Σταύρος Λυγερός:  Ο πρωθυπουργός “αδειάζει” το ΥΠΕΞ

Κύριε Σταύρο Λυγερέ, περιμένετε κάτι καλύτερο από τον Πρωθυπουργό στο (δοκιμασμένων πολιτικών/κυβερνητικών πράξεων) πλαίσιο ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ-ΕΞΩΘΕΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ;

Μήπως περιμένετε, κάτι τις καλύτερο από οποιονδήποτε πολιτευόμενο;

Μήπως στα ΒΑΣΙΚΑ (ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ-ΕΞΩΘΕΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ) ασκείτε ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ;

Τέλος πάντων, αρκούμαστε στην καταγραφή των από πλευράς σας καταγγελλομένων ως πράξεων και παραλείψεων Εθνικής μειοδοσίας, με την ελπίδα να εμφανιστεί κάποια έμπρακτη διάθεση ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ (https://greek-market-research.com/article/laokratis-vassis-deka-paratiriseis-gia-tis-prespes/).

_.

Στ. Λυγερός, 11 Δεκεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Για τους αναγνώστες του SLpress.gr η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Τουρκία μόνο έκπληξη δεν ήταν. Στις 27 Νοεμβρίου δημοσίευσα αποκλειστικό το ρεπορτάζ “Τι είπαν για Τουρκία οι ΥΠΕΞ της ΕΕ – Ο ελιγμός Γερμανίας και Ισπανίας“. Στις 2 Δεκεμβρίου δημοσίευσα δεύτερο αποκλειστικό ρεπορτάζ “Μας ετοιμάζουν ψυχρολουσία στη Σύνοδο Κορυφής – Όλο το παρασκήνιο“. Τέλος, στις 9 Δεκεμβρίου, δημοσίευσα το τρίτο αποκλειστικό ρεπορτάζ “Σύνοδος Κορυφής: Η άγνωστη συνάντηση των Βρυξελλών – Όλο το διπλωματικό παρασκήνιο“.

Αναφέρω όλα τα παραπάνω όχι για να “ευλογήσουμε τα γένια μας”, αλλά για να δείξω ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κινήθηκε στις ράγες που είχαν στρώσει από κοινού το Βερολίνο και το δίδυμο Μισέλ-Μπορέλ, με τις ευλογίες της Μαδρίτης και της Ρώμης. Αν και όλα τα κράτη-μέλη συμφώνησαν απολύτως ότι η Τουρκία είναι παραβάτης και επιδίδεται σε επιθετική ρητορική, περιορίσθηκαν –όπως είχα προβλέψει με βάση τα παραπάνω ρεπορτάζ– σε ανώδυνα μέτρα.

Πριν αναφερθώ στις κυρώσεις-χάδι, είναι απαραίτητο να υπογραμμισθεί μία κραυγαλέα παλινωδία της ελληνικής διπλωματίας. Πριν από μερικές ημέρες –όπως είχα αποκαλύψει στα προαναφερθέντα ρεπορτάζ– ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών Δεμίρης είχε με εντολή του υπουργού δώσει εντολή στους Έλληνες πρεσβευτές στα κράτη-μέλη να προβούν σε διάβημα με σκοπό να παρουσιάσουν τις θέσεις της Αθήνας εν όψει της Συνόδου Κορυφής.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Να υπονοεί και αλλαγή, σε επίπεδο αρχών και αυτεξουσιότητας, ο Σταύρος Λυγερός; Επίσης, ο Σταύρος Λυγερός, παρουσιάζει ως, “αυτή είναι η πραγματικότητα“, μια Γαλλική διάθεση αμυντικής συνεργασίας (αν η Ελλάδα αγοράσει τις Γαλλικές φρεγάτες), που επ’ αυτης της διάθεσης, ούτε αποδείξεις έχουμε (“βοούσε η Αθήνα”-“πληροφορίες που διέρρεαν και από Γαλλικής πλευράς“), ούτε ποια η δυναμική που μπορεί αυτή, η ενδεχόμενη συμμαχία, να αναπτύξει.

Η πραγματικότητα όμως είναι, να ΜΗΝ το ΞΕΧΝΑΜΕ, πως η “κανονικότητα” συνεχίζεται ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ.

Επομένως, οι όποιες αποφάσεις λαμβάνονται στο εξωτερικό, εξωτερικό έδαφος-εξωτερικό πεδίο συμφερόντων.

Όσο για το εσωτερικό πεδίο συμφερόντων, αυτό θα το σώσουν οι διαδηλωσίες (εδώ).

._

Στ. Λυγερός, 21 Νοεμβρίου 2020

Η Γαλλία ήταν διατεθειμένη να υπογράψει σύμφωνο αμυντικής συνδρομής με την Ελλάδα, εάν αγοράζαμε φρεγάτες Belharra, σύμφωνα με γαλλικές πηγές, που η Αθήνα ποτέ δεν διέψευσε. Τί συνέβη και αυτό το σχέδιο έφυγε από το τραπέζι; Γιατί στραφήκαμε σε αμερικανικές φρεγάτες χωρίς αεράμυνα περιοχής;

Ακούστε το ηχητικό σχόλιο του Σταύρου Λυγερού

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Συγχαρητήρια Κύριε Λυγερέ!

Είσθε από τους έναν-δυο, που, “Αντί, λοιπόν, οι λούμπεν τραμπούκοι να αντιμετωπίσουν εξαρχής και για κάθε βίαιη πράξη τους τον πέλεκυ της Δικαιοσύνης, η Πολιτεία επέδειξε απαράδεκτη ανοχή. Το γιατί είναι μια άλλη ιστορία κι όχι αθώα.“

Είμαστε στην διάθεσή σας, να συν-αντιμετωπίσουμε, ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝΙΑ της πολιτείας^(*), αυτή την “άλλη ιστορία κι όχι αθώα“, τόσο στην έκφανση της συγκεκριμένης περίπτωσης, όσο και στις λοιπές εκφάνσεις προσβολής εθνικών, συνταγματικών, λαϊκών Δικαίων της περιόδου 2010-2020.

(*) Με την έννοια που αντλήσαμε ετυμολογικά από το βικιλεξικό (Δηλαδή με την δηθενιά του συνόλου των πολιτευομένων και αντιμετωπιζόντων το θέμα με τα αξιώματά τους, “το θέμα είναι πολιτικό“, ή το “θέμα είναι πρωτίστως πολιτικό“), παραπέμποντας, είτε ενεργητικά, είτε ΠΑΘΗΤΙΚΑ (η “αριστερά” με το ενεργητικό παραπάνω πρώτο αξίωμα, επικυρωμένο με την άρνησή της να προβεί σε ΜΗΝΥΣΕΙΣ και μέχρις εσχάτων διεκδίκηση απονομής δικαιοσύνης, βλέπετε εδώ σχόλιο της G-M-R ), την ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ισότιμη και αλληλέγγυα συνύπαρξη των, Πολιτικό-Δικαιϊκό-Δημοκρατικό, στις καλένδες.

Ετυμολογία

Ετυμολογικά, η λέξη πολιτεία προκύπτει από τη λέξη πόλις,[2] και από τη ρίζα της λέξεις πολιτεύομαι η οποία αναφέρεται στη συμμετοχή του ατόμου στις δημόσιες υποθέσεις της πόλης-κράτους.[3]

._

Στ. Λυγερός, 11 Οκτωβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Όπως είναι γνωστό, η Χρυσή Αυγή βγήκε από το πολιτικό περιθώριο, όταν το ψηφοδέλτιό της στον δήμο Αθηναίων στις εκλογές του 2010 απέσπασε 5,3% και εξέλεξε τον αρχηγό της Νίκο Μιχαλολιάκο δημοτικό σύμβουλο. Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν το αποτέλεσμα δύο κυρίων παραγόντων: αφενός της έλλειψης συγκροτημένης και αποτελεσματικής μεταναστευτικής πολιτικής, αφετέρου της οικονομικής κρίσης και των Μνημονίων που άρχισαν να πλήττουν τη μικρομεσαία θάλασσα.

Όπως ήταν εξαρχής ορατό διά γυμνού οφθαλμού, οι αντιρατσιστικές κορόνες το μόνο που είχαν καταφέρει ήταν να τροφοδοτήσουν πολιτικά τη νεοναζιστική Ακροδεξιά. Οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα και όμορων περιοχών, που σ’ εκείνες τις εκλογές είχαν δώσει στη Χρυσή Αυγή ποσοστά γύρω στο 20%, δεν είχαν προσβληθεί από κάποιον μυστηριώδη ιό. Δεν είχαν ξαφνικά μετατραπεί σε φασίστες.

Λαϊκά στρώματα είναι, που μέχρι τότε ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Αριστερά. Αναφέραμε επιγραμματικά τις δύο αιτίες της εκλογικής στροφής τους. Αναφορικά με την παράνομη μετανάστευση, είχαν βαρεθεί να απευθύνουν δραματικές εκκλήσεις στον δήμο, στην κυβέρνηση και στα κόμματα χωρίς να βρίσκουν ανταπόκριση. Όταν η Πολιτεία και οι κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις περισσότερο ή λιγότερο αντιμετώπιζαν τις απελπισμένες-αγανακτισμένες διαμαρτυρίες των κατοίκων σαν εκδηλώσεις ρατσισμού, η Χρυσή Αυγή έσπευδε να καλύψει το κενό, βάζοντας τη δική της νεοναζιστική σφραγίδα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Slpress στον ρόλο σανίδας σωτηρίας της Ολιγαρχικής Διακομματικής Εξουσίας⁽¹⁾

Το πρώτο μισό του άρθρου, κατακεραυνώνει την σε βάρος της Δημοκρατίας, Ολιγαρχική⁽²⁾ Διακομματική Εξουσία.

Το δεύτερο μισό του άρθρου, προσφέρει σανίδα σωτηρίας, με την περιΣΤΟΙΧΙΣΗ των “αρμών της εξουσίας”, γύρω από την “σωτήρια”, πλην με παραπλήσιο τρόπο, διανεμητική ρόλων εξουσίας, πρωτίστως στον αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτισμό (της επ” άπειρον Χρεοκρατίας +…) “Προεδρική Δημοκρατία”⁽³⁾.

Περί “Δημοκρατίας (σκέτης) σε Εφαρμογή”, μη κακά!

———————————-

(1) Εξουσίας σφετερισμού της λαϊκής κυριαρχίας, ΑΛΛΑ ΚΑΙ, με ταυτόχρονες πράξεις εσχάτης προδοσίας, σύμφωνα με τις σχετικές, αλλά μηδέποτε εξετασθείσες (ΟΥΤΕ ΑΝΤΙ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΕΙΣΕΣ ΩΣ ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΑΜΗΝΥΣΕΙΣ), ΣΧΗΜΑΤΙΣΘΕΙΣΕΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ εσχάτης προδοσίας.

(2) Αλλά ΚΑΙ εξόχως διαφθοροποιό και των παρατρεχαμένων και των “κοψοχέρηδων” ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ (μιας και η δεσμευμένη δημοσιογραφία, κατά τον έμμεσο/κατ’ αντιδιαστολή προς την “αδέσμευτη του slpress”, αλλά σαφή Λυγεροορισμό δημοσιογραφία, είναι και υπαρκτή και εμμέσως αλλά σαφώς, διεφθαρμένη).

Φαίνεται πως η οικονομική ενίσχυση των αναγνωστών της slpress δεν είναι αρκετή “για να είναι αδεσμευτη”, ήτοι υπαρκτή κατά πρώτον και ανεξάρτητη-αντικειμενική κατά δευτερον, η δημοσιογραφική ενασχόληση με τον παραπάνω⁽¹⁾, όπως θα επιθυμούσε η έκκληση, “Η δημοσιογραφία για να είναι αδέσμευτη-ανεξάρτητη πρέπει να χρηματοδοτείται κυρίως από τους αναγνώστες. Πρόκειται για κανόνα αποδεδειγμένης ισχύος. Εάν πιστεύετε ότι το SLpress.gr προσφέρει κάτι ξεχωριστό, ότι αξίζει να επιβιώσει και να βελτιωθεί, ΕΝΙΣΧΥΣΤΕ το.“

(3) π.χ. “Προεδρική Δημοκρατία” σε καιρό Κατοχής, Κύριε Λυγερέ, αλλά, είπαμε, μη κακά._

._

Στ. Λυγερός, 6 Οκτωβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η ανάγκη των πολιτικών αρχηγών να διεγείρουν τον κομματικό πατριωτισμό για να ενισχύουν τη συσπείρωση και τη μαχητικότητα της παράταξής τους είναι κατανοητή. Το ίδιο και η προσπάθειά τους να αλιεύσουν ψήφους. Τα είδαμε και τα δύο την περίοδο πριν τις ευρωεκλογές και πριν τις εθνικές εκλογές. Τα βλέπουμε σε μικρότερη ένταση και στο διάστημα που μεσολάβησε από τότε, παρά τα δύσκολα που προέκυψαν (ελληνοτουρκικά, πανδημία και οικονομική επιδείνωση).

Θα ήταν αφέλεια, λοιπόν, να περιμένει κανείς από τα κόμματα και τους αρχηγούς τους να κάνουν επίδειξη αντικειμενικότητας με ακριβοδίκαιες κρίσεις. Ο ρόλος τους είναι διαφορετικός. Όλα, όμως, έχουν ένα όριο, το οποίο, όπως μας αποδεικνύουν συνεχώς τα γεγονότα, έχει προ πολλού καταλυθεί. Η συνεχιζόμενη –έστω και σε μικρότερο βαθμό– αποδοχή εκ μέρους της κοινωνίας του ξύλινου κομματικού λόγου δεν οφείλεται μόνο σε πολιτικό πρωτογονισμό. Συνδέεται και με τον υψηλό βαθμό κομματικοποίησης των θεσμών.

Μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974, τα κόμματα άσκησαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση και στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, αλλά και έναν υπερβάλλοντα και ασφυκτικό έλεγχο σε όλο σχεδόν το πλέγμα της δημόσιας ζωής. Τα κόμματα σύντομα εκφυλίστηκαν σε μηχανισμούς διαμεσολάβησης, διαχείρισης και νομής της εξουσίας σε όλα της τα επίπεδα. Ο εκφυλισμός αυτός σταδιακά οδήγησε σε ατροφία την παραγωγή πολιτικής, η οποία είναι η βασική αποστολή τους.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Πολύ κατακεραυνωτικές οι διαπιστώσεις (πράγματι), ΑΛΛΑ και κατασυγκινηθήκαμε από τις ΠΑΡΟΤΡΥΝΣΕΙΣ, του Σταύρου Λυγερού, αλλά (σε άλλα άρθρα) και άλλων, πατριωτών, δημοσιογράφων, στρατιωτικών & γεωπολιτικών αναλυτών και συστηματικά δημοσιολογούντων, φιλοξενούμενων μάλιστα σε κρατικά (βλέπε κυβερνητικά) και ιδιωτικά(κάργα αμερόληπτα…) ΜΜΕ, στ’ άρματα, στ’ άρματα μας ήρθε να κραυγάσουμε!

Το γούστο είναι, πως έχουμε έτοιμη την λύση, με πανομοιότυπες μαγκιές (δημοσιογραφικές πάντα, ΠΑΝΤΑ ΕΡΗΜΗΝ του ΛΑΟΥ της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ερήμην προγράμματος διεξόδου από τα 2010-2020 δεινά^(*), και πάντα και για πάντα, μέσα σε ΝΑΤΟ-ΕΕ-ΕΥΡΩ-ΛΕΣΧΕΣ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ & CIA, μέσα στην κανονικότητα, της Μνημονιακής Επιτροπείας ως κομψότερη περιγραφή της Κατοχής, των υποθέσεων Vodafone/απόπειρα δολοφονίας Κ.Καραμανλή/δολοφονίας Κ.Τσαλικίδη, της Συμφωνίας των Πρεσπών, των Συμφωνιών με Ιταλία-Αίγυπτο), για να δείξουμε τα δόντια στους Αμερικάνους, “ακούστε ‘δω ρε, αν δεν στριμώξετε τους Τούρκους δεν δίνονται βάσεις!”.

Ε ρε γέλια!!!!!!!

(*) επ’ αυτών αναμένουμε στο ακουστικό μας τυχόν απάντηση στην εδώ επιστολή μας από κο Σ.Λυγερό, είτε από κάθε ενδιαφερόμενο για δημοκρατικό διάλογο εξόδου από την κρίση.

._

Στ. Λυγερός, 4 Οκτωβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη και τη Σούδα, φιλοξενήθηκε από τον πρωθυπουργό, είπε αυτά που είχε να πει και απήλθε. Τα ελληνικά ΜΜΕ υπογράμμισαν σε όλους τους τόνους τον πολιτικό συμβολισμό της επίσκεψης Πομπέο, αλλά αν ξύσουμε λίγο την επιφάνεια δεν θα βρούμε και πολλά πράγματα.

Θα ήταν λάθος να μηδενίσουμε την σημασία της επίσκεψης, αλλά εξίσου λάθος είναι και οι υπερβολές που κατέκλυσαν τη δημόσια σφαίρα. Οι Αμερικανοί έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι με την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Τους έδωσε ό,τι ζήτησαν και δεν τους ζήτησε ουσιαστικά τίποτα. Κι αν υπέβαλε κάποιο αίτημα, το υπέβαλε τόσο χλιαρά που δεν είχαν κανέναν λόγο να ανταποκριθούν.

Στην πραγματικότητα, εξασφάλισαν όλα όσα είχαν ζητήσει, προσφέροντας μόνο λόγια κι αυτά τα είπαν με προσοχή και φειδώ για να μην διαταράξουν περαιτέρω τις σχέσεις τους με την Άγκυρα. Είναι ακριβές ότι έκαναν θετικές δηλώσεις για τις πειρατικές γεωτρήσεις της Άγκυρας στην κυπριακή ΑΟΖ και για τις παράνομες έρευνες του Oruc Reis. Αρκούν, όμως, για να θεωρηθούν επαρκές αντάλλαγμα; Έχουν πραγματικό λόγο οι Έλληνες να είναι κι αυτοί ικανοποιημένοι;

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Στ. Λυγερός, 2 Οκτωβρίου 2020

Μετά από κωλυσιεργίες και αναβολές, υποτίθεται πως σ’ αυτή τη Σύνοδο Κορυφής η ΕΕ θα ξεκαθάριζε τις σχέσεις της με την Τουρκία. Αυτό που συνέβη ήταν η αναμενόμενη διπλωματική τρικλοποδιά της Γερμανίας.

Ακούστε το ηχητικό σχόλιο του Σταύρου Λυγερού

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:

Τριλογία αντιμνημονιακού δημοκρατικού διαλόγου (περί παιδείας πεπαιδευμένων ο επίλογος)

Κύριε Σταύρο Λυγερέ (κ. Γιώργο Σαχίνη και παραλήπτες των δύο προηγούμενων επιστολών),

Επειδή θεωρούμε πως η δημοσιογραφία δεν διαφέρει ως προς τις πατριωτικές της υποχρεώσεις από την υπόλοιπη κοινωνία, πιστεύουμε πως οφείλει (η δημοσιογραφία) να συνταχθεί με την υπόλοιπη κοινωνία, με τον σκοπό  που προτείνετε αλλά κατ’ αντίστροφη σειρά από την προτεινόμενη (“… προσαρμογή όχι μόνο του κράτους, αλλά και της κοινωνίας…“), άλλως θα μιλάμε για δημοσιογραφική κριτική στήριξη του “τι κι αν είναι Κατοχή” Αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού, πιο κομψά, για στήριξη της “μετά“ μνημονιακής και εθελοεκχωρητικής “εθνικού χώρου και κυριαρχίας” (https://slpress.gr/ethnika/pos-o-dendias-ekane-simaia-to-diethnes-dikaio-kai-to-kakopoiise/), “κανονικότητας”.

Προς τούτο, σας διαβιβάζουμε ως πατριωτική συν-εισφορά για κάθε ενδεχόμενη αξιοποίηση, την παρακάτω προς κο Κ.Γρίβα πρόταση/στάση ζωής/ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΚΗ σύνθεση τεκμηριώσεων, καταγγελιών, προτάσεων, ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ συντελεστών της επιστήμης και της διανόησης, που περιλαμβάνει και επιστημονικούς  και δημοσιογραφικούς προβληματισμούς από το SLpress, αλλά, με ειδοποιό διαφορά, την “προσαρμογή” της κοινωνίας στις ανάγκες (της) αντίστασης ενάντια στα προαναφερόμενα ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ ΠΛΗΓΜΑΤΑ,  στα οποία κατ’ επανάληψη αναφέρεσθε.

Κύριε Λυγερέ, το Σάββατο (26/9/2020 ΣΚΑΪ/ΕΚΠΟΜΠΗ “ΠΑΡΕΑ” ώρα 11:08) ο δημοσιογράφος Μανώλης Κωστίδης δήλωσε (για πολλοστή φορά εντός της εβδομάδας), “ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΜΕΡΚΕΛ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΕΓΩ ΤΟ ΛΕΩ“, δήλωση που εντάσσεται στην κυβερνητική και ποικιλοτρόπως (κυρίως μέσα από κριτική στήριξη) δημοσιογραφική/διανοουμένων, γραμμή συνέχισης ως “there is no alternative” της εκχώρησης οικονομικής, εδαφικής, εθνικής, κυριαρχίας, γραμμή που επ’ ουδενί επιδέχεται “προσαρμογή του κράτους” (ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΙΣΧΥΟΣ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ-ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΠΡΕΣΠΩΝ-ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΜΕ ΙΤΑΛΙΑ-ΑΙΓΥΠΤΟ) στην αντίσταση που προτείνετε⁽¹⁾.

Αποκαλυπτικό της άρνησης να εμφανίσουν ψήγματα αξιοπρέπειας⁽¹⁾,  βλέπετε στο άρθρο για συμφωνίες με Ιταλία-Αίγυπτο : “ΑΟΖ ακούμε και ΑΟΖ δεν βλέπουμε – Μια πονεμένη ιστορία” (Καρυώτης Θεόδωρος, 5 Αυγούστου 2020)

Γράφει λοιπόν ο Θ. Καρυώτης (και όμως η κυβέρνηση ενήργησε τα αντίθετα): Έχουμε αρχίσει να συζητούμε για την ΑΟΖ, αλλά ουσιαστικά ΑΟΖ δεν βλέπουμε! Κάναμε πρόσφατα την πρώτη μας οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία, που όμως άφησε μια πικρή γεύση, διότι επιτρέψαμε στους Ιταλούς να ψαρεύουν κοντά στα νησιά μας (ενώ ο κύριος λόγος που δημιουργήθηκε η ΑΟΖ ήταν για την προστασία της αλιείας των παράκτιων κρατών)! Η πρώτη οριοθέτηση ΑΟΖ έπρεπε να είχε γίνει με την Κύπρο και όχι με την Ιταλία.

    Προτεραιότητα η ΑΟΖ με την Κύπρο
Η επόμενη, τώρα, πρέπει να είναι με την τραγική Κύπρο και όχι με την Αίγυπτο, γιατί οι Αιγύπτιοι γνωρίζουν ότι βιαζόμαστε και απαιτούν πράγματα που δεν πρέπει να αποδεχτούμε. Έχουν ένα μεγάλο πρόβλημα με την Αιθιοπία και ένα πρόβλημα με την Τουρκία στη Λιβύη και δεν θέλουν να ανοίξουν ένα άλλο μέτωπο με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν δέχονται την επήρεια του Καστελλόριζου, ούτε και τη μέση γραμμή.

Έτσι απαιτούν από τους Έλληνες να γίνει μια τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ, ώστε να φαίνεται έτσι ότι διαθέτουν θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία, χωρίς όμως να έχει η Ελλάδα με την Κύπρο! Η UNCLOS δεν επιτρέπει τμηματική οριοθέτηση, αλλά φαίνεται ότι η Αθήνα θέλει να χρησιμοποιήσει αυτή την οριοθέτηση, για να μπει σφήνα στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να καταγγέλλουμε μια παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας προβαίνοντας σε μια δική μας!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κύριε Λυγερέ (και κύριε Σαχίνη),

Θεωρούμε πως εσείς και ο κύριος Γιώργος Σαχίνης έχετε την δυνατότητα να παίξετε έναν ουσιαστικό, δημοσιογραφικά επιστημονικό ρόλο, για τον από επιστημονική, δικαιϊκή, ταξική άποψη διαχωρισμό των “tina” δημοσιογραφικών-επιστημονικών επιλογών, από τις αντίστοιχες (προσθέτοντας και το αγωνιστικών) επιλογές “μιας πατριωτικής επανάστασης” (https://slpress.gr/politiki/rafale-h-large-ellada-psonizei-apo-ta-akriva-quot-magazia-quot/ ), με την συντεταγμένη συμβολή των πνευματικών ανθρώπων-αντιμνημονιακών πατριωτών συνεργατών του slpress (όπως άλλωστε άριστα συντεταγμένη λειτουργεί η φιλο ΕΕ/ΕΥΡΩ-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ κατεστημένη ιντελιγκέντσια).

Μπορούμε να το ορίσουμε και διαφορετικά, αναμένουμε από την παιδεία των πεπαιδευμένων, ΣΤΑΣΗ ΟΔΗΓΗΤΗ⁽²⁾ (σχετικά και εδώ: https://greek-market-research.com/article/ta-8-stadia-anodoy-kai-ptosis-ton-politismon-se-poio-stadio-vrisketai-i-ellada/ ) .

Είμαστε στην διάθεσή σας επί του υλικού της προς κο Κ. Γρίβα επιστολής μας, όπως και αυτού της ιστοσελίδας μας.

———————-

(1) μόνο ως ρητορικό σχήμα γίνεται δεκτό το “… προσαρμογή όχι μόνο του κράτους, αλλά και της κοινωνίας…”, όπως και το περί “ψηγμάτων αξιοπρέπειας”, εδώ:  https://greek-market-research.com/article/otan-i-aytogeloiopoiisi-kryvetai-piso-apo-tin-apoklimakosi/

(2)

      α) https://greek-market-research.com/article/christoygenna-perisyllogis/

      β) “ΕΙΡΗΝΗ!, ΕΙΡΗΝΗ!”

Δεν είμ’ εγώ σπορά της Tύχης
ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ είμαι τέκνο της  Ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της Οργής

Δεν κατεβαίνω από τα νέφη
γιατί δε μ’ έστειλε κανείς
Πατέρας, τάχα παρηγόρια
για σένα, σκλάβε, που πονείς.

Ουράνιες δύναμες, αγγέλοι,
κρίνα, πουλιά και ψαλμουδές-
τίποτα! Εμένα παραστέκουν
οι θυμωμένες σας καρδιές.

Εγώ του καραβιού γοργόνα
στ’ ορθόπλωρο καράβι μπρος.
Απάνω μου σπάνε φορτούνες
κι άγριος ενάντιά μου καιρός.

Άκου, πως παίρνουν οι αγέρες
χιλιάδων χρόνων τη φωνή!
Μέσα στο λόγο το δικό μου
όλ’ η ανθρωπότητα πονεί.

Ω! πως τον παίρνουν οι αγέρες
και πως φωνάζουμε μετά
άβυσσοι μάβροι, τάφοι μάβροι
ποτάμια γαίματα πηχτά!

Μέσα στο νου και στην καρδιά μου
αιώνων φουντώσανε ντροπές
και την παλάμη μου αρματώνουν
με φλογισμένες αστραπές.

Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες!
Όχι μονάχα οι ζωντανοί –
κ’ οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε
σε μια αράδα σκοτεινή.

Μα κι όσοι αγέννητοι, χιλιάδες
άπλαστοι ακόμη με βλογούν
κι όλοι ακουμπάνε τα σπαθιά τους
απάνω μου και τα λυγούν.

Δε δίνω λέξεις παρηγόρια
δίνω μαχαίρι σ’ ολουνούς
καθώς το μπήγω μες το χώμα
γίνεται φως, γίνεται νους.

Όθε περνά, γκρεμίζει κάτου
σαν το βοριά, σαν το νοτιά
όλα τα φονικά ρηγάτα
θεμελιωμένα στην ψεφτιά.

Κ’ ένα στηλώνει κι ανασταίνει
τό να βασίλειο της Δουλειάς
(Ειρήνη! Ειρήνη!) το βασίλειο
της Πανανθρώπινης Φιλιάς.

._

Στ. Λυγερός, 23 Σεπτεμβρίου 2020

Ο πυρήνας της ελληνοτουρκικής διένεξης δεν είναι αν η Άγκυρα πάρει περισσότερη ΑΟΖ από όση δικαιούται. Ούτε καν κάποιες βραχονησίδες. Το στρατηγικό διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο, υπαρξιακό για την Ελλάδα,

Ακούστε το ηχητικό σχόλιο του Σταύρου Λυγερού

Πηγή: slpress.gr

Στ. Λυγερός, 27 Σεπτεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Είναι γεγονός ότι η Άγκυρα θα ζητήσει στις επικείμενες ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Το λένε επίσημα τουρκικά χείλη και για να μην υπάρξει καμία αμφιβολία ελήφθη σχετική απόφαση και από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας υπό την προεδρία του Ερντογάν.

Τις προηγούμενες ημέρες είχαν κυκλοφορήσει πληροφορίες ότι ασκούνται στην Αθήνα πιέσεις και από το Βερολίνο και από την Ουάσιγκτον για να αποδεχθεί “μερική αποστρατιωτικοποίηση”. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, μάλιστα, ο Πομπέο θα ασκήσει και σχετικό εκβιασμό για να επιτύχει την απόσυρση αμερικανικών οπλικών συστημάτων από τα ελληνικά νησιά.

Είχε προηγηθεί η δήλωση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών ότι «πρέπει να μειώσουμε το στρατιωτικό αποτύπωμα παντού και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε διπλωματικά μέσα, όχι στρατιωτικά». Η δήλωση αυτή, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η κυβέρνηση παρέμενε για ημέρες σιωπηλή, τροφοδότησε σχετικά δημοσιεύματα, υποχρεώνοντας τον πρεσβευτή Πάιατ να προβεί σε διάψευση μέσω Twitter: «Η Αμερική δεν κάνει τέτοιες προτάσεις (για αποστρατιωτικοποίηση). Μια ασφαλής και ισχυρή Ελλάδα είναι προς το συμφέρον της Αμερικής». Λίγο αργότερα, ο Έλληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι δεν τίθεται θέμα αποστρατιωτικοποίησης.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Από το άρθρο (και από το εδώ σχόλιο της G-M-R), προκύπτει η ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ ΘΕΛΗΣΗ της Ελληνικής (ο Θεός να την κάνει) κυβέρνησης, να δεχθεί να συζητήσει τουρκικές διεκδικήσεις επί αδιαμφισβήτητων Ελληνικών δικαιωμάτων εδαφικής και Εθνικής κυριαρχίας.

Τα “αν” είναι (για να μην θυμίσουμε την παροιμία της γιαγιάς) για να μπορεί να υπάρχει παρά^(*) τω Κατοχικό Καθεστώς (ΠτΔ-ΠτΒ-Κυβέρνηση-Ηγεσία Δικαιοσύνης&Αστυνομίας κι από κοντά ΜΜΕ-Συμβολαιογράφοι-ΚΕΔΕ-Συνδικαλισμός-Μπαχαλάκηδες), η “αδέσμευτη δημοσιογραφία”.

(*) ως ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ

._

Στ. Λυγερός, 20 Σεπτεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού πως έχουμε εισέλθει στην τελική ευθεία για να αρχίσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος, όπως αποκαλούν για επικοινωνιακούς λόγους τις διαπραγματεύσεις. Ο ελλιμενισμός του Oruc Reis ήταν το πρόσχημα που ζητούσε ο Μητσοτάκης για να καθίσει στο τραπέζι, ισχυριζόμενος –σε αντίθεση με τους Τούρκους– ότι το μόνο θέμα στην ατζέντα θα είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ.

Κι αυτό, παρότι ο Τσαβούσογλου –στη συνέντευξή του στο CNN Turk– δήλωσε πως στην τηλεδιάσκεψη που είχε με την Μέρκελ, ο Ερντογάν ξεκαθάρισε ότι το Oruc Reis δεν αποσύρθηκε, αλλά ελλιμενίστηκε για εργασίες συντήρησης, που θα διαρκέσουν μερικές εβδομάδες, προσθέτοντας: «Αφού ολοκληρωθεί η συντήρηση, θα συνεχίσουμε τις δραστηριότητές μας με αποφασιστικότητα».

Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι στην καλύτερη περίπτωση η Άγκυρα θα κρατήσει το Oruc Reis στην Αττάλεια μόνο εάν κρίνει ότι οι διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα εξελίσσονται κατά τον τρόπο που επιδιώκει. Τι επιδιώκει η Άγκυρα; Το είπε ξεκάθαρα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών. Θέλει στην ατζέντα να συμπεριληφθούν όλες οι μονομερείς τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις (εύρος ελληνικών χωρικών υδάτων, “γκρίζες ζώνες” και αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου) με αρχικό στόχο να νομιμοποιηθούν πολιτικά.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ενδιαφέρον το άρθρο, ενδιαφέρουσα για αναγνώστες και αρθρογράφους του slpress, η γνώμη του Σταύρου Λυγερού για  την “θετική πτυχή της εισόδου στην ευρωζώνη”.

Πέρα από το ότι αυτή η “θετική πτυχή” ήταν η ΑΙΤΙΑ ανάδειξης και επιβολής του Κ. Σημίτη, που σύμφωνα με την “θετική πτυχή” δεν ήταν “λύση”, αλλά Η ΛΥΣΗ (σχεδιασμένη αφαίρεση της Εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας), να υπενθυμίσουμε την παγκοσμίως συγκλίνουσα οικονομολογική άποψη, πώς η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ήταν μεγάλο λάθος.

“Αν και η διακυβέρνηση της περιόδου 1993-96 σφραγίσθηκε –λόγω της Δήμητρας Λιάνη– από μία βιτρίνα παρακμής, είχε πολλές θετικές πτυχές. Τότε αντιστράφηκε η πορεία προς την χρεοκοπία και τότε μπήκαν οι βάσεις για την είσοδο στην Ευρωζώνη.

Η επιδείνωση της ασθένειας του Ανδρέα Παπανδρέου στα τέλη 1995 άνοιξε τον δρόμο για την αναμενόμενη διαδοχή του. Τα καμώματα της Δήμητρας Λιάνη είχαν προκαλέσει και κατ’ αντιδιαστολή είχαν αναγορεύσει τον Κώστα Σημίτη σε “λύση”.“

._

Στ. Λυγερός, 3 Σεπτεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το ΠΑΣΟΚ γιορτάζει τα 46α γενέθλιά του, έχοντας μάλλον μεταβεί αυτοβούλως στον κάλαθο των αζήτητων της ιστορίας. Τα σχήματα που διαδέχθηκαν το άλλοτε κραταιό Κίνημα ήταν πρώτα η Δημοκρατική Συμπαράταξη το 2015 και αργότερα το Κίνημα Αλλαγής. Γιατί λοιπόν Κίνημα Αλλαγής; Προφανώς για να δημιουργηθεί η εντύπωση ενός νέου ξεκινήματος με τη συγκόλληση πολιτικών κινήσεων με μικρή, ή και ανύπαρκτη εκλογική απήχηση.

Κατά μία έννοια, η Φώφη Γεννηματά επιχείρησε μία επανάληψη αυτού που έκανε στη δεκαετία του 2000 ο Αλέκος Αλαβάνος, συστήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ για να προσελκύσει κινήσεις και ομάδες της ευρύτερης Αριστεράς. Δεν ήταν, ωστόσο, η προσθήκη των συνιστωσών που εκτόξευσε εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και το 2015 τον έστειλε στους θώκους της εξουσίας. Ήταν η άτυπη χρεοκοπία και τα Μνημόνια.

Η πολιτικοεκλογική αποδόμηση του ΠΑΣΟΚ είναι εξίσου εντυπωσιακή με τη θυελλώδη επέλασή του προς την εξουσία (1974-81) και την εδραίωσή του ως ηγεμονική πολιτική δύναμη στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Ο Ανδρέας Παπανδρέου εκμεταλλεύθηκε με διορατικότητα το ριζοσπαστικό κύμα που σάρωσε την Ελλάδα τη δεκαετία του 1970 για να οικοδομήσει σοσιαλιστικό κόμμα εξουσίας.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr