ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
hellasjournal-Ειδήσεις, 14 Μαρτίου 2021
Στην ανταπόκριση της εφημερίδας Handelsblatt –των Ozan Demircan από την Κωνσταντινούπολη και Gerd Höhler από την Αθήνα- αναφέρονται τα εξής:
Πέντε χρόνια αφότου τέθηκε σε ισχύ το προσφυγικό σύμφωνο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) και της Τουρκίας, το Βερολίνο και η Άγκυρα διαπραγματεύονται για μια νέα εκδοχή του Συμφώνου.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Handelsblatt από διαπραγματευτικούς κύκλους, από γερμανικής πλευράς είναι μυημένα στις διαπραγματεύσεις η Καγκελαρία, το Ομοσπονδιακό ΥΠΕΣ και η καγκελαρία της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας υπό τον Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του CDU, Armin Laschet. Από τουρκικής πλευράς, τις διαπραγματεύσεις διεξάγει το Γραφείο του Αντιπροέδρου Fuat Oktay.
Αντικείμενο των διαπραγματεύσεων αποτελούν και σημεία για τα οποία είναι απίθανο να υπάρξει συμφωνία. Επιπλέον: Η Ελλάδα, η οποία πλήττεται από τη μετανάστευση χιλιάδων ανθρώπων από την Τουρκία στην ΕΕ, προφανώς μένει εκτός. Κι αυτό δεν αρέσει καθόλου στην Αθήνα.
Όλοι γνωρίζουν ότι δεν απομένει πολύς χρόνος για να αποφευχθεί ένα ανθρωπιστικό και πολιτικό χάος σαν του 2016 ή κατά το άνοιγμα των συνόρων από την Τουρκία πέρσι. Στις 5 Μαρτίου, ο τούρκος Πρόεδρος Erdogan και η Καγκελάριος Merkel συνομίλησαν με τηλεδιάσκεψη.
G-M-R , 26 Σεπ. 2017
Το επονομαζόμενο προσφυγικό πρόβλημα έχει πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις με συνέπειες για την πατρίδα. Ατέρμονες συζητήσεις με αναφορές σε λέξεις όπως πρόσφυγες, μετανάστες ή λαθρομετανάστες, ξενοφοβία κλπ, καλύπτουν ώρες του κάθε ραδιοφωνικού 24ώρου, φανταζόμαστε και του τηλεοπτικού. Οι μάχες για την ανάδειξη του καλού ανθρωπιστή (πολλάκις δια του επιθετικού χαρακτηρισμού “αριστερού”, εμπρός) και του τέρατος ξενοφοβικού (πολλάκις δια του επιθετικού χαρακτηρισμού “φασίστα”, εμπρός), δίνουν και παίρνουν.
Η θέση της G-M-R για το θέμα είναι πως το προσφυγικό (με την ευρεία έννοια, με εισαγωγικά ή χωρίς), από ανθρωπιστική άποψη είναι απλό στη διαχείριση.
Είναι όμως δύσκολο όταν κάποιες χώρες δημιουργούν εκατομμύρια πρόσφυγες (ίδιες χώρες ή αυτές που δημιουργούν σε άλλες χώρες τα προβλήματα).
Τότε οι χώρες (αναγκαστικής) “υποδοχής”, μικρές και μάλιστα μη υπαίτιες χώρες, δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να εξυπηρετήσουν κύματα προσφύγων και για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα και για ανθρωπιστικούς λόγους.
Τότε αυτές οι μικρές και μη υπαίτιες χώρες οφείλουν να ορθώνουν το ουμανιστικό τους ανάστημα παντοιοτρόπως κατά των υπαιτίων χωρών.
Το πόσους πρόσφυγες θα δεχθούν εξαρτάται από τους πολίτες των μικρών χωρών (ως απόφαση), και από τη μεγαλοσύνη τους (ΩΣ ΑΛΤΡΟΥΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ), πράγμα που προϋποθέτει ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και φυσικά, αυτή η αλτρουϊστική πράξη να γίνεται με όρους που όχι μόνο δεν ζημιώνουν (για τι άραγε μεγαλοσύνη θα μιλούσαμε αν πας να διαχειριστείς το ζήτημα ανίκανος ων;) αλλά και καθιστούν τη χώρα υποδοχής ηθικό παράδειγμα αναγνωριζόμενο σαν τέτοιο από τους λαούς της Γης, και από όσο γίνεται καλύτερες νέες συμμαχίες με χώρες παρόμοιας αντίληψης.
Αυτός είναι ο διεθνισμός = ουμανισμός και όχι αυτός των αριστερών ΜΚΟ.
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list