Γιώργος Ρωμανός, 6 Ιουν. 2019

(συνέχεια από Β μέρος)

5.    Η καταληκτική πράξη αυτής της πολύχρονης διεθνούς απάτης έγινε στις 12 και 14 Φεβρουαρίου 2019

Στις 12 Φεβρουαρίου 2019 εστάλη στον γ.γ. του ΟΗΕ η κοινή (στο ίδιο χαρτί!), επιστολή Ελλάδος-Σκοπίων, με τα δύο εθνόσημα δίπλα δίπλα, και από κάτω τις υπογραφές της Μονίμου αντιπροσώπου της Ελλάδος στον ΟΗΕ και της προσωρινής αντιπροσώπου των Σκοπίων. Ας προσεχθεί το «της προσωρινής!». Δηλαδή η μεγαλύτερη πράξη νομιμοποίησης μιας χώρας στον ΟΗΕ υπογράφηκε όχι από τον Πρόεδρο της Σκοπιανής Δημοκρατίας, ούτε την Κυβέρνηση, αλλά από μία προσωρινή (!) αντιπρόσωπο η οποία υπογράφει για λογαριασμό της Μόνιμης αντιπροσωπίας μιας άγνωστης στον ΟΗΕ χώρας με το όνομα «Βόρειας Μακεδονίας» το οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή ΔΕΝ έχει αναγνωριστεί από τον διεθνή οργανισμό. Κι όμως ο γ.γ. του ΟΗΕ όλα αυτά τα θεώρησε νόμιμα!

(more…)

Γιώργος Ρωμανός, 6 Ιουν. 2019

2. Στις 24 Ιανουαρίου 2019, δηλαδή μία ημέρα πριν την υπογραφή της «Συμφωνίας», δημοσιεύτηκαν σε πολλές ιστοσελίδες και σε πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ τα αποτελέσματα μια άλλης έρευνάς μας στα αρχεία του ΟΗΕ, σχετικά με την δήθεν αναγνώριση της ψευτο–μακεδονικής γλώσσας από τον ΟΗΕ, όπως γράφει η «Συμφωνία των Πρεσπών» στο Άρθρο 1. γ., ως εξής: «Η επίσημη γλώσσα του Δεύτερου Μέρους θα είναι η «Μακεδονική γλώσσα», όπως αναγνωρίσθηκε από την Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων, που διεξήχθη στην Αθήνα το 1977.

Το σχετικό ντοκουμέντο στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ ήταν το εξής:

Σε αυτή την αποκάλυψή μας γράφαμε, ότι «στις σημειώσεις του τόμου 1 και στο Προοίμιο του Τόμου 2, στη σελίδα ΙΙΙ, των σχετικών εγγράφων του ως άνω Διεθνούς Συνεδρίου, γράφονται στα Αγγλικά, Γαλλικά, και Ισπανικά, τα ακόλουθα»:

THIRD UNITED NATIONS CONFERENCE ON THE STANDARDIZATION OF GEOGRAPHICAL NAMES, Vol. IL Technical papers Athens, 17 August- 7 September 1977

PREFACE

«…The designations employed and the presentation of the material in this publication do not imply the expression of any opinion whatsoever on the part of the Secretariat of the United Nations concerning the legal status of any country, territory, city or area or of its authorities, or concerning the delimitation of its frontiers or boundaries.»

Δηλαδή, σε μετάφραση:

«Οι εφαρμοζόμενες ονομασίες και η παρουσίαση του υλικού σε αυτή την έκδοση ΔΕΝ συνεπάγονται την έκφραση οποιασδήποτε γνώμης εκ μέρους της γραμματείας του ΟΗΕ που αφορά το νομικό καθεστώς οιασδήποτε χώρας, επικράτειας, πόλης ή έκτασης της αρμοδιότητός της ή αφορά την οριοθέτηση των συνόρων και ορίων της.» Και εδώ μπαίνει το ερώτημα: πώς σήμερα ο ΟΗΕ δέχεται, ότι η γλώσσα αυτή αναγνωρίστηκε στο εν λόγω συνέδριο αφού στο κείμενο της δικής του έκθεσης αρνείται ακόμη και την έκφραση γνώμης; Και σε αυτή την περιπτώση έχουμε παραβίαση των θεμελιωδών διεθνών αρχών «Αληθείας» και «Καλής Πίστης», τουλάχιστον, γεγονός που αποτελεί έναν ακόμη λόγο ακύρωσης της «Συμφωνίας».

(more…)

Γιώργος Ρωμανός, 6 Ιουν. 2019

Κορυφαία ζητήματα νομιμότητας ή μη της «Συμφωνίας των Πρεσπών» είναι εάν αυτή παραβιάζει εκτός από το εθνικό δίκαιο των δυο κρατών που την συνυπέγραψαν και θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς Δικαίου, όπως αυτές περί «Αληθείας», «Καλής Πίστης», «Σαφήνειας» κ.α. Ζήτημα υπάρχει και με το εάν παραβιάζεται μία ολόκληρη σειρά άρθρων της «Σύμβασης της Βιέννης» η οποία αποτελεί την βασική σύμβαση που ρυθμίζει παγκοσμίως την νομιμότητα κάθε συμφωνίας. Εξίσου ελέγξιμο είναι, εάν οι διαδικασίες, που ξεκίνησαν από τον ΟΗΕ το 1993 και κατέληξαν σε αυτόν το 2019, ήταν και είναι νόμιμες μετά από όσα συνέβησαν πρόσφατα στον διεθνή οργανισμό και στα οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια με αδιάψευστα στοιχεία. Σε περίπτωση που σε όλα αυτά τα στάδια και αρχές έχουν σημειωθεί παραβιάσεις τότε έχουμε μία «Συμφωνία» ψεύδους, μία διεθνή απάτη και ως τέτοια πρέπει να ακυρωθεί.

Σχετικά με όλα τα παραπάνω θα καταθέσουμε μία σειρά αυταπόδεικτων ντοκουμέντων (και σε εικόνες), ώστε ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Είναι πασίγνωστο ότι κατά της νομιμότητας της διμερούς, διακρατικής «Συμφωνίας των Πρεσπών» έχει εκφραστεί πριν από όλους το 80% του ελληνικού λαού· και αυτό θα αρκούσε για να ακυρωθεί η «Συμφωνία». Πασίγνωστο είναι επίσης ότι ο ολιγαρχικός Κυβερνητισμός αρνήθηκε στο ελληνικό λαό το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά του για δημοψήφισμα, παρότι το απαιτούσε συνεχώς και πιεστικά.

(more…)