Σχόλιο GMR: “Οι δολοφονικές δράσεις της Χρυσής Αυγής και του ναζισμού καταδικάστηκαν. Ας μη γίνει αυτό αφορμή για την μεταφορά πρακτικών άγριας καταστολής σε ένστολα σώματα στην υπηρεσία του Κράτους.“

– Να θυμηθούμε (μαζί) κύριε Μαργαρίτη, την άγρια μνημονιακή καταστολή των λαϊκών εξεγέρσεων 2011-2014;

– Να στοχαστούμε (μαζί) κύριε Μαργαρίτη, τις δεκάδες, εκατοντάδες, ίσως πολύ περισσότερες απώλειες ζωών, λόγω αυτοκτονιών και λοιπών μνημονιακών επι-δράσεων (video Ι. Ιωαννίδης στον AlphaNews Κύπρου στο 4′:45” );

– Να λογαριάσουμε (μαζί) κύριε Μαργαρίτη, με αριθμητικά-ποιοτικά-δικαιϊκά μεγέθη, την μνημονιακή ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ (εδώ Νικόλαου Σταυριανίδη) και την αντικατάσταση του παραγωγικού (“για αύξηση ΑΕΠ”) και του αναπαραγωγικού (“Για επίλυση του δημογραφικού“) δυναμικού με την εισβάλλουσα μουσουλμανική Δύναμη;

– Να ξαναδιαβάσουμε (μαζί) κύριε Μαργαρίτη, τις ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΑΣ για τον Τουρκικό Κατευνασμό και τις σχετικές προπαρασκευαστικές ενέργειες (συμφωνίες με Ιταλία-Αίγυπτο) ενώπιον της οσονούπω υπογραφής συμφωνιών κατευνασμού;

– Να αναστοχαστούμε (μαζί) Κύριε Μαργαρίτη, την Συμφωνία των Πρεσπών;

Το “μαζί“, αφορά τον αντιμνημονιακό δημοκρατικό διάλογο (εδώ η σχετική Τριλογία), ειδημόνων/πνευματικών ανθρώπων πρωτίστως, αλλά και ως ίσων μετά του λαού.

Αν συμβεί το “μαζί“, η μνημονιακή εγκληματική οργάνωση θα πάψει να χαϊδολογιέται και με τους Επικυρίαρχους (Χρεοκρατία-Εξάρτηση) και με τους Αντι-προσώπους της Βουλής των Μνημονίων και των λοιπών εγκλημάτων και, φυσικά θα λογοδοτήσει, όπως ακριβώς και η Χρυσή Αυγή (η οποία όμως λογοδότησε Όχι ενώπιον Δικαιοσύνης εν ονόματι του λαού, αλλά ενώπιον Δικαιοσύνης εν ονόματι των Επικυρίαρχων που εκτίμησαν πως δεν χρειάζεται πια, άλλως θα λειτουργούσε ΤΟ ΑΡΘΡΟ 86Σ, είτε προστατευτικά είτε ΑΦΑΣΙΑΚΑ ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΒΗ/ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ).

._

Γ. Μαργαρίτης, 7 Οκτωβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η απόφαση του δικαστηρίου για τον χαρακτηρισμό της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης ήρθε επτά χρόνια μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και μετά από πεντέμισι χρόνια δικαστικής διαδικασίας. Για μια οργάνωση που διαφήμιζε η ίδια τον εγκληματικό της χαρακτήρα και που παινευόταν για τις εγκληματικές της επιδόσεις, δεν ήταν αυτό που μπορούμε να ονομάσουμε γρήγορη απόδοση δικαιοσύνης.

Η δικαιοσύνη ήρθε όμως, έστω και αργά και αυτό οπωσδήποτε ικανοποιεί το κοινό αίσθημα των δημοκρατικών ανθρώπων καθώς και όλων εκείνων που, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, αντιτάχθηκαν στην ανάδειξη και στην επέλαση αυτού του ναζιστικού μορφώματος. Η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε και στιγματίστηκε, ο ναζισμός όμως –και όλα όσα αυτά περιλαμβάνει- εξακολουθεί να βρίσκεται ανάμεσά μας, να δηλητηριάζει τις κοινωνίες μας, τη σκέψη μας, με ανοικτή ή με λανθάνουσα μορφή.

Η αντιμετώπιση του τελευταίου δεν είναι απλά και μόνο υπόθεση μιας δικαστικής καταδικαστικής απόφασης. Να μην κρατήσουμε στην μνήμη μας, να μην εντάξουμε στην πολιτική μας παιδεία μόνο την καταδίκη, μόνο τη σημερινή ημέρα. Η ημέρα αυτή να γίνει αφορμή για να σκεφτούμε τα όσα προηγήθηκαν. Τα όσα πολλά και σύνθετα ανέβασαν το μόρφωμα αυτό στο πολιτικό και κοινωνικό στερέωμα, δεν πρέπει να ξεχαστούν. Γιατί μέσα από αυτά θα έλθει πάλι στο προσκήνιο, με άλλο όνομα, με άλλο μανδύα, με άλλο προσωπείο, το ίδιο και το αυτό εγκληματικό πρόσωπο του ναζισμού.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr