν λόγω ανάρτησης)

_.

Στ. Λυγερός, 30 Ιανουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Μπορεί να έχουν παρέλθει 27 χρόνια από τα Ίμια, αλλά οι Τούρκοι δεν χάνουν ευκαιρία για να υπογραμμίζουν αυτό που είχαν τότε κερδίσει: “γκριζάρισαν” τις δύο βραχονησίδες και κυρίως χρησιμοποίησαν αυτό το “γκριζάρισμα” για να αμφισβητήσουν την ελληνική κυριαρχία σε 152 ελληνικά νησιά στο ανατολικό Αιγαίο. Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, άλλωστε, τα τουρκικά ΜΜΕ, χρησιμοποιώντας πολεμικούς τόνους, θριαμβολογούν που πολεμικά σκάφη τους εμποδίζουν την Ελλάδα από το να προβεί σε “πρόκληση” στην περιοχή!

Και βέβαια πρόκληση εννοούσαν την κίνηση του πρώην υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου να ρίχνει ένα στεφάνι στη γύρω θαλάσσια περιοχή όπου βρήκαν τότε τον θάνατο τα τρία μέλη του πληρώματος του μοιραίου ελικοπτέρου! Με άλλα λόγια, δεν επιτρέπουν στην Ελλάδα ούτε να τιμήσει επιτόπου τους νεκρούς της! Επιπροσθέτως, παραδοσιακά τέτοιες ημέρες κάθε χρόνο η Άγκυρα ενορχηστρώνει μία επικοινωνιακή επίθεση. Στόχος της να υπενθυμίσει την τουρκική νίκη του 1996 και να δημιουργήσει την εντύπωση ότι είναι σε θέση και σήμερα να ρυθμίζει το τι μπορεί να κάνει και τι όχι η Ελλάδα όχι μόνο στα Ίμια, αλλά συνολικότερα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το “μοντέλο Ίμια” (αποβίβαση Τούρκων σε ελληνική νησίδα) μπορεί να έχει μπει στο ράφι ως μέθοδος πρόκλησης ελληνοτουρκικής κρίσης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε συγκυρία που η Άγκυρα θα κρίνει κατάλληλη δεν θα επανενεργοποιηθεί. Η κεμαλική αντιπολίτευση, άλλωστε, κατηγορεί τον Ερντογάν που επιτρέπει στην Ελλάδα να έχει “υπό κατοχή 152 τουρκικά νησιά“! Όπως φάνηκε το καλοκαίρι του 2020, αλλά και η κύρωση από την τουρκική Εθνοσυνέλευση του περιβόητου Μνημονίου Άγκυρας-Τρίπολης, ο Ερντογάν προτιμάει τη μέθοδο των παράνομων σεισμικών ερευνών, επόμενο βήμα των οποίων είναι η αποστολή γεωτρύπανου σε δυνάμει ελληνική ΑΟΖ.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Επειδή είμαστε αρκούντως γνώστες των μεταμνημονιακών καταστάσεων, φυσικά και των όσων αφορούν την αρχική δημιουργία και την εν συνεχεία πορεία  του κινήματος “Υπέρβαση”, κρατάμε αυτό που μας ενδιαφέρει, δηλαδή το άρθρο του δικηγόρου κυρίου Λεωνίδα Στάμου. Αν, εσείς, βρείτε δικηγόρο ή καθηγητή Νομικής, που να έχει διάθεση να συζητήσει τα όσα περιέχει το άρθρο, παρακαλούμε ενημερώστε μας…

_.

Λεωνίδας Στάμος, 26 Ιανουαρίου 2023

Οι απαιτήσεις από κόκκινα δάνεια που μεταβιβάστηκαν με το ν.3156/2003, ονομαστικής αξίας 86 δισεκατομμυρίων με εξασφαλίσεις 700.000 ακινήτων, αντικειμενικής αξίας 45 δισεκατομμυρίων ευρώ, έχουν ανατεθεί σε εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων. 

Μετά από αναίρεση που άσκησαν η Τράπεζα Eurobank και η εταιρεία διαχείρισης DoValue Greece κατά 10 αναιρεσίβλητων, το  ΙΝ.ΚΑ. (Ινστιτούτο Καταναλωτών) Κρήτης άσκησε πρόσθετη παρέμβαση υπέρ ενός εκ των αναιρεσιβλήτων, μέλους του ΙΝ.ΚΑ. Για λογαριασμό του ΙΝ.ΚΑ. Κρήτης παρεστάθησαν οι δικηγόροι Αθηνών, Λεωνίδας Στάμος και Ιωάννης Μυταλούλης.

Γράφει ο Λεωνίδας Χ. Στάμος, διαχειριστής εταίρος της δικηγορικής εταιρείας «ΣΤΑΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ».

Σήμερα, 26 Ιανουαρίου 2023, επιδιώκεται η Τρίτη^(*), μεταπολιτευτικά, Πολιτειακή Εκτροπή συνιστάμενη στην επιδίωξη τινών να αποφανθεί το Ανώτατο Ακυρωτικό της Χώρας, σε Ολομέλεια, κατ’ ευθεία παραβίαση του άρθρου 77 παρ.1 του Συντάγματος, ποια είναι η αυθεντική ερμηνεία του Ν. 3156/2003.

Ειδικότερα, 

Είναι γνωστό σε όλους ότι απαιτήσεις από κόκκινα δάνεια τιτλοποιούνται και μεταβιβάζονται σε εταιρείες ειδικού σκοπού, γνωστές σε όλους ως funds. Ο νόμος με τον οποίο διεκπεραιώνεται η ως άνω διαδικασία τιτλοποίησης και μεταβίβασης είναι ο νόμος 3156/2003.
Ο ίδιος νόμος (3156/2003), δίνει το δικαίωμα στα funds να αναθέτουν τη διαχείριση σε εταιρείες που εδρεύουν στην Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να μπορούν να τους αναθέτουν τη δικαστική τους εκπροσώπηση. Όπως ακριβώς γίνεται και στο παράδειγμα του κατοίκου εξωτερικού με ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα που αναθέτει σε διαχειριστή να διαχειρίζεται τα του ακινήτου, χωρίς όμως να μπορεί ο διαχειριστής να εκπροσωπεί τον ιδιοκτήτη στα δικαστήρια.
Είναι επίσης γνωστό ότι, απαιτήσεις από κόκκινα δάνεια που μεταβιβάστηκαν με το ν.3156/2003, ονομαστικής αξίας 86 δισεκατομμυρίων με εξασφαλίσεις 700.000 ακινήτων, αντικειμενικής αξίας 45 δισεκατομμυρίων ευρώ, έχουν ανατεθεί σε εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων.
Περαιτέρω είναι γνωστό ότι, το 2015 ψηφίστηκε ο νόμος 4354, με τον οποίο οι Τράπεζες μπορούν να πωλούν απαιτήσεις τους από κόκκινα δάνεια σε εταιρείες ειδικού σκοπού (funds) του εξωτερικού  αλλά και της ημεδαπής, οι οποίες, σε αντίθεση με τον νόμο 3156/2003, δεν έχουν δικαίωμα αλλά υποχρέωση να αναθέτουν τη διαχείριση των αγορασμένων απαιτήσεων σε εταιρείες που εδρεύουν στην Ελλάδα. Επειδή, τα δικαιώματα που απορρέουν από τις μεταβιβαζόμενες λόγω πώλησης απαιτήσεις δύνανται να ασκούνται μόνο μέσω των εταιριών διαχείρισης της παρούσας παραγράφου (άρ.1 παρ.γ εδ.2 ν.4354/2015), οι αγοραστές των εν λόγω απαιτήσεων, δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν δικαστικά παρά μόνον δια των εταιρειών διαχείρισης.
Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι, στο 99% των περιπτώσεων ‘μεταβίβασης’ απαιτήσεων από κόκκινα δάνεια, οι Τράπεζες προτιμούν τη διαδικασία του ν.3156/2003 από αυτήν του ν.4354/2015 διότι με τη διαδικασία του ν.3156/2003 δεν υπάρχουν πλείστοι όσοι φόροι (ενδεικτικά: Κεφαλαιοποίησης/διανομής στους μετόχους του αφορολόγητου αποθεματικού, τέλη χαρτοσήμου, εισφοράς ν.128/75, δικαιώματα υπέρ Κεντρικού Αποθετηρίου Αξιών). Περαιτέρω, επειδή το μεταβιβαζόμενο αγαθό δεν είναι αυτοτελώς “η απαίτηση” αλλά “τιτλοποιημένες απαιτήσεις”, δεν μπορεί να επιδιωχθεί η αναγκαστική είσπραξη της κάθε “απαίτησης” ξεχωριστά, αφού αυτή έχει απωλέσει την αυτοτέλειά της με την τιτλοποίησή της με άλλες. Για τους λόγους αυτούς, δεν έχουν προβλεφθεί και τόσοι άλλοι φόροι (ενδεικτικά: Μεταβίβασης, Εισοδήματος νομικών προσώπων, ΕΝΦΙΑ, Τέλη χαρτοσήμου από το εισόδημα των εξασφαλισθέντων ακινήτων, Υπεραξίας).

Μετά ταύτα, οι τράπεζες επιλέγουν να μεταβιβάζουν “τιτλοποιημένες απαιτήσεις” (με το ν.3156/2003) αντί -σκέτο- “απαιτήσεις” (με το ν.4354/2015), οι δε αγοραστές “τιτλοποιημένων απαιτήσεων”, δεν αρκούνται στην φορολογική ατέλεια, ούτε στο γεγονός ότι αν και αγοράζουν “τίτλο απαιτήσεων” απαιτούν μία προς μία έκαστη, αλλά επιπλέον επιδιώκουν ,άγνωστο για ποιόν λόγο, να μην εμφανίζονται καν ενώπιον δικαστηρίων (εικάζεται ότι είναι εταιρείες κελύφη) και να αναθέτουν τη δικαστική τους εκπροσώπηση στις εταιρείες διαχείρισης αν και ο ν.3156/2003 δεν το προβλέπει.

Αυτό το θέμα, δηλαδή αν τα funds που αγόρασαν με το ν.3156/2003 μπορούν να εκπροσωπηθούν από τρίτους (τις εταιρείες διαχείρισης), κλήθηκε να αποφανθεί η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στη σημερινή δικάσιμο.

Η θέση μας είναι ότι, ο νόμος 3156/2003 δεν προβλέπει τέτοια δυνατότητα. 

Η θέση των Τραπεζών είναι ότι, ναι μεν στο ν.3156/2003 δεν προβλέπεται τέτοια δυνατότητα (σε αντίθεση με τη ρητή πρόβλεψη στο ν.4354/2015) εν τούτοις κατά τελολογική ερμηνεία του ν.3156/2003, θα πρέπει να επιτρέπεται στις εταιρείες διαχείρισης να εκπροσωπούν δικαστικά τα funds.

Προς αντίκρουση της θέσεως των Τραπεζών, επικαλεστήκαμε το άρθρο 77 παράγραφος 1 του Συντάγματος που ορίζει ότι: «H αυθεντική ερμηνεία των νόμων ανήκει στη νομοθετική λειτουργία» και ζητήσαμε από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είτε να εφαρμόσει τις διατάξεις του ν.3156/2003 ως έχουν είτε εάν Κρίνει ότι οι διατάξεις αυτές χρήζουν ερμηνείας, να παραπέμψουν το θέμα στην Ελληνική Βουλή.

=============================================

(*) – Στις 23 Απριλίου 2010, ο τότε αρχηγός της Εκτελεστικής Εξουσίας, με διάγγελμά του από το Καστελόριζο Δωδεκανήσων, ανακοίνωσε την προσφυγή της Ελλάδος στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ και του ΔΝΤ, αλλοιώνοντας και καθιστώντας ανενεργή τη θεμελιώδη Αρχή της δεσμεύσεώς του από το Σύνταγμα και τους Νόμους, παραβιάζοντας ευθέως τα άρθρα 98 παρ.1, 79 παρ.7 του Συντάγματος και 74 παρ.2 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού καθώς δέσμευσε τη Χώρα αποδεχόμενος και ανακοινώνοντας δημοσιονομικό έλλειμμα έτους 2009 προτού καν το Ελεγκτικό Συνέδριο ολοκληρώσει τον κατά Νόμω έλεγχο των διαχειριστικών πράξεων των υπολόγων δημοσίου χρήματος, έλεγχος που ΘΑ ολοκληρωνόταν στο τέλος Αυγούστου 2010 (η 1η Πολιτειακή Εκτροπή).

(*) – Στις 13 Ιουλίου 2015, η τότε Εκτελεστική Εξουσία, αλλοίωσε και κατέστησε ανενεργή τη θεμελιώδη Αρχή της δεσμεύσεώς της από το Σύνταγμα, παραβιάζοντας ευθέως το άρθρο 1 παρ.2 του Συντάγματος καθώς δέσμευσε τη Χώρα καταλήγοντας σε συμφωνία με τους δανειστές με όρους ενός Τρίτου Μνημονίου, αν και στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 το σχέδιο συμφωνίας είχε απορριφθεί με ποσοστό 61,31% (η 2η Πολιτειακή Εκτροπή).

Πηγή: bankingnews.gr

_.

Γ. Κοντογιώργης, 25 Ιανουαρίου 2023

Σχόλιο GMR: Πιθηκίζει (Three Monkeys ) η Ελληνική Δικαιοσύνη;;;

Δεν το λέω εγώ (που λέει και ο Μανώλης στον ΣΚΑΪ κάθε πρωΐ μην τον φάει λάχανο ο Ερντογάν), ο Πέτρος Πιζάνιας το λέει!

Ακούει η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ αυτό που λέει, γράφει (τα γραπτά μένουν!!!), ο Πέτρος Πιζάνιας;;; Διότι, άν “δεν ακούει“, “δεν βλέπει” (αποδελτίωση), τότε ΠΙΘΗΚΙΖΕΙ (“και μη ομιλώντας“) η ηγεσία του Αρείου Πάγου.

_.

Πέτ. Πιζάνιας, 17 Δεκεμβρίου 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευση κ. Α. Τσίπρας εξερχόμενος από την συνάντηση με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ι. Ντογιάκο όπου είχε πάει να ενημερωθεί για την εξέλιξη των δικαστικών ερευνών για τις υποκλοπές, δήλωσε: «Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη». Οι καθώς πρέπει θα πουν δειλά: Μα είναι θεσμικό το θέμα, τι άλλο να πει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Ακριβώς το θέμα είναι θεσμικό, μάλιστα τόσο πολύ ώστε να αφορά όχι απλώς την λειτουργία αλλά την ίδια την υπόσταση όλων των εξουσιών του κράτους και πρωτίστως την δικαστική. Αν κάποιος θα έπρεπε να εκφράσει την εμπιστοσύνη του στο ελληνικό δικαστικό σύστημα, εννοείται μαζί και στην πλειονότητα των δικαστών, αυτός είναι ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης. Διότι τον προστατεύει ο Άρειος Πάγος έχοντας σχηματίσει με δικονομικό αλληθωρισμό και ως εκ τούτου και χοντράδες συμπαγές τείχος ανάλογο με τις ασπίδες ρωμαϊκής φάλαγγας.

Και επίσης η πλειονότητα των δικαστών, όπως τουλάχιστον εκφράζονται όχι το βράδυ κρυφά στο σπίτι τους, αλλά δημόσια μέσω της δικής τους Ένωσης, τον προστατεύουν με την σιωπή, δηλαδή την πλήρη ανοχή. Έτσι γίνεται προσπάθεια να καταστεί λογικό ότι οι επιτετραμμένοι δικαστές από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου επισκέπτονται κτίσματα μετά από μήνες και ανακρίνουν για τις υποκλοπές τα ντουβάρια, όπως και τα κουφώματα. Ίσως μάλιστα να εντόπισαν και λαβομάνο όπου ένιψαν τα χέρια τους.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Καθόλου τυχαία(;), παρά την αρχική κοινή σκέψη, η τελική άρνηση του σεβαστού Λαοκράτη Βάσση να συναντηθεί με την G-M-R για έναν “μακρύ καφέ” προκειμένου να συζητηθεί η από το 2010 κατάσταση:

“Άλλη μία χαμένη ευκαιρία…

Κι όσο μεγάλη ήταν η ευκαιρία της Μεταπολίτευσης για την ενδυνάμωσή μας τόσο μεγαλύτερη είναι και η ευθύνη όλων εκείνων που τη διαχειρίστηκαν για την τελική της έκβαση. Γιατί ήταν απ’ τις μεγαλύτερες ευκαιρίες μας, αν υπολογίσουμε, με αντικειμενικά μέτρα και σταθμά, τους μείζονες προνομιακούς της όρους, όπως:…

Τρίτον, τέλος, την Ευρώπη, με τα πακέτα της και όχι μόνο, που ήταν και η μεγάλη στρατηγική μας επιλογή, κάτι σαν νέα “Μεγάλη Ιδέα” μας, όπως κι αν αναγνωστεί. Το πώς, όμως, αυτό το προνομιακό (η έντονη υπογράμμιση είναι της G-M-R) άθροισμα: Ειρήνη + Δημοκρατία + Ευρώπη το κατέστησαν ελλειμματικό οι υποκειμενικές αδυναμίες μας,…“.

Άργησε πολύ, πάρα πολύ, αλλά μας αποκάλυψε τελικά ο σεβαστός Λαοκράτης Βάσσης, την ουσιαστική και βαθιά ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ του για το “προνομιακό άθροισμα” που βέβαια περιελάμβανε προδιαγεγραμμένα-εκ του ασφαλούς, την ευρωχρεοκρατία και την (τουλάχιστον ευρώ-) εξάρτηση (ό ίδιος ο κ. Λαοκράτης Βάσης το διαπιστώνει Μας εθίζουν σε κίβδηλη κανονικότητα όπως και ο επίσης σεβαστός Πέτρος Μηλιαράκης που μας άφησε πολύ πρόωρα «Ευρωσκεπτικισμός» και «ενωσιακή τάξη» ), πολιτική, πολιτισμική με τους όρους που επιβάλλει η Γερμανική Ηγεμονία (στο βάθος ΟΜΩΣ εξαρτώμενη από την Αμερικανική Ηγεμονία).

Η G-M-R επιθυμούσε να συζητήσει με τον κ. Λαοκράτη Βάση την βαθιά πληττόμενη πολιτισμική & έξωθεν καθοριζόμενη πολιτική( ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ & ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, Μετα-αλήθεια & Μετα-δημοκρατία, ΣΟΚ ΚΑΙ ΧΑΟΣ )-(αντί)επιστημονική ( δ.ά.δ.α. (*) ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ) – (αντί)Δικαιϊκή ( ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ-ΣΤΟ-KONTRA-CHANNEL-ΓΙΑ-ΤΟ-ΑΡΘΡΟ-86Σ , ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ “ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ”.) κατάσταση Χρεοκρατίας – Εξωθεν Εξάρτησης, πράγμα που ακυρώθηκε, όπως αναπάντητες έμειναν και όλες οι επιστολές μας προς τον κ. Λαοκράτη Βάση.

Το ζητούμενο σεβαστέ Λαοκράτη Βάσση, δεν είναι να στηρίζουμε εφ’ όρου ζωής προσπάθειες (ή να κάνουμε κριτική) για πολιτισμό-παιδεία-δημοκρατία κάτω από “τη νέο/αποικιακή επικυριαρχία”, αλλά, να δώσουμε με ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ξεκινώντας με την ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ (Ε.ΜΠΙΤΣΑΚΗΣ βιβλίο “Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ” – Ο Μπέρτολτ Μπρέχτ σήμερα ) στο υφ’ υμών υποδεικνυόμενο πλαίσιο πολιτισμού, παιδείας, δημοκρατίας, ένα χρήσιμο εργαλείο ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ-ΙΣΧΥΟΣ, που δεν ειναι άλλο από το εθνικό και υπό κοινωνικό (ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ή ΕΞΩΘΕΝ) έλεγχο, ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.

_.

Λαοκράτης Βάσσης 8 Δεκεμβρίου 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Καθώς τείνουμε να εθιστούμε στην κίβδηλη κανονικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται, με παραπλανητικούς όρους, απ’ το ένοχο πολιτικό μας σύστημα και τα επικοινωνιακά του εξαπτέρυγα: με βάση τις νεο/αποικιακές ρήτρες των τριών Μνημονίων και τις μακροχρόνιες δεσμεύσεις τους, με μία εξ αυτών ως και ενός αιώνα, όλο και περισσότερο αποσυνδέονται Μεταπολίτευση και Χρεοκοπία, σαν να μην υπάρχει σχέση αιτιότητας, σχέση αιτίου και αιτιατού, μεταξύ τους.

Όπως, όλο και περισσότερο αναγιγνώσκονται: η Χρεοκοπία, που απωθείται ένοχα εκτός του πολιτικού μας λεξιλογίου, και η μετανεωτερική αποικιοποίησή μας, σαν φυσιολογικά, ακόμα και ευκταία, γνωρίσματα της εθνικής μας πραγματικότητας. Με τη διαμεσολαβητική, μεταξύ της υπερεξουσίας του ευρωδυτικού τοκογλυφικού κεφαλαίου και του λαού μας, πολιτική εξουσία να προβάλλει περίπου ως τρόπαια πολιτικού ρεαλισμού τις μνημονιακές “πομπές” της, απενοχοποιώντας και “κανονικοποιώντας” το νεο/αποικιακό διαχειριστικό της ρόλο. Προπαντός χάρη (και) στη στρατηγική αναδίπλωση της Συριζικής Αριστεράς, που βραχυκύκλωσε (μεσοπρόθεσμα;) τις όποιες εναλλακτικές δυνατότητες και προοπτικές του Τόπου μας.

Με όση όμως επικοινωνιακή χρυσόσκονη κι αν επικαλυφθούν τα δύο δίπολα: α) Μεταπολίτευση-Χρεοκοπία και β) Χρεοκοπία-Μετανεωτερική αποικιοποίηση, σε όσες επιστημονικοφανείς παραναγνώσεις κι αν επιδοθούν οι επιτήδειοι της οργανικής διανόησης, δεν είναι δυνατό να εξαερωθεί, τελικά, η βαθύτερη αιτιότητα που τα διαπερνά. Γιατί, όσο κι αν υπερτονιστούν τα (υπαρκτά) εξωγενή αίτια της χρεοκοπίας, δεν γίνεται να αποσυνδεθεί πειστικά απ’ τα ενδογενή αίτιά της, ή να θεωρηθούν αυτά ως δευτερογενή. Ενώ είναι και πρωτογενή και κυρίαρχα. Να αποσυνδεθεί, δηλαδή, απ’ τον βαθύτερο πολιτικό και πολύ περισσότερο τον βαθύτερο εκπτωτικό πολιτιστικό χαρακτήρα των δεκαετιών της Μεταπολίτευσης.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

_.

defence-point.gr, 12 Οκτωβρίου 2022

Τον Μάιο του 2006 δεν χάθηκε μόνο ο Σμηναγός Κώστας Ηλιάκης της 343 Μοίρας. Χάθηκαν και πολλά άλλα για τον Ελληνισμό. Μεταξύ αυτών και η πεποίθηση περί της βούλησης για την προστασία και την επιβολή των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Υπερβολή; Ενδεχομένως. Όμως, αν διαβάσουμε και αναλύσουμε τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, αλλά όσων ακολούθησαν στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα, μέχρι δηλαδή την απειλή «θα έρθουμε νύχτα», η εικόνα αλλάζει…

Από τις τουρκικές τηλεοπτικές σαπουνόπερες που κατέκλυσαν την ελληνική τηλεόραση την περασμένη δεκαετία, “πουλώντας” επικοινωνιακά το πολιτικώς ορθό μήνυμα “το Αιγαίο είναι η θάλασσα που ενώνει τους δύο λαούς”, οδηγηθήκαμε στο “θα έρθουμε μία νύχτα”. Δια στόματος του ίδιου του Τούρκου προέδρου. Αναρωτήθηκε κανείς εάν έχει και αυτοκαταστροφική διάσταση, η διαφορετική κατεύθυνση στην “εκπαίδευση” των εκατέρωθεν κοινωνιών Ελλάδας και Τουρκίας; Περιστέρια και κλάδους ελαίας από τη μια πλευρά και κλιμακούμενη πολεμική ρητορική από την άλλη;

Άρα δεν πρόκειται για τυχαία εξέλιξη. Αντιθέτως, είναι απόλυτα φυσιολογική και προϊόν της δίχως όρια ελληνικής “στρατηγικής ψυχραιμίας” που επιδείχθηκε ανεξαρτήτως του ποιος κυβερνούσε στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια. Ξεκάθαρα. Τα όρια αυτής της μονομερούς “στρατηγικής ψυχραιμίας” ήρθε να μας θυμίσει κατά τον πλέον ωμό και οδυνηρό τρόπο το βίντεο της δολοφονίας του Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη στις 23 Μαΐου του 2006. Χωρίς όμως να μας κινητοποιήσει. Δεν διανοείται κανείς να σκεφτεί ότι εκείνη την αποφράδα ημέρα χάθηκε μια ευκαιρία. Κι όλα αυτά μετά την εμπειρία των Ιμίων…

(more…)

Σχόλιο GMR: Ο επίλογος-ερώτημα του σεβαστού αρθρογράφου, δεν μας αφήνει την παραμικρή αμφιβολία, πως ακόμα και άκρως σεβαστοί διανοούμενοι (στους οποίους υπολογίζαμε…), πάλι ΜΕΣΑ στο ίδιο σύστημα χρεοκρατίας-έξωθεν εξάρτησης εναποθέτουν ελπίδες.

_.

Πέτ. Πιζάνιας, 12 Νοεμβρίου 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Πάνε χρόνια τώρα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα έχουν χάσει τη ικανότητα να επεξεργάζονται νοήματα ίσως ακόμη και ουσιώδεις λύσεις. Στα χρόνια των μνημονίων, ζωντανά ακόμη σήμερα, όλα με την σειρά τους μας έβαλαν σε μνημόνια και ταυτόχρονα υπόσχονταν ότι θα μας βγάλουν από αυτά. Έτσι, η περίοδος των μνημονίων ισοπέδωσε τα κόμματα εξουσίας, επειδή οι διαφορές μεταξύ τους συρρικνώθηκαν δραστικά. Αλλά να που ο νυν πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με πτυχίο Χάρβαρντ, ήρθε να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό πλην χείριστο υπόδειγμα, κάνοντας τους άλλους αρχηγούς κομμάτων να φαντάζουν Αη Γιώργηδες!

Δεν ξέρω αν είναι εκείνη η αντίφαση που τον χαρακτηρίζει μεταξύ του ύφους σαράντα καρδιναλίων (προφανώς λόγω οικογένειας και Χάρβαρντ) και πολιτικού εκτοπίσματος καντηλανάφτη που τον ώθησε να κηρύξει οικογενειακά (μαζί με την αδελφή του) πόλεμο εναντίον της Ρωσίας! Ούτε ποιος νεοφιλελεύθερος μεγαλοϊδεατισμός τον ώθησε να ανασκολοπίσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας εν μέσω πανδημίας, το ίδιο και το εκπαιδευτικό σύστημα.

Ακόμη, να αποτελειώσει τα υπολείμματα προστασίας της εργασίας, να αποστεώσει την ήδη ισχνή πολεμική βιομηχανία, να μπλοκάρει έρευνες για υδρογονάνθρακες (τις οποίες ανακάλυψε την ημέρα της γενικής απεργίας), να ψηφίσει νομοσχέδια που είχαν συντάξει οι νομικές υπηρεσίες της Ένωσης Τραπεζών, του ΣΕΒ και παρασιτικών ολιγαρχών, μετατρέποντας το Κοινοβούλιο σε πάγκο εξυπηρέτησης ισχυρών.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Μια και δημόσια και κατ’ ιδίαν πρόσκληση προς τον σεβαστό Καθηγητή Γεώργιο Μαργαρίτη, κοινοποιούμενη και σε επίσης με σεβαστές δυνατότητες διανοούμενους-επιστήμονες, για συνέργειες, στο πνεύμα και στην μνήμη του εν τη ουσία παντοτινού συντρόφου^[*] Ορέστη Κολοζώφ:

“Και τι θα κάνουμε τώρα ως λαός χωρίς αυτό το απαραίτητο, το “Κα” που δεν έχουν οι πολιτικοί ηγέτες μας; Σε τέτοιες δεινές περιστάσεις, όπως οι τωρινές, οι πρόγονοί μας έκαναν κάποιο Τάμα. Κατά προτίμηση τάμα στην Παναγιά που μας είχε και σε εκτίμηση. Το έκανε και ο Κολοκοτρώνης πριν 200 χρόνια και ψιλοέπιασε… Λέτε;“

Λέμε, σεβαστέ κύριε Γεώργιε Μαργαρίτη.

Για την ακρίβεια, λέμε (ενδεικτικά: https://greek-market-research.com/article/i-ellada-mprosta-sto-2020-afigimata-gia-ap-exo-sotiria/ και https://greek-market-research.com/article/otan-i-aytogeloiopoiisi-kryvetai-piso-apo-tin-apoklimakosi/ και https://greek-market-research.com/article/o-neonazismos-einai-protistos-politiko-kai-deytereyontos-dikastiko-provlima/ ) και ξαναλέμε (ενδεικτικά: https://greek-market-research.com/article/i-esoteriki-riza-tis-diplomatikis-ittas-sti-synodo-koryfis/ ).

Σας το είπαμε και πρόσφατα, με την επιστολή που στείλαμε και προς Εσάς: https://greek-market-research.com/clink/loykas-axelos-xanadiavazontas-ton-gkramsi-ekdoseis-stochastis/ .

Εκτός του ότι λέμε και ξαναλέμε, το κάνουμε δια βίου και πράξη σεβαστέ κυριε Γεώργιε Μαργαρίτη, διαπιστώνοντας την πέραν κάθε καλής προσδοκίας ανταπόκριση κυρίως, αλλά όχι μόνο, σε χώρους εργασίας (όπου η στάση γίνεται καλύτερα και αποτελεσματικότερα, λόγω συνοχής, αντιληπτή ανεξαρτήτως του δημοσίου μεγέθους του φορέα της στάσης).

Το βασικό όμως ζητούμενο κύριε Γεώργιε Μαργαρίτη, έγκειται, στο ότι μη υπάρχοντος σήμερα ατομικού είτε συλλογικού μεγέθους ως του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη (του οποίου η στάση είχε ευρεία απήχηση και αποτέλεσμα), οφείλουμε και γι’ αυτό σας παρακαλούμε, να συν-εργαστούμε, για την ακρίβεια να συν-εργαστείτε πρωτίστως διανοούμενοι-επιστήμονες, με την μεγαλύτερη θέληση-υπομονή-επιμονή, για πατριωτική σύν-θεση επί των του καθενός εκ του λαού ιερού, “τάμα στην Παναγιά“.

Και γι’ αυτήν την σύνθεση, έχουν προ πολλού ωριμάσει, για την ακρίβεια, ως παράωριμάσει, οι τρόποι των “ο καθένας χώρια” προσπαθειών, ανεξάρτητα από την αντικειμενική ή ακόμα και διαχρονική αξία αυτών των επί μέρους προσπαθειών-τεκμηριώσεων-καταγγελιών-προτάσεων-δράσεων κλπ.

Αυτή η “παρά-ωρίμανση”, μας κάνει πολύ-πολύ πιο προσεκτικούς και “μετρημένους” ( https://greek-market-research.com/article/anakoinosi-tis-g-m-r-9-aygoystoy-2021/ ), τόσο στην κριτική μας προς τους διαχειριστές των κρατικών-εθνικών ζητημάτων, όσο και στην συνειδητοποίηση του δρόμου που έχουμε να διανύσουμε, μέχρι να αποδεικνύουμε βήμα προς βήμα (πχ μέσω “Δεξαμενής Σκέψης & Δράσης για ΕΙΡΗΝΗ-ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΣ, για “δ.ά.δ.α.” Δικαιοσύνης-Ανιδιοτέλειας-Δημοκρατίας-Αλληλεγγύης μεταξύ πολιτών και λαών. Συντόμως: “δ.ά.δ.α.” Ειρήνης-Προκοπής” ), πως οι σωστές προθέσεις-τεκμηριώσεις-προτάσεις-πράξεις μας, αξίζει με ασφάλεια να υιοθετηθούν και να εμπλουτιστούν από τον Ελληνικό Λαό υπέρ κατ’αρχήν, των πιο άμεσης προτεραιότητας κρατικών-εθνικών υποθέσεων.

[*] “να αγωνιζόμαστε από όλα τα μετερίζια, ακόμα και από όσα μπορούμε να αξιοποιήσουμε μέσα από το αστικό κράτος”, από το σχόλιο κάτωθεν της ανάρτησης https://greek-market-research.com/clink/o-mpertol-mprecht-simera/ .

Με εκτίμηση,  G-M-R

_.

Γιώρ. Μαργαρίτης, 31 Μαίου 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Στην αρχαία Αίγυπτο, στα θεμέλια του τότε πολιτικού συστήματός της, βρισκόταν μια μεταφυσική, μαγική έννοια: το “Κα” του εκάστοτε Φαραώ. Θα ήταν δύσκολο να προσδιορίσουμε τη σημασία και τη λειτουργία του κι ακόμα πιο δύσκολο να εντάξουμε τον όρο στο σημερινό εννοιολογικό φάσμα της πολιτικής θεωρίας. Περιγραφικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για την ζωογόνο δύναμη. Την θεϊκή ή την μαγική ιδιότητα του ηγεμόνα να διεγείρει τις δυνάμεις που δίνουν και στηρίζουν τη ζωή στη φύση, στους ζωντανούς οργανισμούς, στους ανθρώπους.

Η έννοια δεν χάθηκε στον χρόνο, με διάφορους τρόπους και μορφές επιβίωσε. Την συναντούμε στην μεσαιωνική βασιλεία όπου οι ηγεμόνες, όπως περίπου και οι άγιοι, μπορούσαν να κάνουν θαύματα, ήταν κατ’ εξοχή “θεραπευτές”. Αυτός ήταν ο λόγος που η στέψη τους εμπεριείχε τελετουργικά την “ιεροποίηση” (sacre) και ήταν στην ουσία της μια θρησκευτική κι όχι πολιτική τελετή.

Στα 1825 ο μικρός αδελφός του άτυχου Λουδοβίκου 16ου της Γαλλίας, ο Κάρολος ο 10ος, επιθυμώντας να επαναφέρει το κύρος της ταλαιπωρημένης γαλλικής μοναρχίας στα πρότερά του ύψη, στέφθηκε στη ιερή πόλη Ρεμς με το τελετουργικό αυτό. Ήταν ο τελευταίος των θαυματουργών Βασιλέων της Γαλλίας. Το ότι είναι και ο μόνος Γάλλος μονάρχης που έχει τον τάφο του έξω από την Γαλλία δείχνει την απόλυτη αποτυχία των ιδιοτήτων του.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr