του Σπ. Λαβδιώτη, 8 Αυγ. 2018

Μέρος 17ο

    Η Νομοθεσία Dodd – Frank του 2010 στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ειπώθηκε στην προηγούμενη δημοσίευση, ρητώς απαγορεύει τη διάσωση των αμερικανικών τραπεζών με χρήματα των φορολογούμενων. Απαιτεί το πιστωτικό ίδρυμα, που δεν πληροί τις απαιτήσεις κεφαλαίου, ήτοι δεν είναι φερέγγυο, να τεθεί υπό εκκαθάριση, δεν διασώζεται με χρηματοδότηση της κυβέρνησης. Οι μέτοχοι του ιδρύματος και οι πιστωτές απορροφούν τις ζημιές και όχι οι φορολογούμενοι. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και οι διευθυντές απολύονται και τα περιουσιακά στοιχεία εκποιούνται.

    Είναι ειρωνικό, την ίδια χρονική στιγμή που οι αμερικανοί απαλλάσσονταν από τον εφιάλτη του ‘too big to fail’, η ελληνική ηγεσία με την προτροπή της τρόικα έκανε διαμετρικώς το αντίθετο. Αποφάσισε να σώσει τις τράπεζες και το ευρώ και να χρεοκοπήσει τον ελληνικό λαό. Ο παραλογισμός της φράσης «παρέχοντας κεφάλαιο στις τράπεζες εφόσον χρειαστεί», της απεριόριστης κεφαλαιακής ενίσχυσης από ένα κράτος χωρίς δικό του νόμισμα και υπερβολικό δημόσιο χρέος είναι αυτό- καταστροφικός. Πόσο μάλλον, όταν το νομισματικό σύστημα του ευρώ με τις χαλαρές απαιτήσεις κεφαλαίου της Βασιλείας ΙΙ είναι σαν ένα «βαρέλι χωρίς πάτο». Αυτό δείχνει πλην την πλεκτάνη και την ηθική σήψη, και περιφρόνηση των δεινών που θα υποστεί η ελληνική κοινωνία.

(more…)

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R: “Ο ειδικός νόμος ορίζει ότι τα κεφάλαια διάσωσης και οι περιβόητες εγγυήσεις, τα ανεξόφλητα δάνεια που συνεχίζουν να παραμένουν ανεξόφλητα και επαυξάνονται με τον ανατοκισμό των τόκων, δεν συμπεριλαμβάνονται στο επίσημο δημόσιο χρέος που ανακοινώνει η κυβέρνηση. Απλώς οι εγγυήσεις μεταμορφώθηκαν από τρεχούμενο δημόσιο δανεισμό σε πιστωτικά έσοδα που συσσωρεύονται το ένα επάνω στο άλλο. Κι όπως θα δούμε στη συνέχεια, ο λογαριασμός από € 70 δις το 2008 θα εκσφενδονιστεί υπεράνω των € 500 δις το 2017, αλλά δεν φαίνεται, είναι και αυτός στα άβατα, όπως, οι μυστικοί φάκελοι της Goldman Sachs.” μας λέει ο κ. Λαβδιώτης.

Η G-M-R ζητεί επιστημονική ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ στά πλαίσια της απόφασης του ΟΗΕ 7/3/2014 (εδώ).

του Σπ. Λαβδιώτη, 2 Αυγ. 2018

Μέρος 15ο

Τώρα έφθασε η χρονική στιγμή να δούμε πια ήταν η δημοσιονομική εκτροπή της Ελλάδος με στοιχεία, που της έδωσε διεθνώς την προσωνυμία του αποτυχημένου κράτους (failed nation). Ενός παραδείγματος δημόσιας κακοδιαχείρισης και διαφθοράς προς αποφυγή, και ειδική περίπτωση μελέτης στις πανεπιστημιακές αίθουσες.

Ωστόσο, η παρούσα δημοσίευση θα τεκμηριώσει ακλουθώντας τη χρονολογική σειρά των γεγονότων ότι η επικρατούσα γνώμη είναι εσφαλμένη και παραπλανητική. Η μεγαλύτερη Ελληνική Κρίση μετά τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν είναι Κρίση Χρέους, ούτε οφείλεται αποκλειστικά στην κρατική ασυδοσία, όπως θεωρεί η διάχυτη ελληνική και διεθνής γνώμη παρά το πέρασμα οκτώ ετών σκληρής δοκιμασίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

του Σπ. Λαβδιώτη, 18 Ιουλ. 2018

Μέρος 13ο

Οι διεθνείς δανειστές – η περιβόητη τρόικα – με πρόσχημα τη διάσωση της Ελλάδος από τη χρεοκοπία λόγω δημοσιονομικής εκτροπής, παρενέβησαν κατόπιν αιτήματός της για χρηματοδοτική συνδρομή. Το απολωλός πρόβατο της Ευρωζώνης, όπως την αποκαλούσαν, χρειάζεται επείγουσα χρηματοδότηση για να καλυφθούν οι ανάγκες λειτουργίας της οικονομίας, διότι αποκλείστηκε από τις χρηματαγορές. 

Το πρώτο πακέτο «διάσωσης» της Ελλάδος των € 110 δις το ονομάτισαν «πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής», που ως γνωστό υπεγράφη τον Μάιο 2010 και σχεδιάστηκε να διαρκέσει μέχρι τον Ιούνιο του 2013. Σε αντάλλαγμα η κυβέρνηση υπέγραψε το Α’ Μνημόνιο της εθνικής υποτέλειας. Η χώρα ετέθη στην κλίνη του Προκρούστη, με την επιβολή των άκριτων μέτρων λιτότητας τα οποία οδήγησαν στην κατάρρευση της οικονομίας. Ως εκ τούτου, λόγω της αποτυχίας του προγράμματος αντικαταστήθηκε σιωπηρώς το 2012 από νέο «πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής» ύψους € 130 δις. Έτσι, υπογράφηκαν δύο δανειακές συμβάσεις συνολικού ποσού € 240 δις, που υπερέβαινε το ΑΕΠ της χώρας και αντί να αναπτερωθεί η οικονομία, να μειωθεί η ανεργία και να τονωθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα, η χώρα βάδιζε προς τα Τάρταρα του Άδη.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Σπ. Λαβδιώτης, 15-7-2018

   Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπως είδαμε στην προηγούμενη δημοσίευση, δεν ανακοινώνει τα πρακτικά των συνεδριάσεων, ούτε πως ψήφισαν τα μέλη της, τα κρατεί μυστικά, μακριά από το φως της δημοσιότητας για δεκαετίες. Σε αντίθεση, με τις κεντρικές τράπεζες που τα δημοσιοποιούν, όπως των ΗΠΑ και της Αγγλίας.

    Το δικαίωμα της μη δημόσιας λογοδοσίας της ΕΚΤ, κατοχυρώθηκε και από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Ως αποτέλεσμα, οι αδιαφανείς αποφάσεις της κρατούν στο σκοτάδι τις χρηματοδοτικές της παρεμβάσεις. Ωστόσο, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, έγινε ταυτόχρονα «δανειστής εσχάτης ανάγκης» των κρατών που χτυπήθηκαν από την κρίση και ρυθμιστής του τραπεζικού συστήματος του ευρώ.

   Στην περίπτωση της Ελλάδος, οι αποφάσεις τις ΕΚΤ – πίσω από κλειστές πόρτες – συνετέλεσαν στην κλιμακωτή διόγκωση του δημοσίου χρέους. Ειδικά, μετά την παράτυπη διόγκωση του ελλείμματος 2009 από την Eurostat και την ELSTAT, και την άρνηση της ΕΚΤ να παράσχει στοιχεία των συναλλαγών, το πριμ κινδύνου των ελληνικών ομολόγων λόγω της παραβίασης των κριτηρίων Μάαστριχτ, αυξήθηκε δραματικά. Τα spreads του 10 ετούς ελληνικού ομολόγου αρχικά εκτινάχτηκαν από 150 μονάδες βάσης (100 μονάδες = 1%) στις 450 μονάδες βάσης σε σχέση με τα αντίστοιχα γερμανικά και διευρύνθηκαν με τις υποβαθμίσεις των οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Εν συνεχεία, ενεργοποιήθηκε ο φαύλος κύκλος της αύξησης χρέους και επιτοκίων, τα spreads ανήλθαν στις 600 μονάδες βάσης και τον Απρίλιο του 2010, η Ελλάδα ήταν εκτός αγορών και ακολούθησε το διάγγελμα του Καστελόριζου.

(more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 12-7-2018

Το Πρόβλημα του ελληνικού Δημοσίου Χρέους Μέρος 11ο «Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται» αναφέρει η λαϊκή μας παροιμία. Ωστόσο, όπως διαπιστώσαμε, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αρνείται πεισματωδώς να δημοσιοποιήσει στοιχεία σχετικά με τη διόγκωση του ελληνικού δημοσίου χρέους της κρίσιμης δεκαετίας 2001 -2010, για να χυθεί άπλετο φως πώς εκτοξεύτηκε το χρέος στη στρατόσφαιρα και εντάχτηκε η Ελλάδα στο καθεστώς των Μνημονίων.

Λόγω της σημαντικότητας της άρνησης της ΕΚΤ στη δημοσιοποίηση των στοιχείων, τα οποία οδήγησαν την Ελλάδα στον αποκλεισμό από τις χρηματαγορές και στην εξ ανάγκης προσφυγή σε επαχθή Μνημόνια με δυσβάστακτες δανειακές συμβάσεις – τις μεγαλύτερες στην ιστορία- ακολουθεί μια σύντομη επισκόπηση.

Με βάση τους κανόνες περί ελευθερίας της πληροφόρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg τον Αύγουστο του 2010 υπέβαλλε αίτημα στην ΕΚΤ αποδέσμευσης των ελληνικών μυστικών φακέλων του Swap 2001 της Goldman Sachs. Το αίτημα απορρίφτηκε δύο φορές από την ΕΚΤ.^[1] Ως επακόλουθο, το Bloomberg τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους το έφερε ενώπιον της δικαιοσύνης καταθέτοντας μήνυση κατά της ΕΚΤ στο γενικό δικαστήριο της ΕΕ που εδρεύει στο Λουξεμβούργο.

(more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 7-7-2018

   Το έτος 2010, θα μείνει βαθιά ριζωμένο στη μνήμη του κόσμου ως το δυσοίωνο έτος της εθνικής ταπείνωσης με την υπογραφή του Α’ Μνημονίου. Ο λόγος, η σύγχρονη Ελλάδα θα τεθεί για ακόμη μια φορά στην ιστορία της υπό οικονομική επιτροπεία και θα είναι έρμαιο στα καπρίτσια και επιταγές των διεθνών δανειστών.

   Η επιβολή των δρακόντειων μέτρων λιτότητας του Α’ Μνημονίου που προκάλεσαν μεγάλη δυστυχία στην κοινωνία και την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, θα συνοδευτεί με τον ευφημισμό των δανειστών «μεταρρυθμίσεις». Η δε άκριτη αύξηση φόρων, οι οριζόντιες περικοπές μισθών, συντάξεων και πάσης φύσεως κοινωνικών παροχών, και η μαζική ανεργία θα μετονομαστούν σε «φιλική προς την ανάπτυξη» προσαρμογή. Όλα αυτά τα επώδυνα μέτρα λιτότητας και οι υπέρογκες δανειακές απαιτήσεις, θα λάβουν χώρα ακριβώς 180 χρόνια – σε πλήρη αντίθεση – από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830.

   Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830, που υπέγραψαν οι τρείς εγγυήτριες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία) στη Διάσκεψη του Λονδίνου, διακήρυξε την ανεξαρτησία της Ελλάδος με μορφή πολιτεύματος τη βασιλική μοναρχία. Πλην όμως, παρεχώρησε σ’ αυτές το δικαίωμα εκλογής του βασιλιά χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός. ^[1] Την έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα το 1833 την συνοδεύει δάνειο 60 εκατ. γαλλικών φράγκων (Ff), το οποίο καθορίστηκε από τις εγγυήτριες δυνάμεις και την Βαυαρία και θα καταβάλλονταν σε τρις ισόποσες δόσεις. Ωστόσο, η 3η δόση του δανείου των Ff 20 εκατ. ουδέποτε καταβλήθηκε, αλλά παρακρατήθηκε, όπως και τώρα,^[2] από τους πιστωτές για την εξυπηρέτηση του δανείου. Από τα υπόλοιπα Ff 40 εκατ., τα Ff 35 εκατ. αντί να χρησιμοποιηθούν για την ανοικοδόμηση και ανάπτυξη της χώρας, σπαταλήθηκαν κυρίως σε έξοδα της Αντιβασιλείας και του βαυαρικού στρατού.

(more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 4-7-2018

   Όπως διαπιστώσαμε στην προηγούμενη δημοσίευση του πολύκροτου SWAP 2001 της Goldman Sachs, η Eurostat σε συνεργασία με τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ – κεκλισμένων των θυρών για τα λοιπά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου – διόγκωσαν αθέμιτα το δημοσιονομικό έλλειμμα του έτους 2009 κατά € 28 δις. Ως εκ τούτου, το έλλειμμα εκτοξεύτηκε στο 15.4% σε σχέση με το ΑΕΠ, και η Ελλάδα ανακηρύχτηκε επίπλαστα η πρωταθλήτρια της δημοσιονομικής κραιπάλης στη ζώνη του ευρώ. Αυτό επετεύχθη παράτυπα, με την αυθαίρετη καταχώρηση € 28 δις « εικονικών» εγγραφών, οι οποίες αντικατέστησαν τις πραγματικές δαπάνες που προέρχονταν από ζημιές του καταρρεύσαντος ‘ελληνικού’ τραπεζικού συστήματος.

    Οι ζημιές των τραπεζών προήλθαν κατεξοχήν από τον ιδιωτικό τομέα, λόγω υπερβολικής πιστωτικής επέκτασης των τραπεζών σε δανεισμό των νοικοκυριών και επιχειρήσεων και σχετίζονται σε επουσιώδη βαθμό με τις δαπάνες του ελληνικού δημοσίου. Ωστόσο, με τη συναίνεση των πολιτικών μεταβιβάστηκαν μέσω του κρατικού προϋπολογισμού στην πραγματική οικονομία για να τις πληρώσει ο ανήμπορος να αντιδράσει αποτελεσματικά Έλληνας φορολογούμενος, με το άθλιο επιχείρημα τού: “too big to fail”, είναι « πολύ μεγάλες για να αποτύχουν».

(more…)

Μέρος 8ο : Το SWAP 2001 της Goldman Sachs

του Σπ. Λαβδιώτη, 24-6-2018

Όπως διαπιστώσαμε με πικρία στην προηγούμενη δημοσίευση, «Το Έτος της Στατιστικής Αλχημείας 2009», η Eurostat σε συνεργασία με τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ – κεκλισμένων των θυρών για τα λοιπά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου¹ παραποίησαν τα πραγματικά στοιχεία της αύξησης του δημοσιονομικού ελλείμματος, επιβεβαιώνοντας έτσι ένα παλιό γνωμικό για τους λογιστές: «τι είναι δύο συν δύο»; Και η περιβόητη απάντησή τους :«Πιο θα επιθυμούσατε εσείς να είναι»;

Κατά παρεμφερή τρόπο, οι ευρωπαϊκές αρχές με τη σύμπραξη της πολιτικής ηγεσίας του τόπου διόγκωσαν αθέμιτα το δημοσιονομικό έλλειμμα του κρίσιμου έτους 2009 κατά € 36 δις (15.4% σε σχέση με το ΑΕΠ). Αθέμιτα, διότι τα €28 δις του ελλείμματος αφορούσαν ιδιωτικό χρέος που προέρχονταν από τις ζημιές των ‘ελληνικών’ τραπεζών τις οποίες υπέστησαν κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008. Ωστόσο, οι ζημιές των €28 δις του τραπεζικού συστήματος αντικαταστήθηκαν με το ισόποσο των €28 δις της παράτυπης ένταξης των νοσοκομειακών δαπανών, του SWAP 2001 της Goldman Sachs, και το μόρφωμα των 17 εταιριών ΔΕΚΟ. Ούτως, οι αρχικές ζημίες των ‘ελληνικών’ τραπεζών τεχνηέντως καλύφθηκαν από «εικονικές» εγγραφές αναδρομικών ποσών της περιόδου 2006-9.

(more…)

του Σπ. Λαβδιώτη 15-6-2018

Επεξηγηματική Ανασκόπηση: Το Έτος της Στατιστικής Αλχημείας 2009

Μέρος 7^α : Το Έτος της Στατιστικής Αλχημείας 2009

Αφιερωμένο στη Ζωή Γεωργαντά

Υπάρχει μια παραδοσιακή συμβουλή των έμπειρων κυνηγών αγρίων ζώων που λέει ότι «εάν θέλεις να συλλάβεις ή να σκοτώσεις το θήραμά σου πρέπει να ακολουθήσεις τα ίχνη του αντίστροφα, για να εντοπίζεις τη σπηλιά του θηρίου». Αυτόν τον κανόνα ακολουθήσαμε στην προηγούμενη δημοσίευση – Μέρος 6^ο επί του Δημοσίου Χρέους – ανιχνεύοντας από μπρός προς τα πίσω τα αποτυπώματα της πορείας του θηρίου και καταλήξαμε στη… σπηλιά του. Ήταν τέλη Νοεμβρίου του 2008 και ενώ ο κυκλώνας της χρηματοπιστωτικής κρίσης μαίνονταν και πλησίαζε την Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το αρχικό πακέτο των € 28 δις της διάσωσης των τραπεζών από το ελληνικό κράτος.

Αυτή υπήρξε η αφετηρία της επιβολής των Μνημονίων με τα άκριτα μέτρα λιτότητας τα οποία οδήγησαν στη σημερινή οικονομική και κοινωνική τραγωδία που βιώνει η χώρα. Ήταν εκείνη η χρονική στιγμή που φθάσαμε στη σπηλιά του θηρίου και είδαμε με έκπληξη τον Αλογοσκούφη, τον αποκληθέντα από τα ΜΜΕ «τσάρο της ελληνικής οικονομίας». Ο «τσάρος» της οικονομίας κάθονταν στο κέντρο της σπηλιάς του θηρίου κρατώντας στα χέρια του το νομοσχέδιο με την επιγραφή «Νόμος 3723/2008: Ενίσχυση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης».¹

Τα μέτρα αυτά λαμβάνονται είχε δηλώσει ο τότε υπουργός οικονομίας, « για να μην αντιμετωπίσουν οι τράπεζες προβλήματα ανταγωνιστικότητας. Το σχέδιο στήριξης ανέρχεται στο ποσό των € 28 δις και θα θωρακίσει την ελληνική οικονομία». Ο κ. Αλογοσκούφης επίσης διευκρίνισε ότι «τα μέτρα δεν λαμβάνονται επειδή υπάρχουν προβλήματα στο τραπεζικό σύστημα» και η εφαρμογή τους δεν θα έχει επιπτώσεις στο έλλειμμα αλλά στο δημόσιο χρέος, το οποίο ήδη βρίσκεται σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα».² Αυτές ήταν οι δηλώσεις του υπουργού οι οποίες μας άφησαν άφωνους για την αναξιοπιστία και σφαλερότητα τους, πριν εσπευσμένα παραιτηθεί στις αρχές του 2009.

(more…)

Σπ. Λαβδιώτης, 5/6/2018

Μέρος 7ο : Το Έτος της Στατιστικής Αλχημείας 2009

Αφιερωμένο στη Ζωή Γεωργαντά

Υπάρχει μια παραδοσιακή συμβουλή των έμπειρων κυνηγών αγρίων ζώων που λέει ότι «εάν θέλεις να συλλάβεις ή να σκοτώσεις το θήραμά σου πρέπει να ακολουθήσεις τα ίχνη του αντίστροφα, για να εντοπίζεις τη σπηλιά του θηρίου». Αυτόν τον κανόνα ακολουθήσαμε στην προηγούμενη δημοσίευση – Μέρος 6ο επί του Δημοσίου Χρέους – ανιχνεύοντας από μπρός προς τα πίσω τα αποτυπώματα της πορείας του θηρίου και καταλήξαμε στη… σπηλιά του. Ήταν τέλη Νοεμβρίου του 2008 και ενώ ο κυκλώνας της χρηματοπιστωτικής κρίσης μαίνονταν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το αρχικό πακέτο των € 28 δις της διάσωσης των τραπεζών από το ελληνικό κράτος.

Αυτή υπήρξε η αφετηρία της σημερινής τραγωδίας που βιώνει η χώρα, με τον Αλογοσκούφη, τον αποκληθέντα από τα ΜΜΕ «τσάρο της ελληνικής οικονομίας», να κάθεται στο κέντρο της σπηλιάς του θηρίου και να κρατά στα χέρια του το νομοσχέδιο με την επιγραφή «Νόμος 3723: Ενίσχυση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης».¹

Τα μέτρα λαμβάνονται είχε δηλώσει ο τότε υπουργός οικονομίας «για να μην αντιμετωπίσουν οι τράπεζες προβλήματα ανταγωνιστικότητας. Το σχέδιο στήριξης ανέρχεται στο ποσό των € 28 δις και θα θωρακίσει την ελληνική οικονομία». Ο κ. Αλογοσκούφης επίσης διευκρίνισε ότι «τα μέτρα δεν λαμβάνονται επειδή υπάρχουν προβλήματα στο τραπεζικό σύστημα» και η εφαρμογή τους δεν θα έχει επιπτώσεις στο έλλειμμα αλλά στο δημόσιο χρέος, το οποίο ήδη βρίσκεται σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα».² Αυτές ήταν οι δηλώσεις του υπουργού πριν εσπευσμένα παραιτηθεί στις αρχές 2009.

(more…)