Σχόλιο GMR: Η ιδιωτικοποίηση ως δυνατότητα πλέον, των κρατικών πανεπιστημίων, είναι ευθέως αντισυνταγματική. Υπάρχουν άπειρες δυνατότητες συνεργασίας της κρατικής ανώτατης εκπαίδευσης με ιδιωτικά πανεπιστήμια εξωτερικού και με βιομηχανικό-τεχνολογικό τομέα, όμως η κυβερνητική αντισυνταγματική επιλογή επιταχύνει την μεταμοντέρνα νεοφιλελεύθερη επιβολή.

Να ληφθεί επίσης υπ’ όψιν, η ΥΠΟΘΕΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΠΙΔΗ όπου και το χρήσιμο για την τύχη και της αναφοράς του κου Ιωάννη ΜΑΝΟΜΕΝΙΔΗ.

_.

 

 

 

 

Ιωάννης Μανομενίδης , 29 Απριλίου 2024

 

 

 

 

Μηνυτήρια Αναφορά κατά Πιερρακάκη – Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (134 Ποινικού Κώδικα, §β-γ)

 

και

παντός άλλου εμπλεκομένου συνεργού.

 

                                                  Θεσσαλονίκη, 29 Απριλίου 2024

    Μηνύω και εγκαλώ τον άνω μηνυόμενο, που από τις 27 Ιουνίου 2023 ανέλαβε και εξακολουθεί να ασκεί τα καθήκοντα του Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, και κάθε άλλο εμπλεκόμενο συνεργό, για την αλλοίωση βασικών αρχών του Πολιτεύματος με την μη δέσμευση του νομοθέτη από το Σύνταγμα και σεβασμό στην αρχή της διάκρισης των λειτουργιών (άρθρο 16 Συντ. και 134ΠΚ) που, κατά την άποψη μου και όπως εξηγώ παρακάτω, τέλεσε σε βάρος της Ελληνικής Πολιτείας καθώς, υπό αυτή την ιδιότητά του και κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες, ενήργησε νομοθετώντας ως μη δεσμευόμενος από το Σύνταγμα και παραπλάνησε, ή επέβαλε στους Βουλευτές, στο πλαίσιο κομματικής πειθαρχίας και κατ’ ουσίαν εξάρτησης της Βουλής από την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, εάν δεν είναι όλοι συνένοχοι στη σχεδίαση και αλλοίωση του Πολιτεύματος με την επιδίωξη Κυβερνητικής Αυτοδυναμίας με δεύτερη προσφυγή στην κάλπη, ώστε να νομοθετήσουν και οι ίδιοι ως μη δεσμευόμενοι από το Σύνταγμα και να λειτουργούν εντελώς ανεξέλεγκτοι και σε πλήρη αντίθεση με την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, αντί να ελέγξουν, ως ανεξάρτητη Βουλή, τον Υπουργό, ενδεχομένως  και την Κυβέρνηση συνολικά, για το ατόπημα αυτό. 

    Συγκεκριμένα στις 27 Ιουν. 2023, πριν να αναλάβει τα καθήκοντα του ως Υπουργός Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, έδωσε τον όρκο του Άρθρου 10§2 του Νόμου 4622/2019: «Ορκίζομαι… να τηρώ το Σύνταγμα…».  

    Ως Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού γνωρίζει ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας, όπως ισχύει από την θέσπισή του έως και σήμερα, εμπεριέχει το άρθρο 16 και συγκεκριμένα στην §5, εδ.1, που αναφέρει ρητά και απερίφραστα ότι: «H ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου…» και στην §8, εδ.2 «H σύσταση ανώτατων σχoλών από ιδιώτες απαγoρεύεται».  

     Ακολούθως ως Υπουργός, που ως καθήκον του έχει να επεξεργάζεται και να εισηγείται στη Βουλή νομοσχέδια σύμφωνα με το Σύνταγμα, εισηγήθηκε στη Βουλή σχέδιο νόμου το οποίο προέβλεπε με πλήρη γνώση του την παροχή ανώτατης εκπαίδευσης από μη δημόσια ιδρύματα, και συγκεκριμένα σε παραρτήματα ξένων Πανεπιστημίων, δηλαδή αντίθετα με το Σύνταγμα και συνεπώς ενήργησε καταχρώμενος της νόμιμης εξουσίας του.

    Παράλληλα, παρά τις υπέρ του σεβασμού του Συντάγματος διαμαρτυρίες πολιτών, η Κυβέρνηση, με ή χωρίς τη δική του γνώση και συμμετοχή, άσκησε βία, στιγματίζοντας μάλιστα το φοιτητικό κίνημα, ενώ ο ίδιος επέμεινε στα σχέδια του με πλήρη γνώση της αντίθεσης του νομοσχεδίου με το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος, επιχειρηματολογώντας πολιτικά υπέρ του νομοσχεδίου, στηριζόμενος επιλεκτικά και σε γνωματεύσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και Καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου, που πιθανολογούσαν ότι σε τυχόν μεταγενέστερο (διοικητικό) δικαστήριο ενδεχομένως θα υπερισχύσει τα ευρωπαϊκό δίκαιο έναντι του ελληνικού Συντάγματος, παραπλανώντας, ή ενδεχομένως και εξαναγκάζοντας με ενέργειες που αγνοώ, 159 βουλευτές να το ψηφίσουν, ως ΡΙΔ’ (08/03/2024), χωρίς να δεσμεύονται ως νομοθέτες από το Σύνταγμα, το οποίο περιγράφεται ως έγκλημα εσχάτου προδοσίας στο άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους… 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:…. στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…». 

            Ο Νόμος αυτός, μετά την κύρωση του ως Ν.5094/2024 και συγκεκριμένα στο άρθρο 134 αναφέρει: «1. Το παράρτηµα – Νοµικού Προσώπου Πανεπιστηµιακής Εκπαίδευσης (Ν.Π.Π.Ε.) αποτελεί νοµικό πρόσωπο ειδικού σκοπού µε νοµική προσωπικότητα, µη κερδοσκοπικού χαρακτήρα… 2. Για την επίτευξη του σκοπού του το παράρτηµα – Ν.Π.Π.Ε. µπορεί, µεταξύ άλλων: α) να αποκτά και να διαθέτει κινητή και ακίνητη περιουσία, β) να συνάπτει συµφωνίες…, γ) να αποδέχεται δωρεές, χορηγίες, εισφορές σε χρήµατα ή υπηρεσίες ή σε κινητή ή ακίνητη περιουσία… και δ) …να επενδύει χρήµατα…  5. Το κεφάλαιο του παραρτήµατος – Ν.Π.Π.Ε. και η τυχόν συµµετοχή του καθενός συµµετέχοντος επί του κεφαλαίου ορίζονται ρητά στο καταστατικό του και εκφράζεται σε ευρώ…», που όλα αυτά σημαίνουν ότι πρόκειται για ιδιωτικά ιδρύματα και περιουσία καθενός εκ των ιδιοκτητών τους. Ως νομικός και οικονομολόγος ο ίδιος, διευκρινίζω ότι ανεξαρτήτως που δεν θα μοιράζουν τακτικά κέρδη, θα μπορούν 1^ον να υπερτιμολογούν τις υπηρεσίες του μητρικού Πανεπιστημίου, ώστε τα κέρδη να εμφανίζονται στο εξωτερικό, ή 2^ον να επενδύουν σε ακίνητα ή άλλες αξίες και μετά να διατίθενται υποτιμημένα υπέρ τρίτων σε συμπαιγνία, ή έστω 3^ον με την πλέον νόμιμη διαδικασία, τα κέρδη να αποθεματοποιούνται, να επενδύονται και να προσπορίζονται κατά την πώληση και την ρευστοποίηση κατά το μερίδιο του κάθε ιδιοκτήτη.

    Τέλος, πληροφορούμαι από τον ημερήσιο τύπο ότι κάνει επαφές με Πανεπιστήμια του εξωτερικού ώστε να ιδρύσουν παραρτήματα στην Ελλάδα, τα οποία εκτιμώ ότι πρόκειται να αδειοδοτηθούν με υπουργικές αποφάσεις, ή αποφάσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου, σύμφωνες με τον ψηφισθέντα νόμο, αλλά αντίθετες με τις προαναφερθείσες διατάξεις του Συντάγματος, ενδεχομένως προσδοκώντας ότι η αντισυνταγματική του θεωρία θα επικρατήσει σε τυχόν προσφυγές τρίτων στα διοικητικά δικαστήρια, στη βάση της υπέρτερης αξίας των ευρωπαϊκών θεσμών, κάτι που όπως διαπίστωσα, μελετώντας τη συνθήκη της Λισαβόνας, δεν ισχύει, καθώς η Παιδεία ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών, κι όχι της Ε.Ε.: «Άρθρο 2… §5 Σε ορισμένους τομείς… Οι νομικά δεσμευτικές πράξεις της Ένωσης οι οποίες θεσπίζονται βάσει των διατάξεων των Συνθηκών που αφορούν τους τομείς αυτούς δεν μπορούν να περιλαμβάνουν εναρμόνιση των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων των κρατών μελών….  Άρθρο 6. …Οι εν λόγω τομείς δράσης είναι… ε) η παιδεία…».

            Κλείνοντας, θα επιχειρηματολογήσω για την παραφθορά του Πολιτεύματος, που αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της παρούσας, καθώς με την απόλυτη εξάρτηση της Βουλής από την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, επέρχεται η αλλοίωση του Πολιτεύματος στην αρχή της διάκρισης των λειτουργιών (άρθρο 134§3ε) και της απροθυμίας, ή αδυναμίας, της Βουλής να ελέγξει την Κυβέρνηση, όπως καταφανώς καταδεικνύεται και σε άλλες περιπτώσεις με τις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής, είτε για τα Τέμπη, είτε για τις παρακολουθήσεις και από τον τρόπο που συζητιούνται και ψηφίζονται οι Νόμοι, καθώς μία κυβέρνηση με αυτοδυναμία, σε πλήρη αντίθεση με το Σύνταγμα που ορίζει ότι η Βουλή ελέγχει την Κυβέρνηση, αυτό σήμερα αποκλείεται και εμποδίζεται εντελώς απροκάλυπτα με τους Βουλευτές του (εκάστοτε) Κυβερνώντος κόμματος, να υπηρετούν (κι όχι να ελέγχουν) την Κυβέρνηση (ακόμη κι όταν σκόπιμα παραβιάζει το Σύνταγμα ή τους επιβάλει να μην δεσμεύονται από αυτό). Στην τραγική αυτή κατάσταση, ακόμη και η Δικαιοσύνη (ως μία εκ των ανεξάρτητων λειτουργιών του Πολιτεύματος) έχει ευθύνη με την αποδοχή ως συνταγματικών των εκλογικών νόμων που αναδεικνύουν μία μη αντιπροσωπευτική του λαού Βουλή, να μπορεί όχι απλώς να παρέχει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση για να κυβερνήσει, αλλά ελεγχόμενη από την Κυβέρνηση αλλάζει και τον εκλογικό νόμο κατά το δοκούν, με μόνη ρήτρα εγγύησης μίας ακεραιότητας του Πολιτεύματος ότι θα ισχύσει μετά τις επόμενες εκλογές. Αυτή την τελευταία εγγύηση, επίσης καταχράστηκε ο σημερινός Πρωθυπουργός και το κυβερνών κόμμα, συμπεριλαμβανομένου του ρητά μηνυμένου Υπουργού Παιδείας ως εμπνευστή και εκτελεστή του σχεδίου αλλοίωσης του Πολιτεύματος και μη δέσμευσης από το Σύνταγμα για την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, κι ενώ δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό και με ποιο τρόπο μπορούν να ελέγξουν και τη Δικαιοσύνη για την ολοκλήρωση του σχεδίου τους, όμως το έγκλημα της εσχάτου προδοσίας ορίζεται από το ίδιο το Σύνταγμα, άρθρο 120§3, ότι «…διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε και αρχίζει η παραγραφή του εγκλήματος», συνεπώς η δίωξη και παραγραφή δεν υπόκειται στον Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών, ή οποιαδήποτε άλλη διάταξη νόμου μπορεί να ψηφίσει η παρούσα, ελεγχόμενη από την Κυβέρνηση, Βουλή, ενδεχομένως και Δικαιοσύνη, και η αναφορά μου αυτή θα υπάρχει για όποιον ήθελε στο μέλλον να ελέγξει ποινικά τους άμεσα εμπλεκόμενους, ελπίζω όχι όταν περισσότερο τραγικά συμβάντα ή εξελίξεις καταδείξουν το μέγεθος της αλλοίωσης του Πολιτεύματος και της Συνταγματικής εκτροπής, ενδεχομένως στο πλαίσιο μίας περισσότερο ακροδεξιάς διακυβέρνησης, που όπως δείχνουν οι πολιτικές εξελίξεις και τάσεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα αργήσει να επέλθει. Προς άρση οποιασδήποτε υπόνοιας ότι ο δράστης αγνοεί, ή οι δράστες αγνοούν, τον εγκληματικό χαρακτήρα των πράξεων τους, έχω ήδη κοινοποιήσει με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (email) σχέδιο της παρούσας μηνυτήριας αναφοράς στον Υπουργό Παιδείας Κυριάκο Πιερρακάκη (30 Μαρ. 2024, 03:13΄ και 13 Απρ. 2024,11:48΄), στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη (5 Απρ. 2024, 23:44΄ και 13 Απρ. 2024,11:48΄) και σε όλους τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (13 Απρ. 2024, 11:13΄-11:31΄), οι οποίοι ναι μεν δεν ευθύνονται για την ψήφο τους με βάση το Σύνταγμα, όμως μόνο για αυτήν την ενέργεια δεν ευθύνονται, καθώς εξακολουθούν να ευθύνονται ως στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, στο βαθμό που συνέργησαν στην σχεδίαση, και υλοποίηση του σχεδίου της κυβερνητικής αυτοδυναμίας με σκοπό την αλλοίωση του πολιτεύματος όσον αφορά την ανεξαρτησία των εξουσιών, τον έλεγχο της Βουλής από την Κυβέρνηση και τη μη δέσμευση του νομοθέτη από το Σύνταγμα στην ψήφιση του Νόμου 5094/2024, το οποίο ειδικά περιγράφω στην παρούσα μηνυτήρια αναφορά μου. Όλα αυτά είναι σαφή από την άρνηση του Πρωθυπουργού να συνεργαστεί με άλλα κόμματα για τη συγκρότηση Κυβέρνησης συνεργασίας, μετά τις πρώτες εκλογές, και εκ νέου προσφυγή στην κάλπη, ώστε να έχει αυτοδυναμία στην ελεγχόμενη από τον ίδιο Βουλή, προκειμένου να μπορούν να νομοθετούν, ο ίδιος και η Κυβέρνηση του, ανεξέλεγκτα, ακόμη και μη δεσμευόμενοι από το Σύνταγμα. Ως αποτέλεσμα, που δεν μπορεί να είναι θεμιτή αρχή μίας ευνομούμενης Πολιτείας με διάκριση των εξουσιών, ο Έλληνας Πρωθυπουργός στη σημερινή κατάσταση του Πολιτεύματος είναι κυριολεκτικά απόλυτος άρχων για τέσσερα χρόνια, μία «αιρετή μοναρχία» δηλαδή, μπορεί να μοιράζει αξιώματα, και (εν πολλοίς δανεικά) χρήματα σε επιχειρηματίες και μέσα μαζικής ενημέρωσης, για τον έλεγχο του λαού, που εξαθλιωμένος «καταπραΰνεται»  προεκλογικά από κάποιο επίδομα, ως αντίδωρο. Μάλιστα με την τελευταία τροποποίηση του Συντάγματος ούτε για τον/την Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα χρειάζεται να έχει συμφωνία άλλων κομμάτων, ενώ ακόμη και αυτός ο Ύπατος θεσμός, ανησυχώ ότι πλέον αποτελεί το δέλεαρ ακόμη και σε Ανώτατους Δικαστικούς ή Καθηγητές Πανεπιστημίου, ώστε να ερμηνεύουν το Σύνταγμα όπως εξυπηρετεί τους πολιτικούς στόχους μίας, εν τέλει, πραξικοπηματικής (όπως εξηγώ παραπάνω) Κυβέρνησης.     

     Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 16 Συντ. §5, εδ.1, και §8, εδ.2 του Συντάγματος η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται. Οι διατάξεις αυτές ρητές και ξεκάθαρες, δεν επιδέχονται καμίας παρανόησης ή παρερμηνείας. 

    Επειδή το Πολίτευμα έχει παραφθαρεί σε βαθμό που η Βουλή είναι απόλυτα εξαρτημένη από την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, ώστε πρακτικά ψηφίζει ότι της «σερβιριστεί» από τον εκάστοτε Υπουργό, μη δεσμευόμενη ούτε από αυτό το Σύνταγμα.

    Επειδή στις 27 Ιουν. 2023 ο Κυριάκος Πιερρακάκης πριν να αναλάβει τα καθήκοντα του ως Υπουργός Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, έδωσε τον όρκο του Άρθρου 10§2 του Νόμου 4622/2019 να τηρεί το Σύνταγμα, χωρίς καμία εξαίρεση, κρίση, ή αναφορά στην τήρηση αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  

    Επειδή ο Υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης, κατά την άσκηση των καθηκόντων του, με πλήρη γνώση των προαναφερθέντων, ενδεχομένως και κατόπιν παραίνεσης του Πρωθυπουργού ή και απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, αντί να αρνηθεί ή να παραιτηθεί ως όφειλε, επεδίωξε, σχεδίασε και έκανε όλες τις αναγκαίες ενέργειες για να εμφανίσει την νομοθέτηση ενός τέτοιου Νόμου, αντίθετου με το Σύνταγμα, ως σύμφωνη με το ευρωπαϊκό Δίκαιο, επικρατούσα, αναγκαία και γενικώς συμφέρουσα για τον Ελληνικό λαό, 

    Επειδή στο ίδιο πλαίσιο ζήτησε γνωματεύσεις από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και Καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου, και εστιάζοντας επιλεκτικά σε όσα υποστηρίζουν την άποψη του (δηλαδή ήταν σε πλήρη γνώση της ρητής αντίθεσης του νομοσχεδίου με το Σύνταγμα στο οποίο έχει ορκιστεί να τηρεί), επιχειρηματολόγησε υπέρ της αναγκαιότητας θεσμοθέτησης του νόμου,

    Επειδή παράλληλα, όπως προκύπτει από τα γεγονότα της ίδιας χρονικής περιόδου συντόνισε πράξεις στιγματισμού του φοιτητικού κινήματος που διαφωνούσε με την θέσπιση ενός τέτοιου νόμου, ώστε να απαξιώσει τους αντιδράσεις του στα μάτια του υπόλοιπου λαού,

    Επειδή στα πλαίσια των κυβερνητικών διαδικασιών, και μέσω άλλων κρατικών οργάνων, ενδεχομένως να συμμετείχε ηθικά στην άσκηση βίας στις λαϊκές διαδηλώσεις που εναντιώνονταν στην παραβίαση του Συντάγματος.

   Επειδή κατέθεσε το σχέδιο νόμου στη Βουλή, επιχειρηματολόγησε υπέρ της υπερψήφισής του, εάν δεν έκανε και άλλες πράξεις που αγνοώ, ώστε να κάμψει τις αντιστάσεις όσων Βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, τυχόν, αισθάνονταν ότι δεσμεύονταν από το Σύνταγμα, προβάλλοντας την πιθανότητα ότι σε ενδεχόμενη δικαστική κρίση θα επικρατήσει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο έναντι του Εθνικού Συντάγματος, ώστε να αισθανθούν οι βουλευτές ότι δεν δεσμεύονται από το συγκεκριμένο άρθρο 16 του Συντάγματος §5 εδ.1 και §8 εδ.2. 

Επειδή αντίθετα με τους ανωτέρω ισχυρισμούς, γνώριζε ότι η Ενοποιημένη Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Συνθήκη Λισαβόνας) εξαιρεί την Παιδεία από την αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που σημαίνει ότι παραμένει αρμοδιότητα των κρατών μελών.

   Επειδή οι ενέργειες αυτές, παρότι τυπικά εντός των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων του, ως Υπουργού, αλλά καταχρηστικές ως προς την ρητή αντίθεσή τους με το γράμμα του Συντάγματος, το οποίο όμως προσπάθησε και πέτυχε να παρακάμψει και έπεισε και την πλειοψηφία των Βουλευτών ως νομοθέτες να ψηφίσουν χωρίς να δεσμεύονται από το Σύνταγμα.

    Επειδή λόγω της κομματικής πειθαρχίας και της παραφθοράς του Πολιτεύματος, ουδείς Βουλευτής της συμπολίτευσης δεσμεύθηκε από το Σύνταγμα και η συζήτηση μέσα στη Βουλή εξελίχθηκε απλώς διαδικαστική, και από θέση ισχύος της απόλυτης πλειοψηφίας, αγνοώντας τα άλλα κόμματα και τις βάσιμες διαφωνίες τους, το νομοσχέδιο τελικά υπερψηφίστηκε και έγινε τυπικός Νόμος 5094/2024.   

    Επειδή από το άρθρο 134 του ψηφισθέντος νόμου Ν.5094/2024, είναι σαφές ότι πρόκειται για ιδιωτικό ίδρυμα που με τον ένα ή άλλο τρόπο μπορεί, ανεξαρτήτως του μη κερδοσκοπικού του χαρακτήρα να αποδώσει κέρδη σε ιδιώτες, (εξήγησα προηγουμένως περιπτώσεις υπερτιμολόγησης υπηρεσιών, υποτίμησης αξιών, και μεταβίβασης – ρευστοποίησης).

    Επειδή από το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα, η πρώτη φορά νομοθέτηση χωρίς δέσμευση του νομοθέτη από το Σύνταγμα (ο ίδιος ο Υπουργός και οι Βουλευτές τους οποίους έπεισε, ή ενδεχομένως και εξαγόρασε, με πολιτικά ανταλλάγματα – όπως είναι και η ιδιότητα του Βουλευτή της συμπολίτευσης σε μία Κυβέρνηση που μπορεί ανεξέλεγκτα να μοιράζει τα πάντα), είναι κατά γράμμα και κατ’ ουσία η περιγραφόμενη αλλοίωση θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος.

    Επειδή η απόδειξη των ισχυρισμών βασίζεται αποκλειστικά σε δημόσιες αγορεύσεις που είναι απολύτως τεκμηριωμένες από την ίδια τη Βουλή των Ελλήνων και τις υπηρεσίες της, εκτιμώ ότι η Δικαιοσύνη ενεργώντας με ανεξαρτησία και πατριωτισμό, μπορούν ευχερώς να τα επαληθεύσουν και να τα τεκμηριώσουν.

    Επειδή ενεργώ ως απλός πολίτης, ισότιμος κάθε άλλου Έλληνα συμπεριλαμβανομένων των θεσμικών αποδεκτών της παρούσας, που όλοι ομοίως έχουμε κατά το άρθρο 120 του Συντάγματος την υποχρέωση υπεράσπισης του, ώστε η συμπλήρωση, προώθηση και ποινική διεκπεραίωση της υπόθεσης αποτελεί εξίσου ευθύνη όλων, 

    Επειδή η παρούσα μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή. 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ 

ΜΗΝΥΩ ΚΑΙ ΕΓΚΑΛΩ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΑΣ 

τις ως άνω πράξεις του Κυριάκου ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗ, Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, οδός Ανδρέα Παπανδρέου 37, Τ.Κ. 15180, Μαρούσι, που έφερε στη Βουλή νομοσχέδιο αντίθετο με το άρθρο 16 §5, εδ.1 και §8 εδ.2 του Συντάγματος, και παραπλάνησε ή εξανάγκασε τους Βουλευτές ότι δεν δεσμεύονται από το Σύνταγμα, ώστε το υπερψήφισαν κατά πλειοψηφία, προκειμένου να γίνει Νόμος του Κράτους 5094/2024, πράξη που περιγράφεται στο 134ΠΚ ως το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας με κατάχρηση εξουσίας για την συντελεσθείσα αλλοίωση της αρχής δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα, ως θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος, αλλά και συντελούμενης διαχρονικά, και εκμετάλλευσης από την σημερινή Κυβέρνηση και τον Υπουργό, παρακμής της ανεξαρτησίας των λειτουργιών. 

(υπογραφή)

Ιωάννης Μανομενίδης

 

>>>> email κοινοποίησης στον Κυριάκο Πιερρακάκη στις Date: Σάβ 30 Μαρ 2024 στις 3:13 π.μ.

Subject: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

To: Κυριάκος Πιερρακάκης

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

είμαι στρατιωτικός συνταξιούχος, οικονομολόγος και νομικός, και ως εκ της πρώτης μου ιδιότητας, και ως μαθητής ακόμη της Σχολής Ικάρων, εκπαιδεύτηκα να υπερασπίζομαι το Σύνταγμα, ακόμη και με τη ζωή μου.

Όμως, όπως θα καταλάβατε και στη συνέχεια ο σκοπός της επικοινωνίας μου μαζί σας δεν είναι αντιπολιτευτικός, καθώς σας εκτιμώ για το έργο που επιτελέσατε στην αμέσως προηγούμενη θητεία σας για την ηλεκτρονική μεταρρύθμιση στις δημόσιες υπηρεσίες. Από την άποψη αυτή και ανεξαρτήτως συμπάθειας και πολιτικών απόψεων για την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, έχω καθήκον, έστω και μόνος να υπερασπιστώ το Σύνταγμα, και πιο αποτελεσματικό κρίνω ότι είναι να εξηγήσω πως και γιατί θεωρώ ότι έχετε καταπατήσει το Σύνταγμα και ευθύνεστε ποινικά, ώστε να σας πείσω να αποκαταστήσετε μόνος σας την συνταγματική τάξη και να μην διακινδυνέψετε να κριθείτε για αυτά.

Δεδομένου ότι το Σύνταγμα δεν καταλύθηκε με τη βία (προσπερνώ τις διαδηλώσεις των φοιτητών κι ας υποθέσουμε ότι και ο φυσικός σας δικαστής ομοίως θα το κρίνει), ούτε επίκειται κάποια ανατροπή του Πολιτεύματος συνολικά ώστε να δικαιολογείται κάποια βίαιη αντίδραση για την υπεράσπιση του Συντάγματος, επεξεργάζομαι μία αναφορά / μήνυση για τη νομοθέτηση για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Μπορείτε να την δείτε εδώ σε μορφή σχεδίου:

https://axiokratiastised.blogspot.com/2024/03/PierrakakisMar24.html

Ο χαρακτηρισμός “αναφορά” ή “μήνυση” δεν έχει και πολύ σημασία καθότι ως Υπουργός που είστε, η Βουλή είναι η μόνη αρμόδια και να την αξιολογήσει. Στην πραγματικότητα αυτό που οφείλει να αξιολογήσει η Βουλή, δεν είναι την ποινική αξιολόγηση (αρμόδιο για αυτό είναι το Δικαστήριο), αλλά εάν η αναφορά / μήνυση μου είναι κακόβουλη πολιτική.

Αλλά αμφότεροι γνωρίζουμε ότι η Βουλή στερείται αυτής της ανεξαρτησίας και στην πραγματικότητα, εάν είναι δική σας, όπως η παρούσα, θα συγκαλύψει την υπόθεση, κι όταν θα αλλάξει η Βουλή, μπορεί τότε να το κάνουν οι πολιτικοί σας αντίπαλοι, μία κατάντια που προφανώς δεν με ικανοποιεί ως πολίτη.

Αυτό που ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία για εσάς, είναι ότι στην περίπτωση κατάλυσης του Πολιτεύματος (ή θεμελιωδών αρχών του), εάν κι εφόσον το Δικαστήριο έτσι θα αποφανθεί, το πολιτικό έγκλημα δεν παραγράφεται σύμφωνα με το νόμο περί ευθύνης υπουργών, απλώς αναστέλλεται η παραγραφή μέχρι την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (εάν κι εφόσον το δικαστήριο κρίνει ότι όλη αυτή η κατάσταση, κι όχι μόνο με την καταπάτηση ενός άρθρου του Συντάγματος, αλλά και η γελοιοποίηση όλων των κοινοβουλευτικών διαδικασιών με την απόλυτη πλειοψηφία και την ταυτόχρονη εξάρτηση της Βουλής από τον Πρωθυπουργό, συνιστά κατ’ ουσία κατάλυση του πολιτεύματος).

Ενδεχομένως να μην σκεφτήκατε ποτέ ότι μπορεί η πράξη σας να στοιχειοθετείται ως έγκλημα, κατά το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα – σημειωτέο ότι μου κάνει εντύπωση που κανείς άλλος δεν το έχει αναδείξει έως τώρα, όμως προσωπικά έτσι το διαβάζω κι έτσι οφείλω να ενεργήσω: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους… 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:…. στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…». Η πρωτοφανής περίπτωση νομοθέτησης χωρίς να αισθάνονται οι Βουλευτές ότι δεσμεύονται από το Σύνταγμα είναι όντως αλλοίωση της ανωτέρω θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος, για το οποίο δυστυχώς ευθύνεστε προσωπικά.

Προφανώς, δεν αποκλείεται να μην ερμηνεύω σωστά το άρθρο, ρωτήστε και τους νομικούς σας συμβούλους εάν θέλετε. Όμως εάν είναι να σας συμβουλεύουν όπως στην περίπτωση της Ουγγαρίας και των πανεπιστημίων της, τότε καλύτερα να το διαβάσετε μόνος σας, μαζί με το Σύνταγμα, και να το κρίνετε με την καρδιά σας. Προσωπικά σας παραθέτω και το Άρθρο 137 <<Έμπρακτη μετάνοια… 2. Αν στις περιπτώσεις του άρθρου 134 ο δράστης συντέλεσε αποφασιστικά στην αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, τιμωρείται με ποινή μειωμένη. Το δικαστήριο όμως μπορεί, εκτιμώντας ελεύθερα όλες τις περιστάσεις, να κρίνει την πράξη του ατιμώρητη.>>

Ελπίζω να το σκεφτείτε σοβαρά και να ακυρώσετε το νόμο σας, και να ξεκινήσετε τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης. Όχι γιατί θα φοβηθείτε, αλλά διότι είστε έντιμος και πατριώτης, καθώς, θα καταλάβετε ότι το άρθρο 134 “Έσχατη Προδοσία” είναι αυτό που κυριολεκτικά διαχωρίζει τους πατριώτες από τους προδότες και δεν νομίζω ότι σας ταιριάζει τέτοιος χαρακτηρισμός, ούτε να τον διακινδυνέψετε.

Δεν τρέφω ψευδαισθήσεις ότι η συγκεκριμένη Βουλή, πιθανόν ούτε οι επόμενες, θα σας άρουν την ασυλία. Ούτε το κάνω διότι θέλω να τιμωρηθείτε. Μπορεί και να συμφωνώ με τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Ίσως ακόμη και να είμαι και υπέρ των κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων, διότι όποιος παρέχει σωστές υπηρεσίες πρέπει και αμείβεται ανάλογα ώστε να έρθουν οι καλύτεροι, κι επιπλέον να μην μας εξαπατούν με υπερτιμολογήσεις και άλλες νόμιμες ή παράνομες ενέργειες ώστε να βγάζουν τα κέρδη τους στο εξωτερικό –  οικονομολόγος είμαι και ίσως να αντιλαμβάνομαι περισσότερα κι από τους περισσότερους βουλευτές συναδέλφους σας. Αλλά ως πατριώτης, δεν θα το έκανα καταπατώντας το Σύνταγμα, ούτε μπορώ να σιωπήσω τώρα που το καταπατήσατε εσείς.

Σκεφτείτε ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα οι βουλευτές δεν ενοχοποιούνται για την ψήφο που δίνουν, αλλά εσείς ως Υπουργός, που τους παραπλανήσατε πείθοντας τους ότι δεν δεσμεύονται από το Σύνταγμα, που οργανώσατε την επιλεκτική τους ενημέρωση με τις απόψεις που πιθανολογούν την επικράτηση του Ευρωπαϊκού Δικαίου, επί του Συντάγματος, ευθύνεστε, διότι το κάνατε με τον σκοπό αυτό, να νομοθετήσουν χωρίς να δεσμεύονται από το Σύνταγμα, κι ενοχοποιείστε από το άρθρο 134ΠΚ. Ελπίζω ότι δεν θα αποδειχθεί ότι ήσασταν ο «χρήσιμος ηλίθιος», που θα φορτωθεί την ευθύνη από το προσχεδιασμένο έγκλημα της Νέας Δημοκρατίας. Που επιδίωξε την αυτοδυναμία για να κυβερνήσει αυτοδύναμα, όμως νομοθετεί αυτοδύναμα και αντίθετα με το Σύνταγμα, κάτι που και να το είχε δηλώσει, και εντολή να είχε λάβει, πάλι δεν θα ήταν δικαίωμα της. Πολύ περισσότερο εάν εκ των υστέρων, ίσως και μετά από την απομάκρυνση σας από αυτά τα καθήκοντα, ώστε δεν θα μπορείτε να αποκαταστήσετε τη συνταγματική τάξη, κριθεί και δικαστικά ότι το Ελληνικό Δίκαιο επικρατεί επί του Ευρωπαϊκού στα θέματα Παιδείας, καθώς δεν ανήκουν στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 5 της Συνθήκης της Λισαβόνας, κι ότι, αντίθετα με ότι σας παραπλάνησαν (θέλω να πιστεύω) και αναφερθήκατε στην Ουγγαρία (νομίζω ότι εσάς άκουσα να το λέτε), η χώρα αυτή έχει ιδιωτικά Πανεπιστήμια και ο λόγος που καταδικάστηκε ήταν η παραβίαση του Ενωσιακού Δικαίου σε θέματα Διεθνούς Εμπορίου, που αφορούν την παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης, όχι ως ιδιωτικές σχολές (που έτσι κι αλλιώς έχει 6 ιδιωτικά πανεπιστήμια), αλλά επειδή αξίωσε ιδιαίτερη συμφωνία με την χώρας προέλευσης των πανεπιστημίων (δηλαδή των ΗΠΑ) με την Ουγγαρία. Όμως ο τομέας του διεθνούς εμπορίου ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ σύμφωνα με το άρθρο 2 της Συνθήκης της Λισαβόνας και οι χώρες, σε αυτό, δεν έχουμε καμία αρμοδιότητα, παρά μόνο η ΕΕ (ασχέτως με τον χαρακτήρα των Πανεπιστημίων, ιδιωτικά ή δημόσια).

Τώρα πλέον γνωρίζετε.

Εντός των επομένων ημερών θα γνωρίζουν και οι άλλοι. Αλλά κρίνω ορθότερο να ενημερωθούν από εσάς για την ύστερη γνώση σας και τις ενέργειες μεταμέλειας και αποκατάστασης της Συνταγματικής τάξης με την κατάργηση του Νόμου, ή ίσως και την αδρανοποίηση του μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος. Εάν το καταλαβαίνετε και το θέλετε, είναι πολύ απλό και απείρως αξιοπρεπέστερο θεωρώ, μία πράξη πατριωτικής ευθύνης, έναντι στην επιμονή σας σε μία πιθανότατα προδοτική παραβίαση του Συντάγματος και του Ποινικού Κώδικα. 

Κλείνοντας σας παρακαλώ να αναλογιστείτε τι θα συμβεί, εάν σε μία επόμενη ακροδεξιά Κυβέρνηση, που όπως εξελίσσονται τα πράγματα στην Ευρώπη, αλλά και με τη διακυβέρνηση της ΝΔ όπως εξελίσσεται, δεν θα αργήσει να έρθει, εάν παραμείνει η πρακτική σας ως ορθή και νόμιμη, να διαβάζετε το Σύνταγμα ρητά και ξεκάθαρα να γράφει Α και να νομοθετείτε Β, τι θα νομιμοποιηθούν να κάνουν οι επόμενοι που δεν θα είναι δημοκράτες, ούτε στο όνομα. Διότι κι εσείς αυτά που κάνετε, κάποιοι Συνταγματολόγοι του ΠΑΣΟΚ τα επέτρεψαν καθιστώντας το πολίτευμα μας αιρετή μοναρχία του Πρωθυπουργού, με μία Βουλή διεκπεραιωτική, κι ένα εκλογικό νόμο που κάθε εκλογές και περισσότερο παίρνει την εξουσία από το λαό και την δίνει στον Πρωθυπουργό, που επιχαίρει όταν λιγότεροι πολίτες τον εκλέγουν και θέλει να δηλώνει ότι εκπροσωπεί τον λαό.

 

Συγνώμη για την ενόχληση, όμως έχω πολιτικό καθήκον ως πολίτης, έστω και μόνος μου να υπερασπιστώ το Σύνταγμα, ανεξαρτήτως της αποτελεσματικότητας των μέσων που μου παρέχει ο νόμος.

Με τιμή (ακόμη, κι ελπίζω και στο μέλλον)

Ιωάννης Μανομενίδης

…..

>>>>> Email κοινοποίησης στον Πρωθυπουργό, της επόμενης εβδομάδας: 

Sent: Friday, April 5, 2024 11:44 PM

To: Prime Minster
Cc: Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη
Subject: Fwd: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134ΠΚ

 

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,

είμαι Σμήναρχος εν αποστρατεία της Πολεμικής Αεροπορίας, οικονομολόγος και νομικός, και σας κοινοποιώ το σχέδιο μηνυτήριας αναφοράς που ετοιμάζω, για παράβαση του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα από τον Υπουργό κ. Κυριάκο Πιερρακάκη, την οποία ήδη προ εβδομάδος κοινοποίησα και στον ίδιο, προκειμένου να ενημερωθείτε κι εσείς, πριν την υποβάλω οριστικά στα αρμόδια όργανα, ευελπιστώντας για την αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης από εσάς τους ίδιους, καθώς στο άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα αναφέρει: «Έμπρακτη μετάνοια… 2. Αν στις περιπτώσεις του άρθρου 134 ο δράστης συντέλεσε αποφασιστικά στην αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, τιμωρείται με ποινή μειωμένη. Το δικαστήριο όμως μπορεί, εκτιμώντας ελεύθερα όλες τις περιστάσεις, να κρίνει την πράξη του ατιμώρητη.».

 

Εδώ η μηνυτήριος αναφορά μου: https://axiokratiastised.blogspot.com/2024/03/PierrakakisMar24.html  

 

Εδώ το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα που αναφέρει ρητά: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη.

2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους…

3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:…. στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…».

 

Συνεπώς ο σκοπός μου δεν είναι αντιπολιτευτικός, αλλά στοχεύω στο στάδιο αυτό στην προάσπιση του Συντάγματος πείθοντας σας να επανορθώσετε, καθώς αισθάνομαι ότι ίσως δεν είχατε αναλογιστεί την ποινική απαξία της πράξης σας, αλλά εφόσον το κατανοήσετε τώρα, θα ενεργήσετε άμεσα για την αποκατάσταση του Συντάγματος ακυρώνοντας το Νόμο ή αδρανοποιώντας τον μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος.

 

Παρότι κατ’ αρχήν στρέφομαι κατά του κ. Κυριάκου Πιερρακάκη, ως Υπουργού Παιδείας, καθώς είναι ο άμεσα ενεργών και η υπόθεση μου κατά αυτού είναι ευαπόδεικτη. Όμως γνωρίζετε θεωρώ ότι έχετε κι εσείς ευθύνη ως Πρωθυπουργός, για κατάχρηση εξουσίας στην κατάλυση της θεμελιώδους αρχής της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα, καθώς εύλογα σε αυτό το συμπέρασμα θα οδηγηθεί η Βουλή ως ανακριτικό όργανο στα πλαίσια της ευθύνης Υπουργών, καθώς επιδιώξατε την απόκτηση αυτοδυναμίας με τις δίδυμες εκλογές, προκειμένου με κατά τις εξαγγελίες σας να κυβερνήσετε απερίσπαστος, πλην όμως, κατά το Σύνταγμα και τον Ποινικό Νόμο προστατεύεται η διάκριση των εξουσιών και διακρίνεται η διακυβέρνηση, που εσείς επιδιώξατε να ασκήσετε ακώλυτα, από την νομοθέτηση που εξακολουθείτε και οφείλετε να δεσμεύεστε από το Σύνταγμα. Δηλαδή το αντίθετο, δηλαδή η επιβολή στους βουλευτές του κόμματος σας (που αποτελούν την απόλυτη πλειοψηφία) νομοσχεδίων ως να μην δεσμεύονται από το Σύνταγμα (είτε μέσω κομματικής πειθαρχίας, είτε με άλλες εξαρτήσεις και από θέσεως πολιτικής ισχύος) συνιστά παράβαση του άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα. Κατά την άποψη μου, που ελπίζω να μην επιβεβαιωθώ δικαστικά, όμως έτσι διαβάζω το Σύνταγμα και τον Ποινικό Κώδικα, η πρώτη φορά νομοθέτηση, από τους Βουλευτές, χωρίς να αισθάνονται ότι δεσμεύονται από το Σύνταγμα (για οποιοδήποτε μελλοντικό και πιθανολογούμενο λόγο, όπως είναι η δικαίωση σε μελλοντικό δικαστήριο) είναι όντως αλλοίωση της συγκεκριμένης θεμελιώδους αρχής του πολιτεύματος, που εάν συνεχιστεί αυτή η πρακτική και ο νομοθέτης συνεχίσει να μην δεσμεύεται από το Σύνταγμα και αναμένουμε εκ των υστέρων τα δικαστήρια να το κρίνουν, τότε όλα θα επιτρέπονται μέχρι να κριθούν στα δικαστήρια. Όμως ο νόμος είναι σαφής, ότι ο Νομοθέτης δεσμεύεται από το Σύνταγμα και το αντίθετο είναι ποινικό αδίκημα της εσχάτου προδοσίας, και εφόσον φτάσει στο ακροατήριο εκτιμώ ότι αφενός μία ανεξάρτητη Δικαιοσύνη θα συμπεριλάβει όλους τους ενεχόμενους σε αυτό το έγκλημα, είτε είστε πολιτικοί, είτε επίδοξοι Πρόεδροι της Δημοκρατίας που εκφράζουν την άποψη τους ως Καθηγητές Πανεπιστημίου, είτε οποιοιδήποτε άλλοι και με όποιο τρόπο συνεισφέραν στο έγκλημα της εσχάτου προδοσίας, αφετέρου το έγκλημα αυτό δεν παραγράφεται σύμφωνα με το Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών, καθώς από το Σύνταγμα προβλέπεται ότι η παραγραφή ξεκινάει από την αποκατάσταση του Συντάγματος που κατά την άποψη μου αυτό θα επιτευχθεί οριστικά μόνο όταν θα αποκατασταθεί η λαϊκή κυριαρχία με την ανάδειξη Βουλής αντιπροσωπευτικής του εκλογικού σώματος, κι όχι όπως συμφέρει στον Πρωθυπουργό με ψήφιση εκλογικών νόμων κατά το δοκούν, και μάλιστα καταχρώμενου του δικαιώματος προσφυγής σε επαναληπτικές εκλογές, ώστε να κυβερνήσει και να νομοθετεί απολύτως ανεξέλεγκτα, ούτε ακόμη και από αυτό το ίδιο το Σύνταγμα.

 

Προφανώς θα σκεφτείτε ότι μπορεί να μην ερμηνεύω σωστά το άρθρο του Ποινικού Κώδικα, αλλά προσωπικά ελπίζω ότι θα αναλογιστείτε τις ευθύνες σας και θα σκεφτείτε σοβαρά τους προβληματισμούς μου ώστε να ακυρώσετε το Νόμο της Κυβέρνησης σας, ή να τον καταστήσετε επίσημα ανενεργό μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος (πολύ απλό είναι με ένα άρθρο τροποποίηση σε κάποιο νόμο, που απλά θα λέει ότι “αναστέλεται η ισχύς του νόμου των ιδιωτικών πανεπιστημίων μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος”), και να ξεκινήσετε τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης. Όχι διότι θα φοβηθείτε, αλλά επειδή, παρά την φιλοδοξία, φιλαρχία, ή οποιαδήποτε συμφέροντα κατηγορείστε από την αντιπολίτευση ότι υπηρετείτε, ακόμη και υπέρ της ευημερίας του ελληνικού λαού κατά τις πολιτικές σας αντιλήψεις δηλώνετε ότι να υπηρετείτε, κατά βάθος και υπεράνω όλων είστε έντιμος και πατριώτης και αντιλαμβάνεστε ότι το άρθρο 134 “Έσχατη Προδοσία” είναι αυτό που κυριολεκτικά διαχωρίζει τους πατριώτες από τους προδότες και δεν νομίζω ότι σας ταιριάζει τέτοιος χαρακτηρισμός, ούτε να τον διακινδυνέψετε.

 

Με ιδιαίτερη τιμή κι εκτίμηση

 

Ιωάννης Μανομενίδης

Πολίτης

 

>>>> Email προς τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας: 

From: Ιωάννης Μανομενίδης
Sent: Saturday, April 13, 2024 11:14 AM
To: Βουλευτές Νέας Δημοκρατίας
Subject: FW: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

 

Αξιότιμοι Κύριοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας,

έχω ήδη ενημερώσει, προ δύο εβδομάδων, τον Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη, και την περασμένη εβδομάδα και τον Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη  (παραθέτω στο τέλος τα εν λόγω μηνύματα), και σήμερα ενημερώνω και εσάς, ως βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας. Επέλεξα συνειδητά να σας ενημερώσω πρώτα, ως συμπολίτευση, ώστε να είναι σαφές ότι η κίνηση μου δεν είναι αντιπολιτευτική, καθώς η προστασία του Πολιτεύματος είναι υποχρέωση όλων μας, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Δηλαδή, είτε θέλουμε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, είτε όχι, η προάσπιση του Συντάγματος είναι το στοιχείο που στην τελική ανάλυση διακρίνει τους πατριώτες από τους προδότες (δυστυχώς έτσι τιτλοφορείται το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα που θα διαβάσετε στην επόμενη παράγραφο), και θέλω να πιστεύω ότι όσα γράφω παρακάτω διέλαθαν της προσοχή σας και δεν παρακάμφθηκαν συνειδητά, ώστε διαβάζοντας τα θα αναλάβετε πρωτοβουλίες αποκατάστασης της Συνταγματικής Τάξης, πριν λάβουν γνώση, την επόμενη εβδομάδα, η Αντιπολίτευση και ο εισαγγελέας, ενδεχομένως και ο Ελληνικός Λαός, ώστε θα κρίνουν τα γραφόμενα μου, και μακάρι να κάνω λάθος και να μην σας αφορά προσωπικά, και αναλόγως της εμπλοκής του καθενός σας, η παρούσα υπόθεση.

Εν προκειμένω, το άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα, που κατ’ αρχήν θεωρώ ότι βαρύνει τον Υπουργό Παιδείας, κ. Κυριάκο Πιερρακάκη, και ακολούθως όποιον άλλον συνεργάστηκε μαζί του στην αλλοίωση του Πολιτεύματος: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους… 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:… ε) η αρχή της διάκρισης των εξουσιών… στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…».

Επιτρέψτε με να κλείσω εξηγώντας σας ότι ως Βουλευτές, βάσει του Συντάγματος, δεν διώκεστε για την ψήφο σας, όμως, σε όλα τα άλλα πέραν από την ψήφο, ευθύνεστε το ίδιο εάν σχεδιάσατε και συνεργαστήκατε ώστε με την “κυβερνητική αυτοδυναμία” να νομοθετείτε χωρίς να δεσμεύεστε από το Σύνταγμα. Γνωρίζω ότι η δίωξη Πρωθυπουργού, Υπουργού ή και Βουλευτών γενικά δεν μπορεί να γίνει χωρίς την άδεια της Βουλής, της παρούσης ή της επόμενης, αλλά όταν πρόκειται για το άρθρο 134, περί εσχάτου προδοσίας, αφενός η παραγραφή αναστέλλεται μέχρι την αποκατάσταση του Πολιτεύματος, αφετέρου για ίσως και να μην εφαρμόζεται ο Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών (όπως άλλωστε δεν υπάρχει και νόμος περί ευθύνης Βασιλέως, όταν το συγκεκριμένο εδάφιο «κατάχρησης εξουσίας» θεσπίστηκε και αφορούσε κατάχρηση εξουσίας και Πραξικόπημα εκ μέρους του Βασιλέως) και τέλος, δεν μπορώ να γνωρίζω τι ακόμη θα έχει συμβεί έως τότε (που η σιωπή σας μπορεί να επιτείνει τον κίνδυνο), ή ποιος άλλος και πως θα κυβερνήσει πατώντας στα βήματα σας (έχουμε και αύξηση της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη). Εννοώ ότι η συγκέντρωση όλων των εξουσιών στο Πρόσωπο του Πρωθυπουργού, η θέσπιση εκλογικού νόμου που σε συνδυασμό με τα αρχηγικά κόμματα, του δίνει απόλυτο έλεγχο επί της Βουλής, ώστε να υπάρχει ανεξέλεγκτο των ενεργειών της Κυβέρνησης (το διαπιστώνει κάθε καλόπιστος παρατηρητής από κάθε υπόθεση εξεταστικής επιτροπής της Βουλής), ο δανεισμός στο όνομα του λαού και η χρηματοδότηση των μμε ώστε να προπαγανδίζουν την κυβερνητική πολιτική, η πρακτική των εναλλασσόμενων καρεκλών με δικαστές να αναλαμβάνουν καθήκοντα εκτελεστικής εξουσίας (από Υπουργούς έως την Πρόεδρο της Δημοκρατίας) και τόσα άλλα που τα θεωρείτε δικαίωμα σας, όμως σκεφτείτε μήπως περάσατε τα όρια της εντολής σας και κάποια στιγμή θα λογοδοτήσετε βάσει του άρθρου 134, που εκτός της δέσμευσης σας από το Σύνταγμα περιλαμβάνει και θεμελιώδεις αρχές και θεσμούς όπως η διάκριση των λειτουργιών κλπ.

Ευελπιστώ ότι θα διαβάσετε και θα προβληματιστείτε από όσα σας γράφω ώστε να αποκαταστήσετε μόνοι σας τη Συνταγματική Τάξη.

Με τιμή κι εκτίμηση

Ιωάννης Μανομενίδης

Σμήναρχος ε.α., Σ.Ι., ΑΔΙΣΠΟ https://www.facebook.com/SYSMED.Ioannis.Manomenidis/

Νομικός, Οικονομολόγος, Ενεργός Πολίτης https://www.facebook.com/manomenecon

2311116579, 6985960352

 

 >>>>> Email υπενθύμισης σε Πρωθυπουργό και Υπουργό Παιδείας: 

From: manomenidis.i@gmail.com <manomenidis.i@gmail.com>
Sent: Saturday, April 13, 2024 11:48 AM
To: primeminister@primeminister.gr; Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη <info@kyriakospierrakakis.gr>
Subject: Cc: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

 

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ Παιδείας,

σε συνέχεια των ηλεκτρονικών μηνυμάτων, της Παρασκευής, Απρ 5, 2024 11:44 μ.μ. προς Εσάς Κύριε Πρωθυπουργέ, και του Σάββάτου 30 Μαρ 2024 στις 3:13 π.μ. προς εσάς κ. Υπουργέ Παιδείας, με κοινοποίηση στον κ. Πρωθυπουργό, σας κοινοποιώ επιπλέον σε αυτά και τη σημερινή αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στα οποία τους ενημέρωσα για τις προηγούμενες ενημερώσεις προς εσάς και αυτούς για τις ευθύνες τους προκειμένου από κοινού ή και μόνοι να ενεργήσουν για την αποκατάσταση του πολιτεύματος. Επισημαίνω ότι ίσως τα ζητήματα της Παιδείας να μην φαντάζουν τόσο σημαντικά ώστε να νοείται πραξικόπημα με αυτά τα θέματα, όμως αφενός δεν ήμουν εγώ αυτός που συμπεριέλαβα και την Παιδεία στο Σύνταγμα, αφετέρου η πρακτική που εγκαινιάσατε, νομοθέτησης χωρίς να δεσμεύεστε από το Σύνταγμα, είναι πολύ επικίνδυνο να παραμείνει ενεργή και ατιμώρητη, καθώς στην επόμενη περίοδο διακυβέρνησης από μία ακροδεξιά Κυβέρνηση, δεν ξέρω τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε στην ίδια κατεύθυνση.

Επιτρέψτε μου να επαναλαμβάνω τα εδάφια του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα που σας αφορούν για την αλλοίωση του Πολιτεύματος: «1. Όποιος επιχειρεί…, να αλλοιώσει… θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού… τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και: α) όποιος επιχειρεί να τελέσει την πράξη της προηγούμενης παραγράφου με κατάχρηση της ιδιότητάς του ως οργάνου του κράτους… 3. Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος θεωρούνται στο Κεφάλαιο αυτό:… ε) η αρχή της διάκρισης των εξουσιών… στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα…», και να σας παραινέσω να αποκαταστήσετε τη Συνταγματική Τάξη αξιοποιώντας το άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα: «Έμπρακτη μετάνοια… 2. Αν στις περιπτώσεις του άρθρου 134 ο δράστης συντέλεσε αποφασιστικά στην αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, τιμωρείται με ποινή μειωμένη. Το δικαστήριο όμως μπορεί, εκτιμώντας ελεύθερα όλες τις περιστάσεις, να κρίνει την πράξη του ατιμώρητη», που δεν θα φτάσει ποτέ να συζητηθεί εάν μόνοι σας αναστείλετε την εφαρμογή του Νόμου μέχρι την τροποποίηση του Συντάγματος.

 

 

Με ιδιαίτερη τιμή κι εκτίμηση

 

Ιωάννης Μανομενίδης

 

>>>>>> Email σε Δικαστικές Αρχές: 

From: Ιωάννης Μανομενίδης
Sent: Monday, April 29, 2024 3:36 PM
To: Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, Ποινικό Αρείου Πάγου,
Cc: Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη

Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων
Subject: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

 

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε του ΑΕΔ,

Αξιότιμε Κύριε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου,

 

Σας υποβάλω συνημμένα μηνυτήρια αναφορά μου που αφορά την συντελεσθείσα κατά την αντίληψη μου αλλοίωση της θεμελιώδους αρχής του Πολιτεύματος νομοθέτησης χωρίς ο νομοθέτης να δεσμεύεται από το Σύνταγμα, από τον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, κ. Κυριάκο Πιερρακάκη, και ενδεχόμενη συνέργεια του κ. Πρωθυπουργού και των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας.

 

Θεωρώ ότι δεν είμαι άνθρωπος της υπερβολής,

ούτε μου αρέσει ο όρος της εσχάτου προδοσίας που τιτλοφορείται το άρθρο 134ΠΚ,

ούτε η ποινή των ισοβίων που προβλέπει,

αλλά δεν είμαι και εγώ ο νομοθέτης που τα πρόβλεψε,

ενώ σε κάθε περίπτωση εύχομαι και προτιμώ το Δίκαιο και η συνταγματική τάξη να αποκατασταθούν από τους ίδιους τους δράστες και να τύχουν την απόλυτη εύνοια του άρθρου 137ΠΚ.

 

Όμως εδώ κι ένα μήνα που τους ενημερώνω σχετικά  (ενεχόμενο Υπουργό, Πρωθυπουργό και όλους τους Βουλευτές της ΝΔ) τίποτα δεν έπραξαν προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης της συνταγματικής τάξης, ώστε ήρθε η ώρα να απευθυνθώ σε εσάς, αλλά και στον Πρόεδρο της Βουλής, χωρίς βάσιμη αισιοδοξία ότι θα υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα με την παρούσα σύνθεση της Βουλής να ασκήσει οποιονδήποτε έλεγχο,

 

Επειδή το ζήτημα αφορά κατάχρηση εξουσίας και μη δέσμευση του νομοθέτη από το Σύνταγμα, σε συνέχεια μίας αυτοδυναμίας που επιτεύχθηκε με αυτό το σκοπό, δηλαδή να νομοθετεί ότι θέλει η Κυβέρνηση ακόμη και μη δεσμευόμενη από το Σύνταγμα,

 

Επειδή επιπλέον γνωρίζετε ότι κατά το άρθρο 120Συντ., στα εγκλήματα κατά του Πολιτεύματος δεν ισχύουν οι αποσβεστικές προθεσμίες του Νόμου περί ευθύνης Υπουργών και η δίωξη, εάν κι εφόσον, θα ασκηθεί όταν θα αποκατασταθεί η δημοκρατική λειτουργία, οπότε θα αρχίσει να μετράει και ο χρόνος παραγραφής τους,

 

Για τους λόγους αυτούς κοινοποιώ  την παρούσα αναφορά μου και στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και σε όλη την Αντιπολίτευση, ξεκινώντας από τις Επιτροπές Θεσμών Διαφάνειας, και δημόσια αναρτημένο προς γνώση και ενημέρωση κάθε Έλληνα πολίτη, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος όλοι έχουμε πατριωτική υποχρέωση να το υπερασπιζόμαστε,

 

Αναμένω και ευελπιστώ ότι, ανεξαρτήτως της πολιτικής μας αντίληψης για τον δημόσιο ή ιδιωτικό χαρακτήρα των Πανεπιστημίων, διότι το ζήτημα δεν αφορά τα Πανεπιστήμια, αλλά το σεβασμό των θεσμών του  Πολιτεύματος και του ίδιου του Συντάγματος, ο καθένας θα κάνει ότι του επιτάσσει το καθήκον, η συνείδηση και οι γνώσεις του για την προστασία του Πολιτεύματος, πριν αυτού του είδους οι πρακτικές αλλοίωσης θεμελιωδών αρχών εδραιωθούν ως ανεκτές, οπότε δεν θα έχουμε και καμία δικαιολογία να εναντιωθούμε σε επόμενες πιο ακροδεξιές κυβερνήσεις (που με τις εξελίξεις στην Ε.Ε. δεν θα αργήσουν να έρθουν), όταν όλα θα τα έχουμε ήδη ανεχθεί με τις, τυπικά τουλάχιστο, δημοκρατικές Κυβερνήσεις.    

 

Με ιδιαίτερη τιμή και εκτίμηση

 

Ιωάννης Μανομενίδης

Σμήναρχος Π.Α. ε.α. Νομικός BLL, Οικονομολόγος MSc, LogMSc.

 

 

>>>> Email σε Πρόεδρο της Βουλής και Επιτροπές της Βουλής: 

 

 

ΠΡΟΣ: “Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, κ. Κωνσταντίνο Τασούλα”
ΚΟΙΝ.:	Βουλευτές Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας Βουλευτές Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας, Primeminister, Υπουργό Παιδείας κ. Κυριάκο Πιερρακάκη,
ημερομηνία:	29 Απρ 2024, 4:07 μ.μ.
θέμα:	FW: Ποινική Ευθύνη για τη Νομοθέτηση Χωρίς ο Νομοθέτης να Δεσμεύεται από το Σύνταγμα (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα)

 

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Βουλής,

Αξιότιμα μέλη των Επιτροπών Θεσμών και Διαφάνειας και Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας (κάποιες/οι δεν έχετε email στην ιστοσελίδα της Βουλής),

 

Έχω ήδη εδώ κι ένα μήνα ξεκινήσει να κοινοποιώ στον Υπουργό Παιδείας, που ενέχεται άμεσα, στον Πρωθυπουργό και σε όλους τους Βουλευτές της ΝΔ, εκτιμώ ότι κι εσείς Κύριε Πρόεδρε της Βουλής, θα το έχετε ήδη λάβει ως Βουλευτής, όμως σήμερα σας το κοινοποιώ ως Πρόεδρο της Βουλής, προκειμένου να το κοινοποιήσετε και στα λοιπά μέλη του Κοινοβουλίου και τα κοινοβουλευτικά κόμματα, όπως υποθέτω κάνετε σε αυτές τις περιπτώσεις, και να ενεργήσετε κατά την κρίση και το Πατριωτικό σας καθήκον, όπως το άρθρο 120 του Συντάγματος επιτάσσει.

Έχω ήδη κοινοποιήσει και στις δικαστικές αρχές.

 

Με ιδιαίτερη τιμή κι εκτίμηση

 

Ιωάννης Μανομενίδης

Σμήναρχος Π.Α. ε.α. Νομικός BLL, Οικονομολόγος MSc, LogMSc.

 

Πηγή: axiokratiastised.blogspot