Ρομπόλης Σάββας – Μπέτσης Βασίλης, 23 Οκτ. 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Η ασκούμενη, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας 2021-2026, αναπτυξιακή και κοινωνικοοικονομική πολιτική, κατά τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα, με την επιδιωκόμενη εξωστρέφεια, ιδιαίτερα των μεγάλων επιχειρήσεων, θα συνυπάρχει (Γ. Ποταμιάνος-7/5/2021), μεταξύ άλλων, με τη συρρίκνωση της εγχώριας αγοράς, υπό το βάρος του χρέους (δημόσιο χρέος 340 δισ. ευρώ-206,7% του ΑΕΠ το 2021 και ιδιωτικό χρέος 243 δισ. ευρώ-147% του ΑΕΠ το 2020), της ανεργίας, των χαμηλών ονομαστικών και πραγματικών μισθών, της μείωσης της εγχώριας ζήτησης και των κόκκινων δανείων.

Στις συνθήκες αυτές, δημοσιεύτηκε πρόσφατα (19/10/2021) έκθεση του ΟΟΣΑ (Oργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) για την μακροπρόθεσμη προοπτική του δημόσιου χρέους των χωρών που ανήκουν στον Οργανισμό. Η συγκεκριμένη έκθεση θεωρήθηκε από την χώρα μας ως πολύ θετική αφού, όπως αναφέρεται, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν παρουσιάζει επιβάρυνση στο χρέος της λόγω της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, επειδή η όποια αύξηση στις δημόσιες δαπάνες για υγεία, αντισταθμίζονται από την μείωση των κρατικών δαπανών στο συνταξιοδοτικό σύστημα.

Το γεγονός αυτό υποστηρίχθηκε από κυβερνητικούς παράγοντες ότι οφείλεται στην κεφαλαιοποίηση της επικουρικής ασφάλισης. Όμως, μελετώντας προσεκτικά την συγκεκριμένη έκθεση και δίνοντας προσοχή στις υποθέσεις εργασίας με τις οποίες εκπονήθηκαν οι μελλοντικές προβολές μέχρι και το 2060, αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι επιπτώσεις της κεφαλαιοποίησης της επικουρικής ασφάλισης στο δημόσιο χρέος δεν έχουν ληφθεί υπόψη σε αυτές τις οικονομικές εκτιμήσεις και προβολές.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr