Κέρη Π. Μαυρομάτη, 30 Αυγούστου 2020

Η κυβερνητική πολιτική επιλογή- βούληση της εκχώρησης-μεταβίβασης ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και ελληνικής δικαιοδοσίας- αρμοδιοτήτων στην Αίγυπτο, με την από 6-8-2020 συμφωνία τμηματικής ή κατά την παγκόσμια νομική, κυβερνητική πρωτοπυπία περί <partial delimitation><τμηματικής ή μερικής> οριοθέτησης της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης των δύο γειτονικών κρατών είναι πρόδηλη τόσο από το στάδιο της συνομολόγησης όσο και από το περιεχόμενο αυτής της συμφωνίας.

Αυτή η βεβιασμένη συνομολόγηση με ένα πρόχειρο κείμενο ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας , εφαρμόζοντας την απαγορευμένη μυστική διπλωματία, όπως και η προηγούμενη από 9-6-2020 ελληνοιταλική συμφωνία, έχει ως πρόσχημα –δικαιολογία την αντιμετώπιση του από 27-11-2019 παράνομου Τουρκολιβυκού Μνημονίου οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, δηλαδή υποστηρίζεται επιδιώκει την κυβερνητική αποτελεσματική λύση του προβλήματος της τουρκικής προσβολής -διεκδίκησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στις θαλάσσιε ζώνες ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας

Όμως είναι πλέον αποδεδειγμένη τόσο από το στάδιο του διαλόγου συνομολόγησης όσο και από το περιεχόμενο της από 6-8-2020 ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ ότι δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις τουρκικές διεκδικήσεις σε ελληνικές θαλάσσιες ζώνες ΑΟΖ/ΥΦαλοκρηπίδας στο Αιγαίο- Α. Μεσόγειο

Ειδικότερα όσον αφορά το περιεχόμενο της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας, περιλαμβάνει το Προοίμιο, πέντε άρθρα και ένα Παράρτημα με Πίνακα Γεωγραφικών Συντεταγμένων.

Α.    Η Συμφωνία περιέχει στο Προοίμιο τη διάταξη< Αναγνωρίζοντας τη ΣΔΘ 1982> και δεν περιλαμβάνει ότι η Συμφωνία συνάπτεται σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της ΣΔΘ1982 της οποίας τα δύο κράτη είναι συμβαλλόμενα μέρη, όπως περιλαμβάνει η Συμφωνία Αιγύπτου –Κύπρου. Βλ. Agreement between the Republic of Cyprus and the Arab Republic of Egypt on the Delimitation of the Exclusive Economic Zone 17 February 2003 <Recalling the relevant provisions of the United Nations Convention on the Law of the Sea of 10 December 1982, to which the two countries are parties>.

Επίσης περιλαμβάνει <έχοντας συνείδηση επίτευξης συμφωνίας κατά το διεθνές δίκαιο>, που δεν περιλαμβάνει η Συμφωνία Αιγύπτου –Κύπρου εφόσον κρίνεται περιττή η αναφορά γενικά στο διεθνές δίκαιο όταν η συμφωνία οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών κρατών με αντικείμενες ακτές ρυθμίζεται ρητά από το ειδικό διεθνές δίκαιο της ΔΣΔΘ 1982, που υπερισχύει η εφαρμογή του για τα συμβαλλόμενα κράτη της Ελλάδας-Αιγύπτου.

Είναι προφανές ότι η παραπάνω διατύπωση και η διαφοροποίηση της διατύπωσης από την παραπάνω αντίστοιχη Συμφωνία Αιγύπτου –Κύπρου επιδιώκει προδήλως τη δημιουργία ευνοικού <προηγούμενου προτύπου διατύπωσης διμερούς συμφωνίας οριοθέτησης> για την <διευκόλυνση> της Τουρκίας, που δεν είναι συμβαλλόμενο κράτος της ΣΔΘ 1982 και δεν δεσμεύεται στην εφαρμογή των συμβατικών της διατάξεων , που δεν αποτελούν παράλληλα και διατάξεις κανόνων διεθνούς εθιμικού δικαίου.

Επίσης η παραπάνω διατύπωση εναρμονίζεται με τις διατάξεις των άρθρων της από 6-8-2020 Συμφωνίας, διότι

(α) η αναφερομένη <μερική θαλάσσια οριογραμμή> δεν προβλέπεται στη ΣΔΘ 1982 και

(β) η εφαρμογή του κανόνα της μέσης γραμμής δεν προβλέπεται ρητά στις διατάξεις της διμερούς Συμφωνίας

Β.     Το πρώτο άρθρο της Συμφωνίας περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας άγνωστης στις διατάξεις της ΣΔΘ 1982 και στη παγκόσμια διεθνή πρακτική οριοθέτησης ΑΟΖ με τη κατασκευασμένη από ελληνικά ή αλλοδαπά μυαλά <μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή> βλ. Άρθρο 1 (α)< ορίζεται μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή μεταξύ των δύο μερών.(β) η μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή μεταξύ της ΑΟΖ του κάθε μέρους των δύο μερών.

Το δε από 12-8-2020 έγγραφο της Ελλάδας προς ΓΣ/ ΟΗΕ A/74/988–S/2020/795 περιλαμβάνει διαμαρτυρία της Ελλάδας< για παράνομη και επιθετική ενέργεια< illegal and aggressive act> του τουρκικού ερευνητικού πλοίου Oruc Reis για σεισμικές έρευνες μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα με πρόσχημα την συνομολόγηση συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας-Αιγύπτου στις 6 Αυγούστου, η οποία προβλέπει για τμηματική-μερική οριοθέτηση των ΑΟΖ σε ειδική περιοχή < partial delimitation of their exclusive economic zones in a specific region>.

Αναρωτιέμαι που ήταν αυτά τα ελληνικά ή αλλοδαπά μυαλά κατά τη 9ετή διάρκεια(1973-1982) της Γ Συνδιάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας για να εφεύρουν και να προτείνουν να συμπεριληφθεί στις διατάξεις της ΣΔΘ 1982 η <μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή> ή η <τμηματική-μερική οριοθέτηση των ΑΟΖ σε ειδική περιοχή των παρακτίων κρατών>!

Είναι γεγονός ότι η παραπάνω πρωτόγνωρη κατασκευή στο δίκαιο της θάλασσας και στη διεθνή πρακτική της τμηματικής οριοθέτησης για ειδική περιοχή και για ειδικούς σκοπούς θα προσέθετα, είναι αντίθετη προς το γενικό και ειδικό διεθνές δίκαιο, τη διεθνή νομολογία, τη διεθνή πρακτική και παραβιάζει το αδιαίρετο της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας της Ελλάδας, την ενότητα ελληνικού νησιωτικού και ηπειρωτικού χώρου σε αυτή τη περιοχή του Αιγαίου.

Κατά το γενικό διεθνές δίκαιο η κυριαρχία ενός κράτους σε ορισμένο έδαφος εκδηλώνεται ως ενιαία, απόλυτη, πλήρης άσκηση δικαιωμάτων-αρμοδιοτήτων.

Το έδαφος ενός κράτους έχει συνέχεια-ενότητα ακόμη και όταν υπάρχει η παρεμβολή τρίτου κράτους. Το έδαφος ενός κράτους περικλείεται από σύνορα.

Κατά δε τις ειδικές διατάξεις του δικαίου της θάλασσας η νομική θεμελίωση των δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους στις θαλάσσιες ζώνες είναι η εδαφική κυριαρχία . Οι διατάξεις του άρθρου 2 ΣΔΘ 1982 περιλαμβάνουν ότι η κυριαρχία του παράκτιου κράτους στην χωρική θάλασσα είναι πλήρης, ενιαία, αποκλειστική. Οι δε διατάξεις των άρθρων 56 και 77 ΣΔΘ 1982 περιλαμβάνουν ότι το παράκτιο κράτος στην ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα οικονομικού περιεχομένου, τα οποία θεμελιώνονται στην κυριαρχία του παράκτιου κράτους. Η κυριαρχία του παράκτιου κράτους έχει και οικονομικό περιεχόμενο , που είναι η κυριαρχία στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους κατά το Χάρτη των οικονομικών δικαιωμάτων των Κρατών και τις αποφάσεις ΓΣ/ΟΗΕ.

Κατά τη θεωρία και τις αποφάσεις των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων η ξηρά δεσπόζει στη θάλασσα. Γι αυτό στην υπόθεση οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας Αιγαίου 1976-1978 το σκεπτικό της απόφασης του ΔΔΧ περιλαμβάνει ότι <η οριοθέτηση έχει σχέση με την έννοια του εδαφικού καθεστώτος και εξετάζονται οι νομικοί τίτλοι κυριαρχίας όταν υπάρχουν αμφισβητήσεις. <Η οριοθέτηση ενός συνόρου έχει σχέση έχει διαπίστωση νομικού τίτλου στις υπό οριοθέτηση περιοχές>[Παρ.84]

Το Διεθνές Δικαστήριο επανέλαβε τη σχέση οριοθέτησης και εδαφικού καθεστώτος στην υπόθεση οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών Κατάρ- Μπαχρέιν 1981.

Επιπρόσθετα η Ελληνική κυβέρνηση έχει δεχθεί σε επιστολές της στον ΟΗΕ από 19-3-2020 και 21-4-2020 τη σχέση οριοθέτησης με εδαφική κυριαρχία όταν υποστηρίζει ότι τα σύνορα των θαλασσίων ζωνών της Τουρκίας σύμφωνα με Τ-Λ Μνημόνιο προσβάλλουν το αδιαίρετο της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας, εφόσον παραβλέπουν τα δικαιώματα των ελληνικών νησιών.

Συνεπώς η συνομολόγηση της παραπάνω <μερικής-τμηματικής οριοθέτησης ΑΟΖ > προσβάλλει την ενιαία ελληνική εδαφική κυριαρχία και ασκεί επιρροή στο εδαφικό καθεστώς των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, ιδιαίτερα όταν αυτό αμφισβητείται και επιδιώκεται η αναθεώρηση του από τη Τουρκία.

Η ελληνική κυβέρνηση με αυτή τη Συμφωνία τεμαχίζει το έδαφος των ελληνικών νησιών , τεμαχίζει τα δικαιώματα τους στη θαλάσσια περιοχή ΑΟΖ που τα περικλείει ,όπως Ν.Ρόδου, της Ν.Κρήτης, της Ν. Καρπάθου, με συνέπεια να τεμαχίζονται τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και η δικαιοδοσία σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή , η οποία είναι αντίθετη και κατά το Συνταγματικό και Διοικητικό Δίκαιο.

Έτσι διασπά την πληρότητα της άσκησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων του ελληνικού κράτους ,όπως προβλέπονται από 56(1),60,73 ΣΔΘ 1982 , εφόσον θα ασκούνται σε ένα τμήμα του κάθε νησιού, όπως σε ένα τμήμα της Ν. Ρόδου, της Ν. Κρήτης, της Ν. Καρπάθου τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα εξερεύνησης –εκμετάλευσης των φυσικών πόρων, ανακοπή του πλού πλοίου, επιθεωρήσεις επί του πλοίου, σύλληψη και δικαστική δίωξη, – θα ασκείται σ ένα να τμήμα του νησιού- της ελληνικής επικράτειας – μερική δικαιοδοσία, δηλαδή θ ασκείται για ένα τμήμα του νησιού η νομοθετική και εκτελεστική αρμοδιότητα για τη τοποθέτηση χρήση τεχνητών νήσων, εγκαταστάσεων κατασκευών-ζωνών ασφαλείας, για την ασφάλεια ναυσιπλοίας και τη προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, για τη παράνομη μετανάστευση, για τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα κλπ.

Γεννάται το ερώτημα εφόσον οι ελληνικές κυβερνήσεις δέχονται ότι το Μνημόνιο αποκλείει τα πλήρη δικαιώματα των ελληνικών νησιών στις θαλάσσιες ζώνες ,που τα περιβάλλουν, κατά παραβίαση του άρθρου 121 ΣΔΘ 1982 ,με συνέπεια τη προσβολή της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας, ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν προβαίνει και αυτή στην ίδια παραβίαση με τη συνομολόγηση της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας, που περιορίζει και να αποκλείει τα ελληνικά νησιά από τα πλήρη δικαιώματα τους στις θαλάσσιε ζώνες τους κατά 121 ΔΣΔΘ1982.

Γ.    Η Συμφωνία δεν περιλαμβάνει ρητά την εφαρμογή της μέσης γραμμής για την <μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή ούτε τον καθορισμό των ορίων της μέσης γραμμής στα αναφερόμενα σημεία Α έως Ε κατά το Πίνακα Γεωγραφικών Συντεταγμένων.

Αντίθετα η Συμφωνία Αιγύπτου –Κύπρου περιλαμβάνει στις διατάξεις του Άρθρου 1(α)(β)

ότι (α) η οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης πραγματοποιήθηκε με την εφαρμογή του κανόνα της μέσης γραμμής ,της οποίας κάθε σημείο απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης των δύο συμβαλλομένων κρατών και (β) τα όρια της μέσης γραμμής ορίζονται στα σημεία Α,Β,C,D,E σύμφωνα με τον Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων του Παραρτήματος της Συμφωνίας . βλ.. Agreement between the Republic of Cyprus and the Arab Republic of Egypt on the Delimitation of the Exclusive Economic Zone 17 February 2003. Article 1 (a) The delimitation of the exclusive economic zone between the two Parties is effected by the median line of which every point is equidistant from the nearest point on the baseline of the two Parties (b) The median line and its limits is defined by points 1 to 8 according to the list of geographical coordinates annexed to this Agreement (annex I).

Αυτή η παράλειψη θεωρούμε ότι δεν οφείλεται σε άγνοια των συντακτών, ελλήνων ή αλλοδαπών, σχετικά με την πάγια ελληνική θέση τόσο κατά τη διάρκεια της Γ Συνδιάσκεψης του δικαίου της θάλασσας για την θέσπιση του κανόνα της μέσης γραμμής όσο και κατά την ελληνική νομοθεσία Ν.2289/1995 και Ν.4001/2011.

Αλλά οφείλεται στην ελληνική πολιτική βούληση (α) να μη περιληφθεί σε διμερή συμφωνία οριοθέτησης ότι το εξωτερικό όριο της ελληνικής ΑΟΖ, η οποία δεν έχει ακόμη θεσπισθεί με το απαιτούμενο ΠΔ (κατεφαρμογή του άρθρου δεύτερου Ν.2321/1995),ορίζεται δίκαια με την υποχρέωση επιλογής των εγγυτέρων σημείων των γραμμών βάσης ,τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών, από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης, διότι η Ελλάδα δεν έχει θεσπίσει γραμμές βάσης με Προεδρικό Διάταγμα όταν τόσο η Αίγυπτος όσο και η Ιταλία έχουν περιλάβει σε ΠΔ τις γραμμές βάσης των θαλασσίων ζωνών υπό τη κυριαρχία τους. βλ. Decree of the President of the Arab Republic of Egypt No. 27 (1990) Decree of the President of the Arab Republic of Egypt No. 27 (1990) Βλ.Decree of the President of the Republic No. 816 of 26 April 1977-territorial and contiguous zone

(β)    να μη προκύπτει ότι η ελληνική κυβέρνηση υιοθετεί γραμμές βάσεις του συμβαλλομένου κράτους της Αιγύπτου, όπως και της Ιταλίας , που χαράχθηκε κατά τρόπο άδικο και εθνικά απαράδεκτο χωρίς να ληφθούν υπόψη η παρουσία και τα πλήρη δικαιώματα των μεμονωμένων ελληνικών νησιών, νησίδων, νησιδίων και συμπλέγματος ελληνικών νησιών ως σημεία για τη χάραξη γραμμών βάσης.

Έτσι έγινε υποκειμενική χάραξη μέσης γραμμής κατά τα αιγυπτιακά συμφέροντα, διότι χρησιμοποιήθηκαν ελληνικά νησιά με μειωμένα δικαιώματα ΑΟΖ , όπως η Κρήτη ,η Ρόδος και τα γύρω ελληνικά νησιά ή νησίδες ή συστάδα νησιών χωρίς καθόλου δικαιώματα όπως η Κάσος το Γαιδουρονήσι και η συστάδα νησιών και νησιδίων του νομού Λασιθίου-, Τρόχιλος, Στρογγυλό και Κουφονήσι , και το μεγαλύτερο νησιωτικό σύμπλεγμα της Δωδεκανήσου –το Καστελλόριζο με 14 νησιά

(γ)    η Τουρκία δεν επιθυμεί αυτή τη μέθοδο οριοθέτησης, διότι σύμφωνα με τουρκικό νόμο του 1982 η οριοθέτηση όλων των θαλασσίων ζωνών της Τουρκίας θα γίνει με εφαρμογή της αρχής της ευθυδικίας-επιείκιας.

Δ.     Τα θαλάσσια σύνορα της ελληνικής ΑΟΖ συμφωνήθηκαν χωρίς να εφαρμοσθούν οι διατάξεις του άρθρου 121 ΣΔΘ 1982 για το καθεστώς των νησιών.

Η Συμφωνία Ελλάδας- Αιγύπτου περιλαμβάνει σύνορα-όρια <μερικής>ΑΟΖ Ελλάδας, που καθορίζονται στα σημεία Α,Β,C,D,E σύμφωνα με τον Πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων του Παραρτήματος της Συμφωνίας παραβιάζοντας τις διατάξεις του άρθρου 121 ΣΔΘ 1982 ,που ρητά προβλέπει το νόμιμο δικαίωμα των ελληνικών νησιών , ανεξαρτήτως μεγέθους, με οικονομική και κοινωνική ζωή να έχουν πλήρη δικαιώματα στη θαλάσσια ζώνη ΑΟΖ, το οποίο επιβεβαιώνεται από τη διεθνή νομολογία και τη διεθνή πρακτική.

Σύμφωνα με αυτό το Πίνακα τα όρια χαράχθηκαν σε τμήμα δυτικά του 28ου μεσημβρινού χωρίς να περιλαμβάνεται όλο το τμήμα δυτικά του 28 00 00 Ε και το τμήμα ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, διότι αποκλείει (ι)ολικά ή μερικά ορισμένα ελληνικά νησιά από τη θαλάσσια ζώνη ΑΟΖ που περιβάλλονται και (ιι) να οριοθετούν με πλήρη δικαιώματα ως σημεία γραμμών βάσης τα θαλάσσια σύνορα ελληνικής ΑΟΖ , κατά παραβίαση του άρθρου 121 ΣΔΘ 1982,όπως αναφέρουμε παραπάνω.

Ομοίως και η οριοθέτηση των τουρκικών ΑΟΖ/ΥΦ κατά το Τ-Λ Μνημόνιο θεμελιώνεται στην παραβίαση του άρθρου 121 ΣΔΘ 1982, εφόσον, όπως ισχυρίζονται οι ελληνικές κυβερνήσεις, τα όρια-σύνορα χαράχθηκαν χωρίς να λαμβάνεται η παρουσία των ελληνικών νησιών, τα πλήρη δικαιώματα τους να δημιουργούν θαλάσσιες ζώνες πέρα από τα χωρικά τους ύδατα, το δικαίωμα τους να αποτελούν σημεία για χάραξη γραμμών βάσης, να προεκτείνονται οι ακτές τους νότια μέχρις των ακτών Κύπρου και Αιγύπτου.

Έτσι, ισχυρίζονται, ότι η Τουρκία <αποκλείει τα ελληνικά νησιά από τις θαλάσσιε ζώνες τους>( deprive the Greek islands of their maritime zones), παραβιάζει το αδιαίρετο της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας παραβλέποντας τα παραπάνω δικαιώματα των ελληνικών νησιών Αιγαίου .

Γεννάται το ερώτημα εφόσον η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να αποκλείει τα ελληνικά νησιά από τις θαλάσσιες ζώνες τους με το Τουρκικό-Λιβυκό Μνημόνιο, η ελληνική κυβέρνηση έχει αυτό το δικαίωμα με τη συνομολόγηση της Συμφωνίας με την Αίγυπτο….

Ειδικότερα αυτή η Συμφωνία δεν αναγνωρίζει πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ σε Κρήτη, Ρόδο, Κάρπαθο, αποκλείει από κάθε δικαίωμα ΑΟΖ και καθορισμού ορίων ΑΟΖ στη Ν. Κάσο, στο μεγαλύτερο νησιωτικό σύμπλεγμα της Δωδεκανήσου –το Καστελλόριζο με 14 νησιά, στο Γαιδουρονήσι και στη συστάδα νησιών και νησιδίων του νομού Λασιθίου-, Τρόχιλος, Στρογγυλό και Κουφονήσι κ.λ.π.

Επίσης, σύμφωνα με τον Πίνακα, καθορίζει σύνορα Δυτικά ενός τμήματος Ρόδου αφήνοντας το άλλο τμήμα και τη περιοχή ανατολικά της Ρόδου για διεκδίκηση θαλασσίων ζωνών από τη Τουρκία, δηλαδή οριοθετεί εν μέρει δυτικά του 28 00 00Ε και αφήνει στις τουρκικές διεκδικήσεις τη περιοχή ανατολικά του 28 00 00Ε – την θαλάσσια περιοχή μεταξύ της κεντρικής Ρόδου και του Καστελόριζου.

Έτσι η ελληνική κυβέρνηση υπαναχωρεί από όσα υποστήριζε στα παραπάνω έγγραφα της για προσβολή των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων καθολοκληρία δυτικά 28 00 00 Ε. Αυτή η υπαναχώρηση σημαίνει ότι η κυβέρνηση δέχεται τη μερική αναγνώριση του Μνημονίου αντί της υποστηριζόμενης έως 1-6-2020 ολικής μη αναγνώρισης του .

Η ολική μη αναγνώριση του Μνημονίου περιελάμβανε την άρνηση των τουρκικών ισχυρισμών για τα όρια της Tουρκικής υφαλοκρηπίδας, κατά το παράνομο Μνημόνιο, σε αυτή τη περιοχή. Η τελευταία ακολουθεί τη μέση γραμμή ανάμεσα σε Τουρκικές-Αιγυπτιακές ακτές στο σημείο, που καθορίζεται δυτικά του 28°00’00″E, κατά τους ισχυρισμούς Τουρκίας. Τα όρια Τουρκίας –Αιγύπτου στις γεωγραφικές Συντεταγμένες 32-16-18.000E και 28-00-00.000E.

Εάν δε λάβουμε υπόψη τις τουρκικές συντεταγμένες 32-16-18.000E και 34-48-51.634E, κατά την από 21-9-2011 Συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ/υφ Τ-ΤΒΒΚ και τις τουρκικές συντεταγμένες της Τουρκικής Υφαλοκρηπίδας 33°47’04”.112N 32°16’18”.000E καθώς και τις γεωγραφικές συντεταμένες τουρκικών διεκδικήσεων, κατά το Μνημόνιο, στα σημεία <point A, 34°16’13.720”N – 26°19’11.640”E, and point B, 34°09’07.9”N – 26°39’06.3”E σε σύγκριση με τον Πίνακα γεωγραφικών Συντεταγμένων της Συμφωνίας Ελλάδας Αιγύπτου

Α 33 53 05 00 Ν 027 59 02 00Ε, Β33 41 56 41 Ν 027 30 42 47 Ε,

C33 35 24 09 Ν 026 -49-34-27Ε, D33 30 26 24 Ν 026-27-35-54 Ε

E 33 24 56 14 026 0000 , καταλήγουμε στα παρακάτω συμπεράσματα .

Η ελληνική κυβέρνηση με τη συνομολόγηση αυτής της Συμφωνίας

(ι)    εκχώρησε εν μέρει κυριαρχικά δικαιώματα σε ένα τμήμα δυτικά του 28 00 00 Ε και προκύπτει ότι έχει τη βούληση διαλόγου για το υπόλοιπο τμήμα του 28 00 00 Ε των τουρκικών διεκδικήσεων βάσει Μνημονίου

(ιι)    έχει τη πολιτική βούληση για διαπραγματεύσεις-υποχωρήσεις σε τουρκικές διεκδικήσεις βάσει Τ-Λ Μνημόνιου Ανατολικά του 28 00 00 και δυτικά 26 00 00 και δυτικά του 32 16 18. Η Τουρκία μπορεί να θεμελιώσει την άποψη της ότι ανατολικά αυτής της θαλάσσιας περιοχής δεν υπάρχει αλληλοεπικάλυψη θαλασσίων ζωνών Ελλάδας / Αιγύπτου αλλά μόνο Αιγύπτου-Τουρκίας-ΤΔΒΚ

(ιιι)    δέχεται οι ακτές των ελληνικών νησιών Αιγαίου να μην προεκτείνονται νότια έως τις ακτές Κύπρου, ούτως ώστε να υπάρχει αλληλοεπικάλυψη κυπριακής –ελληνικής ΑΟΖ/ΥΦ, ενώ εφάπτονται ΑΟΖ/ΥΦ Τουρκίας –ΤΔΒΚ-Αιγύπτου.

(ιν)    Δέχεται τουλάχιστον εν μέρει τις ανύπαρκτες-κατασκευασμένες αλληλοεπικαλυπτόμενες θαλάσσιες ζώνες Τουρκίας-Λιβύης και εν μέρει τις σχετικές παράνομες Γεωγραφικές Συντεταγμένες του Μνημονίου ,που αναπλάθουν την γεωγραφία σε αυτή τη περιοχή κατ’ αντίθεση προς τους κανόνες διεθνούς δίκαιου, υποχωρώντας από όσα υποστήριζε στις από 19-2-2020 και 19-3-2020 επιστολές της στον ΟΗΕ για παράνομες τουρκικές αξιώσεις σε 28 00 00 Ε

32 16 18 Ε< of its continental shelf in the Eastern Mediterranean that are west of longitude 32º16’18”E>.<Turkish claims WEST OF MERIDIAN LINE

(ν)    προκύπτει η πολιτική βούληση να μην υποστηρίξει την Κυπριακή υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ Κύπρου έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων, που βασίζονται στις γεωγραφικές συντεταγμένες 32-16-18.000E and 34-48-51.634E της από 21-9-2011 Συμφωνίας Τουρκίας-<ΤΔΒΚ>.

(ιν)    δέχθηκε οι γεωγραφικές συντεταγμένες ,που περιλαμβάνει το Μνημόνιο για τα δικαιώματα Τουρκίας – Αιγύπτου σε αυτή τη περιοχή της Μεσογείου να μην επηρεασθούν από τις Γεωγραφικές Συντεταγμένες της οριοθέτησης Ελλάδας-Αιγύπτου

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση ενήργησε αντίθετα με ότι κατήγγειλε ο κ. Συρίγος σε άρθρο του στη Καθημερινή για τη μερική οριοθέτηση και με ότι υποστήριζε για την δυνατότητα συνομολόγησης Συμφωνίας με Αίγυπτο με πλήρη δικαιώματα των νησιών Δωδεκάνησου, συμπλέγματος Καστελλόριζου και στα γύρω νησιά , με συνέπεια η Αίγυπτος να μην έχει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία και να εφάπτεται η ελληνική με την κυπριακή ΑΟΖ. Η Αίγυπτος έχει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία κατ’ άυτή τη Συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου.

Γεννάται το ερώτημα εάν επιδιώχθηκε και επιτεύχθηκε με αυτή τη Συμφωνία η διευκόλυνση των τουρκικών διεκδικήσεων σε Α. Μεσόγειο σε βάρος μόνον των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου βάσει των σημείων των γεωγραφικών συντεταγμένων του Πίνακα αυτής της από 6-8-2020 Συμφωνίας , που εναρμονίζεται με τους ισχυρισμούς της Τουρκίας στο από 2-7-2020 έγγραφο της στον ΟΗΕ ότι τα ελληνικά νησιά <δεν δημιουργούν αυτόματα πλήρη δικαιοδοσία στις θαλάσσιες ζώνες , τα νησιά αγνοούνται όταν είναι στη λάθος πλευρά της μέσης γραμμής ή έχουν μερική επήρεια στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών>.

Ε)     Παραβίαση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης και του ανθρώπινου δικαιώματος αξιοπρεπούς διαβίωσης του ελληνικού νησιωτικού λαού, δηλαδή της θετικής βούλησης του να μένει σε ορισμένο έδαφος και να απολαμβάνει τους φυσικούς πόρους της θαλάσσιας περιοχής του, ως παράκτιος λαός, για την αξιοπρεπή διαβίωση του και της οικογενείας του, σύμφωνα με Ψηφίσματα του ΟΗΕ1314/1958,1514/1960,2625/1970 και την ΟΔΔΑ του ΟΗΕ

Η ελληνική κυβέρνηση με τη παραπάνω συμφωνία συνομολόγησης αποκλεισμού ή μερικής δυνατότητας του λαού των παραπάνω αναφερομένων νησιών να απολαμβάνουν την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της ΑΟΖ, που περιβάλλει το νησί τους , παραβιάζει τα παραπάνω δικαιώματα, σε αντίθεση με τις επιταγές των διατάξεων του διεθνούς δικαίου. Οι νησιώτες έχουν αποκλειστεί από την πλήρη και αποκλειστική εκμετάλλευση του μεγαλύτερου μέρους των μη ζώντων φυσικών πόρων, όπως της λεκάνης Ηροδότου, και των ζώντων πόρων αυτής της θαλάσσιας περιοχής της ΑΟΖ .

Επίσης η ελληνική κυβέρνηση με την υπό κρίση οριοθέτηση φαίνεται να θέλει να ευνοήσει το τουρκικό λαό , που κατά τις τουρκικές διεκδικήσεις, θα απολαύσει την εκμετάλλευση των μη ζώντων πόρων νότια και νοτιοδυτικά της Ρόδου, νότια νήσων Καρπάθου και Κάσου , που η τουρκική κυβέρνηση χορήγησε άδειες Άδειες για Έρευνες σε τουρκική εταιρία και το Oruc Reis αμετακίνητο εκτελεί σχετικές έρευνες εντός της ελληνικής ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας.

Απόλα τα παραπάνω προκύπτει ότι η παραπάνω από 6-8-2020 Συμφωνία <για μερική οριοθέτηση ειδικής νησιωτικής περιοχής>(< a partial delimitation of their exclusive economic zones in a specific region >) δεν εξυπηρετεί τον αναφερόμενο ως κυβερνητικό σκοπό αποτελεσματικής αντιμετώπισης του παράνομου ΤουρκοΛιβυκού Μνημονίου.

Αντίθετα εξυπηρετεί τη μερική αποδοχή των τουρκικών διεκδικήσεων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ των ελληνικών νησιών της περιοχής, εφόσον αυτή η συμφωνία συνιστά προφανή παραβίαση των διατάξεων της ΣΔΘ 1982 και ιδιαίτερα των άρθρων 121 και 56 ΣΔΘ 1982.

Η ελληνική κυβέρνηση είχε τη διεθνή και εθνική ευθύνη να εφαρμόσει τις παραπάνω ειδικές διατάξεις της ΣΔΘ 1982 ,διότι έχει κυρώσει αυτή τη Σύμβαση με το Ν.2321/19951.

Επίσης είχε υποχρέωση να μη παραβιάσει τις διατάξεις του γενικού διεθνούς δικαίου για το αδιαίρετο της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας-κυριαρχίας ,για τον αποκλειστικό και πλήρη χαρακτήρα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και δικαιοδοσίας στην ΑΟΖ, για την μη εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και τέλος για την προάσπιση δικαιωμάτων αυτοδιάθεσης και αξιοπρεπούς διαβίωσης κάθε νησιώτη και της οικογενείας του από την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της ΑΟΖ, που περιβάλλει το νησί του.

Τέλος αυτή η συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ των κρατών Ελλάδας-Αιγύπτου, που έχουν αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές , δεν βασίζεται στο γενικό διεθνές δίκαιο και στο ειδικό διεθνές δίκαιο της θάλασσας και δεν επέτυχε μία δίκαιη λύση, όπως απαιτεί το άρθρο 74 της ΣΔΘ 1982

Γεννώνται δε τα ερωτήματα εάν οι Έλληνες βουλευτές είχαν το δικαίωμα να κυρώσουν αυτή τη Συμφωνία, που (ι) παραβιάζει τις αναφερθείσες διατάξεις γενικού και ειδικού διεθνούς δικαίου, κυρίως της ΣΔΘ 1982 και ιδιαίτερα το άρθρου 121 ΣΔΘ για το συμβατικό πλήρες δικαίωμα των νησιών στην ΑΟΖ , που υπερισχύουν έναντι άλλης αντίθετης διάταξης νόμου, κατ’ εφαρμογή 28(1) Συντάγματος , (ιι) που δέχεται εν μέρει τη νομική θεμελίωση του παράνομου Μνημονίου στη παραβίαση του 121 ΣΔΘ και (ιιι) που επηρεάζει τις τουρκικές διεκδικήσεις για το εδαφικό καθεστώς των ελληνικών νησιών σε αυτή τη περιοχή με τον επιδιωκόμενο από ΗΠΑ –ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΕΕ διάλογο παραχωρήσεως ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη <φίλη-σύμμαχο τους Τουρκία>!

Πηγή: facebook.com