Σχόλιο GMR: “Αλλάζουν, όμως, ριζικά τα πράγματα, εάν η όποια κυβέρνηση χρησιμοποιήσει τη Χάγη σαν όχημα για να περιβάλει με μανδύα “διεθνούς νομιμότητας” εθνικές υποχωρήσεις που θα έχει κάνει(;) πριν την προσφυγή υπό το κράτος της τουρκικής (και αμερικανικής;) πίεσης.“:

Τα δύο ερωτηματικά οδηγούν στο εξής τεράστιο ερωτηματικό:

Δεν είναι βέβαιος ο Στ. Λυγερός για την ήδη δηλωμένη πρόθεση εθελοεκχώρησης εθνικής κυριαρχίας (παρ’ ότι, https://greek-market-research.com/clink/prothypoyrgiki-dilosi-apomeiosis-kyriarchias/ & https://greek-market-research.com/clink/tetartos-stratigikos-dialogos-elladas-ipa/ & https://greek-market-research.com/clink/yparchei-idi-ptoma-kai-apodedeigmeni-prothesi-neoy-ethnikoy-egklimatos/ ), ή κάνει τον αβέβαιο έχοντας αποφασίσει από το 2010 ήδη, να συνεχίζει εφ’ όρου ζωής να παρέχει ως “έγκυρος” δημοσιογράφος (βλέπε, ως μη αντιστεκόμενος και μη αλληλέγγυος προς ενέργειες αντίστασης, πολίτης), κριτική (μεν) στήριξη (δε) σε χρεοκρατία-έξωθεν εξάρτηση-“αντί-προσώπου-σου τι κι αν είναι κατοχή κοινοβουλευτισμό”;

Πολλά ζητάμε από τον Σ.Λ. και τις δεκάδες διανοουμένων-επιστημόνων που αρθρογραφούν συστηματικά κατά των από 2010 κυβερνητικών στάσεων, αλλά, ελπίδες εναποθέτουν στο “αν’ αλλάξει προβειά ο λύκος”;

_.

Στ. Λυγερός, 8 Νοεμβρίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν είναι ένας ακόμα σταθμός στην εν εξελίξει ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση, για το περιεχόμενο της οποίας ελάχιστα έχουν διαρρεύσει. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επαναλαμβάνει ότι είναι διατεθειμένη να διαπραγματευθεί μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, ενώ η Άγκυρα έχει καταστήσει σαφές πως αποδέχεται τη Χάγη μόνο εάν σ’ αυτήν παραπεμφθούν όλα τα προβλήματα, δηλαδή και οι τουρκικές μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις.

Η Αθήνα ισχυρίζεται ότι στόχος της διαπραγμάτευσης είναι η υπογραφή συνυποσχετικού με σκοπό οι δύο χώρες να παραπέμψουν τη διαφορά τους για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ στη Χάγη. Το ερώτημα εάν η Ελλάδα πρέπει ή όχι να πάει στη Χάγη είναι απολύτως παραπλανητικό. Το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι “ναι ή όχι στη Χάγη”, αλλά το με ποιους όρους θα γίνει η παραπομπή. Προσωπικά συμφωνώ απολύτως με την παραπομπή, υπό την προϋπόθεση ότι το συνυποσχετικό θα ζητάει από το Διεθνές Δικαστήριο αποκλειστικά και μόνο να οριοθετήσει ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα χωρίς όρους και με βάση το ισχύον διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο έχουν υπογράψει όλες οι χώρες του κόσμου εκτός της Τουρκίας και 1-2 ακόμα. Κι αν απαιτείται συνυποσχετικό, απαιτείται επειδή η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου.

Τί είναι αυτό που έχει μέχρι τώρα εμποδίσει την παραπομπή στη Χάγη; Την εμποδίζουν οι όροι που θέτει η Άγκυρα: Απαιτεί να παραπεμφθούν στη Χάγη όχι μόνο η νομική διαφορά για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, αλλά –όπως προανέφερα– το σύνολο των τουρκικών μονομερών επεκτατικών διεκδικήσεων. Μεταξύ αυτών είναι και οι περιβόητες “γκρίζες ζώνες”, όπως και η απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Οι Τούρκοι, μάλιστα, χρησιμοποιούν τον όρο “παρεμπίπτοντα ζητήματα“.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr