Σχόλιο GMR: Ερώτημα της G-M-R: Ποια ήταν η μεθοδική προσπάθεια της (ομολογουμενως μεθοδικής σε θέματα όμως, που δεν αγγίζουν Χρεοκρατια-Εξωθεν εξαρτηση) κυβέρνησης προς την Κίνα για κάποια έστω συμφωνία στο πλαίσιο ανάπτυξης οικονομικών, πολιτικών, πολιτιστικών, σχεσεων; Ποια ήταν η απάντηση της Κίνας;

Την απάντηση την δίνει ο Αλέξανδρος Τάρκας ευκρινέστατα (παρακάτω 1,2,3), και βλέποντας και παλαιότερο άρθρο του^(*) εκτιμούμε πως μπορεί και να μήν “του ξεφυγε”, αλλά πως πρόκειται για μια εμμέσως, αρκετά κριτική στάση, στάση που ο κύκλος (αν υπάρχει συναίσθηση τέτοιου κυκλου) των αντιμνημονιακών-πατριωτών διανοουμένων, θα μπορούσε αν ήθελε να αξιοποιήσει, μαζι με πληθώρα άλλων τέτοιων στασεων-ρηγματων “μεσα σε-εξω από-γυρω από”^(**), το μνημονιακο στρατόπεδο…

1) “Η κυβέρνηση θα έπρεπε να διακινδυνεύσει ή την υιοθέτηση των κινεζικών απαιτήσεων, δυσαρεστώντας τους Ευρωπαίους συνεταίρους της Πρωτοβουλίας,…“

2) “Από την πλευρά τους, οι ΗΠΑ, που και δημοσίως είχαν επισημάνει στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι πίσω από τις ελκυστικές κινεζικές προτάσεις κρύβονται στρατηγικά ως και στρατιωτικά σχέδια, ενημέρωσαν την κυβέρνηση για τις απόψεις τους μετά την ανάληψη καθηκόντων της διοίκησης Μπάιντεν.“

3) “Κεντρικό σημείο των αμερικανικών θέσεων είναι η συγκρότηση κοινού ευρωατλαντικού μετώπου, ώστε να απαιτηθούν από την Κίνα σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αμοιβαιότητα στη λειτουργία των δυτικών εταιρειών (χωρίς πρακτικές “ντάμπινγκ” και παράνομων κρατικών ενισχύσεων), καθώς και διαφάνεια σε ό,τι σχετίζεται με την πανδημία.“

————
(*) https://slpress.gr/ethnika/se-olisthiro-dromo-i-ellada-sto-nato-to-luns-ruling-zei-kai-vasileyei/

(**) “Τζαζ είναι, μέσα σε-έξω από-γύρω από “(Χρήστος Μιχαηλίδης/Τρίτο Πρόγραμμα πρωϊνη μουσική εκπομπή κυρίως κλασσικής, αλλά και τζάζ και κάθε καλής μουσικής, η “ατάκα” δική του, από την εκεί προ ετών ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ παρουσία του), αλλά, που να καταλάβουν την ψυχοσωματική μουσική κινητικότητα, ΟΙ ΔΕ-ΔΟ(Σ)ΜΕΝΟΙ κυβερνώντες.

_.

Αλέξ. Τάρκας, 12 Μαρτίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο πρωθυπουργός και τα (πολλά) μέλη της κυβέρνησης, που πλειοδοτούσαν επί της σχεδόν ανεξέλεγκτης αποδοχής ποικίλων προτάσεων της Κίνας, αλλάζουν τακτική, διαπιστώνοντας αφενός την ασυνέπεια του Πεκίνου, αφετέρου τις παρενέργειες έναντι συμμάχων και εταίρων. Κορυφαίο σημείο της -προσεκτικής- μεταβολής της κυβερνητικής πολιτικής αποτελεί η απόρριψη κινεζικής πρότασης για τη διοργάνωση στην Αθήνα, στα μέσα του 2022, της Συνόδου Κορυφής της “Πρωτοβουλίας 17+1”.

Η πρωτοβουλία, στην οποία η Ελλάδα εντάχθηκε τον Απρίλιο 2019, συγκροτείται από την Κίνα και 17 χώρες των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης υπό το δέλεαρ της –όντως χρήσιμης– συνεργασίας σε θέματα υποδομών, εμπορίου και επενδύσεων. Το μείζον πρόβλημα ωστόσο είναι ότι, ταυτόχρονα, η Πρωτοβουλία εξυπηρετεί και το σχέδιο “One Belt One Road” (“Ζώνη του Δρόμου του Μεταξιού”). Πρόκειται για το επίσημο στρατηγικό σχέδιο της Κίνας για μια παγκόσμια στρατηγική ανάπτυξης με προφανή πολιτικά και οικονομικά κέρδη για την ίδια, χωρίς αξιόλογα ανταλλάγματα στις συμμετέχουσες χώρες.

Το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Εξωτερικών, τερματίζοντας την πρακτική άκριτης συναίνεσης σε όλες τις κινεζικές προτάσεις (μαζί με σχετικές πανηγυρικές δηλώσεις του πρωθυπουργού), εκτίμησαν ότι η διοργάνωση της Συνόδου Κορυφής του 2022 δεν θα εξυπηρετούσε τα ελληνικά συμφέροντα. Αν και ο πειρασμός της επικοινωνιακής προβολής ήταν μεγάλος, η κινεζική πρόταση απορρίφθηκε, κυρίως επειδή διαπιστώθηκε ότι η ελληνική πλευρά θα είχε ελάχιστες δυνατότητες παρέμβασης στην ατζέντα και στην τελική διακήρυξη της συνόδου του 2022.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr