_.

Γεώρ. Σκλαβούνος, 25 Μαρ. 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Είναι γνωστή η καταστροφή των Ψαρών. Τόσο ο Κάλβος με την Ωδή εις Ψαρά, όσο ο Σολωμός, όσο Έλληνες και φιλέλληνες ζωγράφοι, άφησαν αχνάρια στην συλλογική μνήμη από την θυσία αυτού του «πολύ-επίπεδα μεγάλου», μικρού ελληνικού νησιού. Άγνωστη όμως παραμένει η ληστρική και απάνθρωπη συμπεριφορά των “ελληνικών” κυβερνητικών δυνάμεων, που έφτασαν καθυστερημένα, όχι για να περιθάλψουν, αλλά για να ολοκληρώσουν το έργο της οθωμανικής θηριωδίας.

Μια μικρή εισαγωγή, πριν παρουσιάσουμε τα σημεία και τα τέρατα του στόλου της κυβέρνησης του Κουντουριώτη που ήταν μάλιστα υδραίικος στόλος και πριν παρουσιάσουμε τις τραγικές καταγγελίες του Υδραίου Μιαούλη. Το Οθωμανικό κράτος αδυνατώντας να καταπνίξει την Ελληνική Επανάσταση, ζητάει την βοήθεια της Αιγύπτου, του Μεχμέτ Αλή Πασά (Μάρτιος 1824).

Ο Μεχμέτ της Αιγύπτου αποδέχεται την αίτηση βοήθειας του Μαχμούτ της Κωνσταντινούπολης αλλά με σκληρότατους όρους, την παραχώρηση στην επικυριαρχία του της Κρήτης και της Πελοποννήσου. Όρους που μπροστά στην αδυναμία του να καταπνίξει την Ελληνική Επανάσταση, αποδέχτηκε ο Σουλτάνος.

Αβοήθητη η Κάσος

Τον Ιούλιο του 1824 ο αιγυπτιακός στόλος αναχωρεί από την Αίγυπτο. Στόχος πρώτος των Αιγυπτίων το τσάκισμα του Ελληνικού Ναυτικού ώστε να μπορούν ανενόχλητοι να χτυπήσουν την Πελοπόννησο. Στις 27 Μαΐου επιτίθενται στην Κάσο με 45 πλοία και 4.000 στράτευμα. Στις 30 Μαΐου πέφτει αβοήθητη η Κάσος, η φρουρά του νησιού 1.300 ντόπιοι, 700 πάροικοι και 1.000 περίπου μισθωτοί άνδρες από Βόρειες Σποράδες, Εύβοια και Μακεδονία, σύνολο 3.000 στρατιώτες υπό των Γούλα Κασάνδριο και Σκλαβούνο Ράδο. Η φρουρά αυτή αντιστάθηκε γενναία για δύο ημέρες, μέχρι που έπεσε βόμβα στη δεξαμενή νερού και την διέρρηξε.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr