Σχόλιο GMR: Αν ο Β. Ασημακόπουλος έχει λόγους να προσδοκά από το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ κάτι καλό, αυτό δεν δημιουργεί έκπληξη στην G-M-R παρά τις εδώ https://greek-market-research.com/clink/to-eniaio-komma-toy-egklimatos/ δημόσιες τοποθετήσεις-καταγγελίες του.

Ο ανδρεοπαπανδρεϊκός πατριωτισμός, σεβαστός σε πολλά σημεία, έχει αναγάγει σε, νομίζουμε αν δεν κάνουμε λάθος, υψηλό παράδειγμα πολιτικοφιλοσοφικής σκέψης-πράξης, τον σε επίπεδο αρχών “πολυεπίπεδο” (αναγνωρίζοντας τα καλά του) αριστοτέχνη της κομματοκρατίας Ανδρέα Παπανδρέου.

Εντός του πλαισίου του ανδρεοπαπανδρεϊκού πατριωτισμού, γνωρίσαμε (και συνεργαστήκαμε σε ταξικό επίπεδο), αγωνιστές μιας ζωής και τους τιμούμε γι’ αυτό, με αγώνες όμως που ήσαν τόσο επηρεασμένοι από το “πολυεπίπεδο” ή “μετακινούμενο” χαρακτηριστικό σε θέματα αρχών (θυμηθείτε το αξέχαστο σκιτσο του Στάθη με τον Ανδρέα στα χαρακώματα να αναφωνεί κατά των Αμερικανικών βάσεων, “Οι Βάσεις Θά!”), που, ενδεικτικά το αναφέρουμε, εν μέσω Χρεοκρατίας βρέθηκαν (προς μετά λύπης μας απορία) αντιτιθέμενοι σε κάθε σκέψη συζήτησης περί εθνικού νομίσματος.

Υστερόγραφο: συστήνουμε να διαβαστούν τα ΤΕΤΡΑΔΙΑ Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος των Τετραδίων Νο 79-80 , στα οποία περιλαμβάνεται μεταξύ προσωπικοτήτων και η εμβληματική μορφή του Βάσου Λυσσαρίδη και του Δ.Βασιλειάδη με τον οποίον λόγω αντικειμενικών προβλημάτων δεν μπορέσαμε να γνωριστούμε καλύτερα.

Ας ελπίσουμε πως ίσως η ζωή δώσει σε αντάλλαγμα, άλλες σχετικές εποικοδομητικές για το καλό της πατρίδας γνωριμίες. Εξ άλλου, γι’ αυτό προσπαθεί η G-M-R και γι’ αυτό προβαίνουμε σε εμπλουτισμό της ιστοσελίδας μας με αξιοποιήσιμη αρθρογραφία επιστημόνων-διανοουμένων.

_.

Βασ. Ασημακόπουλος, 31 Μαίου 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αναλυτικές προσεγγίσεις που έχουν παραχθεί εντός πολιτικού κόμματος από το 1974 μέχρι σήμερα,  στην 18η σύνοδο της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ (Σεπτέμβριος 1985), ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης στον κριτικό του αντίλογο απέναντι στη συλλογική γραφειοκρατία του κόμματος, σε μια διαφαινόμενη στιγμή ολοκλήρωσης ενός ιστορικού-κομματικού κύκλου, επισημαίνοντας την κεντρικότητα του ζητήματος της ερμηνείας της ιστορίας αναφέρει: «ένα πολιτικό κίνημα είναι θεωρία, πολιτικό σχέδιο, μνήμη του εθνικού ταξικού αγώνα. Εκτός απ’ αυτό που προτείνει και αντιπροσωπεύει, εκφράζει ταυτόχρονα και τη μνήμη της ιστορικής εξέλιξης. Ένα πολιτικό κίνημα που δεν έχει μνήμη της ιστορίας και των μετασχηματισμών του, που δεν μπορεί να ερμηνεύσει σωστά την ιστορία του δεν έχει μέλλον, προοπτική».

Φεύγοντας από τα σχήματα ενός στενού οικονομικού-κοινωνιολογικού αναγωγισμού, συμφωνώ με τη προσέγγιση ότι τα κόμματα είναι μεταξύ άλλων συλλογικοί-μνημονικοί τόποι. Μνημονικοί τόποι που εξελίσσονται δυναμικά, παράγοντας ερμηνείες ιστορικών διαδικασιών, συνδέονται με τη θεωρία που διαμορφώνουν-καταναλώνουν και την πολιτική πρακτική που έχουν ως κομματικοί σχηματισμοί.  Η ίδια η εμφάνιση του ΠΑΣΟΚ και η ηγεμονία του για αρκετές δεκαετίες στα χρόνια της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας θεμελιώθηκε στην ερμηνεία της ιστορίας που πρότεινε ή καλύτερα στη μορφοποίησή της σε πολιτικό κίνημα, σε αλληλεξάρτηση με επιμέρους πολιτικές-κυβερνητικές πρακτικές.

Η αργόσυρτη κρίση του στη συνέχεια, η σταδιακή ιδεολογικοπολιτική του πτώχευση, που προηγήθηκε της οικονομικής του χρεοκοπίας και της εκλογικής του συρρίκνωσης, καταγράφεται στην αδυναμία παραγωγής μιας κοινής ερμηνείας της εξέλιξης του κόμματος και της χώρας, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και μετά. Ζήτημα που τέθηκε στις διαφορετικές συγκυρίες του 2ου (1990) και 3ου (1994) συνεδρίου, αλλά δεν λύθηκε. Η συλλογική γραφειοκρατία του κόμματος, στο πλαίσιο της αναπαραγωγής της ως κοινωνικού στρώματος, κινήθηκε σταδιακά σε άλλη κατεύθυνση από σημαντικό μέρος της εκλογικής, αλλά και της οργανωμένης βάσης, κάτι που θα καταγραφεί και με ποσοτικούς όρους την περίοδο 2010-2015.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr