Σχόλιο GMR: Παρεμπιπτόντως αλλά όχι δευτερευόντως:

Σχετικά με τά,

1) “…συμβάσεις έργου και παροχής υπηρεσιών στο πλαίσιο των οποίων δημιουργείται μία δαιδαλώδης αλυσίδα διαφόρων υπεργολάβων που απεκδύονται των ευθυνών τους μέσα στο νομικό λαβύρινθο των όρων των συμβολαίων.” + ενοικίαση εργαζομένων=αποσύνδεση σχέσης από σύμβαση εργασίας=εξαφάνιση του κοινωνικού (μέσω του εργατικού) ελέγχου στην παραγωγή, στις υπηρεσίες, στην επιστήμη= ποιός νοιάζεται για το «Τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας για την επιβίωσή της (βλέπετε, ειρήνη, περιβάλλον-βιοποικιλότητα , πυρηνικές δοκιμές/εφαρμογές, γενετικοί κώδικες κλπ), ευρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο αλληλεξάρτησης από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας, με τους χώρους εργασίας και παραγωγής να κατέχουν αποφασιστικής σημασίας θέση στο κρίσιμο σταυροδρόμι αυτής της αλληλεξάρτησης.».

Τελικά (“στην τελική” που λένε και οι νέοι μας), με την οικονομικοκοινωνικοπολιτική απομόνωση του εργαζόμενου ανθρώπου (δηλαδή με αυτήν του την ιδιότητα ως εργαζόμενου) πλήττεται ο Πλανήτης Γη, το Σπίτι μας, το Παρελθόν μας, το Μέλλον μας:  Οικοσυστήματα Φυσικά ΣΤ’ Δημοτικού – Βιβλίο Μαθητή (Εμπλουτισμένο). Αυτό αφορά ΟΛΟΥΣ, από την οικογένεια, τις παρέες, τους εργαζομένους, τους επιστήμονες, τους καλλιτέχνες (προς τί η τέχνη απάνθρωπης ζωής;), τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς από μικρούς ως την NASA που ταυτόχρονα κάνουν θαύματα παραγωγικά-επιστημονικά/τεχνολογικά/ιατρικά, αλλά επηρεάζονται καταστροφικά από στρεβλές ως καταστροφικές χρηματιστηριακές και άλλες καταστάσεις.

Αποτέλεσμα;

Επέλαση Χρεοκρατίας και Έξωθεν Εξάρτησης με την συνδρομή, του “τι κι αν είναι Χρεοκρατία αντί-προσώπου-σου κοινοβουλευτισμού” και των διανοουμένων που, “είμαι νομικός δεν ξέρω οικονομικά“, “είμαι οικονομολόγος δεν ξέρω νομικά“, “δεν κινείται ο λαός” και λοιπές υπεκφυγές.

Πάντως, οι αριστεροί ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πιο “αποφασιστικοί”: “το θέμα^(*) δεν είναι νομικό το θέμα είναι πολιτικό” – “μα πιστεύετε στην ελληνική δικαιοσύνη;“.

2) “… ή έστω οι πολίτες απογοητευμένοι να αποσύρονται και να μην διαμαρτύρονται. Υπό αυτές τις συνθήκες η πολιτική κοινωνία υπολειτουργεί και η σημαντικότερη έκφραση του κοινοβουλευτισμού, η μαζική συμμετοχή διά των εκλογών χάνει την “υπόληψή” της.“, η απόσυρση σημαίνει ΚΥΡΙΩΣ, πως η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αντιπολίτευση είναι όχι μόνο αναξιόπιστη αλλά ΚΑΙ επικίνδυνη να διαλύσει ολοκληρωτικά, όσα λειτουργούν έτσι όπως λειτουργούν. Το χειρότερο χαρακτηριστικό που διακρίνει κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αντιπολίτευση, είναι πως όχι μόνο δεν είναι αλληλέγγυα σε αντιστάσεις ενεργών πολιτών, αλλά, τους εχθρεύεται κιόλας. Αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό θα πρέπει να απασχολήσει τους διανοούμενους, δηλαδή αν μένουν ικανοποιημένοι να έχουν το ίδιο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό με την αντιπολίτευση (κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική), ή το απεχθάνονται και θέλουν να είναι αλληλέγγυοι με αντιστεκόμενους ενεργούς πολίτες ΣΕ ΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΥΜΒΟΛΗΣ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ, “στην τελική” να επιβιώσει το μέγιστο δυνατόν, ο Πλανήτης Γη, το Σπίτι μας, το Παρελθόν μας, το Μέλλον μας.

Για όσους το θέλουν, ας απαντήσουν στην πρόταση   https://greek-market-research.com/clink/epistoli-pros-ko-s-seferiadi/ . 

—————————-

(*) σημείωση σύνταξης: “το θέμα“, δηλαδή το έγκλημα της Χρεοκρατίας κατά πατρίδας-λαού.

_.

Αννα Κοντονή, 15 Σεπτεμβρίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο κοινοβουλευτισμός ως αντιπροσώπευση μέσω της ψήφου με τη διαμεσολάβηση των κομμάτων και ο βιομηχανικός καπιταλισμός τον 20ο αιώνα στο πλαίσιο των εθνών κρατών, έκαναν κάποιους αναγκαίους συμβιβασμούς, κάτι που δεν φαίνεται εφικτό στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Η επισήμανση αυτή δεν αγνοεί το γεγονός ότι η σημερινή πραγματικότητα – τα χαρακτηριστικά της οποίας παρατίθενται στη συνέχεια – προετοιμάστηκε τις τελευταίες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα όταν οι “ιδέες” άρχισαν να εκλαμβάνονται ως αληθείς μόνο αν παρήγαγαν “πράξεις” χρήσιμες στην κατεστημένη τάξη πραγμάτων και όχι με βάση την κριτική θεώρηση της κοινωνικής πραγματικότητας.

Ο κοινοβουλευτισμός

Η υπαγωγή των πάντων στην υπηρεσία της χρηστικότητας οδήγησε στην περιθωριοποίηση εννοιών και δραστηριοτήτων που συνδέονται με τη δημοκρατία, την ισότητα, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ανθρωπιστική παιδεία, ως μη ωφελιμιστικά αποτελεσματικών. Σήμερα, πρωταρχικό χαρακτηριστικό των δυτικών κοινωνιών είναι η πλήρης κυριαρχία των νόμων της αγοράς με στόχευση το μέγιστο κέρδος χωρίς οι φορείς πολιτικής να μπορούν να ασκήσουν επιρροή στις οικονομικές διεργασίες.

Μια κυριαρχία μάλιστα που προβάλλεται ως “φυσική νομοτέλεια” σαν να πρόκειται για τον νόμο της βαρύτητας και έτσι δεν χρειάζεται ούτε να τεθεί σε διάλογο, πολύ δε περισσότερο να αμφισβητηθεί. Επικρέμαται δε ως δαμόκλειος σπάθη σε μία κυβέρνηση που ενδέχεται να μη θέλει να προχωρήσει σε “μεταρρυθμίσεις” ή απειλή ότι δεν θα γίνουν επενδύσεις.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr