_.

Ιωάννης Ιντζές, 16 Δεκεμβρίου 2023

Ο χειρισμός των Εθνικών μας θεμάτων, όπως αυτήν την περίοδο, προκαλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και υπάρχει έντονη ανησυχία όταν απειλείται η εθνική μας κυριαρχία. Στον τομέα όμως της Εθνικής Οικονομίας, που είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της Εθνικής μας Κυριαρχίας, έχουν συντελεστεί πολλές μειοδοσίες. Απλώς ίσως δεν το καταλάβαμε.   

Την περίοδο της οικονομικής κρίσης κυριαρχούσε το αφήγημα των μεταρρυθμίσεων με σκοπό την εξυγίανση της οικονομίας μας. Ποίων μεταρρυθμίσεων όμως; Σύμφωνα με την θεωρία του Νεοφιλελευθερισμού -ασπάζεται τον ελεύθερο ανταγωνισμό και ελεύθερη επιχειρηματικότητα- κάθε κρατική ρύθμιση της οικονομίας πρέπει να περιοριστεί, με το πρόσχημα πως αφενός η οικονομία είναι τόσο περίπλοκη που κάθε κρατική παρέμβαση οδηγεί σε αδιέξοδο και αφετέρου, η κρατική παρέμβαση περιορίζει την «ιδιωτική πρωτοβουλία» και επομένως την οικονομική ανάπτυξη. Με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου (MOU) το 2010 και την επισυναπτόμενη δανειακή σύμβαση των 110 δις (το μεγαλύτερο διακρατικό δάνειο που δόθηκε ποτέ) η ελληνική κυβέρνηση απώλεσε την εθνική της  κυριαρχία η οποία ουσιαστικά μεταβιβάσθηκε στους δανειστές. Με την υπογραφή του δεύτερου μνημονίου, τη νέα δανειακή σύμβαση των 130 δις και το PSI η Ελλάδα δέθηκε χειροπόδαρα με την υπαγωγή των ομολόγων της χώρας στο Αγγλικό δίκαιο, την απαγόρευση μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα οποτεδήποτε και την υποθήκευση ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας.

Η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), γνωστή ως  ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ, ιδρύθηκε το 2015 ως μνημονιακή υποχρέωση και είναι πλήρως ελεγχόμενη από τους δανειστές μας, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ. Το Εποπτικό Συμβούλιο αποτελείται από 5 μέλη, εκ των οποίων ο Πρόεδρος και ένα μέλος επιλέγονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και τα άλλα τρία μέλη από τον Υπουργό Οικονομικών, αλλά με την σύμφωνη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας. Οι αποφάσεις των μελών του Δ.Σ. χαρακτηρίζονται από ασυλία.

Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) ιδρύθηκε τον Ιούλιο 2011 με το πρώτο μνημόνιο και αργότερα υπήχθη στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ. Σε αυτό παραχωρήθηκε το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, σύμφωνα με τις επιταγές της Τρόικα. Σκοπός του ήταν, με το λεγόμενο «πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων», να αποπληρωθεί το δυσθεώρητο εξωτερικό μας χρέος των 556 δις ευρώ. Έτσι μέχρι τώρα προέβη σε ένα άνευ προηγουμένου ξεπούλημα δημοσίων οργανισμών, υποδομών, συμμετοχών και ακινήτων, όπως ΔΕΗ, ΟΛΘ, ΟΛΠ, ΔΕΠΑ, λιμένων, αεροδρομίων, ΔΕΣΦΑ, ΟΤΕ, Διεθνή Αερολιμένα, αυτοκινητοδρόμων κλπ.

Ο ρόλος του επεκτάθηκε και στην αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων ΝΠΔΔ με εκτέλεση Συμβάσεων Στρατηγικής Σημασίας. Μερικά από τα έργα που προβλέπονταν για το 2023 ήταν, η μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας, το Πρωτοδικείο Αθηνών, η Συντήρηση και ενεργειακή επέκταση του ΟΑΚΑ, η Αθηναϊκή Ριβιέρα, το Σχέδιο Προστασίας Δασών, κλπ.

Επίσης σε εξέλιξη βρίσκεται και η διαδικασία της πλήρους εκποίησης των μετοχών του Δημοσίου στα Ελληνικά Πετρέλαια (νυν Hellenic Energy) από το ΤΑΙΠΕΔ. Τελικά ποιος θα εκμεταλλευθεί τα ενεργειακά αποθέματα που βρίσκονται στην ΑΟΖ μας; Το κράτος ή κάποιοι ιδιώτες;

Να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει αποτίμηση της αξίας της δημόσιας περιουσίας και των ακινήτων σε Ελλάδα και εξωτερικό τα οποία μεταφέρθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ και ξεπουλήθηκαν σε ιδιώτες. Μάλιστα με πρόσφατη τροπολογία της Κυβέρνησης, το ΤΑΙΠΕΔ θα μπορεί να προβαίνει σε συναλλαγές επί των συμμετοχών που έχει στο χαρτοφυλάκιό του χωρίς να απαιτείται έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Μερικά μόνο παραδείγματα του τρόπου αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας:

– Το 2013 πωλήθηκε το 33% των μετοχών του ΟΠΑΠ σε ιδιώτες, έναντι 652 εκατ. ευρώ, όταν τα καθαρά του κέρδη μόνο το 2013 ήταν 503 εκατ. ευρώ. Εάν εφαρμοζόταν η διεθνής οικονομική λογική που υπαγορεύει ό,τι μια εταιρεία πωλείται κατ’ ελάχιστο στο δεκαπλάσιο των κερδών της, το τίμημα του 33% των μετοχών του ΟΠΑΠ θα έπρεπε να ήταν γύρω στο 1.7 δις ευρώ. Απώλεια δηλαδή για το ελληνικό δημόσιο πλέον του ενός δις ευρώ. Και όμως αυτό παρουσιάσθηκε σαν μεγάλη επιτυχία «που συνέβαλε στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας».

– Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πωλήθηκε το 2017 έναντι 45 εκατ ευρώ, ενώ είχε αποθεματικό 40 εκατ. ευρώ και την περίοδο του Δεκ 2015-Φεβ 2016 έλαβε και κρατική επιχορήγηση 12 εκατ ευρώ λόγω ζημιών. Δηλαδή ο νέος ιδιοκτήτης αγόρασε όλη την εταιρεία με κέρδος.

– Το 2017 υπεγράφη μια αποικιακού τύπου σύμβαση με την Γερμανική FRAPORT για την παραχώρηση 14 Α/Δ έναντι 1,23 δις ευρώ. Σε αυτήν προβλέπεται η εξαίρεση  καταβολής ΕΝΦΙΑ, αποζημιώσεις σε περίπτωση ατυχήματος προσωπικού/αλλαγής διοικητικού και νομικού πλαισίου λειτουργίας της, και ανάληψη κόστος ανακαινίσεων των εγκαταστάσεων από το ελληνικό δημόσιο. Η FRAPORT για να καταβάλει το απαιτούμενο ποσό, δανείστηκε από τις ελληνικές τράπεζες, ενώ έλαβε από την Κυβέρνηση και 177 εκατ ευρώ ως αποζημίωση για την μείωση των επιβατών της λόγω των «εγκλεισμών». Να σημειωθεί ότι τα ετήσια καθαρά κέρδη των 14 Α/Δ ανερχόταν σε περίπου 150 εκατ ευρώ.

– Το ΤΑΙΠΕΔ ήταν υπεύθυνο και για δράσεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Αλλά ενώ είχαν διατεθεί ευρωπαϊκά κονδύλια ύψους 1,6 δις ευρώ (πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ») το ποσοστό απορρόφησης τον Ιούνιο του 2023, ήταν μόνο 1% (κατά δήλωση Κικίλια) ενώ μόλις τον Σεπτέμβριο του 2023 άρχισε  διαβούλευση για την αγορά υποτυπώδους και μικρής κλίμακας εξοπλισμού πυροσβεστικών οχημάτων για την Περιφέρεια. Τελικά το καλοκαίρι του 2023 δεν είμασταν έτοιμοι για τις πυρκαγιές.

Είναι αδιανόητο ένα κυρίαρχο Κράτος να παραχωρεί το σύνολο της δημόσιας περιουσίας του, αλλά και βασικές λειτουργίες του σε μία εταιρεία, που δεν ελέγχεται από αυτό. Και όμως αυτό συμφωνήθηκε στα Μνημόνια που υπεγράφησαν.

Ο Παπαδιαμάντης σε ένα διήγημά του είχε δώσει έναν εξαιρετικό ορισμό των συνεπειών της υπέρμετρης επιδίωξης του πλούτου: «η πλουτοκρατία ήταν και θα είναι ο μόνιμος άρχοντας του κόσμου, ο διαρκής Αντίχριστος. Αυτή γεννά την αδικία, αυτή τρέφει την κακουργία, αυτή φθείρει σώματα και ψυχές. Αυτή παράγει την κοινωνική σηπεδόνα. Αυτή καταστρέφει κοινωνίες νεοπαγείς».

Τελικά δεν είναι μόνο η Τουρκία που απειλεί την εθνική μας κυριαρχία, αλλά και οι αποφάσεις Ελληνικών Κυβερνήσεων που παρέδωσαν τα κλειδιά της διακυβέρνησης της χώρας στους δανειστές μας μέχρι την αποπληρωμή των δανείων το 2070. Άραγε τι Ελλάδα θα έχει μείνει μέχρι τότε.

Πηγή: militaire.gr