Σχόλιο GMR: Αγαπητέ Ηλία, ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ στο ζήτημα που αναφέρεσαι. 

Πρώτον η προσφυγή στην ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και δεύτερον (αν η Τακτική Δικαιοσύνη πατήσει τον όρκο καθήκοντος) η διενέργεια ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ επί του επίδικου ζητήματος. Να και ένα παράδειγμα: https://greek-market-research.com/clink/d-a-d-a-dimosias-antidebtocracy-pragmatognomosynis/ .

Τόσο απλά!

_.

Ηλ. Γιαννακόπουλος, 6 Ιουλίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

«Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας»
(Γουίλ Ντυράν, Αμερικανός ιστορικός και φιλόσοφος)

Ίσως η παραπάνω άποψη να ανατρέπει ή να αμφισβητεί κάποια δομικά “στερεότυπα” της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Κι αυτό γιατί οι κυβερνώντες κάθε φορά που η αντιπολίτευση αμφισβητεί ή κρίνει αυστηρά κάποια νομοσχέδια ή κυβερνητικές επιλογές επικαλούνται την «αρχή της πλειοψηφίας». Πολλές φορές μάλιστα με περισσή οίηση ζητούν από την αντιπολίτευση να πειθαρχήσει στο “δίκαιο” της πλειοψηφίας. Εξάλλου αυτό επιτάσσει και το Σύνταγμα.

Ωστόσο πολλές φορές διάφορες “μειοψηφίες” –κοινωνικές, συνδικαλιστικές, πολιτικές– εκμεταλλευόμενες την κοινωνική δυσαρέσκεια των πολιτών και την ευαισθησία τους σε κάποια θέματα προβαίνουν σε ενέργειες που φανερά αντίκεινται στο νόμο και στο πνεύμα της δημοκρατίας. Η βασική μομφή εναντίον τους είναι ότι συνιστούν πηγές ανομίας και βίας και ότι προκαλούν ρήγμα στην κοινωνική συνοχή ή διασαλεύουν την κοινωνική γαλήνη. Είναι οι γνωστές δυναμικές μειοψηφίες.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr