ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ η ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ του Σταύρου Λυγερού κατα της https://greek-market-research.com/clink/katina-stin-proedria-tis-dimokratias/ , κατά του ΓΑΠ, κατά της ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑΣ. Επισημαίνουμε μόνο, μια λεξούλα του Σταύρου Λυγερού στον επίλογο “Κι αν αυτό είναι ατόπημα για στελέχη κομμάτων, για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με ό,τι ο θεσμός συμβολίζει για το κράτος, τον λαό και την εθνική ταυτότητα, είναι πολιτικό έγκλημα.“, το “πολιτικό έγκλημα” θα έπρεπε για λόγους αφαίρεσης κάθε ασάφειας να συγκεκριμενοποιηθεί, πχ “έγκλημα κατά της χώρας”, βλέπετε σχετικά Το Πολιτικό Έγκλημα στην Ελλάδα: ιστορικές καταβολές και σύγχρονησυνταγματική πραγματικότητα , ούτως ώστε να παραπέμπει ευθέως στην, ούτως ή άλλως ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ.
Συσχετίζουμε το άρθρο με τις αναρτήσεις μας, https://greek-market-research.com/article/sakellaropoyloy-dilosi-ntropi-gia-to-dimografiko/ και https://greek-market-research.com/article/i-ellada-diethnes-kentro-anthropistikon-spoydon-mia-protasi/ .
Σχηματίζουμε στην στήλη (δεξιά) “ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ-ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ-ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ” τον τίτλο/ετικέτα/tag, “ΠτΔ ΣΥΝΕΡΓΟΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ-ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ”
_.
Στ. Λυγερός, 9 Ιουνίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Τα όσα είπε προ ημερών η Πρόεδρος της Δημοκρατίας για το δημογραφικό δεν είναι κάτι νέο. Είναι το στερεότυπο των κάθε είδους δικαιωματιστών. «Η Ελλάδα θα λύσει το δημογραφικό της πρόβλημα με την ενσωμάτωση μεταναστών». Τόσο απλά! Ούτε καν μία επιφύλαξη για το εάν κατηγορίες μεταναστών μπορούν να ενσωματωθούν και να γίνουν Έλληνες. Ο φιλελέ λαϊκισμός στο απόγειό του.
Υπενθυμίζω ότι –με την Ελλάδα να πέφτει στον γκρεμό– μία από τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου (2009-2011) ήταν να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο για την παραχώρηση ιθαγένειας! Πριν το 1990 ο Κώδικας Ιθαγένειας απασχολούσε μόνο τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες και τους νομικούς, όχι την κοινή γνώμη, επειδή μέχρι το 1990 η Ελλάδα φιλοξενούσε ελάχιστους μετανάστες. Δεν είχε πολιτική σημασία εάν οι προϋποθέσεις απόδοσης ιθαγένειας θα ήταν σφικτές ή χαλαρές. Το 2010, όμως, είχε κρίσιμη σημασία, επειδή επηρέαζε την ταυτότητα και το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.
Το επιχείρημα της νομοθετικής πρωτοβουλίας του Γιώργου Παπανδρέου ήταν η «ανάγκη τακτοποίησης». Από αυτή την άποψη, συνέχιζε και κλιμάκωνε την απαράδεκτη πρακτική της ελληνικής Πολιτείας να νομιμοποιεί μαζικά καταστάσεις οι οποίες είχαν διαμορφωθεί με παράνομο τρόπο. Δύο φορές η κυβέρνηση Σημίτη και άλλη μία η κυβέρνηση Καραμανλή είχαν νομιμοποιήσει μαζικά παράνομους μετανάστες, αλλά τουλάχιστον δεν τους είχαν δώσει ιθαγένεια.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Προεδρική Δημοκρατία για να σωθούμε από τα κόμματα-φυλές!
Επαναλαμβάνεται(1) ο Σταύρος Λυγερός. Αντί Δημοκρατία, για απαλλαγή από τον τριπλό έλεγχο Χρεοκρατίας-Εξωθεν Εξάρτησης-παγκοσμιοποίησης, ΞΑΝΑπροτείνει Προεδρική Δημοκρατία για μεταφορά της τριπλής εθελοκατοχής, από την αγαπημένη “να καεί-να καεί…”(2) των κομμάτων (φαίνεται κάηκε στα μάτια του κόσμου η Βουλή) στο πρόσωπο του ΠτΔ(3). Έτσι, λέει ο Σταύρος Λυγερός, για να απαλλαγούμε από τα πολλά κόμματα-φυλές, [που ξέρετε μπορεί το σύστημα να κινδυνεύει και από τα πολλά, αν και σήμερα όλα… μην πώ(4) γι’ αυτά, κόμματα]!
Και Φιλόσοφος μας προέκυψε ο καλός Δημοσιογράφος; Λέτε (λόγω αγάπης προς την φιλοσοφία η επαναλαμβανόμενη πρόταση);
==========================
(1) https://greek-market-research.com/article/kommata-fyles-epiteliko-kratos-kai-proedriki-dimokratia/
(2) Μήπως έπρεπε, τελικά, «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»;
(3) Προεδρική Δημοκρατία: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι και αρχηγός του κράτους και Πρόεδρος της Κυβέρνησης, η οποία δεν εκλέγεται από το λαό αλλά σχηματίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται είτε άμεσα από το λαό είτε από ειδικό σώμα εκλεκτόρων και διαθέτει ουσιαστικές πολιτικές αρμοδιότητες (Η.Π.Α., Κύπρος, Ρωσία).
(4) “Στις συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις των «Αγανακτισμένων» κύριο και κοινό γνώρισμα των διαδηλώσεων ήταν ο ειρηνικός χαρακτήρας και η απουσία επιμέρους κομματικών ταυτοτήτων” και “Βουλευτές ή ηγέτες των κομμάτων της Βουλής εκφράστηκαν απαξιωτικά για τις διαδηλώσεις.” Από τον σύνδεσμο: Διαδηλώσεις στην Ελλάδα 2011
_.
Στ. Λυγερός, 6 Μαίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Αν και στην πολιτική σκηνή τον τελευταίο καιρό φυσούν χαμηλής έντασης άνεμοι, επαναλαμβάνεται το χρόνιο φαινόμενο οι πολιτικοί αρχηγοί, ειδικά ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να κάνουν ό,τι μπορούν για να διεγείρουν τον “κομματικό πατριωτισμό” για να ενισχύουν τη συσπείρωση και τη μαχητικότητα της παράταξής τους, με σκοπό να αλιεύσουν ψήφους. Το ενδεχόμενο να στηθούν κάλπες τον Σεπτέμβριο, άλλωστε, συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες.
Θα ήταν αφέλεια να περιμένει κανείς από τα κόμματα και τους αρχηγούς τους να κάνουν επίδειξη αντικειμενικότητας με ακριβοδίκαιες κρίσεις. Ο ρόλος τους είναι διαφορετικός στη δημοκρατία. Όλα, όμως, έχουν ένα όριο, το οποίο –όπως μας αποδεικνύουν συνεχώς τα γεγονότα– έχει προ πολλού καταλυθεί. Κι αυτό, επειδή η όποια αντιπαράθεση δεν γίνεται επί των κρίσιμων προβλημάτων του τόπου, αλλά για δευτερεύοντα, αν όχι για ασήμαντα. Με άλλα λόγια, κατά κανόνα τα κόμματα προσαρμόζουν τον ζωτικά αναγκαίο πολιτικό διάλογο στα μέτρα τους, έτσι όπως αυτά διαμορφώνονται από την φτώχεια τους σε επεξεργασίες και προγραμματικές προτάσεις.
Η συνεχιζόμενη –έστω και σε μικρότερο βαθμό σε σύγκριση με το παρελθόν– αποδοχή εκ μέρους των πολιτών του “ξύλινου” κομματικού λόγου δεν οφείλεται μόνο σε πολιτικό πρωτογονισμό. Συνδέεται και με τον υψηλό βαθμό κομματικοποίησης των θεσμών. Μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974, τα κόμματα άσκησαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση και στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, αλλά και έναν υπερβάλλοντα και ασφυκτικό έλεγχο σε όλο σχεδόν το πλέγμα της δημόσιας ζωής.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Στ. Λυγερός, 30 Απριλίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Στο τέταρτο άρθρο αυτής της τετραλογίας για τη στρατηγική διάσταση του Κυπριακού, θα αναφερθώ στο σκανδαλώδες γεγονός ότι Λευκωσία και Αθήνα χειρίζονται το Κυπριακό λες και δεν έχει αλλάξει τίποτα στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και τη Δύση ευρύτερα, λες και βρισκόμαστε 15 χρόνια πριν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται δια παραλείψεως εθνικό έγκλημα. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έχουν συντελεστεί βαρυσήμαντες γεωπολιτικές μετατοπίσεις που επηρεάζουν καθοριστικά την περιοχή μας.
Η αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας είναι ο πιο πρόσφατος κρίκος σε μία αλυσίδα δημόσιων ή παρασκηνιακών πληγμάτων που η Ουάσινγκτον έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία. Είναι κοινό μυστικό ότι οι σχέσεις τους είναι στα όρια της ρήξης. Μπορεί οι Αμερικανοί να ελπίζουν ακόμα ότι θα επαναφέρουν την Τουρκία στο “δυτικό μαντρί”, αλλά ήδη προετοιμάζονται και για το χειρότερο σενάριο, δημιουργώντας σταδιακά εναλλακτικές λύσεις. Κεντρικό ρόλο σ’ αυτή τη διαδικασία παίζει η Ελλάδα, όπως έχει φανεί από τις στρατιωτικές διευκολύνσεις που έχει ήδη παραχωρήσει στις ΗΠΑ και από όσες πρόσθετες βρίσκονται σε φάση συνομιλιών.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Στ. Λυγερός, 29 Απριλίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Από τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων του μετακεμαλικού καθεστώτος, που παρέθεσα στο πρώτο μέρος της τετραλογίας (σήμερα το τρίτο μέρος) για τη στρατηγική διάσταση του Κυπριακού, αποδεικνύεται ο φόβος τους μήπως εξωθήσουν τα πράγματα προς την κατεύθυνση της διπλής ένωσης και κατ’ αυτόν τον τρόπο φέρουν την Ελλάδα στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας. Είναι ακριβώς αυτός ο φόβος, όπως και η ομολογημένη επιδίωξη γεωστρατηγικού ελέγχου όλης της Κύπρου, που τα Κατεχόμενα δεν προσαρτήθηκαν στην τουρκική επικράτεια.
Αυτές τις ημέρες, στην άτυπη Πενταμερή στη Γενεύη, η τουρκική πλευρά ζητάει λύση δύο κρατών. Ο λόγος που δεν το έκανε μέχρι τώρα είναι ότι φοβόταν πως εάν έσπρωχνε τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση, ίσως εξωθούσε τους Ελληνοκύπριους να αναζητήσουν προστασία εντασσόμενοι –με κάποια πολιτειακή μορφή– στην ελληνική επικράτεια, γεγονός που εκ των πραγμάτων θα έφερνε τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στη Μεγαλόνησο.
Τί άραγε άλλαξε και σήμερα το καθεστώς Ερντογάν απαιτεί δύο κράτη; Η απάντηση είναι απλή: έχει πειστεί πως ούτε η Λευκωσία, αλλά ούτε και η Αθήνα είναι διατεθειμένες να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Η ένταξη, μάλιστα, της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ απομάκρυνε πολύ αυτό το ενδεχόμενο, εάν δεν το εξαφάνισε. Ως εκ τούτου, η τουρκική απαίτηση για δύο κράτη στην Κύπρο δεν έχει αυτή την περίοδο την επικίνδυνη παρενέργεια που οι Τούρκοι φοβούνταν πριν 25-40 χρόνια.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Πολιτικός μικροελλαδισμός, δημοσιογραφικός μεγαλοελλαδισμός (με σκόντο σε λεπτομέρειες όπως Χρεοκρατία, με σχεδιασμένη συνέπεια Γενοκτονία σε εξέλιξη, αποεθνοποίηση, Αντιδημοκρατικός Αντιπροσωπευτικός Κοινοβουλευτισμός, Διεφθαρμένη Δικαιοσύνη, διεφθαρμένα ΜΜΕ (Δημοσιογράφοι/Οικονομολόγοι/Νομικοί κλπ), Ανεργία, Ενοικίαση Εργαζομένων, Περιβάλλον, …). Βέβαια όσο δρέπει δάφνες δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας για κάποιο επίκαιρο θέμα ο δημοσιογραφικός μεγαλοελλαδισμός, άλλο τόσο εισπράττει την ποικιλότροπη αντιπροσωποκοινοβουλευτική “κατανόηση της συμβολής του”, κάθε φορά που το επίκαιρο θέμα σταματάει να γίνεται αντικείμενο δημοσιογραφικής κριτικής (κριτικής στήριξης πάντα), είτε επειδή το θέμα εθελοεκχωρήθηκε σε εχθρούς πατρίδας-λαού όπως πχ με τα μνημόνια, είτε επειδή το love boat ( https://greek-market-research.com/clink/the-love-boat/ ) ασχολήθηκε με άλλο λιμάνι δημοσιογραφικής ευτυχίας.
Όσο για την “στρατηγικού χαρακτήρα αλλαγή”(*), έχουμε να παρατηρήσουμε, πως αλλαγή ερήμην Λαού-Δημοκρατίας-Δικαίου (βλέπετε συμφωνίες με Ιταλία-Αίγυπτο και γενικότερο πλαίσιο έξωθεν εξάρτησης-υποταγής και δη πρόσφατης(**), δεν μπορεί να επαναφέρει την Ελληνική Ψυχή ( https://greek-market-research.com/clink/ethniki-taytotita-i-ethniki-syneidisi/ ) στο ιστορικό της πεπρωμένο, το πολύ να της απονείμει το προνόμιο να γλείφει τα πόδια της παγκοσμιοποίησης, με αντάλλαγμα, να μην πάρουν οι Τούρκοι την Αθήνα.
=======================
(*) “Οι τριγωνικές συνεργασίες στην Ανατολική Μεσόγειο εμμέσως πλην σαφώς αναδιατάσσουν τις γεωπολιτικές και γεωοικονομικές ισορροπίες στην κρίσιμης σημασίας θαλάσσια περιοχή που συνδέει τρεις ηπείρους. Για την ακρίβεια, πρόκειται για στρατηγικού χαρακτήρα αλλαγή, η οποία συντελείται σταδιακά και εκ των πραγμάτων εμμέσως πλην σαφώς απομονώνει την Τουρκία.“
(**) https://greek-market-research.com/clink/apokalypsi-etsi-tha-dolofonoysan-ton-kosta-karamanli/ , Συμφωνία των Πρεσπών, που ξεχάστηκαν παντελώς μαζί με Χρεοκρατία, Γερμανικές Οφειλές, Κυπριακό που οδεύει σε μετατροπή Κράτους σε Κοινοτητα https://greek-market-research.com/article/zitane-dyo-krati-gia-na-paroyn-synomospondia-oi-toyrkoi-stin-pentameri/ , κλπ.
_.
Στ. Λυγερός, 28 Απριλίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η νεοοθωμανική θεώρηση του Κυπριακού δεν διαφέρει ποιοτικά από την κεμαλική, όπως την εξέθεσα στο προηγούμενο άρθρο μου. Στο βιβλίο του “Το στρατηγικό βάθος” ο Νταβούτογλου είναι σαφέστατος: «Η Κύπρος, που κατέχει μια κεντρική θέση παγκοσμίως από την άποψη της ίσης σχεδόν απόστασης που απέχει από την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, βρίσκεται μαζί με την Κρήτη πάνω σε έναν άξονα όπου τέμνονται και οι υδάτινες αρτηρίες.
»Η Κύπρος… επέχει επίσης τόπο μιας σταθερής βάσης και αεροπλανοφόρου που είναι σε θέση να ελέγχει τις περιοχές του Περσικού κόλπου και της Κασπίας και τις υδάτινες αρτηρίες του Άντεν και του Ορμούζ, οι οποίες αποτελούν τις σημαντικότερες υδάτινες περιοχές που συνδέουν Ευρασία και Αφρική. Δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει τη στρατηγική θέση της… Μια χώρα που παραμελεί την Κύπρο δεν είναι δυνατόν να έχει έναν αποφασιστικό λόγο στις παγκόσμιες και περιφερειακές πολιτικές. Δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική στις παγκόσμιες πολιτικές, διότι αυτό το μικρό νησί κατέχει μια θέση που μπορεί να επηρεάσει άμεσα τους στρατηγικούς συνδέσμους μεταξύ Ασίας και Αφρικής, Ευρώπης και Αφρικής και Ευρώπης και Ασίας… Καθίσταται πασιφανές ότι η κεντρική θέση που κατέχει αυτή η περιοχή από την άποψη των ενεργειακών αξόνων της θα αποτελέσει στο μέλλον τη βασικότερη παράμετρο του παγκόσμιου ανταγωνισμού…
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Υπογραμμίζουμε από τα καλά γραφόμενα (και μη εμπράκτως υποστηριζόμενα), με σκοπό έστω και την τελευταία προ της Δικοινοτικής-Διζωνικής (μετατροπή της Κύπρου σε Κοινότητα) στιγμή, να ενωθούν οι διακριτοί/επώνυμοι/ειδήμονες https://greek-market-research.com/clink/eidimosyni-kai-apeleytherosi-patridas-lao πατριώτες ( https://greek-market-research.com/clink/diakiryxi-gia-tin-kypro-ypografoyn-22-prosopikotites/ ) με τον προδομένο λαό:
“Ο έλεγχος όλης της Κύπρου ήταν κεντρική συνιστώσα στην εθνική στρατηγική της Τουρκίας να αναδειχθεί σε δύναμη με πρωτεύοντα ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, πολύ πριν εμφανισθεί ο Ερντογάν στο πολιτικό προσκήνιο. Ο έλεγχος της Μεγαλονήσου δεν εξασφαλίζει στην Τουρκία μόνο τον έλεγχο των κρίσιμης σημασίας θαλασσίων οδών της περιοχής, αλλά και αυξάνει κατακόρυφα τη στρατηγική σημασία της για Δύση και Ανατολή.“
_.
Στ. Λυγερός, 27 Απριλίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η Πενταμερής Διάσκεψη επαναφέρει το Κυπριακό στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Σ’ αυτό το άρθρο δεν θα ασχοληθώ με το εν εξελίξει διπλωματικό παίγνιο. Ας δραπετεύσουμε από τη συγκυρία, σε μία προσπάθεια να δούμε το “δάσος” κι όχι τα “δένδρα” όπως συνήθως. Θα “δώσω”, λοιπόν, τον λόγο σε Τούρκους αξιωματούχους, οι οποίοι διαχρονικά μας λένε ξεκάθαρα πως αντιλαμβάνονται το Κυπριακό. Μόνο οι αρμόδιοι σε Αθήνα και Λευκωσία –με λίγες εξαιρέσεις– αρνούνται με ιδεοληπτική εμμονή να “ακούσουν”.
Για την Τουρκία, λοιπόν, το Κυπριακό ήταν πάντα πρώτα απ’ όλα ζήτημα γεωπολιτικής και κατ’ επέκταση γεωστρατηγικής. Ο έλεγχος όλης της Κύπρου ήταν κεντρική συνιστώσα στην εθνική στρατηγική της Τουρκίας να αναδειχθεί σε δύναμη με πρωτεύοντα ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή, πολύ πριν εμφανισθεί ο Ερντογάν στο πολιτικό προσκήνιο. Ο έλεγχος της Μεγαλονήσου δεν εξασφαλίζει στην Τουρκία μόνο τον έλεγχο των κρίσιμης σημασίας θαλασσίων οδών της περιοχής, αλλά και αυξάνει κατακόρυφα τη στρατηγική σημασία της για Δύση και Ανατολή. Παραθέτω, λοιπόν, δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, που δεν χρειάζονται σχόλια:
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Προσθέτουμε: Γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα
_.
Στ. Λυγερός, 6 Απριλίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Σαν σήμερα, 80 χρόνια πριν, στις 6 Απριλίου 1941, οι γερμανικές δυνάμεις του Χίτλερ επιτέθηκαν στην Ελλάδα. Τα όσα τραγικά για τον ελληνικό λαό ακολούθησαν είναι σε γενικές γραμμές γνωστά. Όπως γνωστό είναι ότι το Βερολίνο, διευκολυνόμενο από διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, συνεχίζει να αρνείται να πληρώσει τις επιβαλλόμενες πολεμικές αποζημιώσεις, ακόμα και το κατοχικό δάνειο.
Λίγες ημέρες πριν τις εθνικές εκλογές του 2019, η απερχόμενη κυβέρνηση Τσίπρα είχε θέσει με ρηματική διακοίνωση προς το Βερολίνο το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων. Είχε προηγηθεί τον Απρίλιο 2019 η απόφαση της ελληνικής Βουλής –με συντριπτική πλειοψηφία– να ενεργοποιήσει τις διεκδικήσεις για όσα η Ελλάδα υπέστη κατά τη διάρκεια της κατοχής από τους ναζί του Χίτλερ.
Το ζήτημα έχει πολλές φορές επανέλθει στο προσκήνιο, αλλά ποτέ η Αθήνα δεν έκανε το αποφασιστικό βήμα. Για την ακρίβεια, οι εκάστοτε κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν τη ρητορική για τις γερμανικές επανορθώσεις είτε ως προεκλογικό όπλο είτε ως μοχλό πίεσης προς το Βερολίνο για να εξασφαλίσουν άλλου τύπου ανταλλάγματα στο πλαίσιο των Μνημονίων. Ο χρόνος θα δείξει πως θα κινηθεί σ’ αυτό το επίπεδο η επόμενη κυβέρνηση.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Συμπληρώνουμε την καταγγελία του Σταύρου Λυγερού (που για τον ίδιον μπορεί να αποτελεί απλά κριτική στήριξη προς την κυβέρνηση…) με την παρακάτω ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ (από Τα μηνύματα της επίσκεψης Μητσοτάκη στη Λιβύη – Οι επιδιώξεις της Αθήνας ) :
“Η Ελλάδα στηρίζει τη νέα κυβέρνηση και είναι έτοιμη να στηρίξει την προσπάθειά της να οδηγήσει τη χώρα σε αξιόπιστες και συμπεριληπτικές εκλογές, και, κατά συνέπεια, στην πολιτική ομαλότητα και την ανασυγκρότηση. Η επαναλειτουργία της ελληνικής πρεσβείας στην Τρίπολη και η επανασύσταση του γενικού προξενείου στη Βεγγάζη θα συμβάλουν σημαντικά στην ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας σε όλους τους τομείς. Ιδίως μάλιστα στην ενέργεια, τις κατασκευές, την ασφάλεια, με σημαντικές προοπτικές στις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις“, είναι το μήνυμα που εκπέμπει η ελληνική πρωτεύουσα, λίγες ώρες πριν την επίσκεψη Μητσοτάκη.
Η ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΗ-ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ συνοδεύεται από ευχολογικές νουθεσίες προς την Λιβυκή κυβερνηση (με ΔΕΔΟΜΕΝΗ την ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ!!!) :
Όπως σημείωσε, μάλιστα, η κυβερνητική εκπρόσωπος η Αθήνα προσβλέπει ότι η νέα αυτή σελίδα στις σχέσεις των δύο χωρών θα γραφτεί επάνω στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και της καλής πίστης. “Είναι σημαντικό για τη Λιβύη, στη νέα αυτή εποχή, να απαλλαγεί από βαρίδια που την τραβούν προς τα κάτω, όπως η παρουσία ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων στο έδαφός της. Αλλά και από κείμενα που είναι και ανυπόστατα και παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Η Ελλάδα δηλώνει την ετοιμότητά της να στηρίξει τη Λιβύη και τους Λίβυους με όλους τους τρόπους, τόσο στο διμερές όσο και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο“, ανέφερε η κ. Πελώνη, με στελέχη να διαμηνύουν ότι ο πρωθυπουργός, στη διάρκεια των διευρυμένων συζητήσεων, θα θέσει άπασες τις ελληνικές θέσεις, όπως τις θέτει πάντα στους συνομιλητές του. Και σε αυτό το πλαίσιο “συμπεριλαμβάνονται οι θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης για το ανυπόστατο και παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο”.
Η G-M-R θα επανέλθει στο θέμα, μετά την ανακοίνωση των επισήμων πρακτικών για τα επίσκεψης του πρωθυπουργού στην Λιβύη.
Πάντως η κυβέρνηση ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ να προχωρεί ακάθεκτη στην ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ της ΕΧΘΡΙΚΗΣ προς την Ελλάδα Λιβυκής κυβέρνησης.
Νεότερο:«Φροντίζουμε τα συμφέροντα της χώρας μας, του λαού μας» απάντησε ο Λίβυος πρωθυπουργός!!!: https://hellasjournal.com/2021/04/kines-dilosis-mitsotaki-me-prothipourgo-liviis-parakolouthiste-live/
Εν συνεχεία, “γραμμές σε χάρτες” θεωρεί ο Κ.Μητσοτάκης το τουρκολιβυκό σύμφωνο αρπαγής της ελληνικής θάλασσας-υφαλοκρηπίδας-αοζ-εναέριου χώρου, κοφτή-εξευτελιστική η απάντηση από τον Λίβυο πρωθυπουργό. (Από: Μητσοτάκης: Θεμέλιο της νέας αφετηρίας στις σχέσεις Ελλάδας-Λιβύης, η πίστη στις αρχές της διεθνούς νομιμότητας )
_.
Στ. Λυγερός, 6 Απριλίου 2021
Ο δεδηλωμένα φιλότουρκος μεταβατικός πρωθυπουργός της Λιβύης δήλωσε ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι σε ισχύ. Η άνευ όρων επίσκεψη Μητσοτάκη…
Ακούστε το ηχητικό σχόλιο του Σταύρου Λυγερού
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Το κρισίμως βοηθητικό της Τουρκίας απόσπασμα (που δόθηκε η έμφαση): “Ο Δένδιας επέλεξε σε γενικές γραμμές να συμπλεύσει. Χαρακτήρισε την έκθεση Μπορέλ ισορροπημένη στο πλαίσιο της διττής στάσης έναντι της Τουρκίας. Υπογράμμισε, όμως, ότι δεν επισημαίνεται αρνητικά η πολιτική επίδειξης ισχύος και εκφοβισμού που ακολουθεί η Τουρκία έναντι της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έκανε, μάλιστα, ειδική αναφορά στην απουσία οποιασδήποτε αναφοράς αφενός στο casus belli για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, αφετέρου στην ανάγκη απόσυρσης των τουρκικών δυνάμεων από τη Λιβύη.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, μάλιστα, αντανακλώντας και το πνεύμα που φαίνεται να διέπει τη νέα αμερικανική εξωτερική πολιτική, υπογράμμισε με έμφαση τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν πληθύνει και ενταθεί το τελευταίο διάστημα. Κατέληξε, λέγοντας ότι η ΕΕ πρέπει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των Τούρκων που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό.“
_.
Στ. Λυγερός, 23 Μαρτίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Την απόπειρα του αρμόδιου για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ Μπορέλ να προκαταλάβει με δημόσια δήλωσή του τη στάση της ΕΕ έναντι της Τουρκίας απέτρεψαν με παρέμβασή τους οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αυστρίας. Στη σημερινή σύνοδο του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων, συζητήθηκε η έκθεση Μπορέλ για τις ευρωτουρκικές σχέσεις.
Απόφαση δεν ελήφθη, όπως ήταν προβλεπόμενο, επειδή υποτίθεται ότι η σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών δεν έπρεπε να προκαταλάβει την απόφαση της επικείμενης Συνόδου Κορυφής. Παρόλα αυτά, ο Μπορέλ διάβασε στους υπουργούς σχέδιο δήλωσης προς τα ΜΜΕ, το οποίο, όμως, όχι μόνο δεν απεικόνιζε τη συζήτηση στο Συμβούλιο, αλλά αντιθέτως εξωράιζε κραυγαλέα την εικόνα. Η αντιδεοντολογική στάση του προκάλεσε την αντίδραση Ελλάδας, Κύπρου και Αυστρίας, με αποτέλεσμα η δήλωσή του να τροποποιηθεί και να γίνει πιο ισορροπημένη, αν και πάλι εξωραϊσμένη.
Οι υπουργοί Εξωτερικών συνέκλιναν στη λεγόμενη διττή προσέγγιση αναφορικά με τις ευρωτουρκικές σχέσεις, λόγω και της αντιφατικής συμπεριφοράς της Άγκυρας: από τη μία “θετική ατζέντα”, από την άλλη απειλή κυρώσεων. Δεδομένων και των αντιθέσεων στους κόλπους της ΕΕ, η λήψη οριστικής απόφασης μετατέθηκε για μία ακόμα φορά, αυτή τη φορά στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, με το πρόσχημα ότι πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο και να μπορεί να αξιολογηθεί με περισσότερα δεδομένα η Τουρκία.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Κρατάμε το σημαντικό και,…, περιμένουμε (…αφού ουδείς θέλει να εμπλακεί σε συνεργειακή/μετωπική ανατροπή της παντοειδούς εθελοεκχώρησης της Εθνικής κυριαρχίας…) :
“Στην προσπάθειά της να οδηγήσει την Άγκυρα στη Χάγη, η Αθήνα είχε “παρασυρθεί” σε μία διαπραγμάτευση, αντικείμενο της οποίας ουσιαστικά ήταν η παράκαμψη του διεθνούς δικαίου. Για την ακρίβεια, οι δύο πλευρές συζητούσαν για μία συμφωνία, η οποία –μέσω του συνυποσχετικού– να υποδεικνύει στο Διεθνές Δικαστήριο πως ακριβώς θα οριοθετήσει.
Με άλλα λόγια, θα του ζητούσαν να βάλει τη σφραγίδα του σε σχεδόν προαποφασισμένη οριοθέτηση. Εάν δύο πλευρές τα έχουν βρει, το Δικαστήριο δεν έχει πρόβλημα να επικυρώσει συμφωνία, η οποία παρακάμπτει το διεθνές δίκαιο, όπως παραδοσιακά επιδιώκει η Άγκυρα. Γιατί χρειάζεται η σφραγίδα της Χάγης; Για να εξουδετερωθούν οι αντιδράσεις κυρίως στην Ελλάδα, η οποία υποτίθεται ότι εμμένει στη θέση να εφαρμοσθεί το διεθνές δίκαιο. Η κυβέρνηση θα οχυρώνεται πίσω από τη Χάγη.“
_.
Σ. Λυγερός , 13 Ιανουαρίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Στις 21 Δεκεμβρίου 2020 δημοσιεύθηκε άρθρο μου με τίτλο “Αποκλειστικό: Στρώνεται το χαλί για διερευνητικές εντός Ιανουαρίου – Όλο το παρασκήνιο“. Η πληροφορία επιβεβαιώθηκε απολύτως και οι δύο πλευρές θα πιάσουν το νήμα από εκεί που το είχαν αφήσει το 2016. Διαφωνούν, όμως, για την ατζέντα των συνομιλιών.
Όπως είναι γνωστό, η ελληνική πλευρά επιμένει δημοσίως ότι θα συνομιλήσει μόνο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, ενώ αντιθέτως η τουρκική επιμένει πως η ατζέντα πρέπει να είναι “ανοικτή”, κάθε πλευρά να θέσει όποιο ζήτημα θέλει. Στόχος της είναι να μετατρέψει σε “νομιμοποιημένες” διμερείς διαφορές τις μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της. Προφανώς, οι Έλληνες διπλωμάτες δεν μπορούν να εμποδίσουν τους Τούρκους να πουν αυτό που θέλουν, αλλά μπορούν να αρνηθούν να εισέλθουν σε διαπραγμάτευση επί ζητημάτων που δεν αφορούν στην οριοθέτηση.
Η επικείμενη επανέναρξη των διερευνητικών, σε συνδυασμό με το νομοσχέδιο για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων (στα 12 μίλια) στο Ιόνιο και στη νότια Πελοπόννησο, επανέφερε το ζήτημα στην επικαιρότητα, με αποτέλεσμα να επικρατεί στη δημόσια σφαίρα το γνωστό “άσπρο-μαύρο”. Οι διερευνητικές επαφές είναι θεμιτές ή παγίδα;
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr