Σχόλιο GMR: Το ζουμί των θέσεων της ΠτΔ στοχεύει, δείτε στο τέλος του κειμένου, εδώ: “… περιγράφεται πλαίσιο αρχών για την τροποποίηση της καθημερινής δικαστικής πρακτικής;”

Αθαν. Μπούνταλης, 4 Απριλίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το άρθρο της κας Σακελλαροπούλου στην Εφημερίδα των Συντακτών τον Ιανουάριο είχε προκαλέσει ποικίλη κριτική (π.χ. από τον Γιώργο Παπαδόπουλο-Τετράδη, τον Γ. Παναγιωτακόπουλο και τον “Δρόμο της Αριστεράς”). Μια επιφανειακή ανάγνωσή του δίνει την εντύπωση γενικόλογης ηθικολογίας, γραμμένης χωρίς κορυφώσεις και χωρίς κατακλείδα. Όμως, μια τέτοια ανάγνωση ίσως αδικεί το άρθρο της. Θεωρώ δεδομένο ότι η κα Σακελλαροπούλου γνωρίζει να δομεί ένα κείμενο (δεν είναι προφορική συνέντευξη) με ακρίβεια και εσωτερική συνέπεια και ότι οι λογικές συνεπαγωγές του δεν είναι προϊόν απροσεξίας.

Ξεκινώ από την 2η και 3η παράγραφο (έμφαση δική μου) όπου εισάγονται αξιωματικές, αλλά και αξιακές, παραδοχές: «Σε αυτή την περιεκτική αντίληψη για τη δημοκρατία οι μειοψηφίες θωρακίζονται απέναντι στην τυραννία της πλειοψηφίας, ενώ τα θεσμικά αντίβαρα, η διάκριση των εξουσιών και ο έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων, θέτουν όρια στη λαϊκή κυριαρχία και την κρατική εξουσία. Τα δικαιώματα δεν εξαντλούνται σε εφήμερες νομικές κατασκευές, αντιθέτως φέρουν καθολικές ηθικές και πολιτικές αξιώσεις. Είναι σημεία του σύγχρονου ανθρωπισμού που δεν καθορίζουν μόνο τον νομικό μας πολιτισμό, αλλά και τον ίδιο τον τρόπο της ζωής μας».

Πρώτον, υπάρχει ένα δίπολο πλειοψηφίας-τυράννου και μειοψηφίας-θύματος. Η πλειοψηφία θεωρείται τυραννική εκ προοιμίου και όχι κατ’ εξαίρεση. Δεύτερον, η λαϊκή κυριαρχία και η κρατική εξουσία είναι μάστιγες που χρήζουν περιορισμού. Τρίτον, τα δικαιώματα δεν απορρέουν από το νόμο, άρα δεν είναι «εφήμερα» και μεταβλητά. Απορρέουν από «ηθικές αξιώσεις» άχωρες και άχρονες σαν τον Θεό. Αυτό το χωρίο έχει κάτι να ζηλέψει τόσο από τα ευκλείδεια αξιώματα όσο και από το Σύμβολο της Πίστεως: αφού ορίζεται αξιωματικά ο άξονας καλού-κακού, θεμελιώνεται δογματικά η ύπαρξη αξιών άνωθεν παραδοθεισών στις ανθρώπινες κοινωνίες, κάτι σαν τις Δέκα Εντολές.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

—————————————————————

ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ:

Το Μανιφέστο της κας Προέδρου – Δικαστικός ακτιβισμός

Το Μανιφέστο της κας Προέδρου – “Αεροπειρατεία” στους θεσμούς