Θέμης Τζήμας, 25 Μαρτίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αυτές τις μέρες, των μίζερων νεοπλουτίστικων, κιτς εορτασμών, κατά τη διάρκεια των οποίων ο ελληνικός λαός εξορίζεται από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου για να προσέλθουν ξένοι γαλαζοαίματοι, σε μια μεταμοντέρνα επανάληψη του πρώιμου νεοελληνικού κράτους και που η Γιάννα Αγγελοπούλου δικαιώνει την αισθητική της δικτατορίας, συγκρούονται (όπως συνήθως) δύο πλευρές στο πλαίσιο του Ελληνισμού.

Η μία, αποκλεισμένη από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, στοχάζεται με όπλο την ανάλυση και την εμπιστοσύνη στο έθνος. Θέτει πλαίσιο σχεδιασμού και άρα συμφωνίας, ή διαφωνίας επί της ουσίας. Η άλλη, η κυρίαρχη στα ΜΜΕ πλευρά, αναζητά προστάτες και βυθίζεται σε φαντασιώσεις.

Ο υπουργός Εξωτερικών της πατρίδας μας, για παράδειγμα, διαβάζοντας την έκθεση Μπορέλ περί της Τουρκίας, η οποία δεν αναφέρεται σε καμία από τις επιθετικές συμπεριφορές της γείτονος, διέκρινε το θετικό, λέει, ότι αντιμετωπίζει την Τουρκία η ΕΕ ως πρόβλημα. Το υποστηρίζει αυτό δε, ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ στέλνει τον Ελληνισμό στον Τσαβούσογλου, σε διερευνητικές και σε Πενταμερή-παγίδα για την Κύπρο και κυρίως ενώ η ΕΕ, για το “πρόβλημα” -υποτίθεται- Τουρκία έχει μια από τα ίδια, δηλαδή τίποτα, ενώ για την Ρωσία άφθονες κυρώσεις.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr