ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: Σημαντικότατη παρέμβαση (για αξιοποίηση από εργαζομένους, συνδικάτα και αριστερά κόμματα, αλλά, “πέρα βρέχει”) του Αρείου Πάγου, μετά και τις αρχικές καταδίκες https://www.tovima.gr/2013/07/22/society/katadiki-se-tria-stelexi-tis-marfin-gia-tin-tragwdia-toy-2010/ .
Μάλιστα, η σούπερ “αριστερή” ΑΝΤΑΡΣΥΑ διατηρεί αγαστές αλλαξοκολλεγιές με λογικές και πρακτικές σαν κι αυτές που εγκληματούν αλά Marfin με υψηλή επίβλεψη καθόλου σπάνια και προστασία τους, από κρατικοπαρακρατικές υπηρεσίες που επιδιώκουν διαιώνιση αριστεροδεξιάς προβοκάτσιας και τρομοκρατίας κατά της κοινωνίας πρωτευόντως.
_.
Newsbeast/newsroom, 12 Δεκεμβρίου 2024
Αναγνωρίζοντας ότι υπήρχε ευθύνη της τότε μισθώτριας Τράπεζας Marfin και των κατ’ ιδίαν μελών του Δ.Σ. της, για τη μη λήψη μέτρων ασφαλείας προς αποτροπή της καταστροφής του νεοκλασσικού κτιρίου επί της οδού Σταδίου 23, στο κέντρο της Αθήνας, το Δ’ Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ανήρεσε την υπ΄ αριθμ. 5541/2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών.
Υπενθυμίζεται ότι στις 5 Μαΐου 2010 κατά τη διάρκεια πορείας συλλαλητηρίου πυρπόλησαν το νεοκλασσικό κτίριο, επί της οδού Σταδίου 23 στο ύψος της πλατείας Κλαυθμώνος, το οποίο μίσθωνε τότε η Τράπεζα Marfin.
Την ημέρα εκείνη έχασαν τη ζωή τους τρεις εργαζόμενοι στην Marfin, μεταξύ των οποίων ήταν και μία έγκυος τραπεζοϋπάλληλος.
Ο Άρειος Πάγος, κρίνοντας ότι η απόφαση του Εφετείου του 2020 έχει αντιφατικές και ανεπαρκείς αιτιολογίες, ανέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο Μονομελές Εφετείο Αθηνών, το οποίο θα συγκροτηθεί από άλλο δικαστή, εκτός εκείνου που εξέδωσε την αναιρούμενη απόφαση του Εφετείου.
Ειδικότερα, ο Άρειος Πάγος στην υπ΄ αριθμ. 1532/2024 απόφασή του, μεταξύ των άλλων, αναφέρει: «Το Εφετείο υπό τις προεκτεθείσες παραδοχές του, στέρησε την προσβαλλόμενη απόφαση από νόμιμη βάση, καθόσον διέλαβε ανεπαρκείς, ασαφείς και αντιφατικές αιτιολογίες, ως προς το κρίσιμο ζήτημα της αδικοπρακτικής ευθύνης της πρώτης αναιρεσίβλητης μισθώτριας τράπεζας και των μελών του ΔΣ αυτής (δευτέρου, τρίτου, τετάρτου και πέμπτου των αναιρεσίβλητων), ως προς τις αποδιδόμενες σ’ αυτούς παραλείψεις, που καθιστούν ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο, ως προς τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 914, 330, 300, 297 και 298 του ΑΚ, τις οποίες εσφαλμένα δεν εφάρμοσε κι έτσι παραβίασε αυτές εκ πλαγίου».
Κατά την απόφαση του Αρείου Πάγου, το Εφετείο, μεταξύ των άλλων, δέχθηκε ότι «για την ολοσχερή καταστροφή του μισθίου δεν φέρει καμία υπαιτιότητα η πρώτη εναγόμενη μισθώτρια, χωρίς να διαλαμβάνει παραδοχές για τη λήψη και την τήρηση των αναγκαίων μέτρων ασφαλείας» και «διέλαβε ανεπαρκείς αιτιολογίες εάν οι αποδιδόμενες παραλείψεις στη μισθώτρια τράπεζα και στα μέλη του ΔΣ αυτής, ως οργάνων του νομικού προσώπου». Τέλος, το Εφετείο κατά την αρεοπαγιτική απόφαση, «διέλαβε ανεπαρκείς αιτιολογίες όσον αφορά την κρίση της περί έλλειψης υποχρέωσης της μισθώτριας τράπεζας προς αποκατάσταση των ζημιών του μισθίου και τη μείωση της εμπορικής του αξίας».
Πηγή: newsbeast.gr
Σχόλιο GMR: Αοριστία, στο βάθος η γνωστή Σημιτική “ρεαλιστική υποταγή”.
_.
Νίκος Ανδρουλάκης, 11 Δεκεμβρίου 2024
Συνάντηση 50 λεπτών είχε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, με τον υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη, στο πλαίσιο του κύκλου ενημέρωσης των πολιτικών αρχηγών.
Αμέσως μετά σε δηλώσεις του ο κ. Ανδρουλάκης ανέφερε: «Συζητήσαμε εκτενώς τις ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία αλλά και την ταραχώδη κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Όσον αφορά στον διάλογο με την Τουρκία, αυτός πρέπει να βασίζεται στα ρεαλιστικά δεδομένα και όχι σε υψηλές προσδοκίες που πολλές φορές καλλιεργούνται για εσωτερική κατανάλωση».
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Εξαιρετικά ενοχλητικό άρθρο για την εν Ελλάδι αφασία και αναισθησία για τα εγκλήματα της Δύσης εις την οποίαν αισθανόμαστε υπερήφανοι (και ασφαλείς ως υποτακτικοί της) να “ανήκομεν”.
Όμως, το απόσπασμα “Ουδέν κακό βέβαια αμιγές καλού. Τέτοια μεγάλα γεγονότα, ρωγμές στην ιστορική συνέχεια, δίνουν τη δυνατότητα στους αναγνώστες, ακροατές και τηλεθεατές να κρίνουν ποιος από αυτούς που διαβάζουν, ακούνε και βλέπουν, αλλά και ποιος πολιτικός τους, αξίζει να τον διαβάζουν, να τον ακούνε και να τον βλέπουν.“, αποτελεί μια έμμεση ΑΚΑΛΑΙΣΘΗΤΗ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ (“Ουδέν κακό βέβαια αμιγές καλού” τα πλήγματα κατά Ελλήνων-Πατρίδας, πάγια ιδεολογικοσυμφεροντολογική “αριστερή”, ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ κλπ πέμπτη φάλαγγα), αλλά καθοριστική στήριξη, του “Αντί-Προσώπου-σου κοινοβουλευτισμού” (με συνέπεια – μετά από τέτοια στήριξη που επικρατεί από όλους τους πολιτευόμενους – τον “τι κι αν είναι χρεοκρατία αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτισμό”).
Ιδιαίτερα που ο Δ.Κ. (=να μας διαβάζουν να μας ακούνε, να μας βλέπουν, να μας ψηφίζουν) συναναστρέφεται (και) χαμηλοτάτου επιπέδου τηλεοπτικά κανάλια (“τί να κάνουμε όπου μας βγάζουν πηγαίνουμε για να ακουγόμαστε” έλεγε ως δικαιολογία ο Παναγιώτης Λαφαζάνης), προβαίνει σε εκλογικές συνεργασίες σε ένα πολιτικό τοπίο ανυπαρξίας αρχών και επιχειρησιακού σχεδίου εξόδου από χρεοκρατία-έξωθεν εξάρτηση.
Όμως, δεν διαθέτει καθόλου-καθόλου χρόνο και θέληση έστω για μια κατ’ αρχήν συζήτηση των τα ζητήματα μιας ηθικής & πολιτικής “ανατροπής και αναδόμησης των πραγμάτων”. και Επιστολή προς κο Σ. Σεφεριάδη .
Ευχαριστούμε τον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο για τα άρθρα του που υιοθετούμε και υποστηρίζουμε, λυπούμαστε που μας αντιμετωπίζει μόνον ως δεξαμενή ψήφων.
—————————-
Υστερόγραφο: Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός, πως ο κος Δ. Κωνσταντακόπουλος στέλνει και στα προσωπικά μας e-mail τα άρθρα του και βεβαίως τον ευχαριστούμε γι’ αυτό. Θα μας πείτε βέβαια, και τι να κάνει ο άνθρωπος, να απαντάει στο μακρύ και το κοντό που του λέει ο κάθε άσχετος;
Μα, ανταπαντάμε, θα ήταν ευλογία Θεού να υπήρχαν τόσοι που να απευθύνονται στον Δ.Κ. οπότε όπως λέει και το τραγούδι, αυτό είναι ΚΥΡΙΩΣ πολιτική ΔΟΥΛΕΙΑ, “είμαστε δυό, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δέκατρείς“, πράγμα που για το δημόσιο μέγεθος του κου Δ.Κ. είναι ότι πρέπει.
_.
Δημ. Κωνσταντακόπουλος, 11 Δεκεμβρίου 2024
Κάλλιον το προλαμβάνειν του θεραπεύειν,
Ιπποκράτης
Ο δυτικός τύπος και οι κυβερνήσεις (μαζί και η ανεκδιήγητη δική μας) πανηγυρίζει για την πτώση του Άσαντ και την «απελευθέρωση» της Συρίας. (Μικρή υπενθύμιση προς επιλήσμονες. Η Συρία και οι Άσαντ ήταν από τους φιλικότερους παράγοντες διεθνώς προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Λίγη ντροπή δεν κάνει κακό).
Δεν τους απασχολεί καθόλου ότι αυτοί που πήραν την εξουσία στην «απελευθερωμένη» Συρία είναι αυτοί που έκαναν καριέρα ως «αποκεφαλιστές» του ISIS και της Αλ Κάιντα, αυτοί που έβαζαν τις βόμβες στο Μπατακλάν και αλλού. Δεν τους απασχολεί ότι ο νέος ισχυρός άνδρας της Συρίας έχει επικηρυχθεί, όχι από το Ιράν ή τη Ρωσία, αλλά από το ίδιο το FBI.
Ο σκοπός, εν προκειμένω η ανατροπή του Άσαντ και ο διαμελισμός της Συρίας, αγιάζει τα μέσα. Έπρεπε να απαλλαγούμε από την αιμοσταγή δικτατορία του Άσαντ. Το ότι λίγο πιο πέρα, το Ισραήλ εξοντώνει 100 Παλαιστίνιους την ημέρα ουδόλως τους απασχολεί. «Το Ισραήλ είναι δημοκρατία», λένε. Πέρασε πολύς καιρός από τότε που ο πατήρ Μπους ξεκίναγε υποτίθεται τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» που, τελικώς, απεδείχθη «πόλεμος με την τρομοκρατία» καθ’ οιουδήποτε απειλεί έστω και κατ’ ελάχιστον την αμερικανική και ισραηλινή κυριαρχία στη Μέση Ανατολή.
Ούτε ενοχλεί τους δυτικούς πολιτικούς, «διανοούμενους» και «δημοσιογράφους» το ότι, όχι κάποιος Ρώσος ή Ιρανός, αλλά ο ίδιος ο Καθολικός Μητροπολίτης του Χαλεπίου με οδύνη διαπιστώνει ότι ήρθε το τέλος για «την πλούσια, μεγαλοπρεπή και μοναδική ιστορία των Χριστιανών του Χαλεπίου».
Σχόλιο GMR: Η πληρέστερη ανάλυση της κατάστασης, αναμένεται συμπλήρωση, αναλόγως εξελίξεων βέβαια, για την ελληνική πραγματικότητα.
_.
Γιώργος Χριστάκος, 10 Δεκεμβρίου 2024
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η ειδησεογραφία από τη Συρία είναι καταιγιστική. Όμως, οι συνεχείς ενημερώσεις που κατακλύζουν τα ΜΜΕ είναι απλά θόρυβος. Οι εγχώριοι παράγοντες στην κρίση της Συρίας είναι σαν βάρκες χωρίς πανιά που μετακινούνται από τα μεγάλα ρεύματα της θάλασσας. Η προσοχή πρέπει να επικεντρωθεί στα θαλάσσια ρεύματα κι όχι στις βάρκες.
Σε μια κρίση όπως αυτή της Συρίας, σημασία έχει η μακροδυναμική της ευρύτερης περιοχής, όχι η τοπική μικροδυναμική. Η μακροδυναμική περιλαμβάνει την Τουρκία, το Ισραήλ, και τις χώρες του Κόλπου (Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου: Μπαχρέιν, Κουβέιτ, Ομάν, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα). Η μικροδυναμική περιορίζεται στις τρομοκρατικές/ανταρτικές ομάδες και τη συριακή κυβέρνηση. Πιο συγκεκριμένα:
………………….
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Διαβάσαμε την Διακήρυξη της Ρωμιοσύνης και επειδή θεωρούμε πως θεωρητικά είναι η πλησιέστερη προσέγγιση προς την δική μας στάση ζωής, επισημαίνουμε από την πλευρά μας χρήσιμες, ίσως απαραίτητες ιδεολογικοσυμπεριφορικά παραμέτρους, για μια καλύτερη ανθρωπότητα:
Περιληπτικά, πιστεύουμε και πράττουμε,
1) πως η Διακήρυξη της Ρωμιοσύνης, μπορεί να είναι ταυτόχρονα και σκέψη και δράση (πχ δεξαμενή σκέψης-δράσης για ειρήνη και προκοπή μεταξύ πολιτών και λαών).
2) πως καλό θα ήταν να έχει υψωμένη την “δ.ά.δ.α.” δικαιοσύνης-ανιδιοτέλειας-δημοκρατίας-αλληλεγγύης” σε επίπεδο συνεργασιών, πολιτικού ήθους, διεθνών σχέσεων.
3) προς αντιμετώπιση αιτιών και υπαιτιοτήτων, χρειάζεται να υπάρχει τριπλοσυνδυασμός αγωνιστικότητας–νομικής και επιστημονικής παρέμβασης(=πραγματογνωμοσύνη ανάδειξης πολιτικών εν προκειμένω εγκλημάτων με παράλληλη τεκμηρίωση υπέρ του δέοντος γενέσθαι)-πολιτικών αρχών (“δ.ά.δ.α.” με ταύτιση ιδεολογίας-συμπεριφοράς). Ο τριπλοσυνδυασμός εφαρμόζεται για κάθε συγκεκριμένο ζήτημα (βλέπετε σημ.1 τα ζητήματα) για το άθροισμα των συσχετιζομένων για λαό-χώρα ζητημάτων, υπακούει σε σχετικό επιχειρησιακό σχέδιο, και όλα αυτά, ενώπιος ενωπίω κατά αιτιών/υπαιτιοτήτων και από το πεζοδρόμιο ως και διεθνώς.
4) επιδίωξη συνεργειών ακόμα και αν δεν υπάρχει ανταπόκριση (πχ με αξιοποίηση τεκμηριώσεων τρίτων ακόμα και αν αυτοί δεν επιθυμούν σχέσεις μαζί σου, βλέπετε σημ.2).
Σημ2 .
https://greek-market-research.com/clink/epistoli-pros-ko-s-seferiadi/ .
Υστερόγραφο: Και φυσικά κάναμε, όπως επί δεκαετίες, έκκληση για θεματικές συνέργειες ή και για ολιστική συναντιμετώπιση της κατάστασης που βιώνουμε.
_.
Γιώργ. Παύλος- Γιώρ. Δασκαλούδης, Νοέμβριος 2024
Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ
ΕΝΑΣ ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
Προς την
ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Σχόλιο GMR: Εξαιρετική αλλά ταυτόχρονα και οδυνηρή η ανάλυση της κατάστασης από τον Γ. Μαραγαρίτη.
Ανάλυση που βάζει κάθε πολίτη (κανονικά θα έπρεπε και τον κο Γ. Μαργαρίτη και τα μέλη, τους οπαδούς και τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ) σε ευθύνη να αναζητήσει ανθρώπινες-κοινωνικές-πολιτικές (στη βάση πολιτικών σκέψεων-δράσεων) συμμαχίες.
_.
Γιώρ. Μαργαρίτης, 9 Δεκεμβρίου 2024
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Πριν από πολλούς πολλούς μήνες, όταν ξεκινούσε, με την ρωσική εισβολή, ο πόλεμος στην Ουκρανία, είχαμε γράψει σ’ αυτόν τον ιστότοπο, ότι πρόκειται για έναν από τους πολέμους που «δεν μπορούν να τελειώσουν». Δεν μπορεί να τελειώσει ο πόλεμος γιατί τα διακυβεύματα που τον προκαλούν δεν βρίσκονται αποκλειστικά και μόνο στην περιοχή όπου μαίνονται οι επιχειρήσεις, αλλά αποτελούν μέρος ευρύτερων αντιθέσεων. Γεννιόνται και προέρχονται από αυτές.
Οι πόλεμοι του είδους αυτού δεν μπορούν εύκολα να τελειώσουν, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι στατικοί, ότι δεν παράγουν μια δυναμική, η οποία μπορεί να κλιμακώσει την τρέχουσα σύγκρουση ή ακόμα και να δημιουργήσει νέες εστίες αντιπαράθεσης. Ο πόλεμος δηλαδή μπορεί να μεταφερθεί αλλού, να συνεχιστεί αλλού ή και να δώσει νέους πολέμους κοντά ή μακριά στη φλεγόμενη ενεργή εστία. Εξυπακούεται ότι όσο μεγαλώνει η διάρκεια της κεντρικής αναμέτρησης, όσο μεταβάλλονται τα χαρακτηριστικά της και οι συσχετισμοί που διαμορφώνονται, όσο πληθαίνουν τα αδιέξοδα, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος μετάστασης.
Η Ουκρανία είναι το κεντρικό πεδίο μάχης της τρέχουσας αναμέτρησης. Σε αυτό το πεδίο οι τύχες του πολέμου χαμογελούν, εδώ και πολλούς μήνες, στην πλευρά της Ρωσίας. Μετά από χίλιες ημέρες πολέμου η τελευταία πλησιάζει τους βασικούς στόχους της: Τον στρατιωτικό και πολιτικό έλεγχο των επαρχιών που έχει ήδη προσαρτήσει στο ρωσικό έδαφος και την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, μέσα από την καταστροφή του ουκρανικού στρατού. Αυτή τη στιγμή ο ρωσικός στρατός ελέγχει το 99,07% του εδάφους του Λουχάνσκ, το 66,41% του Ντονέτσκ, το 72,90% της Ζαπορίζιε, το 72,11% της Χερσώνας, το 3,29% του Χαρκόβου και το 0,56% του Μικολάεφ. Η Κριμαία ανήκει στην Ρωσία εδώ και καιρό σε ποσοστό 100%. Πρόκειται για την μία πλευρά του λόφου.
………………….
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Η αλήθεια βρίσκεται στην αρχή του άρθρου, στο “...έβρισκε πάντα ανέτοιμη την ελληνική πλευρά να ανατρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς έχοντας κατά καιρούς απέναντι της ηγέτες προσαρμοστικούς και υποχωρητικούς. Γι αυτό και φθάσαμε στο σημείο να συζητούνται, βασικά, οι αξιώσεις της κατοχικής πλευράς. Πώς γίνεται, για παράδειγμα, στο Κυπριακό αντί να συζητείται η ουσία του προβλήματος, που είναι η εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή, στην ατζέντα να βρίσκονται οι τρόποι νομιμοποίησης της παρουσίας της.“.
Τα παρακάτω θολώνουν τα παραπάνω που αποτελούν ξεκάθαρη καταγγελία εσχάτης προδοσίας.
“Η ελληνική πλευρά δεν κατάφερε να σπάσει αυτό τον “συνασπισμό” αναδεικνύοντας τα διαφορετικά συμφέροντα που έχουν Τουρκία και Βρετανία.“: Περίεργη λογική. Να μάθουμε στην Βρετανία ποιά είναι τα συμφεροντά της; Αφήστε δε αυτό το “Η ελληνική πλευρά δεν κατάφερε…“, λες και έκανε και κάτι σωστό κι απόμεινε να νουθετήσουμε τους Βρετανούς.
Ομως, ανεξάρτητα από την δημοσιογραφική τακτική, που βάζει την καριέρα πάνω από την κοινωνικοπολιτική αντίσταση ενάντια στην εσχάτη προδοσία, το άρθρο έχει ιδιαίτερη αξία, ως Μαρτυρική Κατάθεση Εσχάτης Προδοσίας κατά των Ελληνικών και Κυπριακών κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων που υποστηρίζουν λεκτικά και έμπρακτα την συγκεκριμένη ΔΔΟ. Και που στην ουσία πρόκειται για Συνομοσπονδία δύο κυρίαρχων Κοινοτήτων, όπου τα εκ της Συνομοσπονδίας κέρδη για την Τουρκική σημειωτέον, όχι Τουρκοκυπριακή να μην λέμε ψέματα, πλευρά, συνιστούν αθεράπευτη απώλεια της Εθνικής Οντότητας, ως κυρίαρχου κράτους, για την Κυπριακή Δημοκρατία.
_.
Κώσ. Βενιζέλος, 7 Δεκεμβρίου 2024
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η Τουρκία δεν δείχνει να αυτοσχεδιάζει σε σχέση με την Κύπρο. Η αλήθεια είναι πως έβρισκε πάντα ανέτοιμη την ελληνική πλευρά να ανατρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς έχοντας κατά καιρούς απέναντι της ηγέτες προσαρμοστικούς και υποχωρητικούς. Γι αυτό και φθάσαμε στο σημείο να συζητούνται, βασικά, οι αξιώσεις της κατοχικής πλευράς. Πώς γίνεται, για παράδειγμα, στο Κυπριακό αντί να συζητείται η ουσία του προβλήματος, που είναι η εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή, στην ατζέντα να βρίσκονται οι τρόποι νομιμοποίησης της παρουσίας της.
Όλα αυτά τα μετρά και τα υπολογίζει η Άγκυρα και στη βάση αυτή διαμορφώνει την τακτική της. Το «προπατορικό αμάρτημα» της ελληνικής πλευράς στην Κύπρο είναι η προσαρμοστικότητα στις τουρκικές αξιώσεις και στους βρετανικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς. Στην πορεία της ιστορίας, αυτές οι δυο δυνάμεις έδρασαν παράλληλα και σε συνεννόηση. Η ελληνική πλευρά δεν κατάφερε να σπάσει αυτό τον “συνασπισμό” αναδεικνύοντας τα διαφορετικά συμφέροντα που έχουν Τουρκία και Βρετανία.
Κυρίως επειδή η κατοχική πλευρά αναβαθμίζοντας τη στρατιωτική παρουσία της στο νησί, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζει ανταγωνιστικά τη Βρετανία. Το ίδιο και η Βρετανία. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορούσε ωστόσο να λειτουργήσει στη βάση μιας τακτικής διαχείρισης τους, χωρίς να χάνει τον στόχο, που πρέπει να είναι η απαλλαγή της παρουσίας και των δυο από το νησί. Βήμα με βήμα και με ιεράρχηση των στόχων και επιδιώξεων.
………………….
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: “Συνεταιρισμός για την Ειρήνη” μπορεί να υπάρχει μόνο με κοινωνική συμμετοχή/Δημοκρατία-Δικαιοσύνη σε όλα τα εθνικά και διεθνή επίπεδα-Ένωση επιστημόνων & Διανοουμένων με τον Λαό ως στάση, ζωής και Αρχών Πολιτικής.
Με σχέδια βιομηχανικοτραπεζικού κεφαλαίου και πολεμικών βιομηχανιών, η ανθρωπότητα και ο πλανήτης καταστρέφονται: «Τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας για την επιβίωσή της (βλέπετε, ειρήνη, περιβάλλον-βιοποικιλότητα , πυρηνικές δοκιμές/εφαρμογές, γενετικοί κώδικες κλπ) , ευρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο αλληλεξάρτησης από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας , με τους χώρους εργασίας και παραγωγής να κατέχουν αποφασιστικής σημασίας θέση στο κρίσιμο σταυροδρόμι αυτής της αλληλεξάρτησης.».
Καλά τα άρθρα του Δ.Κ. όμως οι προσδοκίες του για την αντιμετώπιση των μαριονετών του “τι κι αν είναι χρεοκρατία και έξωθεν εξάρτηση αντί-προσώπου-σου-κοινοβουλευτισμού” που κινούνται από τις επιθυμίες των βιομηχανικοτραπεζικού κεφαλαίου και πολεμικών βιομηχανιών, είναι εγκλωβισμένες ακριβώς μέσα στις “αντιπολιτευτικές” (δήθεν κατά αυτού του κοινοβουλευτισμού που βάζει την κοινωνία στο περιθώριο) δηθενιές(*) και το χειρότερο δίχως αρχές (δ.ά.δ.α. δικαιοσύνης-ανιδιοτέλειας-δημοκρατίας-αλληλεγγύης), δίχως επιχειρησιακό σχέδιο (παρακάτω στον σύνδεσμο Επιστολή προς κο Σ.Σεφεριάδη) και “δεν καταλαβαίνω τα ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ “ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ” και Επιστολή προς κο Σ. Σεφεριάδη, “.
Εν τω μεταξύ, όλοι οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι και διανοούμενοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τα με μορφή “πακέτου Αιγαίο/απομείωση-Κυπριακό/ΔΔΟ” προαποφασισμένα https://greek-market-research.com/clink/prothypoyrgiki-dilosi-apomeiosis-kyriarchias/ με τα οποία προετοιμάζουν μεθοδικά την κοινωνία τα ΜΜΕ (πχ ο ΣΚΑΪ και ο καθηγητής κος Κ.Υφαντής 6/12/24 εκπομπή ΣΗΜΕΡΑ 8:44 “Εγώ θα έβλεπα μια λύση στο Κυπριακό με ένταξη στο ΝΑΤΟ και αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων“).
———————-
_.
Δημ. Κωνσταντακόπουλος, 2 Δεκεμβρίου 2024
Μερικοί αναγνώστες θα σκεφτούν ασφαλώς ότι ο τίτλος μου είναι υπερβολικός, «ακραίος». Τους υπόσχομαι να τους αποδείξω ότι δεν έχει ίχνος υπερβολής με λογικά και πρακτικά επιχειρήματα. Οι Κύπριοι αναγνώστες μου εξάλλου ανήκουν σε μια κοινότητα που αν δεν διακρίθηκε στην υψηλή στρατηγική, έχει αναμφισβήτητο ταλέντο στις επιχειρήσεις και άρα είναι πρακτικοί άνθρωποι που μπορούν να ξεχωρίσουν ελπίζω την πραγματικότητα πίσω από τις αερολογίες.
Σε δύο προηγούμενα άρθρα μου (εδώ και εδώ) υποστήριξα ότι το νέο «όραμα Χριστοδουλίδη» για δήθεν ένταξη στο ΝΑΤΟ, που όπως έγραψε η Καθημερινή «θάμπωσε» την αμερικανική ηγεσία (!), είναι στην πραγματικότητα «όραμα Νούλαντ και Πενταγώνου». Η Κύπρος δεν πρόκειται να ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ εάν δεν δεχθεί προηγουμένως να αυτοδιαλυθεί και αν δεν συμφωνήσει και η Τουρκία σε μια μορφή σχεδίου Ανάν. Ακόμα κι αν μια ένταξη ήταν δυνατή, θα ήταν αντίθετη με ζωτικά συμφέροντα του κυπριακού λαού και κράτους (*).
Ήδη άλλωστε, αντιληφθέντες στο Προεδρικό της Λευκωσίας, ότι το παραμύθι της ένταξης στο ΝΑΤΟ κινδυνεύει να καταρρεύσει, άρχισαν τις «επεξηγήσεις» ότι δεν εννοούν ότι τώρα θα υποβληθεί η αίτηση ένταξης, ότι εννοούν γενικώς τις σχέσεις με τη Συμμαχία και τους Αμερικανούς και διάφορα άλλα μάλλον ακατανόητα, που θα μπορούσε κανείς να συμπυκνώσει σε ένα και μόνο επιχείρημα σε απλά νεοελληνικά: «Κάνουμε ό,τι θέλουν οι Αμερικανοί γιατί έτσι γίνεται πιο ισχυρή η Κύπρος». Για όποιον θέλει την τελευταία εκδοχή της κυβερνητικής προσπάθειας να δημιουργηθεί μια συνοχή στην όλη υπόθεση, παραπέμπουμε στο άρθρο του «Φιλελεύθερου», όπου η αρχική «ένταξη στο ΝΑΤΟ» της «Καθημερινής» έγινε «παράθυρο στρατιωτικής αναβάθμισης επιπέδου ΝΑΤΟ». Δηλαδή εντάξει, μπορεί να μην μπούμε στο ΝΑΤΟ, αλλά θα είναι σαν να έχουμε μπει. Δεν ξέρουμε βέβαια τι θα έχει συμβεί στην όλη υπόθεση μέχρι να δημοσιευτεί το άρθρο μας. Σημειωτέον ότι, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τα κυπριακά πολιτικά κόμματα δεν γνωρίζουν τίποτα για την υπόθεση, ενώ ήδη έχει αρχίσει η διαπραγμάτευση επ’ αυτών με τον ίδιο τον κ. Ερντογάν στις συναντήσεις του κ. Χριστοδουλίδη μαζί του.
Σχόλιο GMR: Ο νομικός κος Σ.Καλαμίτσης μας έστειλε άρθρο του με το οποίο και εμπλουτίζουμε την στήλη “Συγγραφείς”.
_.
Σωτήρης Καλαμίτσης, 2 Δεκεμβρίου 2024
Εγκαινιάσθηκε χθες εν πορδαίς [μπαρδόν, χορδαίς ήθελα να γράψω] και οργάνοις το Μετρό Θεσσαλονίκης. Έργο που ο σχεδιασμός του χρονολογείται από το 1986. Μόνον 38 χρόνια πριν.
Υπάρχουν ακόμη και σήμερα περιοχές τής επικράτειας που δεν έχουν ενταχθεί στο σύστημα αντικειμενικής αξίας των ακινήτων για τη φορολόγηση των σχετικών με αυτά δικαιοπραξιών. Σύστημα εισαχθέν το 1982. Μόνον 42 χρόνια πριν.
Υπάρχουν ακόμη και σήμερα περιοχές τής επικράτειας που δεν έχουν ενταχθεί στο Κτηματολόγιο, το οποίο ιδρύθηκε το 1995. Μόνον 29 χρόνια πριν. Κατά κανόνα οι δικαιοπραξίες καταχωρίζονται στο Κτηματολόγιο, όπου αυτό λειτουργεί, σε δύο μέχρι 12 μήνες από την υποβολή τους. Ανάλογα με την ευσυνειδησία και τον επαγγελματισμό των λειτουργών του.
Όλα τα σκάνδαλα παραγράφονται μετά από πολυετείς δικαστικές περιπέτειες ενώπιον της ανεξάρτητης [λέμε και καμμιά μ.. να περνάει η ώρα] Δικαιοσύνης.
40 χρόνια τώρα ψηφίζονται νόμοι για την επιτάχυνση της απονομής τής Δικαιοσύνης, αλλά η απονομή της συνεχίζει να καρκινοβατεί.
Για την αντιμετώπιση της ακρίβειας σε βασικά είδη διατροφής και διαβίωσης επιβλήθηκαν εκπτώσεις. Από τον έλεγχο των εκπτώσεων διαπιστώνεται, ότι πολλές από αυτές είναι παραπλανητικές, οπότε επιβάλλεται στην παραβάτιδα επιχείρηση πρόστιμο ακόμη και € 500.000. Δεν έχει σημασία που η επιχείρηση κέρδισε π.χ. € 3.000.000 από τη μαϊμουδιά.
Το φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 δεν λησμονήθηκε, εξ ου και θα φορολογούνται τα φιλοδωρήματα σερβιτόρων και ντελιβεράδων, για να κλείσει η τρύπα.
Ο αρμόδιος για το έγκλημα των Τεμπών υπουργός Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέως εξελέγη μετά το έγκλημα πρώτος βουλευτής Σερρών. Απόδειξη, ότι είμαστε κατ’ απόλυτον εικόνα και ομοίωσίν σας μάγκες. [Να μην ξεχνάμε, ότι ο πατήρ αυτού εξελέγη βουλευτής με απόφαση του Εκλογοδικείου, το οποίο για πρώτη (και τελευταία ευτυχώς) φορά στην ιστορία μας προσμέτρησε και τις λευκές ψήφους, για να εξαγάγει το αποτέλεσμα Η λευκή ψήφος και τα μαύρα κοράκια.]
Υ.Γ. Γνωρίζω τί σημαίνει άκυρο ψηφοδέλτιο. Δεν προσμετρείται για την εξαγωγή τού εκλογικού αποτελέσματος. Γνωρίζω ότι το ίδιο ισχύει και για τη λευκή ψήφο, ασχέτως του αν για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου το «ανεξάρτητο» Εκλογοδικείο την προσμέτρησε, προκειμένου να εκλεγεί το 2004 βουλευτής ο Αχιλλέας Καραμανλής, πράγμα που μας κόστισε μόνον 340.263 ψωροευρώ.
Σχόλιο GMR: “Όλοι γνωρίζουμε ότι οι μεγάλες αποφάσεις δεν λαμβάνονται στο εσωτερικό των κομμάτων, αλλά από τα παγκοσμιοποιημένα κέντρα πολιτικής διαχείρισης και εκ των υστέρων υιοθετούνται από τα πολιτικά κόμματα.“
και,
“Τα πολιτικά κόμματα παγκοσμίως πλέον υπάρχουν μόνο όταν γίνονται υφιστάμενα άλλων μηχανισμών, εγχώριων και αλλοδαπών και ως εκ τούτου με την είσοδό τους στα κοινοβούλια προσαρμόζονται στα αιτήματα, στους κώδικες και στα ερμηνευτικά σχήματα προσαρμογής του κυκλώματος της εξουσίας.“.
Κατόπιν αυτών των ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΓΕΘΩΝ, τι ποιείτε κύριοι και κυρίες της διανόησης (εσείς δηλαδή που τόσο φανερά και τόσο αιχμηρά προβαίνετε σε καταγγελίες), κύριοι και κυρίες Εισαγγελείς που διαβάζετε αλλά και ζείτε τα καταγγελλόμενα;;;
Ύστερα (κατά τον κο Α. Αποστόλου που συγκαταλέγεται στην δημοσιογραφική διανόηση, φταίει η “νοθεία της λαϊκής συνείδησης“, όχι πρωτίστως η νοθεία της εξεγερσιμότητας της διανόησης ενώπιον των παρελαυνόντων https://greek-market-research.com/clink/ta-zitimata-mias-ithikis-amp-politikis-quot-anatropis-kai-anadomisis-ton-pragmaton-quot/ εγκλημάτων: “Όταν η λογική κινείται από την αχρεία σκοπιμότητα, τότε γίνεται προπαγάνδα που έχει ως στόχο τη φθορά και τη νοθεία της λαϊκής συνείδησης.“.
Όσο δε για κάποια πρόταση αντιστασιακής συνέργειας διανοουμένων-λαού, ούτε να την ακούσει θέλει η διανόηση.
_.
Απόστ. Αποστόλου, 29 Νοεμβρίου 2024
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η φιλοσοφία των πολιτικών κομμάτων αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς και πάμε ολοταχώς σε νέες μορφές κομματικών σχηματισμών. Έτσι τα κόμματα διασπώνται και γίνονται κομματίδια, παράδειγμα το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, με πρόθεση όμως να ξανασυναντηθούν στο μέλλον ως “συνύπαρξη χωρίς αμοιβαία ανοχή”.
Παράξενο; Καθόλου. Ήδη μετά την εκλογή του νέου προέδρου στο ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξαν απόψεις από εκπροσώπους του κόμματος που έλεγαν ότι στο μέλλον τα κόμματα της “προοδευτικής” αριστεράς θα πάνε σε μια προοπτική “λαϊκού μετώπου”, όπως ακριβώς συνέβη και στη Γαλλία. Που σημαίνει ότι οι αντιθέσεις τους θα βρεθούν σε υποχώρηση, θα συναιρεθούν, καταλήγοντας εκ των πραγμάτων σε μια διαφωνούσα συμφωνία και σε συνεργασίες. Θα απαιτηθούν αξιώσεις σεβασμού των διαφορετικών κομματικο-πολιτικών κριτηρίων, με κύριο σκοπό τη διαχείριση της εξουσίας.
Έτσι λοιπόν οι μνηστήρες της εξουσίας (δηλαδή τα πολιτικά κόμματα) σκαρώνουν νέους τρόπους νοήματος για να βρεθούν στην εξουσία η οποία αξιώνει απαιτητικά μια συμφιλίωση κατασιγασμένων αντιθέσεων, όπου οι διαφωνίες των ισχυρισμών, των προγραμμάτων και των αντιλήψεων να καταλήγουν σε μια εξωφρενική συμφιλίωση ισοδύναμων ομοιοτήτων. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα νέο πολιτικό-κομματικό φρονηματισμό.
………………….
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr