Σχόλιο GMR: Πολύ ενθαρρυντικές προς τους δημοσιογράφους^(*) και τα αφεντικά τους οι δηλώσεις της ΠτΔ.

Αφού δέκα χρόνια (Χρεοκρατίας) τώρα η πλειοψηφία των δημοσιογράφων παραπλανά δολίως τον ελληνικό λαό πως tina και ξερό ψωμί, σήμερα εξυμνούν (εδώ) τόσο τον Δήμαρχο Αθηναίων για την κινητή συναυλία της

Α. Πρωτοψάλτη, όσο και (εδώ) την επίσης Υπέρ-κινητική “Πυκνή Πρωτομαγιά του Επίορκου ως προς τον όρκο

πίστης προς την Πατρίδα, το Σύνταγμα, τους Νόμους, Δ. Κουτσούμπα, δρώντος ως αρχηγός ταλιμπανικής συμμορίας (φόβο δεν έχει, η κα Εισαγγελέας της δίκης της Χρυσής Αυγής δεν αναγνωρίζει συμμορίες αν πρόκειται για πολιτικά κόμματα, αν θέλει ο κος Κουτσούμπας κάνουμε “κόντρα” και για την “κομμουνιστική” δηθενιά του).

ΤΙΝΑ λαμβάνει η χώρα και ο λαός από μια κυρία Καtina στην Προεδρία της Δημοκρατίας… .

(*) — ποιος ήταν ο δημοσιογράφος που εκπαίδευε τα πρώτα μνημονιακά χρόνια (με τήρηση συνωμοτικών μέτρων) για λογαριασμό του ΔΝΤ συναδέλφους του σε μεγάλο Αθηναϊκό ξενοδοχείο, πέστε το αφού το γνωρίζετε δημοσιολογούντες αντιμνημονιακοί φίλοι, τι φοβάστε; Βλέπετε παρακάτω, χωρίς όμως αναφορά ονομάτων και λεπτομερειών μεθόδων οργάνωσης της ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΔΟΛΙΑΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ, Εκδόσεις Λιβάνη 2013 Νίκος Ιγγλέσης ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ/Η απάντηση στην ευρω-κατοχή σελ.13: “… ο μηχανισμός προπαγάνδας οργανώθηκε υπό την υψηλή εποπτεία της Τριαρχίας (Τρόικας) και εντάχτηκαν σ’ αυτόν, πέραν των πολιτικών, οικονομικοί παράγοντες, πανεπιστημιακοί και κυρίως μεγάλος αριθμός αργυρώνητων δημοσιογράφων που αποτελούν την αιχμή του δόρατος για την χειραγώγηση (δηλ. εξαπάτηση) της κοινής γνώμης.“.

Βλέπετε επίσης και εδώ δηλώσεις Ρουμελιώτη!

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

._

Κατ. Σακελλαροπούλου, 3 Μαΐου 2020

Το μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας για την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου

«Η πανδημία, που ανέτρεψε τους κανόνες της ζωής μας, επιβεβαίωσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τη ζωτική σημασία που έχει η ελεύθερη, έγκυρη και αξιόπιστη ενημέρωση» τονίζει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, σε μήνυμά της για την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου.

Όπως σημειώνει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε μια εποχή που τίποτε δεν είναι δεδομένο, η σημερινή παγκόσμια ημέρα Ελευθερίας του Τύπου μας δίνει την ευκαιρία να εκτιμήσουμε την αξία του Τύπου και των δημοσιογράφων οι οποίοι ερευνούν, διασταυρώνουν πληροφορίες, διαχωρίζουν τις φήμες από την πραγματικότητα, καταρρίπτουν ψευδείς ειδήσεις και θεωρίες συνωμοσίας, δείχνουν σεβασμό στα γεγονότα και μας ενημερώνουν με ακρίβεια και εγκυρότητα. «Μας βοηθούν να προσανατολιστούμε με διαύγεια στον περίπλοκο και συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας» προσθέτει.

Υπογραμμίζει, επίσης, ότι η ελευθερία του Τύπου είναι βασική προϋπόθεση για ζωντανό, εποικοδομητικό, δημοκρατικό δημόσιο διάλογο και παρατηρεί ότι «όπου τα Μέσα Ενημέρωσης στοχοποιούνται και απαξιώνονται, οι δημοσιογράφοι διώκονται, φιμώνονται ή απειλείται ακόμη και η ζωή τους, η δημοκρατία δεν λειτουργεί». Παράλληλα, τονίζει ότι «όταν παραβιάζεται το δικαίωμα των δημοσιογράφων να ασκήσουν το επάγγελμά τους ελεύθεροι από φόβο και απειλές, παραβιάζεται το δικαίωμα των πολιτών στην ελεύθερη ενημέρωση. Παραβιάζεται το δικαίωμα όλων μας να γνωρίζουμε, να είμαστε υπεύθυνοι πολίτες».

Ακολούθως, επισημαίνει, ότι «απαράβατος όρος των δημοκρατικών κοινωνιών είναι το να αισθάνονται οι εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης ελεύθεροι και ασφαλείς να ασκήσουν το επάγγελμά τους, να υπηρετήσουν την εποχή τους, να γίνουν οι «ιστορικοί της στιγμής», όπως τους ήθελε ο Αλμπέρ Καμύ, ένας από τους πιο ελεύθερους και ανεξάρτητους δημοσιογράφους και διανοητές του 20ου αιώνα».

Αναφερόμενη στη δημοσιογραφική δεοντολογία υποστηρίζει ότι «η ελευθερία τους όμως πρέπει να συνοδεύεται και από τον δικό τους σεβασμό στους κανόνες της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, καθώς και στις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Προασπίζοντας την αξιοπιστία και την ανεξαρτησία τους, ενισχύοντας τους δεσμούς τους με την κοινωνία, δικαιώνουν τον ρόλο τους ως αναχώματος στα κύματα εντυπωσιοθηρίας, δημαγωγίας, ψευδών ειδήσεων και παραπληροφόρησης που μας βομβαρδίζουν».

Καταλήγοντας, τονίζει ότι «σε μια εποχή κρίσης και τοξικής υπερπληροφόρησης η αλήθεια μπορεί να απελευθερώνει, παράλληλα όμως ενοχλεί κατεστημένες αντιλήψεις και κάθε λογής συμφέροντα. Ας θυμόμαστε, ωστόσο, ότι οι πρώτοι που αναζητούν την αλήθεια και αποδομούν τις ψευδείς ειδήσεις, είναι οι δημοσιογράφοι που ασκούν το επάγγελμά τους με υψηλό αίσθημα ευθύνης, χωρίς ιδεολογικές και άλλες παρωπίδες».

Πηγή: newsbeast.gr

Σχόλιο GMR: Η δημοσιογραφική δόλια παραπλάνηση (“αλήτες ρουφιάνο δημοσιογράφοι η λαϊκότροπη εκδοχή) εκθειάζει την παρανομία μόνο και μόνο επειδή προέρχεται (γι αυτό και επιτρέπεται) από τον “τι κι αν είναι κατοχή” αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτισμό, ίσως και για να βοηθηθεί ο Κουτσούμπας σε βάρος του επικινδυνότερου εκλογικά Τσίπρα.

._

gazzeta_gr, 1 Μαΐου 2020

Πρωτόγνωρες εικόνες από την συγκέντρωση στο Σύνταγμα για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς.

Εικόνες που βλέπαμε σε ανάλογες κινητοποιήσεις, στο εξωτερικό, λαμβάνουν χώρα αυτή τη στιγμή στο Σύνταγμα και συγκεκριμένα στις κινητοποιήσεις για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς.

Στην συγκέντρωση του ΠΑΜΕ λοιπόν, όλοι όσοι δίνουν το παρών, κρατούν με μαθηματική ακρίβεια της αποστάσεις, φορώντας και μάσκες.

Μάλιστα, είχε επιστρατευτεί μέχρι και μέτρο, προκειμένου οι αποστάσεις να είναι σωστές.

Δείτε τις video και φωτογραφίες…

Πηγή: gazzetta.gr

Σχόλιο GMR:   Σεβαστή η μνήμη του Νίκου Μούγιαρη, για όσα καλά προσέφερε για την Ελλάδα και την Κύπρο ΤΗΣ ^(*).

Όμως αυτή η οργάνωση HALC που αναφέρει το δημοσίευμα, συμβαίνει να είναι ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΣΥΝυποστηρικτής, ΜΑΖΙ με διακεκριμένους υποστηρικτές, και της εθελοεκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, και της παγκόσμιας εργοδοσίας και της παγκοσμιοποίησης και της Χρεοκρατίας (βλέπετε το σχετικό ΕΔΩ δημοσίευμα) της ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ Κύριε Κώστα Βενιζέλο και Κύριε Σταύρο Λυγερέ. Επομένως, ως προς την κάθε αδέσμευτη δημοσιογραφία (εδώ “Η κουλτούρα του τζάμπα…”) δεν συνεπάγεται αυτοδίκαια πως κάθε από πλευράς της παρουσίαση από “θέση αδέσμευτων αρχών”, όπως εν προκειμένω αρχών “πατριωτισμού” της HALC, είναι και αντικειμενική.

Το επίδικο θέμα αγαπητοί είναι, το πώς ο σημερινός πατριωτισμός θα απελευθερώσει την Ελλάδα, με ελπίδα και για την κατεχόμενη Κύπρο.

Για να συμβεί αυτή η απελευθέρωση, ο δημοσιογραφικός πατριωτισμός (και όχι η αδέσμευτη έναντι του πατριωτισμού δημοσιογραφία) οφείλει να αναδεικνύει ατόφια την αλήθεια των πιο κρίσιμων, κομβικής σημασίας, αιτιών και υπαιτιοτήτων της ΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΗΣ εθελοεκχώρησης Εθνικής Κυριαρχίας. Και φυσικά, ΟΧΙ να φθάνει σε σημείο να βαφτίζει την ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ (θεσμοθετημένη ΜΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ-ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ-ΤΣΙΠΡΑ) ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΟΧΗ, ως μεταμνημονιακή εποχή (στην καλύτερη με μερικά “ναι μεν αλλά…”).

(*) — Την Κύπρο ΤΗΣ Ελλάδας, διότι πολλοί θεωρούν την Κύπρο έθνος ξέχωρο από την Ελλάδα.

Κώσ. Βενιζέλος, 6 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο Νίκος Μούγιαρης “έφυγε” πριν ένα χρόνο, πρωί Σαββάτου, 5 Ιανουαρίου 2019, στη Νέα Υόρκη. Αυτή τη μάχη με τον καρκίνο δεν κατάφερε να την κερδίσει. Κέρδισε πολλές άλλες για την Κύπρο και την Ελλάδα. Κέρδισε μάχες που τον είχε κατατάξει ψηλά στη συνείδηση όλων και άφησε μια πολιτική κληρονομιά δράσεων και πρωτοβουλιών.

Ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος πρόσφερε χωρίς να ζητά ανταλλάγματα. Πρόσφερε απλόχερα σε ανθρώπους, που είχαν ανάγκη. Πρόσφερε αθόρυβα αλλά ουσιαστικά για το εθνικό θέμα. Τον Ιούλιο του 2018, στο τελευταίο του ταξίδι στην Κύπρο, σε μια εκδήλωση στη γενέτειρα του Αθηένου, που έγινε για να τον τιμήσουν, ο φίλος και συγχωριανός του, Φίλιππος Πατσαλής, ανέφερε πως ο Νίκος Μούγιαρης αποτελεί πρότυπο ανθρώπου που μένει πιστός σε αρχές και αξίες και δεν έχει διαβρωθεί στην πορεία της ζωής του.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Η “αδέσμευτη δημοσιογραφία” (εδώ, “η κουλτούρα του τζάμπα” και σχόλιό μας) μπορεί να διαφέρει από την εξαγορασμένη δημοσιογραφία, ως προς το ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ του διαχωρισμού.
Όμως, ως προς το δημοσιογραφικό περιεχόμενο, δεν καθίσταται αυτοδικαίως, ιδιαίτερα σε κάθε κρίσιμη (όπως από 2010-σήμερα)  περίοδο, ΑΚΡΙΒΟΔΙΚΑΙΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ/ΚΡΙΤΗΣ/ΕΚΤΙΜΗΤΗΣ/ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΗΣ/ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, επί των τεκταινομένων.
Ενδεικτικό, χαρακτηριστικό, ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ, του ΤΙ-& ΠΟΙΟΝ-& ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΒΑΘΜΟ εξυπηρετεί η “αδέσμευτη δημοσιογραφία”, αποτελεί το “Μπορεί να εξήλθε από τα μνημόνια, αλλά…“.
Ο δημοσιογραφικός διάβολος, δεν απαλλάσσεται ευθυνών λόγω καλής, ενδεχομένως ανιδιοτελούς, πρόθεσης.
Ο δημοσιογραφικός διάβολος, μπορεί να κρύβεται σε λίγες λεξούλες μιας ολόκληρης ανάλυσης (όπως εν προκειμένω), μπορεί να καταλαμβάνει ικανό αντιμνημονιακό πεδίο με σειρά δημοσιευμάτων (και αρθρογράφων) “πρώτης γραμμής”, όμως “όχι και ανατρεπτικού χαρακτήρα”, λες και η αλήθεια αποκλείεται ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ και ταυτόχρονα να πρόκειται για δημοσιογραφία αντικειμενική (;), ουδέτερη(;;), πατριωτική (;;;).

Σχετικά με την μέσα στην πατρίδα και μέσα στην ψυχή Μνημονιακή Κανονικότητα (και την “ΜΕΤΑ”ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ), ας προσέξουν οι αναγνώστες αλλά και οι αδέσμευτες ιστοσελίδες το ΕΔΩ κείμενο του καθηγητή Γεωργίου Κασιμάτη.

Σταύρος Λυγερος, 4 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Όπως κάθε κυβέρνηση, έτσι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα κριθεί από το έργο της. Στην πραγματικότητα, μέχρι τώρα απολάμβανε την προστασία που προσφέρει σε κάθε νέα κυβέρνηση η περίοδος χάριτος. Με την είσοδο του 2020, αυτό σταδιακά θα αρχίζει να αλλάζει. Η Ελλάδα, άλλωστε, βρίσκεται πάνω από 10 χρόνια βυθισμένη σε μία πρωτοφανή οικονομική-κοινωνική κρίση. Μπορεί να εξήλθε από τα Μνημόνια, αλλά το ζητούμενο είναι να εξέλθει και από την κρίση.

Λόγω των μνημονιακών δεσμεύσεων (υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα, Υπερταμείο κ.α.) το έργο αυτό είναι ιδιαιτέρως δύσκολο, όταν, μάλιστα, πρόκειται για μία κοινωνία, η οποία έχει στο μεγαλύτερο μέρος της δεινοπαθήσει. Δεν είναι τυχαίο ότι τα δελτία ειδήσεων πλημμυρίζουν από θέματα που αφορούν επιδόματα, συντάξεις και δόσεις. Η εικόνα που εμφανίζει η Ελλάδα σ’ αυτό το επίπεδο είναι διαχείριση της διάχυτης μιζέριας, όχι μίας δυναμικής ανάκαμψης, όπου είχε υποσχεθεί προεκλογικά και μετεκλογικά ο Μητσοτάκης.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR :   Άρα, οι μη πολιτευόμενοι θα μπορούσαν (αν ήθελαν να αποδείξουν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ) να συσπειρωθούν για την απελευθέρωση της Ελλάδας και από τα μνημόνια και από τον ΑντιπροσωπευτικοΚοινοβουλευτικό Καναπέ.

Προτάσεις; εδώ, Για μια τριλογία της Δημοκρατίας!

Πέτρος Πιζάνιας , 22 Αυγούστου 2019

Ποιος πάει να οργανωθεί σε πολιτικό κόμμα τα τελευταία χρόνια; Και συμπληρωματικά ποιοι γίνονται δεκτοί ως δημοσιογράφοι από τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ; Θα απαντήσω πρώτα μεταφορικά, άρα συνοπτικά: και στις δύο περιπτώσεις η μεγάλη πλειονότητα προέρχεται από τα πολιτιστικά έγκατα της ελληνικής κοινωνίας.

Όσοι και όσες δεν διαθέτουν αυτό το πολιτιστικό προφίλ, όσοι διαθέτουν έστω στοιχειώδη αυτοσεβασμό και καλλιέργεια, απλώς σπανίζουν εντός των ΜΜΕ και των πολιτικών κομμάτων, ή είναι περιθωριοποιημένοι κάπου, ανεξαρτήτως της πολιτικής τους ιδεολογίας. Πρόκειται όμως για μια απάντηση που δείχνει το αποτέλεσμα, την κατάληξη του εν λόγω προσωπικού σήμερα. Ας ξεκινήσω, λοιπόν, από την αρχή.

Για τους δημοσιογράφους η εξήγηση είναι κάπως απλούστερη. Στον βαθμό κατά τον οποίο τα ΜΜΕ, παντού στον κόσμο, άρχισαν να ελέγχονται από κεφαλαιούχους κάθε είδους, ανώνυμους υπό την μορφή των γιγαντιαίων επιχειρήσεων, ή επώνυμους υπό την μορφή των μεγιστάνων του κεφαλαίου, αποκτούσαν την λειτουργία του σκέτου εργαλείου προπαγάνδας αυτής της οικονομικής ισχύος.

(more…)

Σχόλιο GMR : Δημοσιογραφία (ενίοτε και καλή;) και ανάγκες (…διαφήμιση της προσωπικής- ερωτικής- πολιτικής καριέρας των προδοτών) λαού- πατρίδας. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Δημ./φος Νεφέλη Λυγερού για Εφη Αχτσιόγλου, 22 Ιουν. 2019

«Τέλος η εσωστρέφεια. Βγαίνουμε στην αντεπίθεση…», διαμήνυσε η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγκου, κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξης της. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, αν την στιγμή που ξεστόμιζε την εμψυχωτική αυτή διακήρυξη, συνειδητοποιούσε ότι προλόγιζε και τον δικό της επίλογο. Αν και υποψήφια στις εκλογές, η νεαρή Ράνια αποσύρεται από την “κομματική βιτρίνα”, δίνοντας την θέση της στη συνομήλική της Έφη Αχτσιόγλου. Και κάπου εδώ τελειώνουν οι μεταξύ τους ομοιότητες.

Παρά τις αρχικά δυσοίωνες προβλέψεις για την πολιτική επιβίωση της μέχρι πρότινος υπουργού Εργασίας, είναι αυτή που τώρα ενθρονίζεται σαν η φωνή και το πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. Ενός κυβερνώντος κόμματος σε αποδρομή, που ετοιμάζεται για τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εξάλλου, δεν είναι μόνο ότι η Αχτσιόγλου συγκαταλέγεται στο εφταμελές όργανο που συντονίζει την προεκλογική εκστρατεία. Ούτε ότι αναλαμβάνει τη συγκεκριμένη θέση, ως επιβράβευση για τον γραμμικό της λόγο, την αδιαμφισβήτητη ψυχραιμία της, την προσοχή με την οποία διαχειρίζεται το χαρτοφυλάκιό της, αλλά και τη δημόσια εικόνα της.

Δεν την έφερε ως εδώ η τεχνοκρατική επάρκεια που αποπνέει. Πρωτίστως, εκπέμπει ένα μετριοπαθές προφίλ που τοποθετείται στο κεντροαριστερό κέρας του πολιτικού συστήματος. Εκπληρώνει δηλαδή τον όρο του Αλέξη Τσίπρα να είναι όσο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται, να μην είναι δέσμια της ιστορικής μνήμης του κόμματός της και όλων των στερεοτύπων που αυτή συμπεριλαμβάνει. Όπως χαρακτηριστικά και ολίγον τι χαιρέκακα σχολίασε κυβερνητικό στέλεχος, «η Έφη θα μπορούσε να υπηρετήσει με την ίδια άνεση και κάποιο άλλο κόμμα».

(more…)