Σχόλιο GMR: Αν αυτή η κοπέλα είχε πάει έξω απο το ΑΤ, κρατώντας πανώ για τα μνημόνια, και διαμαρτυρόμενη για την ακρίβεια, την ανασφάλεια, το έγκλημα των Τεμπών, … κλπ, θα είχε βρεθεί εκεί μία “κλούβα” taxi εντός τριών λεπτών, ενώ την ίδια θα είχαν κλείσει στο κρατητήριο και δεν θα την άφηναν να φύγει.

Τα λέμε λάθος;

Τώρα την ξαπόστειλαν στον θάνατο.

_.

Πασχάλης Κορωναίος, 3 Απριλίου 2024

Η πρώτη πρόκληση ήταν το ηχητικό ντοκουμέντο με τη συνομιλία της 28χρονης Κυριακής Γρίβα με την Άμεση Δράση, την ώρα που ο 38χρονος δολοφόνος της αφαιρούσε τη ζωή έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων. «Κυρία μου, το περιπολικό δεν είναι ταξί» της είπε ο Αστυνομικός από την Άμεση Δράση.

Η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ., Κωνσταντία Δημογλίδου, κλήθηκε να σχολιάσει το συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο με την απαράδεκτη αντιμετώπιση της 28χρονης από αστυνομικό της Άμεσης Δράσης, λίγο πριν αυτή πέσει νεκρή.

«Προφανώς και το περιπολικό δεν είναι ταξί» είπε η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛΑΣ μιλώντας στο MEGA. Και συμπλήρωσε ότι ο αστυνομικός θα μπορούσε να είναι πιο ευγενικός. Προφανώς, όταν η εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας θεωρεί ότι πρόκειται για ζήτημα… ευγένειας, τότε το πρόβλημα στην ΕΛΑΣ αναδεικνύεται ότι είναι πολύ μεγαλύτερο. Γιατί δεν πρόκειται για ζήτημα συμπεριφοράς, αλλά για αξιολόγηση του κινδύνου στον οποίο βρίσκεται ο πολίτης που καλεί το «100».

Και αποδεικνύεται με τον πλέον τραγικό τρόπο, όταν δευτερόλεπτα μετά, η 28χρονη Κυριακή Γρίβα, που ζήτησε απεγνωσμένα βοήθεια, έπεφτε νεκρή από τα χέρια του πρώην συντρόφου της. Και η ΕΛΑΣ «άκουσε» σε απ’ ευθείας σύνδεση τις κραυγές της όταν ο 38χρονος τη μαχαίρωνε. Και δεν έκανε τίποτα για να το αποτρέψει, ούτε όταν πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα, ούτε όταν κάλεσε την Άμεση Δράση. Η Αστυνομία αρνήθηκε να δράσει άμεσα, παρά «κατόπιν εορτής», του «μοιραίου», για να συλλάβει τον δράστη.

Αλλά μια ακόμη γυναικοκτονία γράφτηκε. Η Κυριακή Γρίβα δολοφονήθηκε από το μαχαίρωμα του πρώην συντρόφου της – ήταν μόλις 28 ετών.

Μαθήματα δημοσιογραφίας από την ΕΛΑΣ

Μάλιστα, η κυρία εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛΑΣ, έκανε μαθήματα δημοσιογραφίας. «Καταρχήν να πω ότι δεν θα ήθελα να ακούσω την κραυγή της άτυχης κοπέλας δημόσια. Ίσως, θα έπρεπε αυτό το υλικό να μην έχει αναπαραχθεί στην τηλεόραση», όπως σχολίασε, σημειώνοντας στη συνέχεια ότι γνωρίζει τους διαλόγους:

«Γνωρίζω πολύ καλά και εγώ και η αστυνομία και αυτοί που πρέπει να το γνωρίζουν γιατί εμείς είμαστε που παραδώσαμε το πρωί αμέσως μετά τη δολοφονία το συγκεκριμένο υλικό στον εισαγγελέα».

Καρατομήσεις μετά τη δημοσιοποίηση του ηχητικού ντοκουμέντου

Ο αστυνομικός του τηλεφωνικού κέντρου που ακούγεται να συνομιλεί με το θύμα έχει απομακρυνθεί από τη θέση του, είναι υπό έρευνα από την ΕΛΑΣ και αντιμέτωπος με ποινικές και διοικητικές ευθύνες, όπως είπαν πηγές της ΕΛΑΣ. Επίσης, αντικαθίσταται και ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Αγίων Αναργύρων.

δείτε video και ακούστε συγκλονιστικό ηχητικό της συγκεκριμένης ανάρτησης εδώ.

Πηγή: militaire.gr

Σχόλιο GMR: Βλέπετε και σχετικό σύνδεσμο https://greek-market-research.com/clink/gamos-kai-oikogeneia-sti-chora-ton-thaymaton/

_.

Νικήτας Αλιπράντης^(*), 16 Ιανουαρίου 2023

Α. Ἀθεμελίωτοι ἰσχυρισμοί τῆς θεωρίας τοῦ gender

Ὅσον ἀφορᾶ, ἐν πρώτοις, τό κοινωνικό φῦλο (gender), τό οὐσιῶδες χαρακτηριστικό τῆς σχετικῆς θεωρίας εἶναι, ὡς γνωστόν, ἡ ἄρνηση τῆς φυσικῆς διάκρισης τῶν δύο φύλων, μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι τά πάντα στόν ἄνθρωπο εἶναι ἱστορικο-πολιτιστικά στοιχεῖα, πρᾶγμα πού ἀποτελεῖ, ὅπως ἔχει τονισθεῖ, μία ἀθεμελίωτη διανοητική μεθόδευση. Κι’ αὐτό διότι «ὑπάρχει ἡ ἱστορία καί ὑπάρχει ἡ φύση», ὅπως ἔλεγε ὁ Camus ἤ, ὅπως ἔγραφε ἡ Ηanna Arendt, εἶμαι Ἑβραία ὅπως εἶμαι γυναῖκα, πρόκειται γιά ἀναμφισβήτητα δεδομένα τῆς ζωῆς μου1.

Στά πλαίσια τῆς παρούσης μελέτης σημασία ἔχει νά ἀνασκευασθοῦν καταρχάς δύο ἐπί μέρους ἐκτροπές τοῦ gender, ἀφ’ ἑνός ἡ κατασκευή τῶν “ἐμφύλων στερεοτύπων καί τῆς ὁμοφοβίας” καί ἀφ’ ἑτέρου ἡ σύνδεση τοῦ gender μέ τά ἀνθρώπινα δικαιώματα.

α) “Ἀποδομῶντας τά ἔμφυλα στερεότυπα” – “Ὁμοφοβία”

Τί σημαίνει ἀκριβῶς “ἔμφυλο στερεότυπο”; Ἡ ἀναφερθεῖσα Γαλλίδα φιλόσοφος ἀπαντᾶ ἄκρως διαφωτιστικά, ἐρωτῶντας· «Κάθε σκέψη γιά τήν διαφορά τῶν φύλων δέν ἀπειλεῖται νά χαρακτηρισθεῖ ὡς ἔμφυλο στερεότυπο;»2 Εἶναι σαφές ὅτι ἐδῶ συμβαίνει μία ἐννοιολογική ὑπερτροφική ἐκτροπή, ἀνάλογη μέ αὐτήν ἡ ὁποία σημειώθηκε μέ τήν καταχρηστική διεύρυνση τῆς ἔννοιας τοῦ ρατσισμοῦ. Ἀκριβῶς ὅπως κάθε ἐκδηλωνόμενο προσωπικό ἐνδιαφέρον γιά τήν ἰδιαιτερότητα καί τήν πολλαπλότητα τῶν πολιτισμῶν ἐξομοιώνεται μέ ρατσιστική στάση, κάθε ἄποψη πού μαρτυρεῖ σταθερή ἀποδοχή τῆς ταυτότητος κάθε φύλου καταλήγει νά θεωρεῖται ρατσισμός. Quod absurdum est!

(more…)

Σχόλιο GMR: Η κυρία Ακρίτα, μπερδεύει το, να έχεις ταλέντο (όταν αυτό επιβεβαιώνεται…) στο γράψιμο, στην ομιλία, με το να έχεις κότσια, ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ.

Ατυχέστατο, Ατάλαντο, Προκλητικό, το: «Όταν υπάρχει αυτή η καταγγελία και δεν βγαίνει αυτός ο πατέρας, τι να σου κάνει κι ο δικαστής;».

Ο γιος αυτού του ΠΑΤΕΡΑ μπορεί να είναι υπερήφανος, κυρία Ακρίτα.

Καλό θα ήταν, αντί να μέμφεστε αυτόν τον ΠΑΤΕΡΑ (που δεν θέλει να τραυματιστεί βάναυσα ο γιος του δεύτερη φορά, πράγμα που δεν καταλαβαίνετε), να περιορίσετε την θεματολογία σας τούτον τον (από το 2010) καιρό της άγνωστης σε σας ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΥ/κάθε Δημήτρη Λ.^(*) στα ρηχά νερά της “κοινωνικής κριτικής”, του κουτσομπολιού, για να εξηγούμαστε._

(*) https://greek-market-research.com/clink/g-kontogiorgis-prepei-na-pane-fylaki/

_.

Ελενα Ακρίτα, 26 Φεβρουαρίου 2021

Η δημοσιογράφος Έλενα Ακρίτα, μιλώντας στο OPEN, δήλωσε, αναφερόμενη στην υπόθεση του 2012 και τις καταγγελίες για το μαχαίρωμα Λιγνάδη από πατέρα θύματος το 2002, ότι «ο πατέρας αυτός είναι ένας καλλιτέχνης, πάρα πολύ προβεβλημένος και σοβαρός άνθρωπος που τον εκτιμάμε και τον αγαπάμε», τονίζοντας ότι «η καταγγελία του θα ήταν κομβική και καταπέλτης για την υπόθεση». 

«Όταν υπάρχει αυτή η καταγγελία και δεν βγαίνει αυτός ο πατέρας, τι να σου κάνει κι ο δικαστής;», τόνισε η κυρία Ακρίτα.

«Δηλώνω και εγώ επαγγελματίας ομοφυλόφιλος. Κάνω έκκληση στους ανθρώπους που γνωρίζουν ακόμα και για την περίοδο στο Αρσάκειο. Ξέρετε πόσες καταγγελίες έχω εγώ; Αλλά δεν βγαίνουν να μιλήσουν επώνυμα», συμπλήρωσε επίσης, η δημοσιογράφος.

Πηγή: tvxs.gr

Σχόλιο GMR: Η συγγραφέας του άρθρου, καταλήγει:

“...αφετέρου “προστατεύει” τον εαυτό του από ένα ουσιαστικό πλησίασμα και μια πραγματική επικοινωνία με τους ευρισκόμενους πλησίον του, καθιστώντας την δημόσια εικόνα του ψευδαισθησιακά δημοφιλή, την στιγμή που το ίδιο αισθάνεται στην πραγματικότητα αμήχανο και απελπιστικά μόνο.“

Από τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ουσιαστικής ηλεκτρονικής επικοινωνίας και εν συνεχεία διαδραστικής και με ψυχή και με σώμα ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΣ σε ολόκληρο το φάσμα των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων (λέμε τώρα,…, Χρεοκρατία και συναφή ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ), φαίνεται πως ο παραπάνω επίλογος κρίνεται ΒΟΛΙΚΟΤΕΡΟΣ.

Το πρόβλημα δεν έγκειται στην τεχνολογική εξέλιξη, το πρόβλημα έγκειται στο διαίρει και βασίλευε της ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ενός ΔΙΑΡΚΩΣ αυτόφωρου εγκλήματος, κι αυτά, αρκεί να’ ναι καλά η κάθε είδους “εκπροσώπηση”, πολιτική, εργατική, θρησκευτική, πνευματική.

Με άλλα λόγια, τα, “αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν”,  “το μέρος δεν μπορεί να υπάρξει αν χαθεί το όλον”, η υπεράσπιση του ΚΟΙΝΟΥ (communis=κοινός) ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ, έχουν ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ, στον ΚΥΚΛΟ του ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ των Αντί-Προσώπου Σου και της ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑΣ της ΕΙΔΗΜΟΣΥΝΗΣ (https://greek-market-research.com/clink/eidimosyni-kai-apeleytherosi-patridas-laoy/ , https://greek-market-research.com/clink/narkissismos/ , https://greek-market-research.com/clink/dianooymenoi-akoyte/ , https://greek-market-research.com/clink/tag-oi-dianooymenoi-kai-pote-xecheilizei-o-koyvas-tis-genikis-eleytherias/ ).

Από την πλευρά της G-M-R σκεφτόμαστε, πως η κοινωνία, ο κάθε ξεχωριστός πολίτης, ιδιαίτερα ο κάθε ΕΝΕΡΓΟΣ πολίτης, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ κατά της παγκοσμιοποίησης και της αντικατάστασης αξιών με τις “αξίες” του “διαίρει και βασίλευε, την συνδρομή των ειδικών επιστημών, οικονομολόγων, νομικών, και ιδιαίτερα ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ, ατομικής, βιομηχανικής, κοινωνικής, κλπ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ^(*) και μάλιστα την μαζί με τον πολίτη επεξεργασία των από τα ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΩΝ ψυχολογικών μεθοδεύσεων, οι οποίες μεθοδεύσεις συνυπάρχουν με δόλια παραπλάνηση-εκβιασμούς-αντίποινα-εξαγορές-καταστολή (εισαγγελικοδικαστική-αστυνομική-νομοθετική).

Επομένως, θα περιμέναμε από επαγγελματίες ψυχολόγους, όπως η κυρία Ευγ.Σαρηγιαννίδη^(**), να δουν/προβάλλουν, ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πλαίσιο της ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ (και όχι μόνο το τεχνολογική επίδραση) στον μετανεωτερικό άνθρωπο, μαζί και την ψυχολογικά υποστηριγμένη ΔΙΕΞ-ΟΔΟ ΣΥΝ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.

Όμως, επειδή ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΙ (ιδιαίτερα με δέκα χρόνια πολιτικάντικο δούλεμα), ψάξαμε και βρήκαμε.

Βρήκαμε, πως η ικανή ψυχολόγος (“ικανή” μόνο επί όσων πραγματεύεται εις το άρθρο της) των ψυχολογικών καταστάσεων, υπήρξε πολιτευόμενη με το “κόμμα των ψεκασμένων”^(***) οπότε υπάρχει τεράστια πρόοδος με τις έστω μονομερείς ψυχολογικές εκτιμήσεις της ως προς την “μοναχικότητα του διαδικτύου με βάρκα το κινητό μας”, “μοναχικότητα” που οδήγησε “αντιμνημονιακά” φρούτα του τύπου Δημήτρη Καμμένου και “olympia” (η γνωστή “αντιμνημονιακή” ιστοσελίδα), στις αγκάλες της ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.

Ά, και παραλίγο να ξεχάσουμε να παραθέσουμε το πραγματικά ενδεικτικότατο δείγμα της καλής Ψυχολόγου: “Σήμερα, μετά από την ψυχοκοινωνικά τραυματική εμπειρία της πανδημίας, η ασώματη και εξ’ αποστάσεως “επαφή” του ατόμου με τον υπόλοιπο κόσμο μοιάζει να προτείνεται ως η μοναδική, ασφαλής, πάνω κάτω λύση. Για το σύγχρονο δυτικό άτομο η διαδικτυακή διαχείριση της μοναξιάς και της βαρεμάρας τείνει από πολλούς να θεωρείται “λύση σε κάποιο πρόβλημα”, παρά κομμάτι του. Με άλλα λόγια, το άτομο αναγκάζεται για να μην είναι μόνο να μείνει συνδεδεμένο…“

Αυτό το αξεπέραστης ψυχολογικής προσέγγισης της ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ, απόσπασμα, αφορά ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ, τους αρθρογράφους της κατά τα λοιπά χρήσιμης ιστοσελίδας, slpress.

(*) wikipedia.org/wiki/Ψυχολογία

(**) https://slpress.gr/author/e-sarigiannidi/

(***) ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗ ΕΥΓΕΝΙΑ Υποψήφια ευρωβουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.

_.

Ευγ. Σαρηγιαννίδη, 12 Φεβρουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Την εποχή της πανδημίας του κορονοϊού, της κοινωνικής αποστασιοποίησης, του κοινωνικού απομονωτισμού, του εγκλεισμού και του “Μένουμε σπίτι”, μοιάζει να νομιμοποιείται η εξ’ αποστάσεως επικοινωνία περισσότερο από ποτέ. Ήδη οι νεότερες ηλικίες σε μεγάλο βαθμό διοχέτευαν μεγάλο μέρος της επιθυμίας τους για διασκέδαση, αλληλεπίδραση και κοινωνικοποίηση στο διαδίκτυο και στις διάφορες πλατφόρμες εξ’ αποστάσεως ψυχαγωγίας και επικοινωνίας.

Σήμερα, μετά από την ψυχοκοινωνικά τραυματική εμπειρία της πανδημίας, η ασώματη και εξ’ αποστάσεως “επαφή” του ατόμου με τον υπόλοιπο κόσμο μοιάζει να προτείνεται ως η μοναδική, ασφαλής, πάνω κάτω λύση. Για το σύγχρονο δυτικό άτομο η διαδικτυακή διαχείριση της μοναξιάς και της βαρεμάρας τείνει από πολλούς να θεωρείται “λύση σε κάποιο πρόβλημα”, παρά κομμάτι του. Με άλλα λόγια, το άτομο αναγκάζεται για να μην είναι μόνο να μείνει συνδεδεμένο…

Ανακαλώντας στιγμές του πρόσφατου προ-covid παρελθόντος παρατηρούσαμε συχνά το πώς η τεχνολογία και η χρήση του δικτύου είχε παρεισφρήσει στις καθημερινής ζωές των ανθρώπων και στις σχέσεις τους: Άνθρωποι είτε μόνοι μέσα στο πλήθος, είτε με τη φυσική παρουσία κάποιων φίλων ή οικείων, φτάνουν συχνά να αναζητούν συντροφιά στη συσκευή που βρίσκεται στην τσέπη ή στη τσάντα τους.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr