_.

Γεωπολιτικός, 26 Ιανουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η υπαναχώρηση των Τιράνων από την ελληνοαλβανική συμφωνία του 2009 για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών πραγματοποιήθηκε, παρότι η συμφωνία στηριζόταν στο Δίκαιο της Θάλασσας. Η υπογραφή της είχε καταστεί δυνατή, επειδή η Αθήνα την είχε συνδέσει με το “πράσινο φως” για να ενταχθεί η Αλβανία στο ΝΑΤΟ και σύνδεσή της με την ΕΕ. Ουσιαστικά, τα Τίρανα δεν έκαναν καμία παραχώρηση, αφού η ανάγκη για οριοθέτηση ήταν αυτονόητη και για τις δύο χώρες που είχαν κυρώσει τη διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Οι Αλβανοί, βεβαίως, απεδείχθησαν “μπαμπέσηδες”, αφού πρώτα υπέγραψαν την συμφωνία και μετά, προσχηματικώ τω τρόπω, αθέτησαν τον λόγο τους, ακυρώνοντάς την μονομερώς με εσωτερικές τους διαδικασίες, με απόφαση του αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου. Η Ελλάδα έπρεπε να επιμείνει σταθερά στην εφαρμογή εκείνης της συμφωνίας κι όχι να ικετεύει τα υποχείρια της Άγκυρας στα Τίρανα για την υπογραφή συνυποσχετικού με σκοπό την παραπομπή στη Χάγη. Πρόκειται για καταφανή περίπτωση εθνικής υποχώρησης από την πλευρά της κυβερνήσεως Μητσοτάκη, η οποία ανέχεται να εμπαίζεται η Ελλάδα από τον Ράμα και τους Τούρκους πάτρωνές του. Κάπως έτσι, κινδυνεύουμε “να πάμε για μαλλί και να βγούμε κουρεμένοι”.

Οι ελληνικές ακτές είναι αφ’ ενός μεν αντικείμενες προς τις αλβανικές στην περιοχή του συμπλέγματος Κερκύρας (Κέρκυρα, Διαπόντια νησιά και εξαρτώμενες νησίδες και βράχοι), αφ’ ετέρου παρακείμενες κατά την άκρα της λωρίδος Σαγιάδας (στο χερσαίο σύνορο που καταλήγει στην θάλασσα). Όμως ως αντικείμενη στην Κέρκυρα (μαζί με Βίδο και Λαζαρέτο) αφορά σε πολύ μικρή θαλάσσια έκταση.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr