Σχόλιο G-M-R:    Παράδειγμα υπεράσπισης του κατακτημένου νομικού πολιτισμού (χωρίς αστερίσκους, υποσημειώσεις, αν, “πως θα γίνει”, “δεν γίνεται”, “δεν υπάρχει δικαιοσύνη”, “το θέμα είναι πολιτικό”,…κλπ).

Λεων. Βατικιώτης , 28 Δεκ. 2018

Νέες διαστάσεις προσλαμβάνει η αναζήτηση ευθυνών γύρω από το σκάνδαλο της Goldman Sachs στη Μαλαισία, μετά την μήνυση που κατέθεσε η κυβέρνηση της χώρας εναντίον του αμερικανικού τραπεζικού κολοσσού, που είναι επίσης γνωστός κι ως «η τράπεζα», λόγω όχι μόνο των μεγεθών της αλλά και των διασυνδέσεών της με την πολιτική εξουσία.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Η μήνυση που κατατέθηκε τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου εστιαζόταν στις ψευδείς και παραπλανητικές δηλώσεις της Goldman Sachs (GS) κι έρχονται ως συνέχεια των κατηγοριών που αντιμετωπίζουν στις ΗΠΑ δύο πρώην στελέχη της τράπεζας για δωροδοκία και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος σχετικά με τις εργασίες τους στην Μαλαισία. Μαζί με την GS κατηγορίες από την κυβέρνηση αντιμετωπίζουν εκατοντάδες πολίτες της Μαλαισίας, ενώ οι αποζημιώσεις που θα αναζητηθούν αγγίζουν τα 2,7 δισ. ευρώ. Στο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι η GS επωφελήθηκε από τη συνεργασία της με το μαλαισιανό fund κερδίζοντας προμήθεια που ήταν «αρκετές φορές υψηλότερη από τα επίπεδα της αγοράς». Αυτές οι προμήθειες στη συνέχεια μετατρέπονταν σε παχυλά μπόνους για τα στελέχη της, που ανέδειξαν την GS σε μια από τις πρώτες τράπεζες στην ασιατική ήπειρο.

Η διοίκηση της αμερικανικής τράπεζας αποστασιοποιήθηκε από το σκάνδαλο, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, αποδίδοντας την ευθύνη στους υπαλλήλους της που υποτίθεται ότι δρούσαν αυτοβούλως και με δική τους ευθύνη. Ο αμερικανός εισαγγελέας φυσικά που διερευνά την υπόθεση έχει άλλη άποψη, καθώς όπως έγραψε η GS ξεπέρασε κάθε όριο.

Αξίζει ωστόσο να ρίξουμε μια ματιά στο ίδιο το σκάνδαλο που οδήγησε στην πτώση ακόμη και πρωθυπουργού. Συγκεκριμένα η GS προσέφερε τις …πολύτιμες υπηρεσίες της στην επιτυχημένη έκδοση ομολόγων για λογαριασμό ενός κρατικού fund ονόματι 1Malaysia Development Berhad (1MDB), που σε δύο χρόνια 2012 και 2013 κατάφερε και συγκέντρωσε 6,5 δισ. δολ. Η αμοιβή της GS ανήλθε σε 600 εκ. δολ. Πολύ περισσότερα όμως ήταν τα ποσά που διακινήθηκαν …κάτω από το τραπέζι. Οι λεπτομέρειες μάλιστα που περιγράφουν την κατάληξη αυτών των χρημάτων είναι σπαρταριστές: γυναικείες τσάντες Birkin (το πιο αθώο), πίνακες Πικάσο και Μονέ, ένα σούπερ γιοτ αξίας 250 εκ. δολ., λίαρ τζετ αξίας 35 εκ. δολ., ένα διάφανο μεγάλο πιάνο που (…άγνωστο γιατί, αλλά) βρίσκεται ακόμη και τώρα στο καθιστικό του σούπερ μόντελ Μιράντα Κερ, 14 τιάρες με διαμάντια (που έλυσαν και την απορία ανακριτών και εισαγγελέων γιατί η δουλειά είχε ονομαστεί «πρότζεκτ τιάρα») και, το πιο απρόβλεπτο απ’ όλα, ME μέρος αυτών των χρημάτων χρηματοδοτήθηκε η ταινία Ο λύκος της Γουόλ Στριτ (2013), του Μάρτιν Σκορτσέζε με πρωταγωνιστή τον Ντι Κάπριο, που εκθέτει τον κτηνώδη κόσμο του αμερικανικού χρηματιστηρίου. Πέντε χρόνια μετά μπορούμε να εκτιμήσουμε το χιούμορ τους. Όχι όμως κι όσοι είχαν αυτή την ιδέα…

Τέτοια σκάνδαλα φυσικά συμβαίνουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ευρώπη, καθώς εδώ το κράτος δικαίου κι οι κανόνες διαφάνειας δεν επιτρέπουν να ανθούν τέτοια φαινόμενα. Γνωστά αυτά…

Πηγή: leonidasvatikiotis.wordpress